Το Ταξίδι...

Ένα ταξίδι διαφορετικό από τα άλλα. Ένα ταξίδι γεμάτο εικόνες, έντονα συναισθήματα, όνειρα, συζητήσεις και αγωνίες. Ένα ταξίδι όχι μόνο στη Ζυρίχη, αλλά και στα όνειρά μας, στα θέλω μας, τις δυνατότητές μας και τις προοπτικές μιας ζωής στο εξωτερικό...

Όλα ξεκίνησαν ένα καλοκαιρινό πρωινό στη δουλειά, τότε που λέγαμε "να βρούμε καμιά δουλειά στο εξωτερικό?!" και βλέπαμε τί δυνατότητες είχαμε. Όταν έπεσα πάνω σε μία θέση, που σου πήγαινει γάντι "Software Engineer στη Google"..Αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος, δε θα είχα μπει καν στον κόπο να διαβάσω τί ζητούσαν, γνωρίζοντας ότι η Google δεν είναι "just another software company". Όμως επειδή ξέρω πού μπορείς να φτάσεις, σκέφτομαι "αυτό είναι". Σε φώναξα για να δεις τη θέση από το pc μου, και μου είπες χαρούμενος "Στείλε μου το Link, να το κοιτάξω!".
Λίγη ώρα αργότερα, το βιογραφικό σου ταξίδευε μέσα από τα χιλιάδες καλώδια του κόσμου για να καταλήξει στην άαααλλη άκρη του κόσμου, στην California.

Μέσα σε λίγες μέρες, έλαβες το πρώτο email "We would like to contact you about some further information" σου έλεγαν εν ολίγοις. Η πρώτη συνέντευξη, αναγνωριστική. Για να δουν πού θα ταίριαζες καλύτερα. "Έχουμε θέσεις στις οποίες θα ταιριάζατε στη Ζυρίχη και στο Δουβλίνο" σου είπαν. Ζυρίχη..Δουβλίνο..Μωρέ λες?

Συνέντευξη 1η, τηλεφωνική, μία Πέμπτη γύρω στις 20.30 - 21.00! Με τον Αρμιν σου να παίζει στο background, άρχισες να "ζωγραφίζεις" με τις απαντήσεις σου! Αποτέλεσμα? "Congratulations, you have passed to the second phone interview"..Σαν τα levels ενός πολύ ενδιαφέρον pc-game, διασκέδαζες το ταξίδι, το παιχνίδι, τη διαδρομή..
2ο phone Interview - Πάλι Πέμπτη, την ώρα του Armin! Με πήρες τηλέφωνο, όπως κάθε φορά, αμέσως μετά το τηλεφώνημά σου με τη Google. Και ήσουν τόοοσο ενθουσιασμένος!
Και ήξερα,πως θα πήγαινες all the way to the end!

Το 3o phone Interview ήρθε λίγες βδομάδες αργότερα, με πολύ καλά αποτελέσματα για μία ακόμη φορά. Εγώ, είχα ήδη αρχίσει να χαζεύω πράγματα για τη Ζυρίχη. Δουλειές στον τομέα μου, κόστος σπιτιών, τη ζωή, το κόστος, τα τοπία..Σου τα έστελνα κατά καιρούς, και μου έλεγες 'Σιγά μη με πάρουν Πίκα..'
Κι όμως..

Ήμουν έξω για καφέ μία Τετάρτη, όταν με πήρες τηλέφωνο "ΠΑΩ ΖΥΡΙΧΗ" μου λες.Ακόμα θυμάμαι τον ενθουσιασμό στη φωνή σου, την ευτυχία! Τα είχες καταφέρει!
Με το μυαλό σου και μόνο, κέρδισες ένα ταξίδι πληρωμένο για Ζυρίχη! Ένα ταξίδι στα κεντρικά της κορυφαίας εταιρείας στον τομέα μας. Ένα ταξίδι, που οι περισσότεροι βλέπουν μέσα από τα chain emails που περιγράφουν τα γραφεία της googloεταιρείας!

Και κάπως έτσι, μπήκαμε στο αεροπλάνο την 7η του Νοέμβρη, για να φτάσουμε σε μία από τις πιο όμορφες πόλεις της Ευρώπης, σε μία από τις μεγαλύτερες στιγμές μας..
Τόσο καιρό σε παρακολουθούσα να περνάς από όλα τα στάδια - Άγχος, εκνευρισμός, απογοήτευση, χαρά, ευτυχία, ξανά άγχος, διάβασμα, ξανά άγχος.. Και σου έλεγα συνεχώς "Χαλάρωσε και απόλαυσέ το, είναι μία εμπειρία που δε θα ξεχάσεις ποτέ"..Αλλά ο κουζουλός Πικοεγκεφαλός σου δε σταματούσε να σκέφτεται σκριπτάκια, αλγορίθμους και προβλήματα!

Όταν σε άφησα έξω από τα κεντρικά της εταιρείας στις 8 του Νοέμβρη, ένιωθα σα να έδινα εγώ εξετάσεις. Προσπαθούσα να στο παίξω cool για να σε χαλαρώσω λίγο, αλλά ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά. Ο Πίκος μου ήταν στη Google. Κοίτα πού είχε φτάσει...

Φαντάζομαι πως δε μας χωρίζουν πλέον πολλά λεπτά από την απάντηση της Google. Για μένα όμως, είσαι ήδη μέσα! Διότι πέρασες αυτό το ταξίδι, και έμαθες τόοοσα ωραία πράγματα. Είδες τις ικανότητές σου, είδες τί αξίζεις, κι ελπίζω να μη σταματήσεις ποτέ να κυνηγάς το καλύτερο! Εγώ, τουλάχιστον, δε θα σ'αφήσω να σταματήσεις ;)

For the record, έκανα κι εγώ μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με μια ελβετική εταιρεία, και περάσαμε στο επόμενο στάδιο! Ωραία ήταν, οι άνθρωποι σκέφτονται εντελώς διαφορετικά εκεί!Θα είναι μία πολύ ωραία ευκαιρία να εργαστεί κανείς στη Ζυρίχη για ένα διάστημα!

And the journey has just begun...!