Καλημέρα φίλοι μου καλοί! Δυό μερούλες πριν την αλλαγή του χρόνου, κι εγώ βρίσκομαι για μία ακόμη φορά στο ελβετικό μου γραφειάκι και το παίζω ότι δουλεύω. Άδειο το γραφείο σήμερα, σχεδόν όλοι έχουν άδεια! Οπότε κι εγώ βρήκα χρόνο να αποχαιρετήσω το χρόνο και μέσα από το μπλογκάκι μου!
Μετά από μια βδομαδούλα και κάτι ψιλά στην Αθηνούλα μας, μαζί με τους αγαπημένους μας, συγγενείς και φίλους, επιστρέψαμε και πάλι στα Ελβετικά εδάφη. Και κάπου εκεί στο αεροπλάνο, στη διαδρομή μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας, μου δημιουργήθηκε το ερώτημα..
Πάω σπίτι μου? Ή φεύγω από αυτό?
Λένε ότι το σπίτι σου είναι, όπου βρίσκεται η καρδιά σου. Τί γίνεται όμως όταν η καρδιά σου είναι μοιρασμένη στα δυό? Τότε διπλασιάζεται και ο αριθμός των σπιτιών σου?
Διότι κάπως έτσι αισθάνομαι κι εγώ..Μισή εδώ, μισή εκεί..
Μισή στην Ελβετία, δίπλα στην αγάπη μου, στο σπιτάκι μας που με τόση αγάπη και πικοφροντίδα έχουμε φτιάξει, στη ζωή που έχουμε χτίσει εδώ..
Μισή στην Ελλάδα, δίπλα σε όλους εσάς τους αγαπημένους μου, γονείς, αδερφάκια, φίλους, που μου θυμίζουν ποιά είμαι και πού ανήκω..
Και κάπως έτσι, βρισκόμαστε στη μέση!Και εγώ, και ο Πίκης..
Ας είναι, κάτι μαθαίνουμε κι από αυτό! Και βρίσκουμε καλύτερα τον εαυτό μας μέσα από αυτά τα συναισθήματα :)
Αλλαγή της χρονιάς λοιπόν..Και ένα σωρό νέα όνειρα, νέες ευχούλες και στόχοι θα μαζευτούν και πάλι, και θα προσπαθήσουν να βρουν το δρόμο τους στο νέο χρόνο! Να βρουν τον τρόπο αν πραγματοποιηθούν, και να κάνουν τη ζωή μας πιο ωραία..
Εύχομαι σε όλους μας λοιπόν ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, γεμάτη αγάπη, όνειρα, ταξίδια, υγεία και δημιουργικότητα!!!! Και μην ξεχνάτε να βάζετε ψηλά τον πήχη, και να κυνηγάτε τα όνειρά σας! Μόνο έτσι αξίζει το παιχνίδι που λέγεται ζωή ;)
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!! :)
Τζοπιτούλα Σπαν. :)
