Καλημέρα!...

Είναι ωραίο, να ξυπνάς με κέφια, να έχεις ωραία διάθεση, και να διατηρείται αυτή κατά τη διάρκεια της μέρας σου..Να μην πέφτεις πάνω σε 1000-2 ανεγκέφαλους στο δρόμο, να έρχεσαι χαλαρός στη δουλειά σου,και να προσπαθείς να διατηρήσεις το κλίμα αυτό μέχρι τις 4.30 που θα την κάνεις για απογευματινή τσάρκα!
Είναι όμορφο το φθινόπωρο, αν έτσι το δεις! Αν δεν το αφήσεις να σε πάρει από κάτω με σκέψεις τύπου "έφυγε το καλοκαίρι,πάαααει"! Αρκεί να του χαμογελάσεις, και να δεις τα θετικά που κρύβει! Μου αρέσει να φοράω τις μακρυμάνικες "φθινοπωρινές" μπλουζίτσες μου, να πιάνει σιγά σιγά το κρύο, και να αρχίσω να σχεδιάζω το χειμώνα που μας έρχεται (με τον Πίκο μαζί, αυτή τη φορά!..)
Σας εύχομαι λοιπόν να έχετε μία όμορφη υπόλοιπη βδομάδα, και να χαμογελάτε πάντα!:)

Συγχαρητήρια!

Εδώ και 3 περίπου βδομάδες, ξεκινώντας από το δωμάτιό μας στις διακοπές στην Κρήτη, στο μπαλκόνι λίγο πριν την αναχώρηση για τη θάλασσα, στην καφετέρια στην πλατεία των Χανίων, στην τηλεόραση στη "Γοργόνα" beach-bar δίπλα στη θάλασσα, στο hands-free στην ταβέρνα "Ξύλινο" του Πολυδενδρίου, στην οθόνη του "Ανθού Κηφισιάς" δίπλα στα διόδια Καπανδριτίου, στο ραδιόφωνο στο γραφείο, στο laptop με το exclusively αγορασμένο tv-tuner, στην οθόνη που συνδέσαμε πάνω του την Μεγάλη Παρασκευή 1η Σεπτέμβρη στη VF, και στο σπίτι μου χτες το μεσημεράκι, μία ομάδα, 12 παιδιά, ένα ολόκληρο επιτελείο με αρχηγό έναν Δράκο, από του "διαόλου τη μάνα", γέμιζαν τις καρδιές μας με χαρά, με όνειρα, με ελπίδες, ότι αυτή η μικρή χώρα, μπορεί να φτάσει ψηλά, και να αποδείξει την αξία και τους χαρακτήρες των παικτών της.
Η Εθνική Ελλάδος, με παιδιά από 20-21 ετών μόνο, πέρασε 3 μοναδικές και εξαντλητικές βδομάδες, προσπαθώντας να κάνει όλους τους Έλληνες περήφανους, βήμα-βήμα, αγώνα-αγώνα!
Και τα κατάφερε!
Κατάφερε να συντρίψει τον αλαζονισμό των υπερ-παικτών της Αμερικής, να σταθεί άξια απέναντι σε σημαντικούς αντιπάλους, να λάβει τα συγχαρητήρια του παγκόσμιου αθλητικού (και όχι μόνο) τύπου, να μας κάνει να πανηγυρίσουμε και να βγούμε στους δρόμους για την τεράστια επιτυχία της.
Μπροστά σε όλα αυτά, μόνο μία φράση μπορεί να ειπωθεί για όλους εκείνους χαιρέκακα λένε ότι "τη φάγαμε και ησυχάσαμε", εκείνους που αν η Εθνική Ποδοσφαίρου είχε καταφέρει να φτάσει σε αντίστοιχη θέση στο Mundial θα έσκιζαν τα ρούχα τους από τα πανηγύρια, ενώ τώρα υποστηρίζουν ότι "μόνο η 1η θέση έχει σημασία, οπότε μην τρελλαίνεστε" : Ντροπή Σας!
Για όλους εμάς, τους υπόλοιπους, που εκτιμάμε την υπερπροσπάθεια των παικτών του Γιαννάκη, την πραγματική ποιότητα που συγκεκριμένου αθλήματος έναντι του ποδοσφαίρου, και χαιρόμαστε για οποιαδήποτε διάκριση της Ελλάδας σε παγκόσμιο επίπεδο, θα μείνει η εικόνα μίας Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ που θα αποτελέσει πρότυπο για όλους, μικρούς και μεγάλους, με το ήθος και την καρδιά της!

Μπράβο!
Και του χρόνου, στην Ισπανία!