Υπάρχει κάποιος αστρολόγος στην παρέα μας, να μου απαντήσει μία απλή ερώτηση? Είναι κανένας Ερμής ανάδρομος προσεχώς , καμία έκλειψη της Σελήνης , ή μήπως απλά φταίει η Πανσέληνος του Ιουλίου? Κάτι από αυτά θα πρέπει να ισχύει, αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω αυτή την αρνητική ενέργεια που έχει καταλάβει σχεδόν όλους γύρω μου. Ανεξαρτήτου εθνικότητος, φύλου, γεωγραφικής θέσης ή ηλικίας.. όλοι κουβαλάνε κι από 2-3 προβλήματα, που τους κλέβουν το χαμόγελο.
ΓΙΑΤΙ βρε παιδιά? Είναι καλοκαίρι..το καλοκαίρι υποτίθεται ότι τα προβλήματα θάβονται κάτω από την άμμο, ξορκίζονται, μπαίνουν στην κατάψυξη δίπλα στα παγάκια, κάτι! Όχι αυτό το πράγμα όμως, όλοι με μια τσάντα προβλήματα στην πλάτη φορτωμένοι.
Αφήστε την κάτω, χαλαρώστε, αν όχι τώρα, που είναι καλοκαίρι, τότε πότε? Όταν θα έρθουν οι βροχές και τα κρύα του φθινοπώρου, του χειμώνα? Δε νομίζω ότι έχω ξαναδεί ποτέ μου τόση αρνητική ενέργεια, μαζεμένη σε έναν καλοκαιρινό μήνα.
Έχουμε κλασσικά, στην κορυφή, τα προβλήματα καρδιάς. Συναισθηματικού - ευτυχώς ακόμα - περιεχομένου. Με "πολύπλοκες" σχέσεις, μαλ^κες άντρες, κομπλεξικές γυναίκες, και καταστάσεις που σου κάθονται στο στομάχι όσο 1 κατσαρόλα φασολάδα.
Από την άλλη, τα προβλήματα δουλειάς. Ο ένας δε βρίσκει, ο άλλος δεν την παλεύει με αυτήν που έχει, ο τρίτος δεν έχει άδεια, ο τέταρτος δεν είναι ευχαριστημένος γενικότερα, ο πέμπτος απελπίζεται με το εργασιακό του μέλλον.
Στο κερασάκι, τα προβλήματα με ανασφάλειες, οικονομικές και προσωπικές, μικροπροβλήματα υγείας, προβλήματα με μυρμήγκια, με σχέσεις, με ηλικιωμένους, με το μέλλον, τα προβλήματα γενικού ενδιαφέροντος ας τα πούμε.
Και τα ακούω από παντού, και αισθάνομαι τόσο άσχημα, που δεν μπορώ να βοηθήσω..Δεν μπορώ, διότι ό,τι συμβουλή κι αν δίνω, παραμένει συμβουλή..τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Και προσπαθώ σε κάθε πρόβλημα να βάλω ένα χεράκι, να ηρεμήσω τον ενδιαφερόμενο, να του δείξω την ευχάριστη νότα, τη θετική πλευρά. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, πάλι σε τοίχο πεφτω.
Κι έχω χάσει κι εκείνο το μαγικό ραβδάκι, που με ένα κούνημά του, όλα εξατμίζονταν, όλα γινόντουσαν και πάλι καλά!
Αν εσύ που το διαβάζεις τώρα αυτό, ανήκεις σε κάποια από τις κατηγορίες, ή σε πολλές από αυτές μαζί, κάνε μου μια χάρη. Μην το βάζεις κάτω. Άσε εδώ ένα σχόλιο, τώρα, που τα βλέπεις όλα μαύρα..Και μετά από 1 μήνα, 3 μήνες, 1 χρόνο βρε αδερφέ, ξαναμπες σε αυτό εδώ το ποστάκι, και να δεις πόοοοσο μακρινά θα σου φαίνονται τότε όλα.
Διότι μπορεί να μην έχω τον τρόπο να λύσω το πρόβλημά σου, ξέρω όμως ότι κάπως έτσι έλυσα κι εγώ κάποτε κάποια αντίστοιχα δικά μου. Ένα ένα, με τη σειρά, one day at a time, και κοιτάζοντας στο μέλλον, που πάντα, ΚΑΠΩΣ, καταφέρνει να τα φτιάχνει και πάλι όλα! :-)
Άντε κλείσε τώρα και πήγαινε μια βόλτα να ξελαμπικάρει το μυαλό σου, να πάρεις λίγο καθαρό αέρα, κι αύριο..ειναι μια νέα μέρα :)
Φιλάκια,
Τ.
ΓΙΑΤΙ βρε παιδιά? Είναι καλοκαίρι..το καλοκαίρι υποτίθεται ότι τα προβλήματα θάβονται κάτω από την άμμο, ξορκίζονται, μπαίνουν στην κατάψυξη δίπλα στα παγάκια, κάτι! Όχι αυτό το πράγμα όμως, όλοι με μια τσάντα προβλήματα στην πλάτη φορτωμένοι.
Αφήστε την κάτω, χαλαρώστε, αν όχι τώρα, που είναι καλοκαίρι, τότε πότε? Όταν θα έρθουν οι βροχές και τα κρύα του φθινοπώρου, του χειμώνα? Δε νομίζω ότι έχω ξαναδεί ποτέ μου τόση αρνητική ενέργεια, μαζεμένη σε έναν καλοκαιρινό μήνα.
Έχουμε κλασσικά, στην κορυφή, τα προβλήματα καρδιάς. Συναισθηματικού - ευτυχώς ακόμα - περιεχομένου. Με "πολύπλοκες" σχέσεις, μαλ^κες άντρες, κομπλεξικές γυναίκες, και καταστάσεις που σου κάθονται στο στομάχι όσο 1 κατσαρόλα φασολάδα.
Από την άλλη, τα προβλήματα δουλειάς. Ο ένας δε βρίσκει, ο άλλος δεν την παλεύει με αυτήν που έχει, ο τρίτος δεν έχει άδεια, ο τέταρτος δεν είναι ευχαριστημένος γενικότερα, ο πέμπτος απελπίζεται με το εργασιακό του μέλλον.
Στο κερασάκι, τα προβλήματα με ανασφάλειες, οικονομικές και προσωπικές, μικροπροβλήματα υγείας, προβλήματα με μυρμήγκια, με σχέσεις, με ηλικιωμένους, με το μέλλον, τα προβλήματα γενικού ενδιαφέροντος ας τα πούμε.
Και τα ακούω από παντού, και αισθάνομαι τόσο άσχημα, που δεν μπορώ να βοηθήσω..Δεν μπορώ, διότι ό,τι συμβουλή κι αν δίνω, παραμένει συμβουλή..τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Και προσπαθώ σε κάθε πρόβλημα να βάλω ένα χεράκι, να ηρεμήσω τον ενδιαφερόμενο, να του δείξω την ευχάριστη νότα, τη θετική πλευρά. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, πάλι σε τοίχο πεφτω.
Κι έχω χάσει κι εκείνο το μαγικό ραβδάκι, που με ένα κούνημά του, όλα εξατμίζονταν, όλα γινόντουσαν και πάλι καλά!
Αν εσύ που το διαβάζεις τώρα αυτό, ανήκεις σε κάποια από τις κατηγορίες, ή σε πολλές από αυτές μαζί, κάνε μου μια χάρη. Μην το βάζεις κάτω. Άσε εδώ ένα σχόλιο, τώρα, που τα βλέπεις όλα μαύρα..Και μετά από 1 μήνα, 3 μήνες, 1 χρόνο βρε αδερφέ, ξαναμπες σε αυτό εδώ το ποστάκι, και να δεις πόοοοσο μακρινά θα σου φαίνονται τότε όλα.
Διότι μπορεί να μην έχω τον τρόπο να λύσω το πρόβλημά σου, ξέρω όμως ότι κάπως έτσι έλυσα κι εγώ κάποτε κάποια αντίστοιχα δικά μου. Ένα ένα, με τη σειρά, one day at a time, και κοιτάζοντας στο μέλλον, που πάντα, ΚΑΠΩΣ, καταφέρνει να τα φτιάχνει και πάλι όλα! :-)
Άντε κλείσε τώρα και πήγαινε μια βόλτα να ξελαμπικάρει το μυαλό σου, να πάρεις λίγο καθαρό αέρα, κι αύριο..ειναι μια νέα μέρα :)
Φιλάκια,
Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου