Πάνω στην πιο καλή κι αθώα ηλικία μου..

..από τη μια τρέχω στην άλλη αγγαρία μου!
Καλημερα everybody!2 κι απόψεεεεεεεε!Τελειώνω λέμε, να παραδώσω να μην ξαναδώ διάβασμα στα μάτια μου, όχι άλλο,ΦΤΑΝΕΙ!
Ακούω τώρα τελευταία το soundtrack της λούφας κ παραλλαγής, και μου δίνει κουράγιο..! "Τρελλανέ τους όλους, μην τρελλαθείς!"
Τις προάλλες ήμουν κολλημένη 1 ώρα στην Κηφισίας, χτες 20 ολόκληρα λεπτά για 500 μέτρα λίγα βήματα έξω από το σπίτι μου, ε και δεν αντέχετε άλλο η κατάσταση!Βάζεις ένα δυνατό τραγούδι στο τέρμα, και το ibizaki συνειδητοποιεί ξαφνικά ότι δεν του δώσανε τυχαία το όνομα "Ibiza"!!!!! :-)

Μόλις τελειώσω με τη διπλωματική, την έχω κάνει για βόλτες, καφεδάκια, ψώνια, τσάρκες, χαλαρά πράγματα επιτέλους!Τέσπα, πάω να γράψω τελευταίες σελίδες τώρα, χαλαρά, τελειώνουμεεεε!
(Για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, μου την έχει δώσει λίγο με τη διπλωματική!Υπόσχομαι όμως μετά την Τρίτη να στρώσω! :-)-!
Φιλάκιααα!

Αααααααααα

....ψου!Γείτσες!Αααααααααααψψψου!Ξαναγείτσες!Αααααααααα...Καλα, δεν έχω σωτηρία!
Μπορεί κάποιος να μου πει γιατί πρέπει ο άνθρωπος να κρυολογεί το χειμώνα?(ααααψου!)
Ποιό είναι το νόημα, μου λέτε?
Και το χειρότερο είναι να θέλεις να φτερνιστείς, και να μη σου βγαίνει το φτέρνισμα!
Χάλια όμως, να δακρίζεις, να κοκκινίζουν τα μάτια, να λες "να'το, τώρα έρχεται", και τελευταία στιγμή να στο σκάει!
Γκρρρρρρ!
Καλά,σοβαρά προβλήματα έχω, θα μου πείτε!Αλλά όταν σου μένουν 9 μέρες για τη διπλωματικη (αμην να την δώσω να ηρεμήσω!), αύριο πρέπει να ξυπνήσεις χάραμα να πας δουλειά, και μέσα σ'όλα είσαι και κρυωμένος!Ε,δεν υπάρχει σωτηρία μετά!
Κλείνω..Μη σας κολλήσω κι εσάς!

18 κι απόψε..

Ούτε φαντάρος να ήμουν!Σε 18 μερούλες παραδίδεται, με το καλό, η διπλωματική μου!Αμήν και πότε, τί να πώ!Πέρα από το γεγονός ότι, από άποψη σελίδων, θα βγει ολόκληρος μπόγος/σκαμπό, μου έχει φάει και απίστευτες ώρες!Φαίνεται όμως, τελικά, ότι άξιζε τον κόπο!Διότι το αντικείμενό της και ενδιαφέρον ήταν τελικά, και σε καλό μου βγήκε (ξεκινάω δουλειά στο αντικείμενο από τετάρτη), και όλα καλά όλα ωραία!:-)
Άντε, και πάμε γι'άλλα μετά!
Υ.Γ. Κι επειδή, όποτε έχεις καλή διάθεση κάτι πάντα τείνει να στη χαλάσει, σήμερα μας πήραν τις πινακίδες του Ibiza!Μα τί κάναμε κι εμείς?Διπλοπαρκάραμε στην Γ' Σεπτεμβρίου για ένα τεταρτάκι..τς τς τς τς τς, μα τέτοια γκαντεμιά?Θα μου πεις, Χριστούγεννα έρχονται, και ο Δήμος Αθηναίων χρειάζεται λεφτάκια για τις εκδηλώσεις που ετοιμάζει!Και καλά, να σας τα δώσω τα λεφτάκια, το ξέρω, έσφαλα, αλλά αυτές τις πινακίδες...10 μέρες χωρίς αμάξι...για ένα τεταρτάκι?!? Ανάδρομος ο Ερμής, ασυζητητί!

Ζήσε την κάθε στιγμή!..

...είναι το νέο μου σλόγκαν (καλά, απο παλιά ήταν, απλά τώρα έχει και ένα επιπλέον λόγο να είναι!)

"Make the most of Now!"

Μην αφήνεις τη στιγμή να περνάει και να χάνεται! Ζήσε το κάθε λεπτό, το κάθε δευτερόλεπτο, φόρα ένα χαμόγελο κάθε πρωί όταν ξυπνάς, κι όταν θα είσαι κολλημένη στην Κηφισίας, βάλε δυνατά το τραγούδι που σ'αρέσει κι άρχισε να τραγουδάς!

"Time goes by...so slowly..Time goes by...so slowly!"

Σε μια βδομάδα και μια μέρα, ξεκινώ!Μέχρι τότε, θα το διασκεδάσω!Ναι ναι, και η διπλωματική θα γίνει!Αλλά αυτές οι 7 μέρες που μου μένουν, θέλουν ενέργεια!

7 (κ' κάτι) μέρες * 24 ώρες * 60 λεπτά * 60 δευτερόλεπτα...

Για να κάνει κάποιος την πράξη και να μου πει, πόσες στιγμές μας κάνει αυτό?

Σήμερα, από τη χαρά μου, σταμάτησα και πήρα ένα κουτί γλυκάκια από τον Αγαπητό (για.. αυτούς που ξέρουν, μπορούν να φανταστούν τί γλυκάκια πήρα ;-Ρ ), έφτιαξα σουφλέ για τη φάμιλυ (συνταγή By kollitara, σούπερ βγήκε μικρή, thank u!!-γιάμι γιάμι), έκανα όλες τις νοικοκυροσύνες μου και άρχισα να νιώθω και πάλι working girl! Καλή μου αρχή!!!

Σαν...Πάρτυ!

..Σαν τις παλιές κολώνιες, που μπορεί να γερνάνε, αλλά ποτέ δε χάνουν την μοναδικότητά τους, έτσι και η μυρωδιά από τα παλιά τα πάρτυ παραμένει πάντα ζωντανή, όσα χρόνια κι αν περάσουν!Τί κι αν μεγαλώσαμε, κι αν γίναμε 24 παρά κάτι, κι αν πιάσαμε δουλειά (καλορίζικη, btw), κι αν (λέμε ότι) σοβαρευτήκαμε..
Την Παρασκευή, η κολλητάρα κάνει reunion πάρτυ!Και θά'ναι όλη η καλή κοινωνία εκεί!Θα δούμε κόσμο που έχουμε να δούμε χρόοοονια, θα γνωρίσουμε νέες φάτσες, θα γελάσουμε, θα θυμηθούμε τα παλιά, και, ποιός ξέρει, ίσως και να χορέψουμε και κάνα Blues!
Σαν κι εκείνες τις παλιές, καλές μέρες, που περίμενες να παίξει "το τραγούδι σου", και να έρθει "ο καλός σου" να σου ζητήσει να χορέψετε!Και αν ερχόταν, ένιωθες ότι δεν πάταγες στη γη, ότι πέταγες στα σύννεφα, καθώς η μελωδία του τραγουδιού σε ζάλιζε...
"Talk to me softly there is..something in your eyes
Don't hang your head in sorrow, and please don't cry.!"
Αξέχαστες στιγμές...

Σαν..χτες!

Έρχονται μερικές μέρες, που όλα σε γυρνάνε πίσω.Τα τραγούδια στο ραδιόφωνο, οι στίχοι, οι μελωδίες, μικρά πράγματα χωμένα πίσω πίσω σε ένα συρτάρι που ξαφνικά ξεπροβάλλουν μπροστά σου.
Και τότε το μυαλό γυρνάει πίσω, πολύ πίσω, σε αναμνήσεις από χρόνια που φαίνονται τόσο μακρινά, που ζουν όμως πάντα στην καρδιά...και είναι σαν να περιμένουν μία αφορμή για να ζωντανέψουν και πάλι.
Και υπάρχουν κάποιες άλλες μέρες στο χρόνο, που για τον α' ή το β' λόγο έχουν σημαδευτεί στο ημερολόγιο της ζωής. Και κάθε χρόνο, τιιιιν, χτυπούν και σου θυμίζουν τον λόγο που τις σημάδεψε!
Πριν από μερικά χρόνια, η συγκεκριμένη μέρα έβαλε τη σφραγίδα της στο ημερολόγιο της ζωής μου!Μου έδωσε μία "γερή" και μου άλλαξε πορεία!
Από τότε άλλαξα, έζησα, είδα τον κόσμο με άλλα μάτια!
Σήμερα, κοιτώντας πίσω στα χρόνια που ακολούθησαν εκείνης της μέρας, χαμογελώ! Μέσα από τις δυσκολίες ωριμάζεις, προχωράς, και μαθαίνεις πράγματα για τον ευατό σου που δεν ήξερες!
Μαθαίνεις να φεύγεις μέσα από την ομίχλη, το σύννεφο, να μπαίνεις σε ένα αεροπλάνο, να απομακρύνεσαι, και να βλέπεις τα προβλήματα από ψηλά!Μα πόσο μικρά φαίνονται, αλήθεια..!

Δυό μέρες μόνο..

..όσο μια βόλτα διαρκεί, για τόσο μόνο
όλη η ζωή μου αυτή η στιγμή,δυό μέρες μόνο!

Για τόσο μόνο,φως να γεμίζουν οι στιγμές..να λάμπουν μες στο χρόνο
Όλο το σώμα μου να ζει, για σένα μόνο
Δυό μέρες μόνο!..

Δυό μέρες μόνο, είναι αρκετές για να αλλάξουν τη ζωή σου για πάντα.
Έτσι απλά..!
Εκεί που δεν το περιμένεις, εκεί που όλα έχουν πάρει το δρόμο τους...
Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής!Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τί σε περιμένει το ακριβώς επόμενο λεπτό..!

"Αν νιώσεις μόνος...

..και θελήσεις να κλάψεις,
Σκέψου εμένα, κι αμέσως θα χαμογελάσεις!"
(Για την ακρίβεια, σκέψου με με μασελάκια..!)
Εξαιρετικά αφιερωμένο σε σένα, που σήμερα ξύπνησες φορώντας μαύρα γυαλιά, και νιώθεις ότι το μαύρο σύννεφο του γκαντέμη που αιωρείται πάνω από το κεφαλάκι σου θα μείνει για πολύ ακόμη!Αμ δε!..
Το τραγουδάκι, μιλάει από μόνο του, για σένα!

What would you think if I sang out of tune,
Would you stand up and walk out on me.
Lend me your ears and I'll sing you a song,
And I'll try not to sing out of key.
Oh I get by with a little help from my friends,
Ummm I get high with a little help from my friends,
Ummm Going to try with a little help from my friends.

What do I do when my love is away.
(Does it worry you to be alone)
How do I feel by the end of the day
(Are you sad because you're on your own)
No, I get by with a little help from my friends,
Ummm I get high with a little help from my friends,
Ummm Going to try with a little help from my friends

Do you need anybody?I need somebody to love.
Could it be anybody?I want somebody to love.

Would you believe in a love at first sight,
Yes I'm certain that it happens all the time.
What do you see when you turn out the light,
I can't tell you, but I know it's mine.
Oh I get by with a little help from my friends,
Ummm I get high with a little help from my friends,
Oh I'm Going to try with a little help from my friends

Do you need anybody?I just need someone to love.
Could it be anybody?I want somebody to love.
Oh I get by with a little help from my friends,
Ummm Going to try with a little help from my friends
Oh I get high with a little help from my friends
Yes I get by with a little help from my friends,
With a little help from my friends!

Χαμογέλα, και το συννεφάκι θα φύγει, θα πάει να βρει ένα άλλο κεφαλάκι να ξαποστάσει, και πάλι θα δεις τον κόσμο μέσα από χρωματιστά γυαλάκια!
Και ετοιμάσου για πάρτυ στις 25, μην ξεχνιόμαστε!...
A.G.S.T 4 ever ;-)

Ένα post για σένα...!

...που μπαίνεις στο site μου, να δεις αν έχω γράψει τίποτις καινούργιο!Ναι ναι, σε σένα αναφέρομαι, που είτε δεν έχεις τί να κάνεις αυτή τη στιγμή και χαζεύεις τα Blogs γνωστών ή/και γνωστών των γνωστών, ή απλά πέρασες από 'δω να δείς τί κάνω! Και σε σένα, που ήρθες στο blogaki μου ενδεχομένως μέσω του blog κάποιου γνωστού μου (βλ. Κολλητάρα ), ή που απλά τυχαία πάτησες 2-3 κουμπάκια που σε οδήγησαν κατά δω!
Σε σας παιδιά, που περνάτε πού και πού από τα μέρη μας! Επειδή τις τελευταίες μέρες πνίγομαι σε δουλειά/διάβασμα και πολλά άλλα ενδιάμεσα, δεν προλαβαίνω να γράψω κατιτίς στο santoninoblogaki μου! Σήμερα είχα μια ωρίτσα ελεύθερη, και κάθησα και έψησα κουλουράκια (τύπου μπατόν σαλέ, με ούζο και τυρί), και έφτιαξα και ένα γλυκό με μπισκότα και κρέμα custard!Αν μπορούσα να σας κεράσω κατιτίς καθώς περνάτε από το blogaki μου, θα το έκανα..Λέτε να βάλω ένα μπολ με κουλουράκια εδώ από κάτω, να τσιμπάει όποιος πεινάει??

Χμμμ, νόστιμα, ε?
Όσοι θέλετε να τα δοκιμάσετε και στο "ρίαλ γουόρλντ", πείτε μου να σας στείλω μερικά:-)

Έξω βρέχει..

...και κλαίει η καρδιά μου!
Εφιάλτες..
..είναι όλα τα ονειρά μου!

Είχαμε γράψει κάποτε ένα σχετικό τραγουδάκι με μια παλιά καλή μου φίλη, τότε στα χρόνια τα μαθητικά, που βαριόμασταν να προσέξουμε στο μάθημα,και γράφαμε στιχάκια, ποιηματάκια και ενίοτε τραγουδάκια, έτσι για να κάνουμε τα σχολικά βιβλία πιο όμορφα,και ενδιαφέροντα!
Πώς αλλάζουν οι εποχές!..
Anyway, σήμερα το πρωί ξύπνησα και άκουγα τη βροχή να πέφτει στο τζάμι.Δεν σας κρύβω ότι μου άρεσε, έφτιαξα ένα ζεστό καφέ, και κουλουριάστηκα στο καναποκρέβατό μου να διαβάσω!Άκουσα μουσικούλα,διάβασα κάτι ανιαρά papers σχετικά με το Actor Network Theory,και τώρα...ο ήλιος βγήκε και πάλι!
Γι'αυτό μ'αρέσει η Ελλαδίτσα..Διότι πίσω από κάθε σύννεφο, κάθε δυσκολία, κάθε στεναχώρια, κρύβεται ένας λαμπερός ήλιος, έτοιμος να φωτίσει την καρδιά σου με φως, ζεστασιά κι ελπίδα!..

"You found your way into my head..

..where even angels fear to tread!"
Μεσημεράκι Πέμπτης, παραμονής 28ης Οκτωβρίου, και εν μέσω διαβάσματος για τη διπλωματική. Για την ακρίβεια, μελετώ την Active-Network Theory, μία πολύ ενδιαφέρουσα θεωρία που θα χρησιμοποιήσω στη συνέχεια της έρευνάς μου!
Κι επειδή τα ήδη εκτυπωμένα papers είναι αρκετούτσικα, έχω από δίπλα το pc και βάζω ένα-ένα όλα τα CD του Bryan Adams που έχω, προκειμένου να τα μετατρέψω σε mp3! Και πιστέψτε με, είναι ΠΟΛΛΑ! (Κάτσε να μετρήσω...)
48 στο σύνολο! Albums και Singles! Α ναι, ξέχασα να σας πω, ότι ο Bryan ήταν το ίνδαλμά μου, ο καλλιτέχνης των ονείρων μου (και όλων των τοίχων του δωματίου!) όταν ήμουν 14-16 ετών!Εφηβεία, you know?
Οι γονείς μου ωστόσο επιμένουν ότι τους λείπουν εκείνες οι εποχές, που άκουγαν να βγαίνουν στο τέρμα από το δωμάτιό μου οι ήχοι των τραγουδιών του Bryan. "Μα είναι μουσική αυτή που ακούτε σήμερα παιδάκι μου; Ακούει ο διάολος τα παιδιά του, κι αγαλιάζει η καρδιά του" είναι η επαναλαμβανόμενη ατάκα!
Εν πάση περιπτώσει, σήμερα θυμήθηκα τα παλιά καλά μου CD, και αποφάσισα να τα ξεσκονίσω, και να τα..εκσυγχρονίσω! Έτσι, ένα ένα άρχισαν να περνάνε από τον converter του Nero και να αποθηκεύονται στον σκληρό δίσκο!

Ακούγοντας μερικά από τα αγαπημένα μου τραγούδια, θυμήθηκα τα παλιά! Πάντα έτσι δε γίνεται? Τότε που πίστευα ότι υπάρχει εκεί έξω κάπου αυτός ο ένας, που θα μου αφιέρωνε κάθε στίχο του "Have you ever really loved a woman?"...Τότε που στην πόρτα μου ήταν κολλημένο ένα μικρό χαρτάκι που έλεγε, με έντονα γραμματάκια..
You'll deny the truth...Believe a lie,
There'll be times that you'll believe..you can really fly
But your lonely nights, have just began..
When you love someone
Τελικά, 7 χρόνια μετά από τότε, εξακολουθώ να πιστεύω κάθε στίχο αυτού του τραγουδιού!..
When you love someone, you'll sacrifice
Give it everything you've got, and you won't think twice
You'll risk it all, no matter what may come
When you love someone
You'll shoot the moon, put out the sun
When you love someone...
Αααχ..!
Once in your life you find someone,
who will turn your world around
bring you up when you're feeling down!

Τραγούδια που σου μιλάνε στην καρδιά, με τη μελωδία και τους στίχους τους!
Και την υπέροχη φωνή του Bryan!
E, μιας κι αρχίσαμε τα στιχάκια μεσημεριάτικο, σας χαρίζω μερικά ακόμη από τα αγαπημένα μου..
"Never thought i'd find someone to move me,
Someone you could see right through me
You find your way into my head,
Where even angels fear to tread!"

Το blues που όλοι έχουμε χορέψει ξανά και ξανά και ξανά και ξανά...
"Look into my eyes, and you will see
What you mean to me
Search your heart, search your soul
And when you find me there, you search no more..
Don't tell me, it's not worth trying for..
You can't tell me, it's not worth dying for..
You know it's true,
Everything I do, I do it for you!

Look into your heart, and you'll find
There's nothing there to hide
Take me as I am, take my life
I would give it all, I would sacrifice..
Don't tell me, it's not worth fighting for
I can't help it, there's nothing I want more..
You know it's true,
Everything I do, I do it for you! "

Και το διαχρονικό τραγούδι, για αυτούς που έκαναν κάποιο λάθος,
και τώρα ζητάνε απεγνωσμένα τη συγχώρεση από εκείνη/εκείνον που ακόμη αγαπάνε...
"It still feels like, our first night together..Feels like the first kiss
And it's getting better baby, no one can better this
We're still holding on, you're still the one..
First time our eyes met, same feeling I get
Only feels much stronger, I wanna love you longer
You still turn the fire on..
So if you're feeling lonely, don't..!
You're the only one, I ever want!
I only wanna make it good,
So if I love you, a little more than I should...

Please forgive me, I know not what I do
Please forgive me, I can't stop loving you
Don't deny me, this pain i'm going through
Please forgive me, if I need you like I do!
Please believe me, every word I say is true,
Please forgive me, I can't stop loving you..."
Τώρα, άντε να σου το αφιερώσει αυτό κάποιος, και να καταφέρεις να μην τον συγχωρήσεις! Απλά, δε γίνεται!..

Τρέλλανέ τους όλους , μην τρελλαθείς!

...Τίποτα δεν έχεις να φοβηθείς, με τα όνειρά σου για όπλα!
Σήμερα έμαθα ένα καλό νέο, το οποίο ήταν άκρως καλοδεχούμενο μετά την γκαντεμιά των τελευταίων ημερών!Γι'αυτό λοιπόν δηλώνω χαρούμενη, και θέλω να μεταδώσω τη χαρά μου στον κόσμο!
Χαμογελάστε, είναι μεταδοτικό..Μην ξεχνιόμαστε!
Λοιπόν,εσύ,που διαβάζεις αυτή τη στιγμή τις χαζομάρες που γράφω...!Ρίξε ένα χαμόγελο, και για την υπόλοιπη μέρα,ό,τι κι άν συμβεί, προσπάθησε να χαμογελάς!
Άλλωστε,ξέρεις τι λένε...
Μην σταματάς ποτέ να χαμογελάς,ακόμα και όταν είσαι θλιμμένος
Γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα ερωτευτούν το χαμόγελό σου!!
Αν όμως δεν χαμογελάς, τότε και μουρτζούφλης θα είσαι, και το έτερον ήμισυ (που θα σε δεί και θα πέσει κάτω ξερό) θα χάσεις, και θα κάνεις και πρόωρες ρυτίδες!
Τί? Ακόμα να χαμογελάσεις μπρε?!?

AEK-ΠΑΟ 3-0

Ίσως τελικά να μην είμαι το γούρι της ομάδας μου!Αλλά κι αυτοί, δεν παίξανε καλά!
Δε θα μιλήσουμε όμως τώρα για επιδόσεις,ούτε θα σχολιάσουμε κρίσιμες φάσεις!
Η ουσία είναι ότι η αφεντομουτσούνα μου, στα 24-παρά-κάτι χρόνια της, πήγε για 1η φορά γήπεδο! Είχε πολλή πλάκα, ατμόσφαιρα, κέφι, και ενέργεια!Το γήπεδο δεν ήταν γεμάτο, αλλά παρόλ'αυτά τα συνθήματα έδιναν και έπαιρναν. Με αρχηγούς τους "Original", τα συνθήματα έκαναν το γύρο του γηπέδου!
Ένα λεξιλόγιο που το είχαν όμως οι άτιμοι, κάτι βρισιές..Απαπαπα,και ορισμένοι να έχουν και την κοπέλα τους από δίπλα!Απτόητοι, χαμπάρι!
Τέλος πάντων..Καλά ήταν, αλλά για μία φορά!Άντε, την επόμενη φορά σε καμιά εθνική, με μπλε-άσπρα μπλουζάκια,και ελληνικές σημαίες!Να φωνάζεις, αλλά για κάποιο λόγο! Όχι έτσι, να βρίζεις, κι όποιον πάρει η μπάλα!Αλλά πάλι θα μου πεις, ποδόσφαιρο..τί το ψάχνεις!

Έχω αγώνα..σήμερα!

Σήμερα, για 1η φορά στη ζωή μου, θα πάω γήπεδο!Και κάνω σαν μικρό παιδί, έχω καταχαρεί! Θα δω για 1η φορά την ομάδα μου (βλ. ΠΑΝΑΘΑ), να παίζει ενάντια στην ΑΕΚ, και πολύ το χαίρομαι!Καλά, θα πέσει πολύ γέλιο!Ιδίως αν σκεφτεί κανείς ότι θα είμαι με ΑΕΚτζήδες, και θα πρέπει να μην πεταχτώ ζητωκραυγάζοντας αν βάλει ο Παναθηναϊκός γκολάκι!;-Ρ
Για πείτε κανένα από τα συνθήματα της ΑΕΚ, να πάω ενημερωμένη στον αγώνα?!?
Διότι εγώ το μόνο που ξέρω είναι..
Σύλλογος Μεγάλος, Δεν υπάρχει άλλος...Πω πω,δε το γλιτώνω το ξύλο απόψε!

Από την πόλη έρχομαι..

Ερώτηση : Τί κάνεις, όταν ο ήλιος έξω λάμπει, θέλεις να πας μία εκδρομή, να φύγεις από το Athens, κι όμως πρέπει να καθήσεις υπομονετικά για μία ακόμη μέρα μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή σου, προκειμένου να γράψεις 1-2 σελίδες ακόμη στη διπλωματική σου, η οποία τρέχει με τέρμα τα γκάζια?
Απάντηση : Κοιτάς την ώρα : 4.22! Αποφασίζεις να σοβαρευτείς για τα επόμενα 38 λεπτά, και μόλις το ρολόι δείξει 5, φεύγεις όπως όπως και πας βόλτα!
Λοιπόν, ο λεπτοδείκτης τρέχει, οπότε σας αφήνωωωωωω!

Υ.Γ. .. και στην κορυφή, κανέλλα!

4,5 C

Ας μου πει κάποιος, πόσο έχουμε σήμερα?Διότι είτε το ημερολόγιό μου τα έχει παίξει, ή το θερμόμετρο εξωτερικής θερμοκρασίας!
Έχω να δηλώσω ότι 8 η ώρα το πρωί, η θερμοκρασία έδειχνε αισίως 4,5 βαθμούς Κελσίου!
Ήμαρτον, Οκτώβρη μήνα έχουμε ακόμη..Πέρσι, Οκτώβρη τριγυρνάγαμε με κοντομάνικα!Τώρα?Τα χειμωνιάτικα έχουν κάνει κανονική κατάληψη στη ντουλάπα μου, και απλά αναρωτιέμαι πού θα πάει φέτος το χειμώνα!..
Μπρρρρρρρρρ....

Ούμπα Λούμπα..!

Είναι ωραίο να βλέπεις παιδικές ταινίες, όπου ο πρωταγωνιστής, ένα μικρό και ταπεινό συνήθως παιδάκι, χάνεται σε μαγικούς κόσμους, ζει στα παραμύθια, και...πλέει σε πελάγη σοκολάτας!
Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο της σοκολάτας λοιπόν, ήταν η δική μου ευκαιρία να ξαναγίνω για λίγο παιδί, και να πιστέψω ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει ένα μαγικό μέρος, όπου ζουν μόνο κάτι μικροσκοπικά ανθρωπάκια, οι Ούμπα Λούμπα, και κύριο μέλημά τους είναι να φτιάξουν την πιο νόστιμη σοκολάτα του κόσμου!
Όταν βέβαια ο δημιουργός αυτού του μαγικού κόσμου είναι ο Willy Wοnka, τον οποίο ενσαρκώνει με τόση αθωότητα ο γλυκύτατος Johnny Depp, τότε το γλυκό (στην προκειμένη περίπτωση, η σοκολάτα!), έρχεται και δένει και σε ταξιδεύει μακριά!

Πολύ όμορφη ταινία..!Μου άφησε το ίδιο παιδικό και ονειροπόλο συναίσθημα που είχε και το "Finding Neverland" (πάλι με τον Johnny!)..και όταν μάλιστα το παρακολουθείς και στον ιστορικό κινηματογράφο Αττικόν στη Σταδίου, με μία σοκολάτα καλά κρυμμένη μέσα στην τσαντούλα στου, τότε η βραδιά δεν μπορεί παρά να σε πηγαίνει τουλάχιστον 15 χρόνια πίσω!

Πάω να τσιμπήσω λίγη σοκολατίτσα τώρα!Χμμμ...ή ένα σουφλέ σοκολάτας..ή ένα φοντί σοκολάτας...ή ένα παγωτό σοκολάτας...Αχ, αυτή η σοκολάτα ;-)

Εν μέσω διπλωματικής αναζήτησης!

Συγγραφή διπλωματικής εργασίας. Σκέφτεσαι "ε καλά, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι?Μαζεύεις εκεί πληροφορίες, τις συγκεντρώνεις και τις παρουσιάζεις". Έλα όμως που η ζωή φροντίζει να κάνει τα απλά σύνθετα!Έτσι λοιπόν, έχω φάει τις τελευταίες 3 μέρες να ψάχνω σε ακαδημαϊκά περιοδικά (πάντα!) για κάποια άρθρα που να αφορούν την επιτυχία και την αποτυχία των συστημάτων Επιχειρηματικές Ευφυϊας (βλ.Business Intelligence). Τί το ήθελα η γυναίκα να προτείνω το Business Intelligence σαν θέμα της διπλωματικής, μου λέτε? Έχω γεμίσει ένα σκληρό δίσκο, που λέει ο λόγος, με αρχεία, sites, pdfάκια, documents, ppts, zipάκια κλπ κλπ που αφορούν το ΒΙ. Και όλα αυτά, όπως αντιλαμβάνεστε, πρέπει τώρα να τα διαβάσω!Ένας πάκος, σωστό σκαμπό!
Γιουπιιιιιιιιι!
Η ώρα είναι μόλις 11.34, και λέω να φτιάξω το δεύτερο φραπεδάκι της ημέρας!

Για να αλλάξουμε όμως λίγο θέμα : Μετά από μία ταινία (Transporter 2) που είδα χτες βράδυ, στα νέα σινεμά Odeon Kosmopolis που άνοιξαν στην Κηφισίας στο ύψος των Αηδονακίων(να πάτε, είναι ωραία, έχουν όμορφο περιβάλλον, και πολύ καλό κόσμο!!!!!!...), συνειδητοποίησα ποιό είναι το αμάξι των ονείρων μου.
Θαυμάστε το :

Κι αν θέλετε,ρίξτε κι εσείς μία..ματιά 360 μοιρών!
Μήπως μπορεί κανείς να μου πει..Πώς θα το αποκτήσω?!?

I just wanna feel...

..real love fill the home that I live in!
Cuz I got too much love
Running through my veins
Going to waste...!
..τραγουδάει ο Robbie Williams.
Έτσι, το άκουσα, και ξαφνικά ένιωσα ότι οι στίχοι του με εξέφραζαν!

Κάτι σήμερα στη μέρα μου πήγε στραβά, μία μελαγχολία, μία μοναξιά, μία μουντάδα.Ίσως να φταίει ο καιρός, ίσως το διάβασμα, ίσως η βαρεμάρα, ίσως...!

Πάω να φτιάξω ένα φραπεδάκι, να ισιώσω!Αγαπητέ μου NesCafe, σε έχω κάνει πλούσιο τελευταία..!

2 μέρες στο Καρπενήσι...

...είναι αρκετές για να σε πάνε μακριά, σε άλλο κόσμο. Εκεί όπου οι ρυθμοί ειναι εντελώς διαφορετικοί, όπου ανεβαίνοντας για το χιονοδρομικό τώρα που δεν έχει χιόνι βλέπεις μόνο κάτι κατσίκια γατζωμένα στα βράχια, και μετά τίποτα, κενό, ομίχλη. Στο Μεγάλο Χωριό όπου μείναμε, κάναμε μια βόλτα γύρω στις 8 το βραδάκι!Είχε βραδιάσει, και ακολουθούσαμε ένα μικρό μονοπάτι που είχε φωτάκια, να δούμε για πού έβγαζε.
Ξαφνικά τα φώτα τέλειωναν, και το μονοπάτι πήγαινε κατά το δάσος. Σαστήσαμε, σταματήσαμε, και αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω. Για λίγα δευτερόλεπτα μόνο σταθήκαμε να κοιτάξουμε τριγύρω.ΗΣΥΧΙΑ. Η απόλυτη έννοια της ησυχίας, αυτή που νομίζεις ότι μπορεί να σε κουφάνει, από την απόλυτη ηρεμία της.

Γυρίσαμε πίσω.Μυρωδιά από τζάκι,και λουκάνικο στη σχάρα. Ένας παλιός φίλος που είχε σπίτι κάπου σ'ένα χωριό βουτηγμένο στα βουνά του καρπενησίου, μου είχε πει πως τα λουκάνικα του καρπενησίου ήταν ασύγκριτα. Πήραμε και για το σπίτι, να μας μείνει μία γεύση από το βουνό, τώρα που είμαστε πίσω στο ΠΟΛΥ μεγάλο χωριό!...

Άγρια ομορφιά στο Καρπενήσι, βουνό, πέτρα, ποτάμι, κι ένας μικρός δρόμος να περνάει ανάμεσα απ'όλα αυτά. Όπου κι αν κοίταζες, βουνά, χαράδρες, έλατα και πλατάνια. Και τα χρώματα στα δέντρα, αξέχαστα. Τώρα που ο χειμώνας πλησιάζει, μοιάζει να προσπαθεί να γλυκάνει τις φυλλωσιές, και τους χαρίζει ένα χρώμα πορτοκαλί, κόκκινο, μπορντό. Το πάζλ των χρωμάτων της φύσης ήταν μοναδικό.Και το νερό, να μας ακολουθεί πιστά στο δρόμο μας, δίπλα, ανάμεσα στα φαράγγια, πραγματοποιώντας ένα ατελείωτο ταξίδι, από τις πιο ψηλές βουνοκορφές, στις πιο απέραντες θάλασσες... Μοναστήρια χτισμένα μέσα σε χαράδρες, ιστορία αιώνων να ξετυλίγεται σε κάθε μικρό χωριό, και ο χρόνος να μοιάζει σα να'χει σταματήσει στα μέρη τούτα!

Αξέχαστα ήταν!Δυστυχώς όμως για λίγο, αλλά πάλι..πότε τα όμορφα κρατήσαν για πολύ?!?..

Back to reality!

Καλημέρα μας.. Μετά από χαρά και πανηγυρισμούς 3 γεμάτων ημερών για το EuroBasket (είχαμε αρχίσει να χοροπηδάμε από το Σαββατόβραδο και το απίστευτο τρίποντο τουΔιαμαντίδη),πρέπει σήμερα Τρίτη να γυρίσουμε πίσω στην πραγματικότητα,τις υποχρεώσεις και τη ρουτίνα! Καλά ήταν μέχρι τώρα,πλέον τα κεφάλια όμως πρέπει να μπούν και επισήμως μέσα, και να ασχοληθώ σοβαρά με το θέμα Διπλωματική! Φραπεδάκι λοιπόν, μουσικούλα, και πάμε να αντιμετωπίσουμε τον χειμώνα που έρχεται! Και για τις φορές που μελαγχολούμε, μια φωτογραφία για να μας θυμίζει όσα πέρασαν και θα ξανάρθουν..

ΤΟ ΠΗΡΑΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!

Είμαστε πιά..Πρωταθλητές!
Έρχονται κι άλλες..Εποχές!
Ποιός θα το περίμενε!Η καταπληκτική ΕΘΝΙΚΗ μας, μας ανέβασε στα ουράνια,κι ακόμη παραπάνω!Έτσι κι εμείς πήραμε τους δρόμους, κολλήσαμε το ένα χέρι στην κόρνα και το άλλο στο παράθυρο,με ένα δεμένο κασκόλ να ανεμίζει (το τιμόνι δεν το κράταγε κανείς?!?Μπααα,το αμάξι ήξερε μόνο του πού να πάει!),και κατεβήκαμε όλο το δρόμο μέχρι την Ομόνοια!Εκεί φωνάξαμε με όλη μας τη δύναμη ΟΕΕΕΕ,Ελλάς ΟΛΕ ΟΛΕ, Ελλάς ΟΛΕ ΟΛΕ, δε σταματώ να τράγουδώ ποτέ!
Ποτέ..Και του χρόνου, στο παγκόσμιο!

ΠΑΜΕ ΤΕΛΙΚΟΟΟΟΟ!!!!

Είναι αλήθεια, είναι γεγονός, και το πιστεύαμε από την πρώτη στιγμή, τον πρώτο αγώνα!
Η εθνική μας, η εθνική ΕΛΛΑΔΟΣ , με το ΘΟΔΩΡΗ της, το Ζήση, το Λάζο, το Δημητράκη, με τον Γιαννάκη, με όλη την απίθανη δωδεκάδα, και με αυτό το απίστευτο πάθος, ΠΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ!
Τί άλλο μας μένει λοιπόν να πούμε??

Θα είμαστε και πάλι αύριο εκεί, κολλημένοι μπροστά στην TV, με τα ίδια ρούχα (διότι η προκατάληψη είναι και στο αίμα μας, μην ξεχνιόμαστε!), με το ίδιο κέφι,με την ελληνική σημαία έτοιμη κολλημένη στο Ibizaki,και θα περιμένουμε να την κάνουμε και πάλι για Ομόνοια!Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του αγώνα, εμείς θα το πανηγυρίσουμε!Σήμερα χοροπηδάγαμε τόσο πολύ μετά το θρυλικό 3ποντο, που λέγαμε θα σπάσει το πάτωμα!
Άντε, και στο παγκόσμιο!
Α, και το τελευταίο : Αύριο θα φάμε Domino's πίτσα!Μία ΕΛΛΗΝΙΚΗ και μία ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ! Για την ακρίβεια, την ελληνική θα την βάλουμε ΨΗΛΑ ΨΗΛΑ, και απλά θα τη θαυμάζουμε, την ίδια ώρα που θα τρώμε τη γερμανική μπουκιά μπουκιά!
Mit freundlichen Grusse;-)...

Ακούγοντας Love Radio 97.5, απόγευμα Μ.Παρασκευής..

Ως γνωστόν, την Μ.Παρασκευή δεν πρέπει να ακούς κανονικά μουσικούλα, για ευνόητους λόγους. Έτσι, αν θέλεις να ακούσεις κάτι να γαργαλάει ήσυχα ήσυχα τα αυτάκια σου, συντονίζεσαι στη συχνότητα του Love Radio, που παραδοσιακά τέτοια μέρα βάζει τραγουδάκια με ντεσιμπέλ που σε στέλνουν με τη μία για νάνι.
Έτσι λοιπόν, για να αποφύγεις το νάνι, καθότι πρέπει να διαβάσεις κιόλας για το masteraki (ούτε το διάβασμα ενδείκνυται βέβαια για M.Παρασκευή, ας όψεται όμως που την κάνουμε για Στοκχόλμη σε 3 μέρες-κολλητάρα σού'ρχομαι!!- και πρέπει επειγόντως να στρωθούμε στο studying!), παίρνεις και ένα ποτηράκι ελληνικό καφέ από δίπλα και αράζεις μπροστά στην οθόνη του PC, και χαζεύεις!..

Χτες βράδυ ήμουν στον Ελ Βενιζελ (κατ'εμέ "Λευτεράκη!"), για να παραλάβω τον Αντωνάκη που γύρναγε από Πορτογαλία!Κι εκεί που περίμενα γύρω στις 2 η ώρα τα χαράματα μαζί με το αδερφάκι μου κ το αδερφάκι του Αντωνάκη, κάπου έξω από την έξοδο Β, για τις χώρες εντός Σενγκεν, με έναν ελληνικό κ πάλι στο χέρι (νηστεύουμε το γάλα, κ μας λείπει η φραπεδιά!), εκτυλίχθηκε μία τόσο γλυκιά σκηνή..
Μία κοπελίτσα βγαίνει σέρνοντας τη βαλίτσα της, με ένα κουρασμένο ύφος, από την έξοδο, και ξαφνικά,καθώς προχωράει, βλέπει μπροστά της τον κάλο της,με μία τεράστια ανθοδέσμη, να την περιμένει..Παρατάει τις βαλίτσες,κ αρχίζει να τρέχει στο διάδρομο του "Λευτεράκη", πέφτει στην αγκαλιά του,και μένει εκεί..Μία από εκείνες τις εικόνες που σε κάνουν να ανατριχιάζεις, να χαμογελάς, να ονειρεύεσαι,ίσως κ να ζηλεύεις λίγο!..
Να ζηλεύεις όχι το ζευγάρι,αλλά το συναίσθημα,αυτό που ώθησε την κοπελίτσα να τα πετάξει όλα κάτω κ να αρχίσει να τρέχει, να μην χάσει ούτε δευτερόλεπτο,μακριά από εκείνον που αγαπάει. Αγάπη, έρωτας, όνειρα, τραγούδια, χαμόγελα στην καρδιά, και θάλασσες στο μυαλό..
Σήμερα ξεκόλλησα ένα χαρτόνι από τον τοίχο μου..Μοβ ήτανε, με μερικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες πάνω. Οι φωτογραφίες όμορφες, το χρώμα όμως πένθιμο, μουντό, και σταμάταγε τη φαντασία σου.
Τί έβαλα στη θέση του?Μια φωτογραφία της Σαντορίνης!..Μία φωτογραφία από την αγαπημένη μου Οία, εκεί λίγο πάνω από την εκκλησίτσα με τον μπλε τρούλο, και την απίστευτη θέα στο Αιγαίο!..

Γιατί την έβαλα?Διότι αυτη η εικόνα, αυτό το νησί, μου θυμίζει πως...αξίζει να υπάρχουμε για ένα όνειρο, κι ας είναι η φωτιά του να μας κάψει!..
Πάω να ετοιμαστώ για τον επιτάφιο τώρα, που έχει καταντήσει social event του "χωριού μας". Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα!

Welcome....

Hello se olous,kai kalws mas irthate...!:-)
Kai epeidi latreuw ta stixakia...

To paramithi teleiwse,
Ki arxizei i zoi..
Ax na'tan i alitheia sou
san psema alithini!
....
Kalo mas taxidi!