Best of Ιταλία (part II)

Σας μιλήσαμε για τις ομορφιές των τοπίων, για τους υπέροχους δρόμους, για την ηρεμία του Bellagio, για την πολυκοσμία του Μιλάνο.
Δε σας είπαμε όμως για μερικές από εκείνες τις απίστευτες φάσεις, που θα θυμόμαστε μετά από καιρόοοο, και θα γελάμε!
>>ΦΑΣΗ Νο1 :
Στο καραβάκι, από και προς το Bellagio, είχαμε ένα πρόβλημα με το ένα από τα δύο μας τουτού. Βλέπετε, το φέρυ κόστιζε γύρω στα 18+κάτι ευρούλια για ένα αμάξι μήκους από 3.50 - 4.50 μέτρα και 4 επιβάτες. Έλα όμως που το αγαπημένο μας Opel Astra SW είναι 4.515 μέτρα?!?!? Και αυτό, για ενάμιση μόλις εκατοστό, μας πέταγε στην επόμενη κατηγορία, στην οποία κόστιζε γύρω στα 21+κάτι ευρούλια, για το αμαξάκι μας και τους 4 επιβάτες.
Μόλις λοιπόν το συνειδητοποιήσαμε αυτό, προσπαθούσαμε να..κρύψουμε το ενάμιση παραπάνω εκατοστό, με νύχια και με δόντια!Πηγαίναμε λοιπόν στο ταμείο για τα εισιτήρια, και έχοντας μοστράρει το άλλο μας τουτού μπροστά (Ford Focus SW, 4.5 μέτρα παρά κάτι), παίρναμε το πιο πειστικό μας ύφος όταν εκτυλισσόταν η παρακάτω στιχομυθία..
Ταμίας : "Brands of Cars"? (μην περιμένετε ολοκληρωμένη πρόταση στα Αγγλικά από Ιταλό!)
Εμείς : "Ford Focus SW and Opel Astra SW"
Ταμίας : "New Opel Astra SW or Old one?"
Εμείς (Με το πιοοοοοο πειστικό μας ύφος όμως!) : "I don't think it's the new one!"
(Διότι, απ'ό,τι καταλάβαμε, το new one είναι πιο μακρουλόοοοο!)

Κάπως έτσι τη σκαπουλάραμε 1-2 φορές!Τις υπόλοιπες, η καχύποπτη ταμίας έριχνε μια ματιά στο τουτού μας, και διαπίστωνε ότι κι όμως, "it's the new one..!"
Χιχιχιχιχιχι!

>>ΦΑΣΗ Νο2 :
Μετά από 4 μέρες στο Βellagio, μας τελείωσαν οι προμήθειες χαρτιού!Και όχι οποιουδήποτε χαρτιού, αλλά του..επίμαχου χαρτιού (βλ. papier de kol! :-D ).
Ξεκινάει λοιπόν ο Φ.,βραδάκι γύρω στις 20:30 με μια φάτσα κουρασμένου γκρινιάρη (χιχιχι), να πάει να βρει στο διπλανό σπίτι τον ιδιοκτήτη,για να του ζητήσει "toilet paper".Την ίδια ώρα, εμείς οι υπόλοιποι μαγειρεύαμε, άλλος μακαρόνια,άλλος άσπρη σάλτσα, άλλος κόκκινη, άλλος μεθυσμένο κοτόπουλο, άλλος έκοβε σαλάτα..Όλα αυτά για το βραδυνό μας "dinner @ home"..
Μόλις ο καλός κύριος ανοίγει την πόρτα, του λέει ευγενικά ο Φ.: (Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ τον αγαπητό κύριο FIREFOX, ο οποίος ενώ έσκασε, μου κράτησε το αγαπητό αυτό ποστάκι, ενώ ήμουν ακόμη σε "writing mode!"Firefox rulesss!)
Φ: Could we have some toilet paper?
Παππούλης : (βγάζοντας το κεφάλι του στην αυλή, και κοιτάζοντας τη Villa Colombina μας έντρομος) FEUER??? FIRE!!!!! (Τρέχει στο γιό του εμβρόντητος, και φωνάζει "ΦΩΤΙΑ ΦΩΤΙΑ!!"..)
Ο δύσμοιρος ο Φ τα βλέπει όλα, προσπαθεί να του εξηγήσει ότι δεν υπάρχει φωτιά, και ότι τα κορίτσια απλά μαγειρεύουν, εκείνος όμως δεν χαμπαριάζει!
Ο Φ. γυρνάει στο δωμάτιο, και τον ακούμε να φωνάζει, την ώρα που παππούλης και γιός τρέχουν στις σκάλες προς τον 2ο όροφο, και το δωμάτιο των Singles .. "Δεν μπορώ να συνεννοηθώ με αυτούς τους ανθρώπους!Εγώ τους ζήτησα χαρτί τουαλέτας, κι αυτοί νομίζουν ότι έχουμε πιάσει φωτιά!!"..
Τις φωνές του ακούμε κι εμείς από δίπλα, που πεταγόμαστε μαζί στις σκάλες, να δούμε τί παίζει. Και βλέπουμε 2 αλαφιασμένους να τρέχουν προς τα πάνω, και το Φ. να γκαρίζει αγανακτισμένος " Please, Don't Panic!There is no fire! We just want some TOILET PAPER!" (Πήρε φωτιά ο **λος μας, ένα πράγμα!)..

Με τα πολλά, και μετά από άπειρο γέλιο και ασυνεννοησία, μας εξήγησαν παππούλης και γιός τί ήταν αυτό που τους έκανε να πιστέψουν ότι υπήρχε όντως φωτιά στον 2ο..Τα χρώματα, πίσω από την κλειστή κουρτινίτσα,σε συνδυασμό με τον καπνό που έβγαινε από την καμινάδα, ήταν όντως παρεξηγήσιμα..
Για την ιστορία, χαρτί μας έφερε ο γιος μετά από λίγο, από 2 στον καθένα μας :-D

Αχ, πολύ γέλιο σας λέω!
Περισσότερες ξεκαρδιστικές ιστορίες, ακολουθούν σύντομα!
Αχ, αξέχαστη Ιταλία...!