Σαν σήμερα, πριν από 29 χρόνια, ένα πάρα πολύ αγαπημένο πρόσωπο έφευγε από τη ζωή, σκορπώντας τη θλίψη στην οικογένειά μου, σε όσους τον γνώριζαν και ήξεραν πόσο σημαντικός, αξιαγάπητος, καλός και ξεχωριστός άνθρωπος ήτανε..Έφυγε, και άφησε πίσω του πόνο, ραγισμένες καρδιές, λησμονιά, και ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ..
Σαν σήμερα, πριν από 28 χρόνια, άνοιξα τα μάτια μου και αντίκρισα τον κόσμο!Την ίδια μέρα και ώρα, που ένα χρόνο νωρίτερα ο παππούς μου μετακόμισε στη γειτονιά των αγγέλων. Και κάθε που το ρολόι του χρόνου φτάνει στις 25 Φλεβάρη, ανατριχιάζω στη σκέψη, και κρυφοχαμογελάω!Διότι Κάποιος εκεί πάνω έκανε τα μαγικά του, και αποφάσισε να γεμίσει τις ραγισμένες καρδιές και πάλι με αγάπη, με παιδικά χαμόγελα, με ΖΩΗ!
Να με χαίρεστε καλέ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
28 ετών λοιπόν!
Περπατώντας ακόμη τη λεωφόρο των twenties, και πλησιάζοντας ολοένα και περισσότερο τη διασταύρωση με τη "Λεωφόρο των πρώτων -άντα!", αισθάνομαι ευτυχισμένη, γεμάτη, μικρή κ τριανταφυλλένια!!! Έεετσι!! Διότι όσο το μυαλό μου επιμένει να σκέφτεται σαν ώριμου ανθρώπου, η καρδιά μου παραμένει νέα, αυθόρμητη και γεμάτη παιδικό ενθουσιασμό!
ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ!!!! :) :) :)
1 σχόλιο:
Πολύ ωραίο και συγκινητικό.
Να ζήσεις παιδάκι μου!!!
Φούλις
Δημοσίευση σχολίου