Το περασμένο σαββατοκύριακο το περάσαμε - πού αλλού ?!? - στα καταστήματα! Με τις αδερφούλες μου in town, η επιλογή ήτανε μονόδρομος!!! Πήγαμε και στο Ζοro, και βρήκαμε και ένα πανέμορφο υποψήφιο dress για τον Ιούνιο!Ναι καλέ, για το νυφικό σας λεώ! Είχανε αράξει εκεί έξω οι 3 αδερφούλες μου, κι εγώ σαν μοντέλο μπαινόβγαινα και δοκίμαζα νυφικούλια, for the first time!!!Ήμουν σαν το χαζό παιδί, χαρά γεμάτο. Αν και ρομαντική ψυχούλα, ποτέ μου δεν είχα ιδιαίτερο όνειρο "να ντυθώ νυφούλα"..Όπως εξακολουθώ να αντιτίθεμαι σε όλη αυτή τη μανία και τον καταναλωτισμό που περιβάλλει οτιδήποτε περιλαμβάνει τη λέξη γάμος. Αλλά, όταν δοκίμασα εκείνα τα νυφικούλια, ένιωσα μοναδικά..Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη, και χαζογέλαγα μόνη μου. Οι αδερφούλες μου απέξω να σχολιάζουν "ααααχ, αυτό είναι τέλειο" ή "ααχ, αυτό δε μου αρέσει, καλύτερο το άλλο", κι εγώ να αισθάνομαι σαν μικρό παιδάκι..Σαν να έβαζα τα καλά μου, και να έβγαινα στη σκηνή για να πω το ποιηματάκι μου!Τρακ, όχι αστεία..Πού να φτάσει δηλαδή και η μέρα του γάμου, να δείτε τρακ κ άγχος που θα έχω!!Για την ιστορία, όλα τα νυφικά που διάλεξα έτυχε να είναι La Sposa, πανέμορφα, το ένα πιο ωραίο από το άλλο!
Μετά από την πρώτη πρόβα, ακολούθησαν οι βόλτες στα καταστήματα. Να κουτσομπολεύουμε, να χαζεύουμε, να μπαίνουμε σε κάθε κατάστημα, ανεξάρτητα από το μπάτζετ που είχαμε, και να χαζεύουμε. Μετά από προτροπές της μπουρμπουλίτσας, μπήκαμε και σε ένα κατάστημα της Louis Vuitton. Ξέρετε, από εκείνα που σου ανοίγουν την πόρτα για να περάσεις, που σε κόβουν από πάνω ως κάτω..Είχαμε εμείς τον αέερα μας, και χαζεύαμε. Μόλις πέσαμε στο πρώτο καρτελάκι με τιμή (600 φράγκα για ένα τόσο δα πορτοφολάκι???), την κάναμε με ελαφρά πηδηματάκια. Εδώ που τα λέμε κιόλας βρε παιδιά, εγώ το λέω στο μπουρμπουλίτσα αλλά δε με ακούει : Αυτές οι τσάντες της LV δε μου αρέσουν, μα με τίποτα σας λέω. Τί μανία είναι κι αυτή, δεν μπορώ να καταλάβω...
Ανεβοκατεβήκαμε πολλάκις την Bahnhofstrasse, κάναμε ψώνια, ήπιαμε καφεδάκι, πήγαμε και στο Sihlcity για περαιτέρω βόλτες (και μακαρονάδες στο Vapiano, σταααθερή αξία!!), και γυρίσαμε εξαντλημένοι σπίτι κατά τις 9+..
Κυριακή μια από τα ίδια, χωρίς το κομμάτι με την πρόβα :) Τη θέση του αυτή τη φορά πήρε ένα νοστιμότατο Bruuunch, το οποίο πολύ χαρήκαμε! Η πόλη μας φοράει τα καλά της, και υποδέχεται τον κόσμο που τριγυρνάει στα στενά της, τα εστιατόρια, τα μπαράκια, τα τραμ και τη λίμνη!! Αχ, τέλεια!
Η ώρα αισίως έχει φτάσει λοιπόν τρειιις! Πρωί ξεκίνησα να γράφω το ποστάκι μου, και μ'έχει πιάσει απόγευμα κιόλας! Εμ, μίλησα με τη φουλίτσα, μίλησα με τη Β, με την Ε, έκλεισα κ 2 ακόμη ραντεβουδάκια για νυφικούλια τώρα που θα είμαι κάτω (μου άνοιξε η όρεξη, ή μου φαίνεται?!), κ πέρασε η μέρα μου χαλαρά!!! Γιούπι!!
Σας αφήνω, να πάω να φτιάξω ένα φραπεδάκι!!Πολλά φιλάκια σε όλους, και αν δεν τα ξαναπούμε πριν τα Χριστούγεννα, ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, με αγάπη, με όνειρα, με ελπίδα! Μέρες που είναι, ας προσπαθήσουμε να θυμηθούμε πώς ήταν,όταν είμασταν μικρά παιδιά...
ΚΑΛΑ ΠΙΚΟΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου