Η πρώτη φορά..

..που το παιδί σου πάει εκδρομή με το σχολείο του, είναι απρόβλεπτα δύσκολη!
Δεν περνάει η μέρα που σου λέω, το μυαλό σου είναι διαρκώς εκεί..
"Και πού θα βρίσκονται τώρα?"
"Τι κάνουν?"
"Την προσέχουν?"
"Κι αν πάθει κάτι?"
....

Πόσες ώρες μπορεί να διαρκέσει ένα 6άωρο? ΠΟΛΛΕΣ σου λέω, όταν πρόκειται για το μικρό σου μπουμπουκάκι, που βρίσκεται εκεί έξω , "μόνο του", χωρίς τη μαμά/μπαμπά/οικογένειά σου..

Είναι εκείνες οι στιγμές που ΑΠΟΡΕΙΣ, πώς εν έτει 1997 και 1998, η μαμά σου και ο μπαμπάς σου σε έστελναν να πας 3ήμερη κ 5ήμερη στην άλλη άκρη της Ελλάδας, ΧΩΡΙΣ κινητά, χωρίς τη σιγουριά ότι μπορούν να σε βρουν ανά πάσα στιγμή. Και απλά περίμεναν από σένα να τους πάρεις ένα τηλέφωνο από το καρτοτηλέφωνο, όταν έφτανες στον προορισμό σου..
Πόσο δύσκολο είναι να βάλεις το εγώ σου, τους φόβους σου, όλες τις κακές σκέψεις στην άκρη.. και να δώσεις στο παιδί το χώρο που ζητάει, την ευκαιρία να εξερευνήσει τον κόσμο, να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει..

Μετράω ανάποδα μέχρι τις 5.30..Άλλες 3.5 ώρες έμειναν, που θα πάει, θα περάσουν..
Αλλά τη σημερινή μέρα, να ξέρεις, δε θα την ξεχάσω ποτέ!

Τραγουδάκι, έτσι απλά!

Καλημέρα αγαπημένο ντάιαρι!
Εδώ στη γκρίζα (ακόμα) Ζυρίχη, προσπαθούμε να μη χάνουμε το κουράγιο μας, ότι ο ήλιος θα εμφανιστεί κάποια στιγμή, και η άνοιξη θα έρθει και στα μέρη μας! Μπήκε Απρίλης, και το χοντρό μπουφάν είναι απαραίτητο αξεσουάρ, μαζί με τα γάντια και σκουφάκι! Ήμαρτον καιρέ μου, ήμαρτον..από το Νοέμβρη μας έχεις πάει έτσι, δε σου έφταναν 5 μήνες Χειμώνα φέτος, θέλεις κι άλλο??? ΦΥΓΕ λέμε, θέλουμε να ανοίξει λίγο το μάτι και η καρδιά μας! :-)

Στο μελαγχολικό κλίμα της ημέρας, σας παραθέτω κι ένα πολύ όμορφο τραγουδάκι της χαρισματικής Ρόζας, που άκουσα χτες στο ράδιο κι έκτοτε διαρκώς στο γιουτιούμπ!


Σήμερα θα πάμε να δούμε ένα ωραίο μπαλετάκι, που ακούει στο όνομα "Rock the Ballet". Μη φανταστείς τίποτα κουλτουριές, κάτι γεροδεμένα παλικάρια θα είναι, που θα χορεύουν σύγχρονα κομμάτια, και θα είναι λέει πολύ ωραία! Θα σου πω εντυπώσεις αύριο με το καλό, προς το παρόν σε αφήνω να πάω να κλείσω εκκρεμότητες στη δουλειά.
Εσύ κάτσε εδώ μέχρι να τελειώσει το τραγουδάκι, μετά ξαναπάτα το ριπίτ, ότι θέλεις, σαν στο σπίτι σου φίλε μου! :-)
Καλημέρααααα!!!!
Τ.