Λίγες μέρες πριν..

..Ωραίο το πριν αγαπητέ. Δεν ξέρεις τι σε περιμένει, είσαι γεμάτος προσμονή, ανυπομονησία, όνειρα, σχέδια. Θα κάνω αυτό, θα πάω εκεί, θα συναντήσω τον τάδε, θα θα θα..

Λίγες μέρες πριν, απλά μετράς ανάποδα.. Και κάθε τί που σε εκνευρίζει, μοιάζει τόσο μικρό, τόσο μηδαμινό, διότι να, σε λίγες μέρες φεύγεις, στα παλιά σου τα παπούτσια λοιπόν.

Λίγες μέρες πριν, η φάτσα σου λάμπει, τα μάτια σου μαρτυρούν τη χαρά σου, και οι δυσκολίες είναι απλά χαριτωμένα βοτσαλάκια στον καλοστρωμένο, και ανοιχτό δρόμο που ανοίγεται μπροστά σου!

Ακούς μουσική, δυνατά.. Μουσική ταξιδιάρικη, φευγάτη.

Δεν πας στο σούπερ μάρκετ, παρά μόνο για τα απολύτως απαραίτητα..Δεν έχει νόημα να γεμίσεις το ψυγείο, όταν σε λίγες μέρες φεύγεις..

Κοιτάς το βασιλικό στη βεράντα με συμπόνια.. "Πώς θα τα βγάλεις πέρα εσύ καημενούλι μου όσο λείπω?" τον ρωτάς, και ψάχνεις για DIY λύσεις ποτίσματος όσο θα λείπεις.

Αγοράζεις αντιηλιακό. Και ενυδατική κρέμα-για-μετά-το-κάψιμο! Με άρωμα καρύδας το 1ο, με άρωμα αγγούρι το 2ο. Έτσι!

Σταματάς να φοράς τα "καλά σου τα ρούχα"..Ναι ξερεις, αυτά που θα πάρεις μαζί! Πλυμένα, σιδερωμένα, περιμένουν κι αυτά ευτυχισμένα τη στιγμή που θα ξεπεταχτούν από τη ντουλάπα, και θα τρυπώσουν στη βαλίτσα σου.

Φορτίζεις τη μπαταρία της φωτογραφικής, ανεβάζεις τη βαλίτσα από την αποθήκη, καθαρίζεις κουζίνα και μπάνια, το σπίτι γενικότερα, όλα με χαμόγελο. Να τα βρεις όλα καθαρά όταν γυρίσεις. Τι, όταν γυρίσεις? Απαπα, ούτε να το σκέφτεσαι δε θέλεις ότι θα έρθει κι εκείνη η στιγμή της επιστροφής!

Στη δουλεια..τη μια τρέχεις σαν παλαβός να τα προλάβεις όλα, την άλλη κοιτάζεις την οθόνη σαν μαστουρωμένος, και αφήνεις το μυαλό σου να σε ταξιδέψει στην παραλία, στα δροσερά νερά και την καυτή άμμο που θα αντικρίζεις να να, σε 1 βδομάδα από τώρα, τέτοια ώρα..

Ποστάρεις στο φατσοβιβλίο φρασούλες τύπου "Counting down..", 5+ απόψε, τραγουδάκια α λα "ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για παρτη σουυυυ", και κάνεις λάικ στις φωτογραφίες που ανεβάζουν οι φίλοι σου από νησιά και παραλίες.



Ναι ναι, ξέρω, δε χρειάζεται να σου πω περισσότερα. Το έπιασες το νόημα. Συμπάσχω κι εγώ!!! Η μυρωδιά της αλμύρας είναι ήδη στα ρουθούνια μου, οι γεύσεις Ελλάδας στο στόμα μου, η καρδιά χτυπάει δυνατά, και η αδημονία μεγαλώνει ώρα με την ώρα!! :)

Καλές διακοπές φίλε/φίλη μου, να περάσεις υπέροχα. Να χαρείς το καλοκαίρι, τα νησιά, τη θάλασσα, την οικογένεια, τους φίλους, τη ζωή στα καλύτερά της! Ανανεώνω το ραντεβού, καλά να είμαστε, για το "λίγες μέρες μετά.." ποστάκι που δε θελω να σκέφτομαι αυτή τη στιγμή :)

"Αντιλ δεν" λοιπόν, φιλιάαααααα!
Τ.

Υ.Γ. Στείλε μου καμιά καλή συνταγή με πλατύφυλλο βασιλικό αν σου βρίσκεται..κρίμα να τον αφήσω να ξεραθεί μωρέ, ξέρεις!! ;)
 

Τραγουδάκι, για όσους ταυτίζονται με το προηγούμενο ποστάκι..

Το άκουγα στο γυρισμό για το σπίτι χτες το απόγευμα. Πήρα τηλέφωνο τον Πίκο, και του είπα
"Avicii - Wake me up! - Κατέβασέ το άμεσα, μας αρέσειιιι!!!"
Σου το αφιερώνω :)
Διότι πολύ σύντομα, θα ξυπνήσεις και όλα τα άσχημα θα έχουν περάσει!



Έλα μην το σκέφτεσαι, βάλτο δυνατά, κλείσε τα μάτια, και χαμογέλα! :-)

So wake me up when it's all over
When I'm wiser and I'm older
All this time I was finding myself
And I didn't know I was lost

Το πρόβλημα, του προβλήματος, ω πρόβλημα!

Υπάρχει κάποιος αστρολόγος στην παρέα μας, να μου απαντήσει μία απλή ερώτηση? Είναι κανένας Ερμής ανάδρομος προσεχώς , καμία έκλειψη της Σελήνης , ή μήπως απλά φταίει η Πανσέληνος του Ιουλίου? Κάτι από αυτά θα πρέπει να ισχύει, αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω αυτή την αρνητική ενέργεια που έχει καταλάβει σχεδόν όλους γύρω μου. Ανεξαρτήτου εθνικότητος, φύλου, γεωγραφικής θέσης ή ηλικίας.. όλοι κουβαλάνε κι από 2-3 προβλήματα, που τους κλέβουν το χαμόγελο.

ΓΙΑΤΙ βρε παιδιά? Είναι καλοκαίρι..το καλοκαίρι υποτίθεται ότι τα προβλήματα θάβονται κάτω από την άμμο, ξορκίζονται, μπαίνουν στην κατάψυξη δίπλα στα παγάκια, κάτι! Όχι αυτό το πράγμα όμως, όλοι με μια τσάντα προβλήματα στην πλάτη φορτωμένοι.
Αφήστε την κάτω, χαλαρώστε, αν όχι τώρα, που είναι καλοκαίρι, τότε πότε? Όταν θα έρθουν οι βροχές και τα κρύα του φθινοπώρου, του χειμώνα? Δε νομίζω ότι έχω ξαναδεί ποτέ μου τόση αρνητική ενέργεια, μαζεμένη σε έναν καλοκαιρινό μήνα.

Έχουμε κλασσικά, στην κορυφή, τα προβλήματα καρδιάς. Συναισθηματικού - ευτυχώς ακόμα - περιεχομένου. Με "πολύπλοκες" σχέσεις, μαλ^κες άντρες, κομπλεξικές γυναίκες, και καταστάσεις που σου κάθονται στο στομάχι όσο 1 κατσαρόλα φασολάδα.

Από την άλλη, τα προβλήματα δουλειάς. Ο ένας δε βρίσκει, ο άλλος δεν την παλεύει με αυτήν που έχει, ο τρίτος δεν έχει άδεια, ο τέταρτος δεν είναι ευχαριστημένος γενικότερα, ο πέμπτος απελπίζεται με το εργασιακό του μέλλον.

Στο κερασάκι, τα προβλήματα με ανασφάλειες, οικονομικές και προσωπικές, μικροπροβλήματα υγείας, προβλήματα με μυρμήγκια, με σχέσεις, με ηλικιωμένους, με το μέλλον, τα προβλήματα γενικού ενδιαφέροντος ας τα πούμε.

Και τα ακούω από παντού, και αισθάνομαι τόσο άσχημα, που δεν μπορώ να βοηθήσω..Δεν μπορώ, διότι ό,τι συμβουλή κι αν δίνω, παραμένει συμβουλή..τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Και προσπαθώ σε κάθε πρόβλημα να βάλω ένα χεράκι, να ηρεμήσω τον ενδιαφερόμενο, να του δείξω την ευχάριστη νότα, τη θετική πλευρά. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, πάλι σε τοίχο πεφτω.

Κι έχω χάσει κι εκείνο το μαγικό ραβδάκι, που με ένα κούνημά του, όλα εξατμίζονταν, όλα γινόντουσαν και πάλι καλά!

Αν εσύ που το διαβάζεις τώρα αυτό, ανήκεις σε κάποια από τις κατηγορίες, ή σε πολλές από αυτές μαζί, κάνε μου μια χάρη. Μην το βάζεις κάτω. Άσε εδώ ένα σχόλιο, τώρα, που τα βλέπεις όλα μαύρα..Και μετά από 1 μήνα, 3 μήνες, 1 χρόνο βρε αδερφέ, ξαναμπες σε αυτό εδώ το ποστάκι, και να δεις πόοοοσο μακρινά θα σου φαίνονται τότε όλα.
Διότι μπορεί να μην έχω τον τρόπο να λύσω το πρόβλημά σου, ξέρω όμως ότι κάπως έτσι έλυσα κι εγώ κάποτε κάποια αντίστοιχα δικά μου. Ένα ένα, με τη σειρά, one day at a time, και κοιτάζοντας στο μέλλον, που πάντα, ΚΑΠΩΣ, καταφέρνει να τα φτιάχνει και πάλι όλα! :-)

Άντε κλείσε τώρα και πήγαινε μια βόλτα να ξελαμπικάρει το μυαλό σου, να πάρεις λίγο καθαρό αέρα, κι αύριο..ειναι μια νέα μέρα :)
Φιλάκια,
Τ.


 

Züri Fäscht 2013

Υπάρχει που λες μια γιορτούλα εδώ στην πόλη μου, που ακούει στο όνομα "Τσούρι Φεστ", σα να λέμε "η γιορτή της Ζυρίχης"! Γίνεται κάθε 3 χρόνια, το 1ο ΣΚ του Ιουλίου. Την περασμένη φορά το χάσαμε, μιας και κλασσικά το 1ο ΣΚ του Ιουλίου μας βρίσκει σε επετειακές διακοπές σε κάποιο όμορφο μέρος. Όχι κι αυτή τη φορά όμως :) Τώρα με το Χριστινάκι μας, είπαμε να παλουκωθούμε λίγο στην πόλη μας, και να αναβάλλουμε εκδρομούλες κ διακοπές για τον Αύγουστο.
Έτσι λοιπόν, αυτό είναι το 1ο Τσούρι Φεστ που βιώνουμε, κι αυτό όμως από το..ίντερνετ κ την τηλεόραση. Τα φαντασμαγορικά σόου με μουσική κ πυροτεχνήματα, 30' έκαστο, λαμβάνουν χώρα Παρασκευή κ Σάββατο βράδυ! Οπότε πού να πας να τα δεις, κ τι θα κάνεις το κοριτσάκι το μικρό, θα το σέρνεις μαζί? απαπα!
Μετά, είναι η βολτίτσα στην πολη..η οποία όμως είναι εξίσου ζόρικη με ένα μωρό παιδί, μιας και εχει κόσμο κ δυνατή μουσική Π Α Ν Τ Ο Υ, εκδηλώσεις, φαγητά, ποτά, πάρτυ, κόσμο!
Ιδανικά σου ακούγονται, το ξέρω..αλλά όχι για μας :(
Η χαζομάρα είναι ότι μεθαύριο περιμένουμε την άφιξη των φουλακιων..αν το ξέραμε ότι θα ήταν αυτή η γιορτούλα, θα τους είχαμε καλέσει από νωρίτερα, να τα δουν κι εκείνο κι κι εμείς όλα αυτά.
Τι να κάνουμε όμως, το καταπίνουμε κι αυτό, όπως και πολλά άλλα που χάνουμε ζώντας μόνοι μας στο εξωτερικό με ένα μικρό κοριτσάκι. Πού θα πάει, η μέρα που θα τα μαζέψουμε και θα γυρίσουμε πίσω δεν αργεί, γι'αυτό δε μασάμε.. :-)
Χρόνια πολλά Ζυριχούλα, να χαρείς το παρτάκι σου, και να μας στείλεις κι ένα κομμάτι τούρτα σε ταπεράκι, να το φάμε στην υγειά σου :-)
Τ.

Υ.Γ. Να, παρε μια γευση κι εσύ, να δεις γιατί μιλάω :)

Counting stars, days, years, minutes, breaths..

Θυμάμαι μικρή, είχα μία αγαπημένη φράση, την οποία χρησιμοποιούσα και ως σίγκνατσουρ στο παλιό μου εμαιλ του γιαχού! Κάτσε να βρω πώς το έλεγα ακριβώς, να κάπως έτσι..

Life is not about the breaths you take, it's about the moments that take your breath away!

Ναι ξέρω, ωραίο ακούγεται. Ακόμη καλύτερο όταν το ζεις κιόλας, όταν καθημερινά έχεις κι ένα τέτοιο μομέντο, που σου κόβει την ανάσα με τη μοναδικότητά του :) Αυτό το στιχάκι μου ήρθε κατα νου, ακούγοντας ένα τραγουδάκι των μελωδικών One Republic με τίτλο "counting stars".
Και μετά συνειδητοποιείς, ότι η ζωή κυλάει κι εμείς μετράμε, μετράμε, μετράμε..
Μετράμε ώρες, μέρες, στιγμές, χρόνια, λεπτά..μετράμε ανάποδα, ορθά, αθροίζουμε και αφαιρούμε, γενικά κάνουμε ό,τι μπορούμε βρε παιδί μου για να κρατάμε τον εγκέφαλο απασχολημένο με αριθμητικές πράξεις.
Για πάτα λοιπόν ένα "pause" και σταμάτα.
Κατέβα για λίγο από το τρένο που λέγεται ζωή, και δες τριγύρω σου. Πάρε βαθιά ανάσα, παρατήρησε τις λεπτομέρειες, δώσε σημασία στο ασήμαντο, το προφανές.
Όπως ένα μικρό παιδί. Εκεί που εσύ τρέχεις στο δρόμο να προλάβεις τις δουλειές, εκείνο δεν καταλαβαίνει τι είναι ο χρόνος, η πίεση, το άγχος. Για εκείνο σημασία έχουν τα λουλουδάκια, τα πουλιά, ο ήλιος, κανένα διερχόμενο γατάκι, ένας σκύλος που γαβγίζει.
Πόσο ευτυχισμένα είναι, χωρίς να το συνειδητοποιούν. Πόσο ήρεμα, αθώα, απροβλημάτιστα και τελικά ελεύθερα!
Γι'αυτό σταμάτα για λίγο, και προσπάθησε να δεις τον κόσμο μέσα από τα μάτια τους. Δεν είναι πιο όμορφος? Πιο ρομαντικός, χρωματιστός, ζωντανός και ανθρώπινος?

Νομίζω ότι το να σου δίνεται η ευκαιρία να δεις τον κόσμο μέσα από τα ματάκια του παιδιού σου, είναι ένα από τα μεγαλύτερα μπένεφιτς του να είσαι γονιός. Ξαναγεννιέσαι, ξαναζείς τη ζωή από την αρχή, μόνο που αυτή τη φορά έχεις και τη γνώση, και την εμπειρία, να τα βιώσεις όλα αυτά διαφορετικά, ουσιαστικά!

Σήμερα κλείνω υπολογιστές, αφήνω τη δουλειά, και την κοπανάω νωρίς να πάω να πάρω το κοριτσάκι μου από το σταθμό, να τη σφίξω στην αγκαλιά μου και να περάσουμε το απόγευμα μαζί. Μπορεί ο καιρός σε αυτή την "καιρικά καταρραμένη" χώρα να θέλει να μας ρίξει στην κατάθλiψη, αλλά κανείς και τίποτα δεν μπορούν να νικήσουν τα συναισθήματα απέραντης χαράς και λάμψης που μεταφέρει κάθε βλέμμα της μικρής μου πεταλουδίτσας! :)

Καλό σας απόγευμα, μετρώντας - και πάλι!- ανάποδα μέχρι να έρθουν τα φουλάκια μου σε λίγες μέρες, και να κηρύξουν επισήμως την αρχή των διακοπών μας!!!!! :) :) :)
Τ.