Η καρδιά των πρωταθλητών χτύπησε κι απόψε!
Μοναδική ομάδα, πραγματικά μοναδική. Έχεις αναφερθεί εκτενώς στη δύναμη και την καρδιά των πρωταθλητών μας, εγώ θέλω απλά να προσθέσω πως οι στιγμές που ζούμε είναι μοναδικές κάθε φορά που η ομάδα αυτή εμφανίζεται στην τηλεόρασή μας. Τους παρακαλουθώ ασταμάτητα εδώ και 2 χρόνια - Από τότε, που θύμησαν σε όλη την Ευρώπη πως η Ελλάδα παίζει κορυφαίο μπάσκετ, μέχρι χτες. Μου έχει κάνει συντροφιά μέσα από την τηλεόραση στην παραλία της Αγ.Μαρίνας στην Κρήτη, στο σπίτι μου, σε άλλα σπίτια, με φίλους, με εσένα, όταν ήμουν με 39 πυρετό στα Κύθηρα, όταν είχα βάψει τη φάτσα μου στα χρώματα της Ελλάδας το 2005, σε καφετέριες, στο δρόμο για τους πανηγυρισμούς στην Ομόνοια, και χτες, σε πάρτυ.
Κάθε φορά, μας γεμίζει με μία απίστευτη ελπίδα. Μία ελπίδα, που τη χρειαζόμαστε εμείς οι Έλληνες. Μία ελπίδα, που δε σβήνει πριν "τραγουδήσει η χοντρή", όπως είπε και ο Θοδωρής μας!
Σας ευχαριστούμε παιδιά, που μας κάνετε περήφανους. Περήφανους που ένας Δράκος και 12 μεγάλες καρδιές, μας θυμίζουν εκείνα που η σημερινή Ελλάδα προσπαθεί να μας κάνει να ξεχάσουμε - ό,τι έχουμε καρδιά, κότσια, πίστη κι ελπίδα!
Και εις ανώτερα!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου