Εμείς οι άνθρωποι έχουμε μία απερίγραπτη ανάγκη και συνήθεια να κρίνουμε πάντα τους άλλους.. Κρίνουμε με βάση τα δικά μας μέτρα και σταθμά, βάσει εκείνου που εμείς θεωρούμε σωστό και καλό! Βιαζόμαστε να κατηγορήσουμε κάποιον για κάτι που έκανε, να βγάλουμε την ετυμηγορία μας και να τον καταδικάσουμε, απλά και μόνο διότι η κρίση μας αυτό μας λέει.
Η σοφή παροιμία λέει "Μην κρίνεις, ίνα μην κριθείς!"
Κοινώς, μην κρίνεις καταστάσεις και ανθρώπους με ευκολία, μη βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα, και κυρίως, μην είσαι σίγουρος πως αυτό που εσύ θεωρείς σωστό είναι πράγματι σωστό!
Είχα μία συζήτηση προχτες βράδυ για την υγεία του Αρχιεπισκόπου. Βιάστηκα να σχολιάσω "Μα καλά, δεν τα αφήνει αυτά ο άνθρωπος, να γυρίσει στην πατρίδα του, και να αντιμετωπίσει με θάρρος και πίστη τη δοκιμασία που του έστειλε ο Θεός? Δεν αφήνει το μόσχευμα για κανένα νέο παιδί, που το έχει περισσότερη ανάγκη?"..Μετά όμως σκέφτηκα πως όπως όλοι μας, έτσι και εκείνος έχει το δικαίωμα να κάνει και να ελπίζει στο καλύτερο για την υγεία του. Και μετά, χτες, άκουσα πως η μεταμόσχευση δεν έγινε ποτέ, διότι το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο..
Ένιωθα πάντα αισθήματα οργής προς το συγκεκριμένο άνθρωπο. Ίσως διότι δε μου αρέσει η έπαρση, διότι δε μου αρέσει η εκμετάλλευση της πίστης μου για απόκτηση εξουσίας..Διότι θεωρώ ότι ένας άνθρωπος στη συγκεκριμένη θέση θα έπρεπε να διακατέχεται από σεμνότητα, γαλήνη, πίστη και ελπίδα..Κι όμως,σήμερα λυπάμαι! Λυπάμαι διότι είναι κι αυτός ένας ακόμη άνθρωπος, σαν εσένα κι εμένα, με τα λάθη του, τις αμαρτίες του και τις δοκιμασίες του.
Διότι στο βάθος, αυτός μπορεί να είναι πολύ πιο ευάλωτος, πιο μπερδεμένος, πιο αδύναμος! Και διότι υποψιάζομαι, πως απλά δεν είχε "what it takes" για να είναι αντιπρόσωπος του Θεού και της πίστης σε αυτή τη χώρα..
Αλλά και πάλι, ποιά είμαι εγώ για να τον κρίνω?
Και γιατί προσπαθούμε να κρίνουμε, να υπερτονίζουμε τα στραβά του άλλου, αγνοώντας τα καλά που έχει κάνει? Μήπως εμείς είμαστε οι τέλειοι? Μήπως εμείς δεν κάνουμε λάθη? Και γιατί τα δικά μας λάθη είναι απλές παρατυπίες, ενώ των άλλων θανάσιμα αμαρτήματα?
Food for thought!..
Καλή μας μέρα!
Η σοφή παροιμία λέει "Μην κρίνεις, ίνα μην κριθείς!"
Κοινώς, μην κρίνεις καταστάσεις και ανθρώπους με ευκολία, μη βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα, και κυρίως, μην είσαι σίγουρος πως αυτό που εσύ θεωρείς σωστό είναι πράγματι σωστό!
Είχα μία συζήτηση προχτες βράδυ για την υγεία του Αρχιεπισκόπου. Βιάστηκα να σχολιάσω "Μα καλά, δεν τα αφήνει αυτά ο άνθρωπος, να γυρίσει στην πατρίδα του, και να αντιμετωπίσει με θάρρος και πίστη τη δοκιμασία που του έστειλε ο Θεός? Δεν αφήνει το μόσχευμα για κανένα νέο παιδί, που το έχει περισσότερη ανάγκη?"..Μετά όμως σκέφτηκα πως όπως όλοι μας, έτσι και εκείνος έχει το δικαίωμα να κάνει και να ελπίζει στο καλύτερο για την υγεία του. Και μετά, χτες, άκουσα πως η μεταμόσχευση δεν έγινε ποτέ, διότι το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο..
Ένιωθα πάντα αισθήματα οργής προς το συγκεκριμένο άνθρωπο. Ίσως διότι δε μου αρέσει η έπαρση, διότι δε μου αρέσει η εκμετάλλευση της πίστης μου για απόκτηση εξουσίας..Διότι θεωρώ ότι ένας άνθρωπος στη συγκεκριμένη θέση θα έπρεπε να διακατέχεται από σεμνότητα, γαλήνη, πίστη και ελπίδα..Κι όμως,σήμερα λυπάμαι! Λυπάμαι διότι είναι κι αυτός ένας ακόμη άνθρωπος, σαν εσένα κι εμένα, με τα λάθη του, τις αμαρτίες του και τις δοκιμασίες του.
Διότι στο βάθος, αυτός μπορεί να είναι πολύ πιο ευάλωτος, πιο μπερδεμένος, πιο αδύναμος! Και διότι υποψιάζομαι, πως απλά δεν είχε "what it takes" για να είναι αντιπρόσωπος του Θεού και της πίστης σε αυτή τη χώρα..
Αλλά και πάλι, ποιά είμαι εγώ για να τον κρίνω?
Και γιατί προσπαθούμε να κρίνουμε, να υπερτονίζουμε τα στραβά του άλλου, αγνοώντας τα καλά που έχει κάνει? Μήπως εμείς είμαστε οι τέλειοι? Μήπως εμείς δεν κάνουμε λάθη? Και γιατί τα δικά μας λάθη είναι απλές παρατυπίες, ενώ των άλλων θανάσιμα αμαρτήματα?
Food for thought!..
Καλή μας μέρα!
6 σχόλια:
Συμφωνώ απόλυτα. Νομίζω ότι ισχύει το γνωστό "Να βάζεις πάντα τον εαυτό σου στη θέση του άλλου". Έτσι ίσως νιώσεις λίγο το πρόβλημά του ή τις αιτίες που τον οδήγησαν σε μία πράξη. Άλλες φορές ίσως είναι απαραίτητο να βρεθείς πραγματικά στη θέση του για να αναθεωρήσεις την κριτική που έχεις κάνει. Όλα για τους ανθρώπους...
Ο εν λόγω δεν έχει κάνει κάτι καλό στη ζωή του.
Ο φόβος του για τη ζωή του τι δείχνει όμως;
Είτε ότι δεν πιστεύει αυτό που εκπροσωπεί. Αν πίστευε πραγματικά στο Θεό, τότε δεν θα φοβόταν τη στιγμή που ο Κύριος θα τον καλέσει κοντά του.
είτε ότι φοβάται να Τον αντιμετωπίσει. Στην περίπτωση αυτή, αν έχει μετανιώσει για τα σφάλματά του, ναι λυπάμαι για αυτόν. Σε κάθε άλλη περίπτωση έχω να πω το εξής. Όλα εδώ πληρώνονται !!
Νοιώθω μεγαλύτερο πόνο και θλίψη για όλα εκείνα τα παιδάκια που γεννιούνται χωρίς να έχουν τα στοιχειώδη, παρά για ένα άνθρωπο που έζησε μέσα στα πλούτη και τη χλιδή. Δεν είναι και κανένα πιτσιρίκι ο εν λόγω.
Υ.Γ. Δεν θα πέσω στην κλασσική λούμπα, όλοι μετά Θάνατον καλοί είναι... Αυτός είναι μεγάλο κάθαρμα
@ilias. Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια, αλλά όταν θα φθάσω σε μια παρόμοια στιγμή, δεν θα ήθελα να "ταιριάζω" να μπω στη θέση του. Σίγουρα άνθρωπος είναι, αλλά δεν είναι από τους καλούς...
@lego - Βλέπω πως 'έπιασες' ακριβώς τον τίτλο του post μου - Μην κρίνεις, για να μην κριθείς!Είναι εύκολο να βγάζουμε προφανή συμπεράσματα, εύκολο να κατηγορούμε,εύκολο να καταδικάζουμε!Δύσκολο είναι να συγχωρούμε, να δίνουμε την ευκαιρία στον άλλο να αποδείξει, έστω και τελευταία στιγμή, ότι δεν είναι σκάρτος!
Το να νιώθεις πόνο για τα παιδάκια που γεννιούνται χωρίς τα στοιχειώδη, δε σε εμποδίζει από το να νιώθεις παράλληλα πόνο και για έναν άνθρωπο που παλεύει για τη ζωή του! Στη θέση του θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε, και είναι πολλοί άνθρωποι καθημερινά!
Τουλάχιστον, να του αναγνωρίσουμε πως ο ίδιος είναι δωρητής οργάνων!Κάτι που στη χώρα μας, για χίλιους δύο λόγους, σπανίζει!
Τέλος, σε ότι αφορά το φόβο για το θάνατο, ποιός σου είπε ότι όσοι πιστεύουν στο Θεό, δε φοβούνται το θάνατο?
Γι'αυτό σου λέω, ότι αισθήματα κι αν αισθάνεσαι για τον "εν λόγω", μη βιαστείς να τον κρίνεις!Δώσε του μια ευκαιρία..!
Δεν αφορούσαν τον Χριστόδουλο αυτά που έγραψα. Γενικότερα μίλησα! Μακρυά , αλλά πάρα πολύ μακρυά απο εμάς!!
@tzopi. Δυστυχώς, όλοι κρινόμαστε για τις πράξεις μας. Πόσο μάλλον τα διάσημα πρόσωπα.
Όσο για το αν του άφησα μια τελευταία ευκαιρία, προφανώς και άφησα. Υπό προϋποθέσεις...
Δημοσίευση σχολίου