Η πρώτη φορά..

..που το παιδί σου πάει εκδρομή με το σχολείο του, είναι απρόβλεπτα δύσκολη!
Δεν περνάει η μέρα που σου λέω, το μυαλό σου είναι διαρκώς εκεί..
"Και πού θα βρίσκονται τώρα?"
"Τι κάνουν?"
"Την προσέχουν?"
"Κι αν πάθει κάτι?"
....

Πόσες ώρες μπορεί να διαρκέσει ένα 6άωρο? ΠΟΛΛΕΣ σου λέω, όταν πρόκειται για το μικρό σου μπουμπουκάκι, που βρίσκεται εκεί έξω , "μόνο του", χωρίς τη μαμά/μπαμπά/οικογένειά σου..

Είναι εκείνες οι στιγμές που ΑΠΟΡΕΙΣ, πώς εν έτει 1997 και 1998, η μαμά σου και ο μπαμπάς σου σε έστελναν να πας 3ήμερη κ 5ήμερη στην άλλη άκρη της Ελλάδας, ΧΩΡΙΣ κινητά, χωρίς τη σιγουριά ότι μπορούν να σε βρουν ανά πάσα στιγμή. Και απλά περίμεναν από σένα να τους πάρεις ένα τηλέφωνο από το καρτοτηλέφωνο, όταν έφτανες στον προορισμό σου..
Πόσο δύσκολο είναι να βάλεις το εγώ σου, τους φόβους σου, όλες τις κακές σκέψεις στην άκρη.. και να δώσεις στο παιδί το χώρο που ζητάει, την ευκαιρία να εξερευνήσει τον κόσμο, να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει..

Μετράω ανάποδα μέχρι τις 5.30..Άλλες 3.5 ώρες έμειναν, που θα πάει, θα περάσουν..
Αλλά τη σημερινή μέρα, να ξέρεις, δε θα την ξεχάσω ποτέ!