Σάββατο σήμερα, 22 του μήνα! Ξυπνώ το πρωί, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό ήηηηρεμα, χωρίς να έχω απολύτως τίποτα προγραμματισμένο για τη μέρα! Τι πολυτέλεια κι αυτή,να μπορείς να ξυπνήσεις μία στο τόσο, και να μην έχεις απολύτως καμία υποχρέωση, καμία δουλειά, και να μπορείς να αράξεις :-)
Η μέρα ηλιόλουστη, ο καιρός πανέμορφος. Στρώθηκα λοιπόν κι εγώ να φτιάξω τη δεύτερη παρτίδα μελομακάρονα! Τα πρώτα τα έφτιαξα τη Δευτέρα που μας πέρασε, κάποιοι από εσας τα δοκιμάσατε στη δουλειά :-) Φυσικά εξαφανίστηκαν αρκετά γρήγορα, κι έτσι σήμερα στρώθηκα για τη νέα φουρνιά. Ελπίζω και τα σημερινά να είναι εξίσου καλά!
Ήρθαν οι γιορτές λοιπόν, κι εγώ αρνούμαι πεισματικά να κατέβω στην Αθήνα!Άπαπα..Χαμός και κόσμος παντού, σε σπρώχνουν, σε πατάνε, κορνάρουν σαν τρελλοί, βιάζονται να προλάβουν το χρόνο, να πάρουν δώρα σε όλους, να βρουν τί θα φορέσουν στο ρεβεγιόν. Αναρωτιέμαι, μπορεί κανείς να καταλάβει γιορτές με τέτοιες συνθήκες? Ποιός σταματά έστω για λίγο τη μανία του καταναλωτισμού που μας κυνηγάει, για να απολαύσει τη μαγεία των ημερών?
Ακούω κόσμο να συζητάει για τα Χριστούγεννα, για τον κόσμο στους δρόμους, για την ακρίβεια, για τα δώρα..Κανείς όμως δεν στέκεται στην ουσία αυτών των ημερών. Μόνο τα μικρά παιδιά, εκείνα που περιμένουν με ανυπομονησία τον Άη Βασίλη, εκείνα που στέλνουν γραμματάκια με τα πράγματα που θα ήθελαν..Εκείνα που τραγουδούν τα κάλαντα, που κάθονται κάτω από το έλατο και το θαυμάζουν, εκείνα που κοιτούν ψηλά στον ουρανό το βράδυ, για να δουν το Άστρο των Χριστουγέννων να λάμπει, ή τον Άη Βασίλη να περάσει μαζί με τα ταρανδάκια του, ψηλά στον ουρανό..
Αχ, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος, αν μπορούσαμε κι όλοι εμείς να βγάλουμε έξω την κρυμμένη παιδικότητά μας, αν για λίγο βάζαμε τα άγχη, τη λογική και το συμφέρον στην άκρη, και ζούσαμε σαν παιδιά..
"Αγαπητέ μου Αγιε Βασίλη,
Φέτος στις γιορτές θα ήθελα να σου ζητήσω να με κάνεις και πάλι για λίγο παιδί. Να μου θυμίσεις πώς ένιωθα όταν ήμουν 6 ετών, πώς ένιωθα στις γιορτές, τί ήταν αυτό που ποθούσα περισσότερο.. Να μου θυμίσεις πώς φανταζόμουν τον εαυτό μου και τον κόσμο στα 26 μου, τί περίμενα από το μέλλον, τί όνειρα είχα..
Και τέλος, Άγιε Βασίλη μου, φέτος στις γιορτές θα ήθελα να σου ζητήσω να γεμίσεις με αγάπη τις καρδιές όλων των παιδιών του κόσμου. Να μην υπάρχουν παιδιά με βουρκωμένα μάτια, παιδιά χωρίς όνειρα.. Παιδιά χωρίς όνειρα είναι κόσμος δίχως αύριο Άγιε Βασίλη μου, γι'αυτό στείλε ένα χαμόγελο σε όοολα τα παιδάκια, κάτι για να κρατήσει την ελπίδα τους ζωντανή, κάτι για να ονειρεύονται..
Σ'ευχαριστώ πολύ καλέ μου Άγιε Βασίλη, και σου εύχομαι Καλά Χριστούγεννα, να είσαι πάντα καλά, και να πραγματοποιείς τις ευχές όλων των παιδιών του κόσμου!"
Καλά Χριστούγεννα σε όλους, καλές γιορτές, και φέτος ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο παραπάνω σε εκείνα που πραγματικά αξίζουν της προσοχής μας..!
Η μέρα ηλιόλουστη, ο καιρός πανέμορφος. Στρώθηκα λοιπόν κι εγώ να φτιάξω τη δεύτερη παρτίδα μελομακάρονα! Τα πρώτα τα έφτιαξα τη Δευτέρα που μας πέρασε, κάποιοι από εσας τα δοκιμάσατε στη δουλειά :-) Φυσικά εξαφανίστηκαν αρκετά γρήγορα, κι έτσι σήμερα στρώθηκα για τη νέα φουρνιά. Ελπίζω και τα σημερινά να είναι εξίσου καλά!
Ήρθαν οι γιορτές λοιπόν, κι εγώ αρνούμαι πεισματικά να κατέβω στην Αθήνα!Άπαπα..Χαμός και κόσμος παντού, σε σπρώχνουν, σε πατάνε, κορνάρουν σαν τρελλοί, βιάζονται να προλάβουν το χρόνο, να πάρουν δώρα σε όλους, να βρουν τί θα φορέσουν στο ρεβεγιόν. Αναρωτιέμαι, μπορεί κανείς να καταλάβει γιορτές με τέτοιες συνθήκες? Ποιός σταματά έστω για λίγο τη μανία του καταναλωτισμού που μας κυνηγάει, για να απολαύσει τη μαγεία των ημερών?
Ακούω κόσμο να συζητάει για τα Χριστούγεννα, για τον κόσμο στους δρόμους, για την ακρίβεια, για τα δώρα..Κανείς όμως δεν στέκεται στην ουσία αυτών των ημερών. Μόνο τα μικρά παιδιά, εκείνα που περιμένουν με ανυπομονησία τον Άη Βασίλη, εκείνα που στέλνουν γραμματάκια με τα πράγματα που θα ήθελαν..Εκείνα που τραγουδούν τα κάλαντα, που κάθονται κάτω από το έλατο και το θαυμάζουν, εκείνα που κοιτούν ψηλά στον ουρανό το βράδυ, για να δουν το Άστρο των Χριστουγέννων να λάμπει, ή τον Άη Βασίλη να περάσει μαζί με τα ταρανδάκια του, ψηλά στον ουρανό..
Αχ, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος, αν μπορούσαμε κι όλοι εμείς να βγάλουμε έξω την κρυμμένη παιδικότητά μας, αν για λίγο βάζαμε τα άγχη, τη λογική και το συμφέρον στην άκρη, και ζούσαμε σαν παιδιά..
"Αγαπητέ μου Αγιε Βασίλη,
Φέτος στις γιορτές θα ήθελα να σου ζητήσω να με κάνεις και πάλι για λίγο παιδί. Να μου θυμίσεις πώς ένιωθα όταν ήμουν 6 ετών, πώς ένιωθα στις γιορτές, τί ήταν αυτό που ποθούσα περισσότερο.. Να μου θυμίσεις πώς φανταζόμουν τον εαυτό μου και τον κόσμο στα 26 μου, τί περίμενα από το μέλλον, τί όνειρα είχα..
Και τέλος, Άγιε Βασίλη μου, φέτος στις γιορτές θα ήθελα να σου ζητήσω να γεμίσεις με αγάπη τις καρδιές όλων των παιδιών του κόσμου. Να μην υπάρχουν παιδιά με βουρκωμένα μάτια, παιδιά χωρίς όνειρα.. Παιδιά χωρίς όνειρα είναι κόσμος δίχως αύριο Άγιε Βασίλη μου, γι'αυτό στείλε ένα χαμόγελο σε όοολα τα παιδάκια, κάτι για να κρατήσει την ελπίδα τους ζωντανή, κάτι για να ονειρεύονται..
Σ'ευχαριστώ πολύ καλέ μου Άγιε Βασίλη, και σου εύχομαι Καλά Χριστούγεννα, να είσαι πάντα καλά, και να πραγματοποιείς τις ευχές όλων των παιδιών του κόσμου!"
Καλά Χριστούγεννα σε όλους, καλές γιορτές, και φέτος ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο παραπάνω σε εκείνα που πραγματικά αξίζουν της προσοχής μας..!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου