Άλλος ένας κύκλος κλείνει...

Πρέπει να ήταν 8 ή 9 Νοέμβρη του 2007, Παρασκευή, και το κρύο ήταν τσουχτερό. Είχαμε τελειώσει από την Πέμπτη με την προγραμματισμένη συνέντευξη του Πικ, και τώρα έμενε να κάνω κι εγώ την προσπάθειά μου στην ελβετική αγορά εργασίας. Με ζεστό καλσόν μέσα από το καλό παντελόνι, χοντρό μπουφάν, ομπρέλα και σκουφάκι, τριγυρνούσα στη Ζυρίχη μαζί με τον Πικ μου, και χαζεύαμε την υποψήφια πόλη, που - αν όλα πήγαιναν καλά - θα γινόταν σύντομα το δεύτερό μας σπίτι (διότι το πρώτο εξακολουθεί να λούζεται από τον ελληνικό ήλιο ;) )..

Μετά από μία βόλτα στην κρύα πόλη, καθήσαμε στο Spaghetti Factory εκεί κοντά στο Bellevue, και φάγαμε μία απολαυστική μακαρονάδα :) Μία μακαρονάδα μου φτιάχνει πάντα τη διάθεση, και το συγκεκριμένο μεσημέρι χρειαζόμουνα "τη δόση μου", μιας και με περίμενε μία αναπάντεχη συνέντευξη, στα γερμανικά (!!), και το άγχος μου ήταν φυσικά ανάλογο..

Πήραμε το τραμ, και λίγα λεπτά πριν τις 5μμ φτάσαμε έξω από την πόρτα της εταιρείας, που έμελλε να με φιλοξενήσει στην οικογένειά της για τα επόμενα 2.5 χρόνια. Θυμάμαι να αφήνω τον Πικ να περιμένει στην είσοδο, εκεί στα πέτρινα παγκάκια, και να εξαφανίζομαι στο ασανσέρ. 2 ωρίτσες αργότερα, μετά από 2 συνεντεύξεις και συζητήσεις με τους ιδιοκτήτες, πέρασα την ίδια πορτούλα, και έπιασα το κινητό μου στο χέρι μου.. "Που είσαι? Όλα καλά πήγανε!" είπα στον Πικ, και πήρα ενθουσιασμένη το πρώτο τραμ για να τον συναντήσω, στα αγαπημένα μας (αργότερα) Starbucks..

Την περασμένη Παρασκευή, 27 Αυγούστου, ο κύκλος έκλεισε..Τυπικά κλείνει για την ακρίβεια αύριο, ο "αποχαιρετισμός" όμως έγινε με ανάμεικτα συναισθήματα το πρωινό της 27/8/2010..
Μέσα στη βροχή, με ομπρέλα, αδιάβροχο μπουφανάκι, φορτωμένη με τα πράγματα που έπρεπε να επιστρέψω (λαπτοπ, κάρτα εισόδου κλπ) και ένα μεγάλο μοσχομυριστό κέηκ βανίλιας-πορτοκαλιού που είχα φτιάξει το προηγούμενο βράδυ,πέρασα για τελευταία - ίσως - φορά την είσοδο της εταιρείας μου.
Λίγη ώρα αργότερα, κατεβαίνοντας τις σκάλες και αντικρύζοντας εκείνο το πέτρινο παγκάκι δίπλα στην πόρτα, έπιασα το κινητό στο χέρι και ξανακάλεσα τον Πικ "πάει κι αυτό.." του είπα, και κοίταξα μελαγχολικά πίσω μου την γυάλινη αυτόματη πόρτα να κλείνει..

Πώς πέρασε έτσι ο καιρος βρε παιδιά?
Από 1η Σεπτέμβρη αλλάζω εργοδότη, και ετοιμάζομαι για νέα μονοπάτια. Κοιτάζω πάντα μπροστά, μαθαίνω από το παρελθόν, και προσπαθώ για το καλύτερο στο μέλλον..

Καλή αρχή! :)
"Κι αν φεύγω είναι για να βρω, το λόγο για να μείνω"
ΤΑ

Οδοιπορικό στην Πελοπόννησο...

Βρήκαμε το ξενοδοχείο "Πέτρα και Φως" στο Ν.Οίτυλο της Μάνης τυχαία, μέσω ίντερνετ. Ψάχναμε για έναν ήρεμο και ξένοιαστο προορισμό για να περάσουμε 5 μέρες μετά τον 15Αύγουστο, και αφότου είχαμε ψάξει τα πάντα στην υπερεκτιμημένη Ιθάκη, στην Κεφαλλονιά, στη Δυτική Πελοπόννησο και στην περιοχή της Καρδαμύλης, πέσαμε κατά τύχη πάνω του.. Είχαμε περάσει από τα μέρη αυτά πριν από 3 χρόνια, και θυμόμασταν άγρια βουνά, ξερά, και βραχώδεις παραλίες.. Η Αρεόπολη, το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής, μας είχε γοητεύσει από τότε, αλλά η ευρύτερη περιοχή γύρω της ερχόταν δεύτερη στην καρδιά μας, μετά από την "εκλεκτή", την Καρδαμύλη.

Βλέποντας το ξενοδοχείο και τα δωμάτια στο ίντερνετ, τόσο του "Πέτρα & Φώς" όσο και των περισσότερων καταλυμάτων ετούτης της περιοχής, μια αίσθηση ανεμελιάς γεννήθηκε στην καρδιά μας. Αυτός ο τόπος φαινόταν να έχει κάτι το ξεχωριστό.
Χωρίς πολλή σκέψη, κλείσαμε ένα δωμάτιο για 4 διανυκτερεύσεις..

Το πρώτο μέρος των διακοπών μας στην Πελοπόννησο μας βρήκε να ξεκινάμε από Αθήνα, και να κάνουμε ένα ωραίο ταξίδι με φίλους. Πρώτη στάση, Πάτρα! Η αδερφή μου επιμένει ότι είναι μία πολλή ιδιαίτερη και μοντέρνα πόλη, εγώ τη θεώρησα αρκετά busy, μποτιλιαρισμένη και ολίγον ασχημούλα. Έχει όλα τα προσόντα για να γίνει όμορφη και γραφική, έχει πέσει όμως κι αυτή στο τρυπάκι της Αθήνας, και έτσι έχει γεμίσει με άσχημες πολυκατοικίες, στενούς δρόμους και σταθμευμένα αμάξια σχεδόν παντού, και δεν σου δίνει τη δυνατότητα να απολαύσεις τη θάλασσα που την καταβρέχει όσο θα ήθελες.. Θα μου πεις, μεγάλο λιμάνι είναι, τι περιμένεις? Έχεις δίκιο.. Είναι και αυτοί οι φουκαράδες οι λαθρομετανάστες, που περιμένουν υπομονετικά κρυμμένοι σε στενάκια και σε χωράφια, μέχρι να σκαρφαλώσουν σε μία νταλίκα για να περάσουν στην Ιταλία, που τους βλέπεις και πονάει η ψυχή σου.. Τι τραβάει ένας άνθρωπος, για να πετύχει μία καλύτερη ζωή!

Στην Πάτρα είδαμε αγαπημένους φίλους, πήγαμε και για βαφτιστικά στο Αίγιο (να, το Αίγιο μου άρεσε! Εκεί στο κέντρο του με τους πεζόδρομους και τα καταστηματάκια, τα χαμηλά σπιτάκια και τους πετροστρωμένους δρόμους, ήταν τόσο όμορφα!), κάναμε βόλτες με την μπέμπα μας, ήπιαμε καφεδάκι στον πεζόδρομο στην Πάτρα (πολύ μου άρεσε που μαζί με το καφεδάκι, σου φέρνουν κ γλυκάκι να τσιμπήσεις!!), και γενικά περάσαμε τέλεια, με τα αγαπημένα μας κουμπαράκια!

Επόμενος σταθμός, Καλαμάτα. Η "παραλιακή" διαδρομή από την Πάτρα μέχρι το Καλό Νερό είχε πολλές εναλλαγές. Τεράστιοι κάμποι, μικρά και μεγάλα χωριά, δέντρα, θάλασσα, βουνά, ατελείωτες παραλίες, 60άρια όρια ταχύτητας σε κάθε διασταύρωση και..κάμερες παντού :) Φτάσαμε στην Καλαμάτα απογευματάκι, και κατευθυνθήκαμε απευθείας προς το ξενοδοχείο. Το "Φιλοξενία" ή "Φιλοξένια", πες το όπως θέλεις, είναι ένα παλιό αλλά πλήρως ανακαινισμένο ξενοδοχείο στο τέρμα της παραλίας της Καλαμάτας! Πανέμορφο!! Με την πισίνα του, την παραλία με το μπιτσομπαράκι από κάτω, το φοβερό πρωινό, και την απόλυτη χαλάρωση! 3 από τις 5 μέρες μας στην Καλαμάτα, τις περάσαμε στο ξενοδοχείο και την παραλία του! :) Αράζαμε με τις ώρες στις φοβερές ξαπλώστρες-ανάκλιντρα που είχε εκεί μπροστά (δωρεάν, να προσθέσω!!), και διαβάζαμε βιβλία κ περιοδικά, κάναμε βουτιές, και χαλαρώναμε! Σαν τους παππούδες είπες? Ε ναι, κάτι τέτοιο! Το χρειαζόμαστε κι εμείς οι νέοι πού κ πού αυτό το χαλάρωμα ξέρεις ;)

Τιπς στην περιοχή?
> Οι ταβερνούλες "Ξημέρωμα" και "Αγριλιά", η πρώτη για ψαράκι απογευματάκι μετά το μπάνιο, και η δεύτερη για φοβερά μαγειρευτά κ ψητά της ώρας.
> Τα μπαράκια στη Βέργα, για βραδινό ποτάκι
> Για γλυκά, στον Αθανασίου!! Εγγύηση :)
Επίσης, μην δοκιμάσεις να κατέβεις με αμάξι στην παραλία της καλαμάτας, βραδάκι του Αυγούστου! ΔΕΝ θα βρεις να παρκάρεις, και θα ταλαιπωρηθείς άδικα ψάχνοντας με τις ώρες! Κρίμα δεν είναι?

Τι να αποφύγεις?
> Τα δωμάτια "Amazing Views Apartments" στην Βέργα. Ά πα πα! Τρίχες στα σεντόνια, το υπόγειο δωμάτιο του γιου της οικογένειας παρέχεται ουσιαστικά ως δωμάτιο διαμονής ξένων (αυτό έλαχε τουλάχιστον στην αδερφή μου!), άσε που το βράδυ έχει πολλή φασαρία, εξαιτίας των μπαρ της περιοχής. Μακριά σου λέω!

Πού να μείνεις?
> Για κάτι οικονομικό αλλά εξαιρετικό, ρίξε μια ματιά στο Καμάρι Village (http://www.kamarivillage.gr/), ιδιαίτερα φιλόξενο και όμορφο, με φοβερή θέα!
> Για κάτι πιο τσιμπημένο αλλά που αξίζει τα αστεράκια του, τσέκαρε το Filoxenia Classical Hotels :)

Η Καλαμάτα εμένα μου άρεσε, νομίζω ότι οι άνθρωποι που μένουν εκεί περνάνε καλά στην πόλη τους, τους αρέσει, την φροντίζουν, κι αυτό φαίνεται :)

Το 2ο μέρος (και το καλύτερο!!) ακολουθεί σε επόμενο ποστάκι, μιας και μου φαίνεται ότι ήδη σε ζάλισα με την πολυλογία μου! Καλό απόγευμα!!! :)

Τ.

Έχει πανσέληνο απόψε..

..και πολύ θα ήθελα να αράξω δίπλα σε μία θάλασσα, στα βραχάκια στα Αναφιώτικα ή απλώς στη βεράντα του σπιτιού, και να την απολαύσω.Να με κρατάς στην αγκαλιά σου, να λικνιζόμαστε δεξιά-αριστερά στο ρυθμό της βραδινής μουσικής, να πίνουμε κρασάκι ή μπυρίτσες, και τριγύρω οι φωνές των φίλων μας να γαργαλάνε τα αυτιά μας..

Έχει πανσέληνο απόψε, και θαθελα να βρίσκομαι εκεί λίγο έξω από το Ρέθυμνο, εκεί που πέρσυ πίναμε ουζάκι δίπλα στο κύμα, και νιώθαμε ένα ρεύμα να διαπερνάει το κορμί μας, όταν ξάφνου αντικρίζαμε μια κόκκινη μπάλα να ξεπροβάλει πίσω από τα πρώτα σπιτάκια της παλιάς πόλης..Χωρίς να βγάζουμε μιλιά, κοιτάζαμε μαγνητισμένοι αυτό το μοναδικό αριστούργημα της φύσης..

Έχει πανσέληνο απόψε, και θα μπορούσα να θυμηθώ αμέτρητες στιγμές, αξέχαστα μέρη, όπου είχαμε απολαύσει το περίφημο Αυγουστιάτικο φεγγάρι..Στην σκιά της ακρόπολης, στα βοτσαλάκια του Μαραθώνα, δίπλα στο κύμα, μέσα στην Αθήνα, στην Κρήτη, την Πελοπόννησο, παντού..

Το αγαπώ το Αυγουστιάτικο φεγγάρι, κι ας με λένε ρομαντική! Μα πιο πολύ αγαπώ το Αυγουστιάτικο φεγγάρι, που ξεπροβάλλει την επομένη της πανσελήνου!Τότε που πολλοί του ξεχνούν, τότε που οι παραλίες είναι λίγο πιο άδειες..τότε το φεγγαράκι βγαίνει κατακόκκινο, τεράστιο και μελαγχολικό, και αποχαιρετά το καλοκαίρι τόσο γλυκά..

Και πάντα οι στίχοι και η ταξιδιάρικη μελωδία αυτού του μοναδικού τραγουδιού, συντροφεύουν το κλείσιμο του καλοκαιριού...



Έχει πανσέληνο απόψε, κι είναι ωραία..

Οίτυλο..

Μαγικό, μοναδικό, απροσδόκητα ξεκούραστο και γαλήνιο..
Στο πανέμορφο ξενοδοχείο "Πέτρα & Φως" που βρίσκεται πάνω από την παραλία του Ν.Οιτύλου, αράζεις στη βεραντούλα σου και έχεις μπροστά στα πόδια σου την πανέμορφη θάλασσα, το άγριο βουνό, και τα γραφικά ψαροχώρια Λιμένι και Τσίπα..Λίγο πιο πάνω, αν κοιτάξεις κατά το βουνό, θα διακρίνεις τα πρώτα σπίτια του παραδοσιακού οικισμού του Οιτύλου, με τα παλιά πέτρια σπιτάκια του να κρέμονται κυριολεκτικά από το βουνό!

Μέρα πρώτη : Υπέροχη!
Καλή συνέχεια :)

August thoughts..

Η' αλλιώς, Αυγουστιάτικες φιλοσοφίες!
Ο καιρός έξω παίζει παιχνίδια, βροχή - ήλιο, κρύο - ζέστη, και η κατάσταση μέσα (στο γραφείο ντε) είναι να μας κλαίνε οι ρέγκες :Ρ Λείπουν ΟΛΟΙ διακοπές, και εγώ που έχω μείνει πίσω (καλά να πάθω :Ρ) τρέχω κ δε φτάνω! ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ, θα γυρίσει κι ο τροχός!! :)
Δε μου είπατε, σας αρέσει το νέο μας λουκ? Δεν είναι καλοκαιρινό, αισιόδοξο? Σαν την ψυχολογία μου κι αυτό! Δεν πτοούμαι, ένα βλέφαρο να ρίξω στην Σαντορίνη μου, και τα προβλήματα διαλύονται :) Χρόνια τώρα έχει αυτή τη μοναδική επίδραση πάνω μου αυτό το νησάκι, και αυτό εύχομαι ΠΟΤΕ να μην αλλάξει :)

Ακούω από το πρωί μουσικούλα, μια ξένη κ μια ελληνική (για να μην χάνω και τα τελευταία χιτς), και με την ευκαιρία θα ήθελα να σχολιάσω ότι το "Καλοκαίρι μου" του Χατζηγιάννη μου σπάει τα νεύρα! Επαναλαμβάνεσαι Μιχαλάκη, και δεν μας αρέσει αυτό!
Σε αντίθεση, άκουσα ένα καινούριο του Καρρά, το "Λόγια Φιλικά", που με κέρδισε από το πρώτο άκουσμα :) Στίχος, μουσική, και η χροιά της φωνής του Βασίλη συνθέτουν ένα ιδιαίτερο κομμάτι :)

Με τα πολλά η ώρα πήγε πάλι 4μμ, κι εγώ ΑΚΟΜΑ δεν έχω ετοιμάσει την procedure που πρέπει να παραδώσω σε λίγες μέρες, ΑΚΟΜΑ δεν έχω τεστάρει κάτι νέα reports, ΑΚΟΜΑ δεν έχω απαντήσει σε κάτι εμαιλ που περιμένουν από το πρωί!
ΚΟΠΕΛΙΑ, κλείσε ραδιόφωνα κ μπλόγκς, διότι δε σε βλέπω να φεύγεις από κει σήμερα!!
Άντε γεια σας, καλό απογευματάκι, και καλές διακοπές στους τυχερούς που ετοιμάζονται να την κάνουν:)

Κίσσες!!
Τ.