Πάντα μου άρεσε να παρομοιάζω τη ζωή μου με ένα δρόμο, ένα ταξίδι, μια διαδρομή. Ένα δρόμο που δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει, μια διαδρομή άγνωστη, χωρίς χάρτες και προγράμματα, ένα ταξίδι σε συναισθήματα, εμπειρίες, ανθρώπους και εικόνες. Είμαι ταξιδιάρα ψυχή, τί να κάνουμε.. Και η ταξιδιάρα ψυχή μου, αυτή τη φορά θα κάνει το όνειρο πραγματικότητα. Για λίγο (ή ίσως και..λίγο περισσότερο!), θα ζήσει μια ζωή ταξίδι. Μια ζωή ταξίδι σε νέα χώρα, με νέες εμπειρίες, νέα πρόσωπα, νέες εικόνες. Μια ζωή μαζί του, μια ζωή κοντά του!..
Και καθώς πλησιάζει εκείνη η μεγάλη στιγμή της αναχώρησης, σαν να σφίγγει το στομάχι, σαν να τρομάζω. Διότι το αμάξι της ζωής μου ετοιμάζεται να ακολουθήσει μία άλλη διαδρομή, διαφορετική, μια διαδρομή που ξεφεύγει από τα δεδομένα! Ένα μείγμα φόβου, νοσταλγίας, ενθουσιασμού, χαράς, λησμονιάς - όλα αυτά σε ποσοστά που αλλάζουν όσο ο καιρός περνάει!
Μα πάνω απ'όλα, θέλω να απολαύσω τη διαδρομή. Να αρπάξω όσο το δυνατόν περισσότερες εικόνες, αναμνήσεις, στιγμές - να με μάθω και να σε μάθω καλύτερα, να ζήσουμε το δικό μας όνειρο..
Στις 20 του Μάρτη, το μπλογκάκι μου αναχωρεί για Ζυρίχη! Καλό μας ταξίδι!...
Υ.Γ - Μη νομίζετε πως θα σας (ξε)χάσω, έ?.. Έχω να σας λέω ιστορίες κι ιστορίες....
Υ.Γ(2) - Κι αν στο δρόμο σας δείτε κι εσείς κάνα στενό, που προς τα μέρη μας σας βγάζει - Το σπίτι για τους φίλους μας, πάντα ανοιχτό θα είναι!!!
Και καθώς πλησιάζει εκείνη η μεγάλη στιγμή της αναχώρησης, σαν να σφίγγει το στομάχι, σαν να τρομάζω. Διότι το αμάξι της ζωής μου ετοιμάζεται να ακολουθήσει μία άλλη διαδρομή, διαφορετική, μια διαδρομή που ξεφεύγει από τα δεδομένα! Ένα μείγμα φόβου, νοσταλγίας, ενθουσιασμού, χαράς, λησμονιάς - όλα αυτά σε ποσοστά που αλλάζουν όσο ο καιρός περνάει!
Μα πάνω απ'όλα, θέλω να απολαύσω τη διαδρομή. Να αρπάξω όσο το δυνατόν περισσότερες εικόνες, αναμνήσεις, στιγμές - να με μάθω και να σε μάθω καλύτερα, να ζήσουμε το δικό μας όνειρο..
Στις 20 του Μάρτη, το μπλογκάκι μου αναχωρεί για Ζυρίχη! Καλό μας ταξίδι!...
Υ.Γ - Μη νομίζετε πως θα σας (ξε)χάσω, έ?.. Έχω να σας λέω ιστορίες κι ιστορίες....
Υ.Γ(2) - Κι αν στο δρόμο σας δείτε κι εσείς κάνα στενό, που προς τα μέρη μας σας βγάζει - Το σπίτι για τους φίλους μας, πάντα ανοιχτό θα είναι!!!
1 σχόλιο:
Ζυρίχη... Αχ, εγώ που θέλω Άμστερνταμ?
Δημοσίευση σχολίου