Η ζωή μας, μια βόλτα..

(Ακολουθεί φιλοσοφικό ποστάκι)

Έχεις νιώσει ποτέ ότι ο χρόνος τρέχει, κι εσύ κυνηγάς να τον προφτάσεις? Ότι γεγονότα που συμβαίνουν αλλάζουν ξαφνικά τη ζωή σου, τον τρόπο που σκέφτεσαι και τα όνειρα που είχες? Σίγουρα θα το έχεις νιώσει - Και σίγουρα θα έχεις ακούσει να λένε πως η ζωή αλλάζει, από τη μιά στιγμή στην άλλη. Μια αλλαγή, που δεν είσαι πάντα έτοιμος να αντιμετωπίσεις, μια αλλαγή που άλλοτε βγαίνει σε καλό, και άλλοτε πάλι όχι.

Τί κάνεις λοιπόν όταν οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται από εσένα? Όταν ο κλήρος έχει πέσει σε κάποιον άλλο, και εσύ καλείσαι να ακολουθήσεις και να έρθεις αντιμέτωπος με τις συνέπειες της απόφασης?

Μία λύση, είναι να ακολουθήσεις την απόφαση - Ένας δρόμος είναι κι αυτός, και ποιός ξέρει πού θα σε βγάλει!Μια άλλη λύση είναι να μην ακολουθήσεις την απόφαση - τουλάχιστον όχι απ'την αρχή!Να την αφήσεις να δεις "πώς πάει", και να πράξεις ανάλογα - Μια άλλη διαδρομή κι αυτή! Τρίτη λύση, να προσπαθήσεις να επηρεάσεις την απόφαση, ώστε να ταιριάζει όσο το δυνατόν περισσότερο σε αυτό που εσύ προτιμάς. Και πού ξέρεις τί είναι αυτό που προτιμάς? Σάμπως έχεις δει και κάτι διαφορετικό?

Σενάρια. Κοινός παρονομαστής? Ο δρόμος, οι κατευθύνσεις, και οι διαδρομές! Κάθε μονοπάτι, και άλλες εικόνες. Κάθε βόλτα, κι άλλες εμπειρίες..Κάθε επιλογή, και άλλες συνέπειες!
Πώς ξέρεις όμως εκ των προτέρων ποιά είναι η σωστή? Αμ, δεν το ξέρεις!Εκεί είναι η ομορφιά!Παίζεις, ρισκάρεις, και έχεις 50-50 πιθανότητες να κερδίσεις ή να χάσεις!
Σε κάθε περίπτωση, κάτι κερδίζεις - Σε κάθε περίπτωση, κάτι χάνεις!
Και τότε, με τί κριτήριο αποφασίζεις?

Με την καρδιά - Σκέφτεσαι, σκέφτεσαι, αλλά μια μέρα οι σκέψεις τελειώνουν!Και τότε, ακούς το τραγούδι της καρδιάς. Εκείνο που ξέρει, εκείνο που αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχει ήδη αποφασίσει, κι απλά περιμένει πότε θα το ρωτήσεις για να σου απαντήσει. Και τότε γιατί δε ρωτάμε εξ'αρχής την καρδιά μας, για ό,τι μας απασχολεί? Γιατί βάζουμε το εργοστάσιο του μυαλού να φτιάξει ένα σωρό διαφορετικά προϊόντα-λύσεις στο πρόβλημά μας, αφού στο τέλος εκείνη που αποφασίζει ποιό είναι το καλύτερο είναι αυτή η μικρή, αθόρυβη και σοφή καρδιά? Γιατί τόσες διαφορετικές λύσεις, τη στιγμή που εκείνη ξέρει εξ'αρχής τί θέλει?
Γιατί δεν τη ρωτάμε από την πρώτη στιγμή, και προσπαθούμε να κάνουμε κράς-τέστ και σε ένα σωρό λύσεις του πνευματικού μας εργοστασίου?

Χμμμμ - Ενδιαφέρουσες αναζητήσεις! Απ'όπου κι αν το δεις όμως, η καρδιά βγαίνει πάντα νικητής στον αιώνιο αγώνα μεταξύ καρδιάς και μυαλού! Διότι, αν χάσεις τα μυαλά σου, συνεχίζεις να ζεις..Αν χάσεις όμως την καρδιά...

“The Heart has its reasons that reason knows nothing of.” (Voltaire)