Τέλος Εβδομάδας..

Βραδάκι Κυριακής, λίγες ώρες πριν κλείσει μία ακόμη βδομάδα, και δώσει τη θέση της σε μια νέα. Στους επαναλαμβανόμενους ήχους του "Please Remember Me" του Tim McGraw - thanks Sarapova για το μουσικό contribution ;) - κάθομαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι με το λαπτοπάκι αγκαλιά και χαζεύω στο Ίντερνετ, φτιάχνω το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας (βλ. www.myheritage.com αν θες κι εσύ το δικό σου δέντρο), ακούω μουσικούλα και κάνω ένα φλάς μπακ στην εβδομάδα που πέρασε.
Μία εβδομάδα που μας αποχαιρετά με τον Πίκο μου με διάστρεμμα στο δεξί του ποδαράκι (αστράγαλο για την ακρίβεια), με τη μπουρμπουλίτσαμου τέζα στο κρεβάτι με αμυγδαλές, με τον καλύτερο φίλο του μπαμπά μου να έχει ξαφνικό σημαντικό πρόβλημα υγείας, με τον Κούκη αγχωμένο να παραδώσει ένα σημαντικό πρότζεκτ στη δουλειά του, και με τον καιρό να προσπαθεί να κάνει ό,τι μπορεί περισσότερο, για να συνεισφέρει στη γενικότερη κακή διάθεση!
Γυρνούσα σήμερα σπίτι, και έβλεπα τριγύρω γκρι σύννεφα, παντού! Και συνειδητοποίησα πόσο σημαντική είναι η δύναμη του ήλιου.
Αν και μου έχει λείψει ο χειμώνας και το κρύο, αν και λιώσαμε φέτος από τη ζέστη, δεν ανταλλάζω τον ήλιο μας με τίποτα! Η παραμικρή ηλιαχτίδα του μέσα από τα σύννεφα, μοιάζει σαν ελπίδα, σαν χαρά μέσα στην πίκρα..

Όταν ο ουρανός μαζεύει, και τα μαύρα σύννεφα κάνουν πάρτυ πάνω από το κεφάλι μας, τότε το μόνο που μπορεί να ξορκίσει τα κακά πνεύματα είναι η καλή παρέα! Είτε αυτή βρίσκεται στο πρόσωπο κάποιου αγαπημένου, κάποιου φίλου, κάποιας μελωδίας, κάποιας ανάμνησης, κάποιας ταινίας, κάποιας γεύσης ή οποιασδήποτε αγαπημένης ασχολίας, η καλή παρέα είναι το κύριο αντίδοτο στην κακοκαιρία! :)

Κάπως έτσι λοιπόν το φιλοσοφώ κι εγώ βράδυ Κυριακής - Με παρέα μου τη μουσική, τη σπανακοπιτούλα της μαμάς, και τη σκέψη των αγαπημένων μου..Ένα περίεργο βράδυ Κυριακής, ένα βράδυ Κυριακής που ετοιμάζεται να υποδεχτεί μία εβδομάδα, για την οποία δεν πρόλαβα να αντλήσω την "απαιτούμενη" ενέργεια μέσα στο Σ/Κ! Ας ελπίσουμε πως το boss, o Peter Pan, δεν θα έχει και ιδιαίτερες απαιτήσεις στη δουλειά αυτή τη βδομαδούλα!:-)
Ας ελπίσουμε επίσης πως το Πικάκι μου θα γίνει γρηηηηηηηγορα καλά, και θα επιστρέψει στο γραφειάκι του, που τον περιμένει άδειο 3 μέρες τώρα!Η μπουρμπουλίτσα να μην έχει άλλο θέμα με τις αμυγδαλές της που την ταλαιπωρούν.
Και τέλος, ας προσευχηθούμε ο κύριος Χ., ο φίλος του μπαμπά, να ξεπεράσει το πρόβλημα της υγείας του, και να πάνε όλα καλά!

Λέγαμε πως θα πέρναγε ο Σεπτέμβρης, και θα έπαιρνε μαζί του όλα τα κακά και τα στραβά!Φαίνεται, άφησε κληρονομιά μερικά για τον Οκτώβρη!Ας έχει, δε μασάμε!
Καλή βδομάδα, και κουράγιο!A better day is about to come!

P.S. I'll be thinking of you!