Τελευταία μέρα..

..του καλοκαιριού!

Πάει κι αυτό..έτσι απλά, σαν άνεμος, πέρασε! Μας χάιδεψε, μας έδωσε νέα πνοή, μας ταξίδεψε,
μας δρόσισε, μας έκαψε..

Πολλοί γύρισαν σήμερα στα γραφεία τους, με τη μουτσούνα τους ως το πάτωμα, που το καλοκαιράκι, αυτό το όοοομορφο γλυκό καλοκαιράκι, είναι πλέον πίσω κι όχι μπροστά!
Αχ βρε καλοκαιράκι, γιατί να περνάς τόσο γρήγορα? Περάσαμε μήνες ολόκληρους να σε περιμένουμε, να σε σχεδιάζουμε, να σε ονειρευόμαστε..και εσύ, τόσο άκαρδα, φεύγεις! Και πού πας? Όχι πες μου! Πού πας? Πού θα βρεις καλύτερα?

Αλλά, θα μου πεις, αν δε φύγεις, τότε πώς θα ξανάρθεις? Αν δε μας λείψεις, πώς θα σε εκτιμήσουμε? Αχ βρε καλοκαιράκι, μην με παρεξηγείς..Είναι που φέτος ήσουν πιο μοναδικό και πιο ξεχωριστό από κάθε άλλη φορά, και δε θέλουμε να σε αποχωριστούμε!... :(

Με γεμάτη καρδιά λοιπόν, σε χαιρετάμε..και ανανεώνουμε το ραντεβού μας, καλά νά'μαστε, για του χρόνου..Θα σε περιμένουμε!!!!!!!!! :) :) :)

Black black heart....

Από το Σάββατο σκέφτομαι να γράψω κάτι, αλλά δε βρίσκω τις λέξεις να εκφράσω τα συναισθήματά μου. Τη θλίψη, την οργή, τον πόνο, την αγανάκτηση.
Μόνο τρέχω με το μυαλό μου στις διαδρομές που από μικρό παιδάκι έκανα μέσα στο παρθένο δάσος, και αναπολώ..
Ναι, το είχα ξαναζήσει να καίγεται, τότε, το 1993..Τότε που οι τεράστιες φλόγες είχαν φτάσει στα 100 μέτρα από το σπίτι μας.
Και ναι, κάθε χρόνο είμασταν στο ίδιο έργο θεατές, πότε η φωτιά στην Πεντέλη, στην Πάρνηθα, στην πανέμορφη Πελοπόννησο..
Και πάντα, ένα μαχαίρι στην καρδιά...

Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ, από τότε το 93, έλεγα και λέω στην προσευχή μου "..να μην καίνε και να μην κόβουν τα δάση!"..Άμα έχεις ζήσει τη φωτιά από κοντά, αν έχεις δει το δάσος σου να καίγεται, τότε μπορείς να καταλάβεις..Τότε, στη μυρωδιά και μόνο του καμμένου, σηκώνονται οι κεραίες σου και ψάχνεις να βρεις γύρω-τριγύρω την πηγή του..

Από τότε το 93, που περάσαμε για πρώτη φορά στον καμμένο δρόμο για τη λίμνη του Μαραθώνα, το δάσος άρχισε να ξαναζωντανεύει..σιγά σιγά! Βοηθήσαμε κι εμείς με τα δεντράκια μας, με την αναδάσωσή μας, πάντα σε συνεργασία με τον ΣΚΑΙ, που από τότε είχε έντονη οικολογική συνείδηση..!Και το δάσος μεγάλωσε, ζωντάνεψε, μας χάρισε τις μυρωδιές, τη σκιά του, μα πάνω απ'όλα, μας χάρισε ζωή..

Και έρχεται ένα θλιβερό Σαββατοκύριακο, εκεί στα τέλη του Αυγούστου, 16 χρόνια αργότερα, για να τα κάνει ΟΛΑ στάχτη..ΟΛΑ όμως!Και μένω ύστερα εγώ κολλημένη στον υπολογιστή (διότι δυστυχώς ήμουν πολύ μακριά για να βοηθήσω αλλιώς..) να κοιτάζω τη φωτιά, αυτή τη μέγαιρα, να καταπίνει τα πάντα..και το μίσος να μεγαλώνει μέσα μου.."Δε χορταίνει με τίποτα, με τιποτα?" αναρωτιέμαι ξανά και ξανά...

Τη συνέχεια, την ξέρεις. Κάηκαν 200.000 στρέμματα! Το πιάνει ο νους σου? Δέντρα, ζώα, ζωή...Ναι, και σπίτια μαζί, ναι και περιουσίες, ναι και καλλιέργειες! Μα πάνω απ'όλα, κάηκε το ΔΑΣΟΣ, το Δάσος μου, το Δάσος σου, το Δάσος των αυριανών παιδιών μας..Σε αυτή την τσιμεντούπολη, στην άσχημη γκριζούπολη που λέγεται Αθήνα, σε αυτή που μας αναγκάζουν να ζούμε για να βρούμε και καλά "καλύτερες συνθήκες ζωής", ο κόσμος θα αρχίζει να πεθαίνει σαν τα ποντίκια. Από τη ζέστη, τη μόλυνση, την έλλειψη καθαρού αέρα..

Και σας ρωτάω, τί λύσεις προτείνετε στο πρόβλημα?
Και προτείνω μερικές.... Διότι το δάσος πάει, κάηκε! και επειδή σα λαός απλώς ΔΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ από τα λάθη μας (2500 χρόνια το αποδεικνύουμε αυτό περίτρανα!), μάλλον ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε εναλλακτικές λύσεις..

• Επιστροφή στη φύση! Ουστ, μακριά από την Αθήνα όλοι,τώρα! Σε απόσταση τουλάχιστουν 100χλμ, ΜΑΚΡΙΑ!!! Ας πάρει το κράτος και οι μεγάλες επιχειρήσεις τις βιομηχανίες και τους οργανισμούς τους, και ουστ, μακριά από δω! ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΑΛΛΟΙ στο λεκανοπέδιο, μην καίτε άδικα τα δάση λοιπόν για να χτίσετε νέα σπίτια, ΤΕΛΟΣ!
• ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ τώρα! Όσοι χτίσατε, χτίσατε! Στο εξής όποιος βγάζει παράνομη άδεια ή πάει και χτίζει παράνομα τη βιλάρα του μέσα στο δάσος,θα πρέπει να βρίσκει τουλάχιστον το σπίτι του καμμένο!(ίσως έτσι να καταλάβει...)
• Αναδάσωση τώρα! Κατά προτίμηση, ας αποφύγουμε τα Πεύκα διότι ξέρετε, ο κύριος Αντώναρος μας είπε ότι είναι ιδιαιτέρως εύφλεκτα, και δε βοηθούν... τς τς τς... ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ! Όλοι στα βουνά, με ένα δεντράκι στο χέρι, να ξαναφτιάξουμε το μέλλον μας..

Ας αρχίσουμε με αυτά, και βλέπουμε για τη συνέχεια!! Και πού'στε καλέ παιδιά, κάντε καμιά βόλτα και προς τα μέρη μου εδώ, να δείτε τι κάνει ο πολιτισμένος κόσμος! Λαός είμαστε, όχι όρνια..Μπορούμε και να φωνάξουμε, και αν απαιτήσουμε, και να διεκδικήσουμε! Αρκεί πρώτα πρώτα να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ!!!.....

Κλείστε την τηλεόραση...

Πάρτε τα παιδιά σας και το σκύλο σας, και άντε για μια βόλτα στο δάσος.. όποιο βρίσκεται ακόμα κοντά σας!

Τότε, θα καταλάβετε...

Θάλασσες....

Ταξιδεύουν, δροσίζουν, προστατεύουν,παρηγορούν..
Με χίλια μύρια κύματα γεμάτες, μας πηγαίνουν σε μέρη που άλλοτε ξέρουμε, κι άλλοτε όχι..
Τις αγαπάω..
Και ιδιαίτερα αυτή του Αιγαίου.. Που πότε ήρεμη και πότε αγριεμένη περνάει από όλα τα αγαπημένα μας νησιά, αφήνει τα σημάδια της, και ταξιδεύει τις αναμνήσεις μας..

Ακούω τώρα τελευταία ένα τραγούδι του Γιώργου Παπαδόπουλου, "Θάλασσες" το λένε.. Και για κάποιο λόγο η μελωδία του ξυπνάει μία γλυκιά μελαγχολία, μία νοσταλγία στην καρδιά μου..όχι εξαιτίας του στίχου του, όσο της μελωδίας του..

Το άκουγα χτες ξαπλωμένη στο δωματιάκι μου εδώ στη Ζυρίχη, και χάζευα έξω..είχα μείνει και χάζευα..αχ πόσο θά'θελα αντί για αμάξια, δέντρα και σπίτια, μία τεράστια, απέραντη ταξιδιάρα θάλασσα να απλωνότανε μπροστά μου..
Σαν αυτή που αντίκριζα πριν λίγες μέρες από το Κολυμπάρι..
Σαν αυτή που μας τύφλωνε από την ομορφιά της, από εκεί ψηλά στην "Κουκουβάγια"..
Σαν την γαλήνια απέραντη θάλασσα,εκεί την ώρα του δειλινού στα νότια της Κρήτης, που νομίζεις ότι αν αφεθείς στα κύματά της θα σε πάει κατευθείαν στον Καντάφι, που λέει και ο Πίκος μου :)
Σαν την θάλασσα που έχει τη "χαρά" να τριγυρνάει στις ακρογιαλιές της Σαντορινούλας μου, και να ταξιδεύει προς το ηλιοβασίλεμα κάθε βραδάκι..

Θάλασσες...

Νάμαστε πάλι...!!!

Βρε βρε βρε, πώς περάσανε πάλι κι αυτές οι διακοπούλες?!
17 Αυγούστου λοιπόν, και πρώτη μέρα και πάλι στη δουλειά!!

Αχ, τι όμορφες που ήταν οι διακοπούλες μας, τι μαγευτική η Κρήτη και κυρίως, τι αξέχαστες εικόνες γεμίσανε τα μάτια και την καρδιά μας..εικόνες από βουνά και δάση, θάλασσες κι ακρογιαλιές, βαθύ γαλάζιο και σκούρο πράσινο, και παντού μα παντού το λαμπερό φως του ήλιου...μόνιμος σύντροφος αυτής της ξεχωριστής χώρας!

Ότι κι αν σας πω, θα είναι λίγο για να περιγράψει όσα βλέπει, γεύεται και αισθάνεται κανείς στην Κρήτη..εκεί που κάθεσαι στο ταβερνάκι και πίνεις το κρασάκι σου,τσουπ έρχεται ο σερβιτόρος με μια ρακί και κάθεται να πιει μαζί σου, να μάθει για σένα,να σου πει τις ιστορίες του και αν είναι λίγο μεγαλύτερος σε ηλικία, να σου αφιερώσει κ καμιά μαντινάδα..

Το κέρασμα είναι "μαστ" όπου κι αν πας..την τσικουδιά, το καρπουζάκι, το μπωλ με τα σταφύλια ή το γλυκό δεν τα γλυτώνεις μετά το φαί! Εδώ έτσι είναι ο κανόνας..και το κέρασμα έρχεται από την καρδιά των ανθρώπων, το βλέπεις και στο βλέμμα τους άλλωστε όταν πλησιάζουν με την πιατέλα καρπουζιού στο τραπέζι και λένε "να κεράσουμε φρουτάκι?"...

Σκασμένος από το πολύ και ποιοτικό (!!!) φαΐ, ξαναξεκινάς για τις παραλίες...Θέλεις νερά γαλάζια σαν της πισίνας? τότε πάρε το δρόμο για τα Φαλάσαρνα, το Ελαφονήσι ή πολλές παραλίες της νότιας Κρήτης..θέλεις λάουντζ καταστάσεις, μπιτσομπαράκια και χαβαλέ? Στη Γοργόνα να πας, στην Αγ.Μαρίνα!!! Σου αρέσουν τα..σκωτσέζικα ντους?! Εκεί που σκάει το ποτάμι, στο τέρμα της παραλίας της Γεωργιούπολης, θα καταλάβεις τι σημαίνει ζεστό/κρύο!! Ένα ποτάμι κατεβαίνει στη θάλασσα, και τα ρεύματά του μπλέκονται με εκείνα που κατεβάζει η θάλασσα του Αιγαίου, με αποτέλεσμα να κολυμπάς πότε σε ζεστά κ πότε σε παγωμένα νερά! Μαγεία!!!

Άμα χορτάσεις κι επιθυμείς γλυκάκι, ξέρεις που να πας..Στη Κουκουβάγια, την πιο ζουμερή θέα της πόλης! Ονειρική θέα, ακόμη πιο ονειρικές γεύσεις!!! Αν δεν το δοκιμάσεις, χάνεις!

Τι άλλα να σου πω...έχω άπειρα ακόμα μαζεμένα στο μυαλό μου!!
Αρκετά για να μου κάνουν παρέα ολόκληρο το χειμώνα...!! Μα, για ποιό χειμώνα μιλάμε?
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ έχουμε ακόμα, στην καρδιά, στη φύση και στο μυαλό! Άντε να το χαρούμε, όπου κι αν βρισκόμαστε!!!!!!!!

Σας φιλώ από την ηλιόλουστη Ζυρίχη, και εύχομαι να έχετε έναν υπέεεεροχο Αύγουστο!!! Πάντα τέτοια :)

Φιλιάαααααα

Τζόπι
Υ.Γ. Και μια εικόνα από το νέο μου χωριουδάκι....

To πιο όμορφο δώρο...

Γράφω που λέτε σε αυτό εδώ το μπλογκάκι ότι μου κατεβαίνει στην κεφάλα.. κάνω και το χιουμοράκι μου, σας μεταφέρω σκέψεις και την πραγματικότητα από τη δική μου οπτική γωνία, αλλά στην τελική, δε σας λέω και κάτι ιδιαίτερο..

Ναι, μου αρέσει να γράφω, αλλά πιο πολύ να διηγούμαι, παρά να αναλύω ή να ψυχολογώ καταστάσεις..

Ειδική σε αυτό, είναι η φιλενάδα μου η "ΡΚ"!

Το λέει και ο τίτλος του μπλογκακίου της άλλωστε, της αρέσει να γράφει..
Κι εμάς, μας αρέσει ακόμη περισσότερο να διαβάζουμε αυτά που γράφει...διότι μας ταξιδεύει μέσα από τις λέξεις της, μας κάνει να σκεφτόμαστε "ναι ναι, πόσο δίκιο έχει", και στο τέλος κάθε "ποστακίου" της μας αφήνει με ένα χαμόγελο στα χείλη..Ακόμη και εκείνα τα ποστάκια που περιγράφουν λυπητερές καταστάσεις, η ΡΚ τα παρουσιάζει τόσο όμορφα, που σου αφήνουν πάντα μια ελπίδα, μια ωραία γεύση..

Τις προάλλες, μου έκανε το πιο όμορφο δώρο..Ένα ποστάκι!

Ένα ποστάκι, το οποίο εγώ (ως γνωστή ψωνάρα που είμαι) ήθελα να μοιραστώ μαζί σας!
Ιδού λοιπόν..

http://petroulak.blogspot.com/2009/07/gift.html

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ φιλενάδα μου!!..

Υ.Γ. Δυστυχώς, εγώ δεν είμαι τόσο καλή με τις λέξεις για να σου εκφράσω πόσο χαρούμενη, τυχερή και συγκινημένη ένιωσα όταν το διάβασα..

Μία φωτογραφία όμως, ίσως να σε βοηθήσει να καταλάβεις τι εννοώ ;)

(χιντ : κάνε κλικ πάνω στη φωτογραφία, διότι όοοχι, δεν είναι όλη blur ;))

Δυο μέρες πριν τις διακοπές...

..τα συναισθήματα, τόσο τα δικά σου, όσο και των γύρω σου, είναι πάντα ανάμεικτα.

Τα δικά σου..

> διότι πρέπει να ετοιμάσεις βαλίτσα (το οποίο πλέον σημαίνει ότι σκεφτείς από πριν τι θέλεις να πάρεις μαζί σου, να το πλύνεις και να το σιδερώσεις ;) και όχι απλά να ανοίξεις την ντουλάπα όπου η μανούλα είχε πλύνει κ σιδερώσει τα πάντα!!)..

> διότι πρέπει να κλείσεις εκκρεμότητες στη δουλειά (οι οποίες ως δια μαγείας λίγο πριν τις διακοπές πολλαπλασιάζονται με γεωμετρικούς ρυθμούς)..

> διότι μέσα στο τρέξιμο, σταματάς κάποιες στιγμές και συνειδητοποιείς ότι σε 2,3 μέρες θα είσα αραχτός στην παραλία, με το φραπεδάκι ανά χείρας, και δε θα σε νοιάζει τίποτα! Αχ, παίρνεις λίγη δύναμη για να συνεχίσεις τις ετοιμασίες..!!

Από την άλλη, έχουμε τους γύρω σου..

Αρχικά, εκείνους στη δουλειά. Εκείνοι που φεύγουν μαζί με σένα ή μετά από σένα για διακοπές, σε βλέπουν με κέφι, σε καταλαβαίνουν, σε νιώθουν βρε αδερφέ! Σου λένε, 'Καλές Διακοπές' και το εννοούνε. Έλα όμως που υπάρχουν και εκείνοι που μόλις γυρίσανε από ένα τριβδόμαδο διακοπών (περικαλώ!!) και σου φορτώνουν όλες τις δουλειές του κόσμου, λες κι έτσι θα σε εκδικηθούν που θα πας διακοπές, ενώ εκείνοι μόλις γύρισαν! Κάτσε ρε φιλαράκι, 3 βδομάδες που έλειπες εσύ, χαμένος σε κάποια άκρη της γης, εγώ σε βαρυγκόμησα? Σε ενόχλησα όσο ήσουν διακοπούλες? Νόουπ! Έκανα τη δουλειά σου με κέφι, σκεπτόμενη ότι θα έρθει και η δική μου σειρά για διακοπές. Εσύ τώρα δηλαδή τί ζόρι τραβάς, και με κοιτάς κ μου λες "Άντε καλέ, που θες και διακοπές!"? Βρε ουστ.. Άλλη φορά να παίρνεις άδεια μετά από όλους, μπας και τα βρεις με τον εαυτό σου, ωχού!!

Έτσι λοιπόν κι εγώ, ένα εικοσιτετράωρο και κάτι πριν τις διακοπούλες, θέλω να αράξω να ψάξω όμορφα μέρη για να δούμε στην Κρήτη, να ονειρευτώ βρε αδερφέ, να προετοιμαστώ ψυχολογικά,να μπω από τώρα στο κλίμα, αλλά όοοχι, δε με αφήνουν! Τηλέφωνα, εμαιλ, μήτινγκ της τελευταίας στιγμής! Ουστ!

Δεν είμαι δω, όνειρο ζω, και μη με ξυπνάτε τώρααααα ντε!!! :) :)

Που θα του πάει, θα μου πεις, θα περάσει..24 ώρες είναι! Και μετά, Ελλαδίτσα σούρχομαι!!! Ετοίμασε τις παραλίες σου, τις νοστιμιές σου και την ανεμελιά σου να με υποδεχτείς!

I'm almost there :) :) :)

Άλλη μια φορά..

Πώς περνάει έτσι ο καιρός..Θα μου πεις, λογικό ήταν, φέτος ήταν μία πολύ ενδιαφέρουσα,διαφορετική και μπιζι χρονιά, ένα σωρό πράγματα για να οργανώσουμε, καλεσμένοι, προσκλητήρια, γαμήλια τελετή, ταξίδι του μέλιτος..

Ναι καλέ, καλά το είχες καταλάβει!

Το μπλογκάκι μου παντρεύτηκε!! Ναι ναι,τις αγαπημένες του θάλασσες, και ταξιδεύουν πλέον μαζί αγαπημένα στ'ανοιχτά! Να ζήσουν τα παιδιά!

Νέο κεφάλαιο λοιπόν στη ζωή μας..και μαζί με αυτό, νέο λουκ! Όοοοχι, τη θαλασσίτσα και τα καραβάκια δεν τα εγκαταλείπουμε ποτέ, είναι μέσα στην καρδιά και στην ψυχή μας, πιστοί φίλοι στις χαρές και τις λύπες! Να μας ταξιδεύουν, να μας γαληνεύουν, να μας πηγαίνουν σε νέα μέρη κι ακρογιαλιές, και να μας γυρίζουν γύρω γύρω τον κόσμο, αλλά πάντα να μας γυρνούν πίσω σε αυτούς που μας αγαπάνε!

Και φυσικά, επειδή τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι τυχαίο, περιττό να σου πω ότι αξίζει να ρίξεις μια ματιά στο όνομα που έχει το καινούργιο μας καραβάκι, ναι ναι, αυτό στην αρχή της σελίδας!!Κάνε τους συνειρμούς, και θα καταλάβεις τι θέλει να πει ο ποιητής ;)

4 Αυγούστου λοιπόν, του 2009!
Σε 2 μερούλες βάζουμε πάλι πλώρη για γνωστά λιμάνια, και ανυπομονούμε τόοοοσο πολύ να ρουφήξουμε κάθε μυρωδιά, εικόνα και γεύση που θα βρεθεί στο δρόμο μας!

Τι χρονιά κι αυτή μέχρι στιγμής..ταξιδιάρικη, από όποια πλευρά κι αν τη δείς! Ένα ταξίδι σε χώρες, συναισθήματα, εικόνες και ανθρώπους ...μα πάνω απ'όλα, ένα ταξίδι στην καρδιά..!

Έχω πολλά να σας πω για το τελευταίο εξάμηνο :)

Καλή μας συνέχεια λοιπόν, ή μήπως να πω καλύτερα..καλή μας αρχή?!

Τ.Σ ;)