27 Αυγ 2007

Ντροπη...Οργή...και Πόνος!

Πριν μία βδομάδα, πριν 1 μόλις βδομάδα..
Ηταν 12 περίπου η ώρα το μεσημέρι, όταν ξεκίνησα το δρόμο της επιστροφής μαζί με τον Πίκο μου από την Καρδαμύλη στην Αθήνα. Ο δρόμος που ακολουθήσαμε? Ταϋγετος - Καλαμάτα - Μεσσηνία - Καρίταινα - Ανδρίτσαινα - Μεγαλόπολη και από κει, Αθήνα..
Σε κάθε χιλιόμετρο, θαύμαζα το δάσος, τα χωριά, τις ομορφιές αυτού του ευλογημένου τόπου, και έεεεεφτυνα! "Φτου φτου, να μην πάθουν τίποτα και αυτά τα δάση μας, μην πάθουν κάτι!.."
Και το ένιωθα βαθιά στην καρδιά μου..

Παρασκευή πρωί, ακούω ραδιόφωνο στο δρόμο για τη δουλειά "Καίγεται η Αρεόπολη"..μετά από λίγο "Καίγεται ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας"..Νιώθω έναν κόμπο στο λαιμό, ένα μαχαίρι στην καρδιά μου. Ένα μαχαίρι που μέχρι σήμερα δεν σταματά να κατασπαράζει κάθε ίχνος ελπίδας από τις καρδιές ολόκληρης της αγανακτισμένης χώρας μας..

Ακούω τις φωνές των ανθρώπων που εκλιπαρούν για βοήθεια, και θέλω να ουρλιάξω από την οργή μου. ΓΙΑΤΙ??????
Γιατί δε νοιάστηκε κανείς? Γιατί δεν έτρεξε κανείς? Γιατί δεν το πρόλαβε κανείς?
Γιατί να μετράμε νεκρούς, να σβήνουμε χωριά από το χάρτη, να καταστρέφονται ζωές ανθρώπων, να καταστρέφεται η πατρίδα μου, γιατί? Ποιός και γιατί δεν έκανε κάτι?

Και τί μπορούμε να κάνουμε τώρα? Εγώ την Τετάρτη θα βρίσκομαι στην πορεία διαμαρτυρίας, στην Πλατεία Συντάγματος, στις 19.00 - Δείτε και το banner για περισσότερα στοιχεία.
Και μετά, θα δώσω όοοοοο,τι μπορώ σε αυτούς τους ανθρώπους!
Και ναι, θα σε πάρω να πάμε πάλι εκεί κάτω, στα χωριά. Να περάσουμε από την καταστροφή, να μην την ξεχάσουμε, να ενισχύσουμε τον συνάνθρωπό μας.
ΔΕΝ θα σας ξεχάσουμε εδώ που βρισκόμαστε μακριά, στην κόλαση της Αθήνας..
Δε θα αφήσουμε κανέναν να γελάσει πονηρά, νομίζοντας πως κέρδισε!

Τολμήστε να μιλήσετε, να αναζητήσετε ευθύνες- Απαιτούμε να αλλάξει η στάση της πολιτείας, όλων των ανάξιων πολιτικών αυτού του πικραμένου τόπου.
Μπας και αύριο, ξημερώσει μια λιγότερο γκρίζα μέρα..

Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ



click! on the pic.

Δεν υπάρχουν σχόλια: