Ήλιος (μυθολογία)
(αντιγράφω από το Wikipedia)..
"Στην πρώιμη Ελληνική μυθολογία ο Ήλιος ήταν προσωποποιημένος ως θεότητα, τον οποίο ο Όμηρος αντιστοιχεί στον ηλιακό Τιτάνα Υπερίωνα. Άλλες πηγές αναφέρουν πως ο Ήλιος είναι γιός του Υπερίωνα από την αδελφή του Θεία. Ο Ήλιος οδηγούσε το πύρινο άρμα του στον ουρανό. Έχει δύο αδελφές, την θεά του φεγγαριού Σελήνη και της θεά της αυγής Ηώ. Πολλοί πιστεύουν πως ο Απόλλων έγινε ο Ολύμπιος “ηλιακός θεός”, αλλά η θεωρία αυτή βασίζεται κυρίως σε υποθέσεις. "
Αγαπημένε μου Θεέ Ήλιε!
Πήρα το θάρρος να σου γράψω ένα γράμμα, διότι τώρα τελευταία σε σκέφτομαι πολύ, και αναρωτιόμουν αν όλα είναι καλά με την υγεία σου! Τί κάνουν οι αδερφές σου, η Σελήνη και η Ηώ? Και γι'αυτές ανησύχησα, έχω καιρό να τις δώ! Είστε όλοι καλά???
Πάει καιρός που έχετε να φανείτε στα ελβετικά τα μέρη. Ξέρεις ε, ο κόσμος εδώ σε αγαπάει και σε αναζητάει! Κάθε φορά που συζητάμε με κάποιον για τον καιρό, όλοι εκφράζουν την αμέριστη αγάπη που σου έχουν, με ένα παράπονο όμως ότι εσύ δεν τους αγαπάς και τόσο. Τους εξήγησα βέβαια, ότι την καρδιά σου την έχει κλέψει μία όμορφη, δροσερή και παιχνιδιάρα χώρα, η Ελλάδα. Ότι από την ώρα που την είδες την ερωτεύτηκες τρελά, κι έκτοτε δεν την αφήνεις από τα μάτια σου!! Αλλά κι εσύ βρε ήλιε, κράτα λίγο τα προσχήματα, καταλαβαίνεις τώρα.. Πέρνα κι από δω μια βόλτα, ίσα να σε δούνε λίγο κι αυτές οι ταλαίπωρες οι θαυμαστριές σου της κεντρικής Ευρώπης, ε? Τις προάλλες άκουσα την Ελβετία να ψιθυρίζει στη φίλη της τη Γερμανία ότι θα βρει τρόπο να εκδικηθεί την Ελλάδα. Δεν μπορεί, λέει, να σε κρατάει αποκλειστικά δικό της, πρέπει να σε μοιράζεται και με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Άσε δε που ο Χειμώνας έχει βαρεθεί τη γκρίνια των κεντροευρωπαϊκών χωρών, και για να γλιτώσει από δαύτες τους έχει ρίξει μία παγωνιά, να κλειστούν στα σπίτια τους και να μην τον πρήζουν άλλο πιά!! Έχει ξαμολήσει δε και τα παιδιά του τα σύννεφα, και έχουν καλύψει όλο τον ουρανό! Απελπισία σου λεω, και μπου μπου μπου όλη την ώρα συζητάνε, και δώστου το χιόνι και η βροχούλα! Έχουν αποθρασσυνθεί εντελώς!
Γι'αυτό σου λέω ήλιε μου, για το καλό της αγαπημένης σου της Ελλαδίτσας, άστη λίγο μόνη της, άσε και το Χειμώνα που τη γλυκοκοιτάει να πάει να της κάνει λίγη παρεούλα, και έλα κατά δω μια βόλτα! Τι λες? Να δεις, που μόλις αφήσεις για λίγο την Ελλαδίτσα σου, θα της λείψεις και θα σε θέλει ύστερα σαν τρελλή ξανά!! Όσο για την Ελβετία και τις φίλες της, αφού τις ξέρεις, δε σε θέλουν και για πολύ..Όταν τις αγκαλιάζεις με τις ακτίνες σου, κοκκινίζουν και γίνονται σαν τα πατζάρια! Λίγο, μια βόλτα πέρνα από εδώ, και ύστερα βουρ για καλοκαίρι στην Ελλαδίτσα!
Σκέψου καλέ μου ήλιε την πρότασή μου, και ανυπομονώ να σε ξαναδώ και πάλι! Α, και πες και στις αδερφές σου, κυρίως σε αυτή την γυριστρούλα τη Σελήνη που δεν μας καταδέχεται εδώ στα βόρεια, να περάσουν μια βόλτα κι από δω!!
Σας περιμένουμε!!!!!!! :)
29 Ιαν 2009
28 Ιαν 2009
Gotta Be Somebody - Nickelback
Καλημερούδια σας!
Τί κάνετε, καλά? Με μουσική διάθεση επιστρέφω και πάλι σήμερα!!!
Πάρτε στίχους από το καινούργιο, δυνατό, υπέροχο τραγούδι των Nickelback!!!!
-----{{{-----@@@
This time, I wonder what it feels like
To find the one in this life, the one we all dream of
But dreams just aren't enough
So I'll be waiting for the real thing, I'll know it by the feeling
The moment when we're meeting, will play out like a scene
Straight off the silver screen
So I'll be holding my own breath, right up 'til the end
Until that moment when, I find the one that I'll spend forever with'
Cause nobody wants to be the last one there'
Cause everyone wants to feel like someone cares
Someone to love with my life in their hands
There's gotta be somebody for me like that'
Cause nobody wants to do it on their own
And everyone wants to know they're not alone
There's somebody else that feels the same somewhere
There's gotta be somebody for me out there
Tonight, out on the street, out in the moonlight
And dammit this feels too right, it's just like déjà vu
Me standing here with you
So I'll be holding my own breath, could this be the end
Οs it that moment when, I find the one that I'll spend forever with'
Cause nobody wants to be the last one there'
Cause everyone wants to feel like someone cares
Someone to love with my life in their hands
There's gotta be somebody for me like that'
Cause nobody wants to do it on their own
And everyone wants to know they're not alone
There's somebody else that feels the same somewhere
There's gotta be somebody for me out there
You can't give up, looking for a diamond in the rough
You never know, when it shows up, make sure you're holding on
'Cause it could be the one, the one you're waiting on'
[...]
@@@-----}}}-----
Το τραγούδι μπορείτε να το χτυπήσετε στο Γιου Τιουμπ, ή αν η εταιρειούλα σας δεν σας επιτρέπει, όπως και η δική μου, την πρόσβαση στη συγκεκριμένη, μπορείτε να βρείτε όλα τα τραγούδια από το νέο δίσκο των Νίκελμπαγκ στη σελίδα τους!!!
Υ.Γ. ΠΙΚΟ μου, ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!!!! Είπα να "κοκκινίσω" τους στίχους που μου θυμίζουν εμάς, αλλά κατέληξε όλο το τραγούδι κόκκινο!!!!
Τί κάνετε, καλά? Με μουσική διάθεση επιστρέφω και πάλι σήμερα!!!
Πάρτε στίχους από το καινούργιο, δυνατό, υπέροχο τραγούδι των Nickelback!!!!
-----{{{-----@@@
This time, I wonder what it feels like
To find the one in this life, the one we all dream of
But dreams just aren't enough
So I'll be waiting for the real thing, I'll know it by the feeling
The moment when we're meeting, will play out like a scene
Straight off the silver screen
So I'll be holding my own breath, right up 'til the end
Until that moment when, I find the one that I'll spend forever with'
Cause nobody wants to be the last one there'
Cause everyone wants to feel like someone cares
Someone to love with my life in their hands
There's gotta be somebody for me like that'
Cause nobody wants to do it on their own
And everyone wants to know they're not alone
There's somebody else that feels the same somewhere
There's gotta be somebody for me out there
Tonight, out on the street, out in the moonlight
And dammit this feels too right, it's just like déjà vu
Me standing here with you
So I'll be holding my own breath, could this be the end
Οs it that moment when, I find the one that I'll spend forever with'
Cause nobody wants to be the last one there'
Cause everyone wants to feel like someone cares
Someone to love with my life in their hands
There's gotta be somebody for me like that'
Cause nobody wants to do it on their own
And everyone wants to know they're not alone
There's somebody else that feels the same somewhere
There's gotta be somebody for me out there
You can't give up, looking for a diamond in the rough
You never know, when it shows up, make sure you're holding on
'Cause it could be the one, the one you're waiting on'
[...]
@@@-----}}}-----
Το τραγούδι μπορείτε να το χτυπήσετε στο Γιου Τιουμπ, ή αν η εταιρειούλα σας δεν σας επιτρέπει, όπως και η δική μου, την πρόσβαση στη συγκεκριμένη, μπορείτε να βρείτε όλα τα τραγούδια από το νέο δίσκο των Νίκελμπαγκ στη σελίδα τους!!!
Υ.Γ. ΠΙΚΟ μου, ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!!!! Είπα να "κοκκινίσω" τους στίχους που μου θυμίζουν εμάς, αλλά κατέληξε όλο το τραγούδι κόκκινο!!!!
19 Ιαν 2009
Lost and insecure..You found me..
Μου έχει κολλήσει από την περασμένη βδομάδα. Πολύ μελωδικό τραγούδι, πολύ όμορφο πιάνο. Πόσο μου αρέσουν τα ροκ κομμάτια που έχουν πιάνο μέσα..Γεμίζει το τραγούδι μελωδία βρε αδερφέ! Πήγα κι εγώ που λέτε το προπερασμένο Σάββατο να παραγγείλω το πιανάκι μου. Ένα Yahama , μοντέλο Ρ-140. Ηλεκτρικό πιάνο φανταστείτε, από εκείνα που μπορείς να τους φορέσεις ακουστικούλια, και να κοπανιέσαι μέχρι το πρωί χωρίς να έρθει η αστυνομία να σε μαζέψει. Το δοκίμασα σε ένα κατάστημα εδώ στην πόλη, το εντόπισα σε πολύ καλύτερη τιμή σε ένα άλλο καταστηματάκι εδώ κοντά, κι όταν πήγα να το παραγγείλω, μου είπαν ότι έπρεπε να περιμέεενω..Και περιμένω που λέτε, και περιμένω..Και δεν το βλέπω να έρχεται το δικό μου!Οπότε κι εγώ τί να κάνω? Κάθομαι και ακούω τραγουδάκια που έχουν μέσα πιάνο, χαζεύω βίντεο κλιπ, χοροπηδάω σαν το χαζό παιδί κάθε φορά που πετυχαίνω κάπου ένα πιάνο με ουρά και πάει λέγοντας.
Το πιο καλό το άκουσα πριν από λίγο καιρό από ένα συνάδελφο και προϊστάμενό μου στη δουλειά..Συζητούσαμε για τη μουσική, κάπως το έφερε η κουβέντα ότι είμαι πιανίστρια μεγάλη και τρανή (ουυυυ), και του έλεγα ότι θα ήθελα πολύ να αγοράσω ένα πιάνο με ουρά, αλλά δεν έχω πού να το βάλω (και τα λεφτά για να το αγοράσω, συμπληρώνω, αλλά δεν του το είπα..μη νομίζει ο άνθρωπος ότι πάω γυρεύοντας αύξηση :Ρ). Και μου λέει "Να το φέρεις στην εταιρεία, έχουμε έναν κενό χώρο..κι όποτε θέλεις, να έρχεσαι από εδώ να παίζεις τα απογεύματα!" Ορίστε σας λέω, το λύσαμε και το θέμα του χώρου! Μία χορηγεία μας λείπει λοιπόν τώρα για ένα Steinway & Sons πιανάκι ( κάτι απλό, μικρό και πρακτικό όπως βλέπετε :P), και αρχίζουμε τα κονσέρτα!!!! Όσοι ενδιαφέρονται για μία χορηγεία που θα τους αλλάξει τη ζωή, παρακαλώ όπως αφήσουν ένα κόμεντ παρακάτω και θα εξετάσω την προτασή τους εκτενώς!!
Με αυτά και με αυτά, σήμερα Δευτέρα ο ήλιος λάααμπει, και τα μυαλά μας μόνο στο γραφείο δεν αφήνει. Αυτή τη στιγμή ταξιδεύω κάπου μεταξύ Σαντορίνης και Κρήτης, και δε βλέπω την ώρα να πάω διακοπές. Ο πεινασμένος, για μία ακόμη φορά, καρβέλια ονειρεύεται! Τί κι αν είναι ακόμη Γενάρης (αμαν, ακόμη?? Ξου ξου, άντε καλέ μου Γενάρη, άντε να την κάνεις σιγά σιγά!!), τί κι αν έξω πέφτουν μύτες από το κρύο, η δική μου ταξιδιάρα καρδιά πετάει σε διακοπούλες και νησάκια!
Α, δε σας είπα και το άλλο..Πήγα τις προάλλες, τις προτέτοιες, τις προαυτές τέλος πάντων σε ένα βιβλιοπωλείο για να βρω ένα βιβλίο για τα "Σβίτσερ Ντιουτς".Προσπάθησα αγαπητέ μου να σου το μεταφέρω όσο πιο παραστατικά γίνεται, επειδή όμως δε με έπιασες, να σου πω ότι έψανα ένα βιβλίο για τα Schwyzer Dütsch!Αν τρώγεται? Όχι καλέ, γλώσσα είναι !Ελβετικά, ναιιι!! Ακούς εκεί αν τρώγεται.. Όχι μόνο δεν τρώγονται, σου κάθονται στο λάρυγγα και σε κάνουν να..γρυλίζεις! Ένα παράδειγμα : Θέλεις να πεις π.χ. "Καλημέρα!" όλο χαρά το πρωί. Ο Γερμανός θα έλεγε απλά "Guten Morgen", και θα ξεμπέρδευε. Ο Ελβετός όμως όοοχι, δεν αρκείται σε μία τόσο απλή καλημέρα! Σου λέει Guete Mörgi!!! Ναι ναι, αυτό προφέρεται κάτι σε "γκουαέτε Μουόργκα", όπου αυτό το "ργκα" θυμίζει σκύλο που βρυγχάται! Μεγάλη ιστορία σου λέω! Έψαχνα λοιπόν κι εγώ να βρω ένα βιβλίο για να αποκωδικοποιήσω τί μου λένε, να καταλαβαίνω βρε αδερφέ πότε με βρίζουν, όχι τίποτα άλλο! Και επειδή ένα βιβλίο που βρήκα είχε 90 φράγκα!!! (τί είναι ρε παιδιά, εγκυκλοπαίδεια?!?), άρχισα να χαζεύω για άλλα βιβλιαράκια..
Ψάχνοντας ψάχνοντας, έπεσα πάνω στο "The Secret" (κοινώς Das Geheimnis εδώ), και μου έκανε εντύπωση. Το είχε αναφέρει κάποια στιγμή ο φίλος Ηλίας, αλλά δεν είχα αξιωθεί να το διαβάσω. Έτσι, αγόρασα κι εγώ τη γερμανική του έκδοση, και άρχισα να διαβάζω ψάχνοντας να βρω το μυστικό!! Το μεγάλο μυστικό που θα με κάνει να γίνω πετυχημένη, πλούσια, και να μου χαρίσει και το πολυπόθητο Steinway & Sons που μου έχει κλέψει την καρδιά! Ένα πρόβλημα έχω μόνο βρε παιδιά, ένα φόβο..δεν καταλαβαίνω όλες τις λέξεις, και φοβάμαι μη χάσω το μεγάλο νόημα!!! Κι έτσι, σε κάθε άγνωστη λέξη, ψάχνω να βρω τι σημαίνει. Μην το κάνουμε και "χαλασμένο τηλέφωνο" το Μυστικό βρε παιδιά, και τελικά αντί για πετυχημένη, πλούσια και με ένα Steinway στο σαλόνι μου, στο μεγάλο σπίτι που θα έχω δίπλα στη θάλασσα, βρεθώ τελικά άνεργη, αποτυχημένη, με καμιά φυσαρμόνικα στο στόμα!!
Μεγάλη προσοχή σας λέω θέλει, μεγάλη!!
Συστήνω ανεπιφύλακτα το προαναφερθέν βιβλίο πάντως! Γιατί ? Για να το συζητήσουμε ντε μετά, να δω αν κατάλαβες αυτά που κατάλαβα κι εγώ! Μην ανησυχείς, δε θα σου κλέψω τις ιδέες..Θα ενώσουμε τις γνώσεις μας, και θα γίνουμε μεγάλοι και τρανοί!Ναι, αλήθεια σου λέω! Μα γιατί δε με πιστεύεις? Τς τς, δύσπιστε αναγνώστη! Όταν όμως εγώ εφαρμόσω Το Μυστικό, και θα χτίσω ένα όμορφο σπιτάκι πάνω στους βράχους, με θέα το Αιγαίο, θα τα πούμε μετά!!
Σας ζάλισα? Άντε, σας αφήνω..Πέρασε η ώρα, σε ένα μισαωράκι την κάνω για το σπίτι, να ψήσω μπιφτεκάκια νόστιμα για τον Πίκο μου!
ΦΙΛΑΚΙΑ και να χαμογελάς !!!!
Γιατί?
Γιατί η μέρα μεγαλώωωωωωωωωωωωωωνει!!!!!!
P.S. Το τραγούδι του τίτλου λέγεται "You found me", είναι των "The Fray", και πρέπει να το ακούσεις! :)
Το πιο καλό το άκουσα πριν από λίγο καιρό από ένα συνάδελφο και προϊστάμενό μου στη δουλειά..Συζητούσαμε για τη μουσική, κάπως το έφερε η κουβέντα ότι είμαι πιανίστρια μεγάλη και τρανή (ουυυυ), και του έλεγα ότι θα ήθελα πολύ να αγοράσω ένα πιάνο με ουρά, αλλά δεν έχω πού να το βάλω (και τα λεφτά για να το αγοράσω, συμπληρώνω, αλλά δεν του το είπα..μη νομίζει ο άνθρωπος ότι πάω γυρεύοντας αύξηση :Ρ). Και μου λέει "Να το φέρεις στην εταιρεία, έχουμε έναν κενό χώρο..κι όποτε θέλεις, να έρχεσαι από εδώ να παίζεις τα απογεύματα!" Ορίστε σας λέω, το λύσαμε και το θέμα του χώρου! Μία χορηγεία μας λείπει λοιπόν τώρα για ένα Steinway & Sons πιανάκι ( κάτι απλό, μικρό και πρακτικό όπως βλέπετε :P), και αρχίζουμε τα κονσέρτα!!!! Όσοι ενδιαφέρονται για μία χορηγεία που θα τους αλλάξει τη ζωή, παρακαλώ όπως αφήσουν ένα κόμεντ παρακάτω και θα εξετάσω την προτασή τους εκτενώς!!
Με αυτά και με αυτά, σήμερα Δευτέρα ο ήλιος λάααμπει, και τα μυαλά μας μόνο στο γραφείο δεν αφήνει. Αυτή τη στιγμή ταξιδεύω κάπου μεταξύ Σαντορίνης και Κρήτης, και δε βλέπω την ώρα να πάω διακοπές. Ο πεινασμένος, για μία ακόμη φορά, καρβέλια ονειρεύεται! Τί κι αν είναι ακόμη Γενάρης (αμαν, ακόμη?? Ξου ξου, άντε καλέ μου Γενάρη, άντε να την κάνεις σιγά σιγά!!), τί κι αν έξω πέφτουν μύτες από το κρύο, η δική μου ταξιδιάρα καρδιά πετάει σε διακοπούλες και νησάκια!
Α, δε σας είπα και το άλλο..Πήγα τις προάλλες, τις προτέτοιες, τις προαυτές τέλος πάντων σε ένα βιβλιοπωλείο για να βρω ένα βιβλίο για τα "Σβίτσερ Ντιουτς".Προσπάθησα αγαπητέ μου να σου το μεταφέρω όσο πιο παραστατικά γίνεται, επειδή όμως δε με έπιασες, να σου πω ότι έψανα ένα βιβλίο για τα Schwyzer Dütsch!Αν τρώγεται? Όχι καλέ, γλώσσα είναι !Ελβετικά, ναιιι!! Ακούς εκεί αν τρώγεται.. Όχι μόνο δεν τρώγονται, σου κάθονται στο λάρυγγα και σε κάνουν να..γρυλίζεις! Ένα παράδειγμα : Θέλεις να πεις π.χ. "Καλημέρα!" όλο χαρά το πρωί. Ο Γερμανός θα έλεγε απλά "Guten Morgen", και θα ξεμπέρδευε. Ο Ελβετός όμως όοοχι, δεν αρκείται σε μία τόσο απλή καλημέρα! Σου λέει Guete Mörgi!!! Ναι ναι, αυτό προφέρεται κάτι σε "γκουαέτε Μουόργκα", όπου αυτό το "ργκα" θυμίζει σκύλο που βρυγχάται! Μεγάλη ιστορία σου λέω! Έψαχνα λοιπόν κι εγώ να βρω ένα βιβλίο για να αποκωδικοποιήσω τί μου λένε, να καταλαβαίνω βρε αδερφέ πότε με βρίζουν, όχι τίποτα άλλο! Και επειδή ένα βιβλίο που βρήκα είχε 90 φράγκα!!! (τί είναι ρε παιδιά, εγκυκλοπαίδεια?!?), άρχισα να χαζεύω για άλλα βιβλιαράκια..
Ψάχνοντας ψάχνοντας, έπεσα πάνω στο "The Secret" (κοινώς Das Geheimnis εδώ), και μου έκανε εντύπωση. Το είχε αναφέρει κάποια στιγμή ο φίλος Ηλίας, αλλά δεν είχα αξιωθεί να το διαβάσω. Έτσι, αγόρασα κι εγώ τη γερμανική του έκδοση, και άρχισα να διαβάζω ψάχνοντας να βρω το μυστικό!! Το μεγάλο μυστικό που θα με κάνει να γίνω πετυχημένη, πλούσια, και να μου χαρίσει και το πολυπόθητο Steinway & Sons που μου έχει κλέψει την καρδιά! Ένα πρόβλημα έχω μόνο βρε παιδιά, ένα φόβο..δεν καταλαβαίνω όλες τις λέξεις, και φοβάμαι μη χάσω το μεγάλο νόημα!!! Κι έτσι, σε κάθε άγνωστη λέξη, ψάχνω να βρω τι σημαίνει. Μην το κάνουμε και "χαλασμένο τηλέφωνο" το Μυστικό βρε παιδιά, και τελικά αντί για πετυχημένη, πλούσια και με ένα Steinway στο σαλόνι μου, στο μεγάλο σπίτι που θα έχω δίπλα στη θάλασσα, βρεθώ τελικά άνεργη, αποτυχημένη, με καμιά φυσαρμόνικα στο στόμα!!
Μεγάλη προσοχή σας λέω θέλει, μεγάλη!!
Συστήνω ανεπιφύλακτα το προαναφερθέν βιβλίο πάντως! Γιατί ? Για να το συζητήσουμε ντε μετά, να δω αν κατάλαβες αυτά που κατάλαβα κι εγώ! Μην ανησυχείς, δε θα σου κλέψω τις ιδέες..Θα ενώσουμε τις γνώσεις μας, και θα γίνουμε μεγάλοι και τρανοί!Ναι, αλήθεια σου λέω! Μα γιατί δε με πιστεύεις? Τς τς, δύσπιστε αναγνώστη! Όταν όμως εγώ εφαρμόσω Το Μυστικό, και θα χτίσω ένα όμορφο σπιτάκι πάνω στους βράχους, με θέα το Αιγαίο, θα τα πούμε μετά!!
Σας ζάλισα? Άντε, σας αφήνω..Πέρασε η ώρα, σε ένα μισαωράκι την κάνω για το σπίτι, να ψήσω μπιφτεκάκια νόστιμα για τον Πίκο μου!
ΦΙΛΑΚΙΑ και να χαμογελάς !!!!
Γιατί?
Γιατί η μέρα μεγαλώωωωωωωωωωωωωωνει!!!!!!
P.S. Το τραγούδι του τίτλου λέγεται "You found me", είναι των "The Fray", και πρέπει να το ακούσεις! :)
8 Ιαν 2009
Κι όμως είμαι ακόμα εδώ :) :) :)
Κι αυτή τη χρονιάαα! Καλή χρονιά φίλοι μου καλοί!Καλό 2009, με υγεία (πάνω απ΄όλα!!), με αγάπη, με ευτυχισμένες και μοναδικές στιγμές, και με 1,2 ή και 3 βήματα πιο κοντά στα όνειρά σας!!
2009 λοιπόν! Ωραία χρονιά! Γιατί ωραία? Γιατί όχι? Θα μου πεις, το 2008 ήταν πιο δελεαστικό, πιο challenging, πιο ιδιαίτερο! Ε και? Ποιός σε εμποδίζει από το να κάνεις το 2009 ακόμη πιο μοναδικό?? Ναα..κάνεις ας πούμε ένα ταξίδι, που πάντα το ονειρευόσουν! Να προσπαθήσεις να γνωρίσεις λίγο καλύτερα π.χ. έναν φίλο σου ή έναν δικό σου άνθρωπο! Να αρχίσεις ένα νέο χόμπυ μήπως? Να μάθεις μία ξένη γλώσσα? Από στόχους και όνειρα, άλλο τίποτα! Διάθεση να έχουμε να γράφουμε μία ολόοοκληρη λίστα με όσα θα θέλαμε να κάνουμε τη χρονιά που απλόχερα μας προσφέρει 365 (παρά κάτι πλέον) μέρες!! Μην αφήσετε λοιπόν το 2009 να περάσει "έτσι απλά" κι αδιάφορα, δώστε του νόημα, κέφι, και αμέτρητες χαρούμενες στιγμές!!!
Εγώ λοιπόν που λέτε πάλι εδώ είμαι, στα ίδια μέρη, αρκετούς βαθμούς υπό το μηδέν όμως!!Μόλις χτες χαιρετήσαμε και τη Β. που είχε έρθει για επίσκεψηηη!!Πήγαμε στα βουνά, κάναμε τις πρώτες καταβάσεις μας για τη χρονιά αυτή, και πολύ το διασκεδάσαμε.-12 έδειξε το θερμόμετρο σε διάφορες φάσεις!Κι εδώ, στη Ζυριχούλα μας, το θερμόμετρο έχει κολλήσει εδώ και 3 βδομάδες υπό το μηδέν!!ΚΡΥΟ σας λέω :) Σκουφάκι, γαντάκια, κασκόλ, κ βουρ στην παγωνιά!:)
Εντωμεταξύ στο γραφείο γύρισε και ο συνάδελφος με το έμφραγμα, και τώρα έχουμε πλέον απαρτία!!!Πάλι καλά,διότι η δουλειά είναι με φούντες θα έλεγα :) ΘΕΛΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ (καλά καλά δεν πέρασαν οι γιορτές, ναι ναι, κι όμως θέλω κιόλας διακοπούλες!!)
Μου έχουν κόψει και όλα τα access σε ιντερνετικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς οι κακοί οι άνθρωποι εδώ στην τράπεζα, κι έτσι κάθε μέρα βγαίνω στο ψάρεμα να βρω ποιός την έχει γλιτώσει. Για σήμερα, παρέα μου κάνει ο μελωδικός red fm :)
Έχουν μαζευτεί πολλά νέα, πολλές σκέψεις, πολλά που θέλω να γράψω κ δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω. Θέματα ζωής, θέματα ελληνικά μα και παγκόσμια, η επικαιρότητα μέσα από τα δικά μου μάτια..
Πόλεμος στην Παλαιστίνη..
Να σας παραπέμψω σε ένα πολύ καλό άρθρο για την κατάσταση στην Παλαιστίνη..
http://www.guardian.co.uk/world/2009/jan/07/gaza-israel-palestine
Καμιά φορά αναρωτιέμαι, αυτά τα τέρατα οι Ισραηλινοί, καρδιά δεν έχουν? Συνείδηση? Καλά, για Θεό μέσα τους, ούτε λόγος..Αυτοί ακόμη περιμένουν! Μήπως νομίζουν ότι είναι και οι ίδιοι Θεοί? Να μας το πουν να είναι,να ξέρουμε πού βρισκόμαστε και εμείς οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί. Ο πιο κακός, ο πιο πονηρός και ο πιο επικίνδυνος, κατά τη γνώμη μου, λαός επί γης..
Ανασχηματισμός..
Άλλαξε ο Μανωλιός, κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς! Μας δουλεύετε? Στο ποστάκι του Απος, θα βρείτε μία ωραία περιγραφή του όλου θέματος. Έγραψε!!
Μπάτσοι, Δολοφόνοι..
Παρακαλώ πολύ, όπως απομακρυνθεί ο όρος "Γουρούνια" από το συγκεκριμένο σλόγκαν. Άντε, διότι προβλέπω να πέφτουνε τα γουρούνια να μας φάνε με μηνύσεις, που τολμάμε να τα βάζουμε στην ίδια μοίρα με αυτά τα τέρατα.
Και ρωτάω, έχουμε Δημοκρατία? Όχι, θα μου πείτε, έχουμε Νέα Δημοκρατία.
Ευχαριστώ πολύ, με καλύψατε..
http://www.tvxs.gr/v2972
Διάβασα χτες βράδυ ένα άρθρο στην "Le Monde Diplomatique" που λαμβάνει κάθε μήνα ο Πίκος στο γραμματοκιβώτιό μας. Την άνοιξα εκεί που είχα ξαπλώσει, για να δω αν είχε κάποιο καλό θέμα. Και πέφτω πάνω σε έναν πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τα Griots! Ναι, έχουμε και δικό μας όνομα πλέον..Υπέρτιτλος : "Bail outs for the banks, Bullets for the people". Όλο το ζουμί ήταν αυτός ο τίτλος. Περιέγραφε πώς στην Ελλάδα του 2009, οι νέοι για πρώτη φορά βλέπουν το μέλλον τους πολύ πιο μαύρο από το μέλλον που έβλεπαν κάποτε οι γονείς τους. Οι τράπεζες, οι μεγάλοι νταβατζήδες της Ελλάδας, μαζεύουν λίιιγο χρήμα ακόμη, η ψαλίδα ανοίγει ολοένα και περισσότερο, και ο κόσμος πεινάει. Η γενιά των 700 ευρώ είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι νέοι. Το πακετάκι των 28 δις. ευρώ, η πραγματικότητα που βιώνουν οι πλούσιοι.
Και η Ελλάδα μας, παλεύει να επιβιώσει! Ώρες ώρες νομίζεις πως έχει εναποθέσει πλέον όλες τις ελπίδες στους νέους. Να τα σπάσουν όλα, μπας και το αύριο γίνει λίγο καλύτερο. Μπας και δεν ακούσουμε άλλα ανέκδοτα τύπου "Αναλαμβάνω την ευθύνη, αλλά that's it! Είμαι τόσο χοντρομλκς που ούτε παραιτούμαι, ούτε καταδικάζω, τίποτα..Απλά αναλαμβάνω την ευθύνη!"
Τί να διδάξεις στο νέο, αναρωτιέμαι..Να του διδάξεις να κάνει του κεφαλιού του, και να μην αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεών του?Ή μάλλον, να τις αναλαμβάνει,αλλά απλά προφορικά?!?..
Ουυυφ...
Νέα χρονιά, και είπαμε..πρέπει να προσπαθήσουμε να την κάνουμε λίγο καλύτερη από την προηγούμενη! Ας ξεκινήσουμε διαβάζοντας, κλείνοντας την τηλεόραση, αποκτώντας άποψη για το μέλλον της χώρας μας. Η γενιά η δική μου ήταν η αδιάφορη, η γενιά που δεν ασχολιόταν με την πολιτική, διότι ήταν πολυ "πασέ", έτσι κι αλλιώς, λέγαμε, δεν μπορούμε να κάνουμε κ τίποτα για να αλλάξουμε τα χάλια μας. Η σημερινή γενιά όμως, η γενιά που είδε την Ελλάδα να καίγεται, και καμιά μύτη να ανοίγει..η γενιά που είδε τα σκάνδαλα να είναι περισσότερα κι από τα δέντρα που μας έχουν απομείνει σε αυτή την κατακαημένη χώρα..η γενιά που δουλεύει 12άωρα και παίρνει τρεις κι εξήντα, η γενιά που την κοροιδεύουν τόσο απροκάλυπτα μέσα στα μούτρα της, ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ. Ξύπνησε. Και μαζί τους, ξυπνήσανε κι άλλοι πολλοί που κοιμόντουσαν.
Ώρα μας ήταν!
Ας ελπίσουμε, πολλά ποστάκια μετά, όταν θα φτάνουμε στο τέλος του 2009, κάτι να έχει αλλάξει προς το καλύτερο..Να έχουν πάει οι 300 σπίτια τους, και τη θέση τους να έχουν πάρει οι 700..Οι G700! :) Αμήν κ πότε..
2009 λοιπόν! Ωραία χρονιά! Γιατί ωραία? Γιατί όχι? Θα μου πεις, το 2008 ήταν πιο δελεαστικό, πιο challenging, πιο ιδιαίτερο! Ε και? Ποιός σε εμποδίζει από το να κάνεις το 2009 ακόμη πιο μοναδικό?? Ναα..κάνεις ας πούμε ένα ταξίδι, που πάντα το ονειρευόσουν! Να προσπαθήσεις να γνωρίσεις λίγο καλύτερα π.χ. έναν φίλο σου ή έναν δικό σου άνθρωπο! Να αρχίσεις ένα νέο χόμπυ μήπως? Να μάθεις μία ξένη γλώσσα? Από στόχους και όνειρα, άλλο τίποτα! Διάθεση να έχουμε να γράφουμε μία ολόοοκληρη λίστα με όσα θα θέλαμε να κάνουμε τη χρονιά που απλόχερα μας προσφέρει 365 (παρά κάτι πλέον) μέρες!! Μην αφήσετε λοιπόν το 2009 να περάσει "έτσι απλά" κι αδιάφορα, δώστε του νόημα, κέφι, και αμέτρητες χαρούμενες στιγμές!!!
Εγώ λοιπόν που λέτε πάλι εδώ είμαι, στα ίδια μέρη, αρκετούς βαθμούς υπό το μηδέν όμως!!Μόλις χτες χαιρετήσαμε και τη Β. που είχε έρθει για επίσκεψηηη!!Πήγαμε στα βουνά, κάναμε τις πρώτες καταβάσεις μας για τη χρονιά αυτή, και πολύ το διασκεδάσαμε.-12 έδειξε το θερμόμετρο σε διάφορες φάσεις!Κι εδώ, στη Ζυριχούλα μας, το θερμόμετρο έχει κολλήσει εδώ και 3 βδομάδες υπό το μηδέν!!ΚΡΥΟ σας λέω :) Σκουφάκι, γαντάκια, κασκόλ, κ βουρ στην παγωνιά!:)
Εντωμεταξύ στο γραφείο γύρισε και ο συνάδελφος με το έμφραγμα, και τώρα έχουμε πλέον απαρτία!!!Πάλι καλά,διότι η δουλειά είναι με φούντες θα έλεγα :) ΘΕΛΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ (καλά καλά δεν πέρασαν οι γιορτές, ναι ναι, κι όμως θέλω κιόλας διακοπούλες!!)
Μου έχουν κόψει και όλα τα access σε ιντερνετικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς οι κακοί οι άνθρωποι εδώ στην τράπεζα, κι έτσι κάθε μέρα βγαίνω στο ψάρεμα να βρω ποιός την έχει γλιτώσει. Για σήμερα, παρέα μου κάνει ο μελωδικός red fm :)
Έχουν μαζευτεί πολλά νέα, πολλές σκέψεις, πολλά που θέλω να γράψω κ δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω. Θέματα ζωής, θέματα ελληνικά μα και παγκόσμια, η επικαιρότητα μέσα από τα δικά μου μάτια..
Πόλεμος στην Παλαιστίνη..
Να σας παραπέμψω σε ένα πολύ καλό άρθρο για την κατάσταση στην Παλαιστίνη..
http://www.guardian.co.uk/world/2009/jan/07/gaza-israel-palestine
Καμιά φορά αναρωτιέμαι, αυτά τα τέρατα οι Ισραηλινοί, καρδιά δεν έχουν? Συνείδηση? Καλά, για Θεό μέσα τους, ούτε λόγος..Αυτοί ακόμη περιμένουν! Μήπως νομίζουν ότι είναι και οι ίδιοι Θεοί? Να μας το πουν να είναι,να ξέρουμε πού βρισκόμαστε και εμείς οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί. Ο πιο κακός, ο πιο πονηρός και ο πιο επικίνδυνος, κατά τη γνώμη μου, λαός επί γης..
Ανασχηματισμός..
Άλλαξε ο Μανωλιός, κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς! Μας δουλεύετε? Στο ποστάκι του Απος, θα βρείτε μία ωραία περιγραφή του όλου θέματος. Έγραψε!!
Μπάτσοι, Δολοφόνοι..
Παρακαλώ πολύ, όπως απομακρυνθεί ο όρος "Γουρούνια" από το συγκεκριμένο σλόγκαν. Άντε, διότι προβλέπω να πέφτουνε τα γουρούνια να μας φάνε με μηνύσεις, που τολμάμε να τα βάζουμε στην ίδια μοίρα με αυτά τα τέρατα.
Και ρωτάω, έχουμε Δημοκρατία? Όχι, θα μου πείτε, έχουμε Νέα Δημοκρατία.
Ευχαριστώ πολύ, με καλύψατε..
http://www.tvxs.gr/v2972
Διάβασα χτες βράδυ ένα άρθρο στην "Le Monde Diplomatique" που λαμβάνει κάθε μήνα ο Πίκος στο γραμματοκιβώτιό μας. Την άνοιξα εκεί που είχα ξαπλώσει, για να δω αν είχε κάποιο καλό θέμα. Και πέφτω πάνω σε έναν πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τα Griots! Ναι, έχουμε και δικό μας όνομα πλέον..Υπέρτιτλος : "Bail outs for the banks, Bullets for the people". Όλο το ζουμί ήταν αυτός ο τίτλος. Περιέγραφε πώς στην Ελλάδα του 2009, οι νέοι για πρώτη φορά βλέπουν το μέλλον τους πολύ πιο μαύρο από το μέλλον που έβλεπαν κάποτε οι γονείς τους. Οι τράπεζες, οι μεγάλοι νταβατζήδες της Ελλάδας, μαζεύουν λίιιγο χρήμα ακόμη, η ψαλίδα ανοίγει ολοένα και περισσότερο, και ο κόσμος πεινάει. Η γενιά των 700 ευρώ είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι νέοι. Το πακετάκι των 28 δις. ευρώ, η πραγματικότητα που βιώνουν οι πλούσιοι.
Και η Ελλάδα μας, παλεύει να επιβιώσει! Ώρες ώρες νομίζεις πως έχει εναποθέσει πλέον όλες τις ελπίδες στους νέους. Να τα σπάσουν όλα, μπας και το αύριο γίνει λίγο καλύτερο. Μπας και δεν ακούσουμε άλλα ανέκδοτα τύπου "Αναλαμβάνω την ευθύνη, αλλά that's it! Είμαι τόσο χοντρομλκς που ούτε παραιτούμαι, ούτε καταδικάζω, τίποτα..Απλά αναλαμβάνω την ευθύνη!"
Τί να διδάξεις στο νέο, αναρωτιέμαι..Να του διδάξεις να κάνει του κεφαλιού του, και να μην αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεών του?Ή μάλλον, να τις αναλαμβάνει,αλλά απλά προφορικά?!?..
Ουυυφ...
Νέα χρονιά, και είπαμε..πρέπει να προσπαθήσουμε να την κάνουμε λίγο καλύτερη από την προηγούμενη! Ας ξεκινήσουμε διαβάζοντας, κλείνοντας την τηλεόραση, αποκτώντας άποψη για το μέλλον της χώρας μας. Η γενιά η δική μου ήταν η αδιάφορη, η γενιά που δεν ασχολιόταν με την πολιτική, διότι ήταν πολυ "πασέ", έτσι κι αλλιώς, λέγαμε, δεν μπορούμε να κάνουμε κ τίποτα για να αλλάξουμε τα χάλια μας. Η σημερινή γενιά όμως, η γενιά που είδε την Ελλάδα να καίγεται, και καμιά μύτη να ανοίγει..η γενιά που είδε τα σκάνδαλα να είναι περισσότερα κι από τα δέντρα που μας έχουν απομείνει σε αυτή την κατακαημένη χώρα..η γενιά που δουλεύει 12άωρα και παίρνει τρεις κι εξήντα, η γενιά που την κοροιδεύουν τόσο απροκάλυπτα μέσα στα μούτρα της, ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ. Ξύπνησε. Και μαζί τους, ξυπνήσανε κι άλλοι πολλοί που κοιμόντουσαν.
Ώρα μας ήταν!
Ας ελπίσουμε, πολλά ποστάκια μετά, όταν θα φτάνουμε στο τέλος του 2009, κάτι να έχει αλλάξει προς το καλύτερο..Να έχουν πάει οι 300 σπίτια τους, και τη θέση τους να έχουν πάρει οι 700..Οι G700! :) Αμήν κ πότε..
31 Δεκ 2008
Άδεια η πόλη, πού πήγαν όλοι...
Παραμονές Χριστουγέννων, γύρω στις 15 Δεκέμβρη ας πούμε..Περπατάς στην Αθήνα και, ανεξάρτητα από τα γεγονότα της φετινής χρονιάς, δε βλέπεις κόσμο να τριγυρνάει στα καταστήματα. Ένας από δω, ένας από κει, και κατεβαίνεις την Ερμού σαν να κατεβαίνεις έναν απλό πολυσύχναστο δρόμο της Αθήνας.
Παραμονές Χριστουγέννων, από τις αρχές μέχρι περίπου τις 21 Δεκέμβρη..Περπατάς στη Ζυρίχη και βλέπεις τον κόσμο να πηγαινοέρχεται, και αναρωτιέσαι "καλά, διαδήλωση έχουν?".. Προσπαθείς (να σημειωθεί η προσπάθεια!!) να μπεις μέσα στα Η&Μ, στo Jelmoli, στο Manor και το Globus, αλλά δε σε θέλει, κάποιος θα σε πατήσει, δε θα μπορείς να περάσεις, χαμός εν ολίγοις παντού..
Ξαναπήγαινε τώρα μια βόλτα στην Αθήνα από τις 24 μέχρι τις 31 Δεκέμβρη, κι άλλη μία στη Ζυρίχη, και θα δεις την τράμπα των πραγματικοτήτων. Στην Αθήνα η λαοθάλασσα, κατεβαίνει από την πλατεία Συντάγματος και ζμπρώχνεται στην Ερμού και τους γύρω δρόμους, κάνει ουρές ατελείωτες έξω από το Mall και τα παρακείμενα αδελφάκια του (κυρίως, δε, αν βρέχει κι έχει το ψωφόκρυο των τελευταίων ημερών!), και στον πανικό των εορτών τρέχουν όλοι να αγοράσουν τα Χριστουγεννιάτικα δώρα, φορτωμένοι σαν τον Άγιο Βασίλη. Την ίδια ώρα, η Ζυρίχη άδεια..ΑΔΕΙΑ λέμε..Μάζεψαν τις Χριστουγεννιάτικες αγορές, το έλατο με τα Swarovski στο σταθμό, στο τραμ κ τα λεωφορεία ψυχή, στο γραφείο απόλυτη ησυχία. Σήμερα το πρωί περίμενα το λεωφορείο στη στάση, όπου συνήθως τουλάχιστον άλλα 20 άτομα περιμένουν μαζί μου, και ήμουν οοοολομόναχη!Ψυχή, κανείς στο δρόμο! Σκιάζεσαι ένα πράγμα!
Πού πήγαν όλοι?Στααα βουνά, πού αλλού?!? Αν πας μια βόλτα προς τα γύρω χιονοδρομικά, η κατάσταση θα θυμίζει και πάλι διαδήλωση, αυτή τη φορά ντυμένη στα λευκά! Και στην Αθήνα, γιατί όλοι είναι ακόμη εκεί? Τί κάνουμε λάθος βρε παιδιά?!
Χεχε, διαφορετικές πραγματικότητες! Μια διαφορετικότητα που κάθε φορά που κατεβαίνω στην Αθηνούλα, γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη γμτ..Πέρασα τα πιο όμορφα Χριστούγεννα των τελευταίων ετών, έφαγα του σκασμού, είδα πολύ κόσμο στο λίγο χρόνο που είχα, και..γύρισα με μία βέεεερα στο χέρι! :) Οι Πικοαρραβώνες ήταν ΟΛΑ τα λεφτά, το διασκεδάσαμε με την καρδιά μας, και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για ένα 6άμηνο αργότερα :) Πήγα στο Mall για ψώνια και το θαύμασα, πήγα στις πανέμορφες καφετέριές μας στο Tease Plus, το Vertigo και το Wabi, κατέβηκα στην Ερμού για ψώνια, έκλεισα και νυφικό (είμαι γρήγορη εγώ, σας το είπα!!), έφαγα ωραία μεζεδάκια στο Δια Ταύτα στο Θησείο, και ρακομελάκια στη Μορφή! Απ'όλα σας λέω!! Πήγαμε και στους αρραβώνες του Φ και της Δ, τεεελεια ήταν! Ναι ναι, σε περίπτωση που αναρωτιέστε, μάλλον κολλητική είναι η ασθένεια του αρραβώνα Χριστουγεννιάτικο!! :) Την Κ. δεν κατάφερα να δω μονάχα, α ρε φιλενάδα, αυτή η απόσταση μας έχει φάει τόσο καιρό!!
Κι ενώ όλα μου φαινόντουσαν πανέμορφα, κατέβηκα Κυριακή βράδυ στο κέντρο. Και κάτι με τσίμπησε στην καρδιά μου..Έβλεπα τις αντιθέσεις σε όλο τους το μεγαλείο, τα καμένα, και δίπλα τα έλατα..Τα διαλυμένα αυτοκίνητα, κι από δίπλα φωτάκια. Η πόλη των απόλυτων αντιθέσεων. Να μην ξέρεις αν πρέπει να νιώσεις χαρά, που είναι Χριστούγεννα, ή θλίψη, που η πόλη σου κάθε χρόνο τρώει κι άλλη μια σφαλιάρα και πάει παρακάτω..Και νά'ταν μόνο η Αθήνα, καλά θα ήταν. Με όποιον κι αν μίλησα αυτές τις μέρες, η απορία ήταν μία "Πού θα πάει η κατάσταση σε αυτή τη χώρα?"..και ένα βλέμμα θλίψης ερχότανε να καθίσει πάνω στη χαρά των Χριστουγέννων.
Στο αεροδρόμιο στη Ζυρίχη, με ρωτάει ο τύπος στο Τσεκ Ιν "Αθήνα ε? Δε φοβάστε με αυτά που γίνονται?"
Η Αθήνα, η πόλη της Δημοκρατίας και του Περικλή, του Παρθενώνα και του Πολιτισμού. "Τι να φοβηθώ καλέ?" τον ρωτάω εγώ.."Ε, τους νέους, με αυτά που κάνουν!" μου απαντάει. "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ το πρόβλημα κύριε, ούτε είναι εκείνοι που έχουν προκαλέσει αυτό το μπάχαλο!" του απάντησα εγώ, δε φάνηκε όμως να τον έπεισα και πολύ. Συζητώντας με έναν θείο της Δ. στον προαναφερθέντα αρραβώνα της με τον Φ., άκουσα μία άποψη για 1η φορά , που μου έκανε εντύπωση.. "Πίσω από όλα αυτά, βρίσκονται οι Βρετανοί!" μου είπε ο θείος αυτός. "Όπως έγραψε και ένας σοφός Έλληνας της αρχαιότητας, αν έχεις απέναντί σου έναν εχθρό που δεν μπορείς να τον ελέγξεις ή να τον νικήσεις, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τον κάνεις να αλληλοφαγωθεί. Πετάς πέτρες μέσα στο στράτευμα, κι αρχίζουν να τρώγονται μεταξύ τους, νομίζοντας ότι οι πέτρες προήλθαν από άλλα μέλη του στρατεύματος!".. Το συζήτησα με τον Πίκο, διότι μου φάνηκε αρκετά ακραία και εξωπραγματική η άποψη. "Λες? Να μας βάζουν να τρωγόμαστε μεταξύ μας επίτηδες?".."Κι αν ναι γιατί? Τί έχουν να κερδίσουν, ελέγχοντας την Ελλαδίτσα μας?"
Σκέψου το και σύ,εγώ φοβάμαι να πιστέψω πως ισχύει κάτι τόσο συνωμοτικό. Θέλω να πιστεύω ότι για το χάλι μας ευθυνόμαστε εμείς, ότι μπορούμε, αν αλλάξουμε, να το αλλάξουμε. Ότι μπορούμε να πετάξουμε τη ρουφιανιά και τη ρετσινιά από πάνω μας, και να φερόμαστε σωστά και δίκαια, τόσο απέναντι στον συνάνθρωπό μας και στο κράτος μας, όσο και στον ίδιο μας τον εαυτό.
Διότι αν τα καταφέρουμε όλα αυτά, και με το ανοιχτό και πραγματικά έξυπνο μυαλό που έχουμε (είμαστε χρόνια μπροστά από τους Ελβετούς στη νοοτροπία, κι αυτό είναι γεγονός!), τότε θα είμαστε άρχοντες..του εαυτού μας, της χώρας μας! Λέτε τελικά αυτό να φοβούνται οι Βρετανοί?!?
Χαχα, το τσάκισα πάλι το ποστάκι. Από αλλού ξεκίνησα, κι αλλού έφτασα. Να με συγχωρείτε, αλλά μπήκαμε προχτές το απόγευμα, γυρνώντας από Ελλάδα, στο τραμ και πήρα μία από τις free press εφημερίδες για να δω τί έγινε στην Ελβετία τις 6 μέρες που λείπαμε. Κάπου στη 3η-4η σελίδα, και το θέμα της λωρίδας της Γάζας. Ο τίτλος? "Ή Χαμάς πρέπει πλέον να συμμορφωθεί!"..Κατάλαβες? Οι Παλαιστίνιοι είναι οι κακοί, οι Ισραηλινοί είναι καλά παιδιά βρε, μην τους βλέπετε έτσι..Κι από δίπλα, η φωτογραφία ενός Παλαιστίνιου που, όπως έλεγε η λεζάντα, "απομακρύνεται υγιής, σε ασφαλές μέρος!". Για τους υπόλοιπους που σκοτώθηκαν δίχως λόγο, παιδάκια μικρά και άμαχο πληθυσμό, μοκοκό..Άι σιχτίρ λέω εγώ,τουλάχιστον στην Ελλάδα οι τύποι με τις μαύρες καπελαδούρες και τα κοτσίδια τα στριφτά δεν κάνουν (ακόμα?!) κουμάντο! Βουρ στο δρόμο με ένα ποδήλατο, να τους εμβολήσουμε όλους, όσο προλαβαίνουμε!! :)
Ουφ, λέω να το κλείσω το ποστάκι μου σιγά σιγά, διότι αν με αφήσετε, θα μιλάω για 3 ποστάκια ακόμα! Να ευχηθώ λοιπόν να έχουμε μία ΚΑΛΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ, να γίνουν όοολα τα όνειρά σας πραγματικά, να ονειρεύεστε, να απαιτείτε, να ελπίζετε. Να μην ξεχάσουμε αυτά που έγιναν λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου σε όλη την Ελλάδα αλλά και στον κόσμο, να μην αφήσουμε την καθημερινότητα να μας αλλοτριώσει, και να προσπαθήσουμε, όσο και όπως μπορεί καθένας μας, να αλλάξουμε κάτι από αυτά που μας πληγώνουν, και να κάνουμε τον κόσμο μας λίιιιγο καλύτερο! Λίγο εγώ λίγο εσύ, θα τα καταφέρουμε! (κι άσε το Βρετανό να ψάχνεται μετά!!)
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ φίλοι μου καλοί, να περάσετε τέλεια τις επόμενες γιορτινές μερούλες, και.. ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ οι ελεύθεροι!!!!
ΤΜ in love, forever and ever and ever and ever (and ever)^n, n-> 00
Παραμονές Χριστουγέννων, από τις αρχές μέχρι περίπου τις 21 Δεκέμβρη..Περπατάς στη Ζυρίχη και βλέπεις τον κόσμο να πηγαινοέρχεται, και αναρωτιέσαι "καλά, διαδήλωση έχουν?".. Προσπαθείς (να σημειωθεί η προσπάθεια!!) να μπεις μέσα στα Η&Μ, στo Jelmoli, στο Manor και το Globus, αλλά δε σε θέλει, κάποιος θα σε πατήσει, δε θα μπορείς να περάσεις, χαμός εν ολίγοις παντού..
Ξαναπήγαινε τώρα μια βόλτα στην Αθήνα από τις 24 μέχρι τις 31 Δεκέμβρη, κι άλλη μία στη Ζυρίχη, και θα δεις την τράμπα των πραγματικοτήτων. Στην Αθήνα η λαοθάλασσα, κατεβαίνει από την πλατεία Συντάγματος και ζμπρώχνεται στην Ερμού και τους γύρω δρόμους, κάνει ουρές ατελείωτες έξω από το Mall και τα παρακείμενα αδελφάκια του (κυρίως, δε, αν βρέχει κι έχει το ψωφόκρυο των τελευταίων ημερών!), και στον πανικό των εορτών τρέχουν όλοι να αγοράσουν τα Χριστουγεννιάτικα δώρα, φορτωμένοι σαν τον Άγιο Βασίλη. Την ίδια ώρα, η Ζυρίχη άδεια..ΑΔΕΙΑ λέμε..Μάζεψαν τις Χριστουγεννιάτικες αγορές, το έλατο με τα Swarovski στο σταθμό, στο τραμ κ τα λεωφορεία ψυχή, στο γραφείο απόλυτη ησυχία. Σήμερα το πρωί περίμενα το λεωφορείο στη στάση, όπου συνήθως τουλάχιστον άλλα 20 άτομα περιμένουν μαζί μου, και ήμουν οοοολομόναχη!Ψυχή, κανείς στο δρόμο! Σκιάζεσαι ένα πράγμα!
Πού πήγαν όλοι?Στααα βουνά, πού αλλού?!? Αν πας μια βόλτα προς τα γύρω χιονοδρομικά, η κατάσταση θα θυμίζει και πάλι διαδήλωση, αυτή τη φορά ντυμένη στα λευκά! Και στην Αθήνα, γιατί όλοι είναι ακόμη εκεί? Τί κάνουμε λάθος βρε παιδιά?!
Χεχε, διαφορετικές πραγματικότητες! Μια διαφορετικότητα που κάθε φορά που κατεβαίνω στην Αθηνούλα, γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη γμτ..Πέρασα τα πιο όμορφα Χριστούγεννα των τελευταίων ετών, έφαγα του σκασμού, είδα πολύ κόσμο στο λίγο χρόνο που είχα, και..γύρισα με μία βέεεερα στο χέρι! :) Οι Πικοαρραβώνες ήταν ΟΛΑ τα λεφτά, το διασκεδάσαμε με την καρδιά μας, και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για ένα 6άμηνο αργότερα :) Πήγα στο Mall για ψώνια και το θαύμασα, πήγα στις πανέμορφες καφετέριές μας στο Tease Plus, το Vertigo και το Wabi, κατέβηκα στην Ερμού για ψώνια, έκλεισα και νυφικό (είμαι γρήγορη εγώ, σας το είπα!!), έφαγα ωραία μεζεδάκια στο Δια Ταύτα στο Θησείο, και ρακομελάκια στη Μορφή! Απ'όλα σας λέω!! Πήγαμε και στους αρραβώνες του Φ και της Δ, τεεελεια ήταν! Ναι ναι, σε περίπτωση που αναρωτιέστε, μάλλον κολλητική είναι η ασθένεια του αρραβώνα Χριστουγεννιάτικο!! :) Την Κ. δεν κατάφερα να δω μονάχα, α ρε φιλενάδα, αυτή η απόσταση μας έχει φάει τόσο καιρό!!
Κι ενώ όλα μου φαινόντουσαν πανέμορφα, κατέβηκα Κυριακή βράδυ στο κέντρο. Και κάτι με τσίμπησε στην καρδιά μου..Έβλεπα τις αντιθέσεις σε όλο τους το μεγαλείο, τα καμένα, και δίπλα τα έλατα..Τα διαλυμένα αυτοκίνητα, κι από δίπλα φωτάκια. Η πόλη των απόλυτων αντιθέσεων. Να μην ξέρεις αν πρέπει να νιώσεις χαρά, που είναι Χριστούγεννα, ή θλίψη, που η πόλη σου κάθε χρόνο τρώει κι άλλη μια σφαλιάρα και πάει παρακάτω..Και νά'ταν μόνο η Αθήνα, καλά θα ήταν. Με όποιον κι αν μίλησα αυτές τις μέρες, η απορία ήταν μία "Πού θα πάει η κατάσταση σε αυτή τη χώρα?"..και ένα βλέμμα θλίψης ερχότανε να καθίσει πάνω στη χαρά των Χριστουγέννων.
Στο αεροδρόμιο στη Ζυρίχη, με ρωτάει ο τύπος στο Τσεκ Ιν "Αθήνα ε? Δε φοβάστε με αυτά που γίνονται?"
Η Αθήνα, η πόλη της Δημοκρατίας και του Περικλή, του Παρθενώνα και του Πολιτισμού. "Τι να φοβηθώ καλέ?" τον ρωτάω εγώ.."Ε, τους νέους, με αυτά που κάνουν!" μου απαντάει. "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ το πρόβλημα κύριε, ούτε είναι εκείνοι που έχουν προκαλέσει αυτό το μπάχαλο!" του απάντησα εγώ, δε φάνηκε όμως να τον έπεισα και πολύ. Συζητώντας με έναν θείο της Δ. στον προαναφερθέντα αρραβώνα της με τον Φ., άκουσα μία άποψη για 1η φορά , που μου έκανε εντύπωση.. "Πίσω από όλα αυτά, βρίσκονται οι Βρετανοί!" μου είπε ο θείος αυτός. "Όπως έγραψε και ένας σοφός Έλληνας της αρχαιότητας, αν έχεις απέναντί σου έναν εχθρό που δεν μπορείς να τον ελέγξεις ή να τον νικήσεις, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τον κάνεις να αλληλοφαγωθεί. Πετάς πέτρες μέσα στο στράτευμα, κι αρχίζουν να τρώγονται μεταξύ τους, νομίζοντας ότι οι πέτρες προήλθαν από άλλα μέλη του στρατεύματος!".. Το συζήτησα με τον Πίκο, διότι μου φάνηκε αρκετά ακραία και εξωπραγματική η άποψη. "Λες? Να μας βάζουν να τρωγόμαστε μεταξύ μας επίτηδες?".."Κι αν ναι γιατί? Τί έχουν να κερδίσουν, ελέγχοντας την Ελλαδίτσα μας?"
Σκέψου το και σύ,εγώ φοβάμαι να πιστέψω πως ισχύει κάτι τόσο συνωμοτικό. Θέλω να πιστεύω ότι για το χάλι μας ευθυνόμαστε εμείς, ότι μπορούμε, αν αλλάξουμε, να το αλλάξουμε. Ότι μπορούμε να πετάξουμε τη ρουφιανιά και τη ρετσινιά από πάνω μας, και να φερόμαστε σωστά και δίκαια, τόσο απέναντι στον συνάνθρωπό μας και στο κράτος μας, όσο και στον ίδιο μας τον εαυτό.
Διότι αν τα καταφέρουμε όλα αυτά, και με το ανοιχτό και πραγματικά έξυπνο μυαλό που έχουμε (είμαστε χρόνια μπροστά από τους Ελβετούς στη νοοτροπία, κι αυτό είναι γεγονός!), τότε θα είμαστε άρχοντες..του εαυτού μας, της χώρας μας! Λέτε τελικά αυτό να φοβούνται οι Βρετανοί?!?
Χαχα, το τσάκισα πάλι το ποστάκι. Από αλλού ξεκίνησα, κι αλλού έφτασα. Να με συγχωρείτε, αλλά μπήκαμε προχτές το απόγευμα, γυρνώντας από Ελλάδα, στο τραμ και πήρα μία από τις free press εφημερίδες για να δω τί έγινε στην Ελβετία τις 6 μέρες που λείπαμε. Κάπου στη 3η-4η σελίδα, και το θέμα της λωρίδας της Γάζας. Ο τίτλος? "Ή Χαμάς πρέπει πλέον να συμμορφωθεί!"..Κατάλαβες? Οι Παλαιστίνιοι είναι οι κακοί, οι Ισραηλινοί είναι καλά παιδιά βρε, μην τους βλέπετε έτσι..Κι από δίπλα, η φωτογραφία ενός Παλαιστίνιου που, όπως έλεγε η λεζάντα, "απομακρύνεται υγιής, σε ασφαλές μέρος!". Για τους υπόλοιπους που σκοτώθηκαν δίχως λόγο, παιδάκια μικρά και άμαχο πληθυσμό, μοκοκό..Άι σιχτίρ λέω εγώ,τουλάχιστον στην Ελλάδα οι τύποι με τις μαύρες καπελαδούρες και τα κοτσίδια τα στριφτά δεν κάνουν (ακόμα?!) κουμάντο! Βουρ στο δρόμο με ένα ποδήλατο, να τους εμβολήσουμε όλους, όσο προλαβαίνουμε!! :)
Ουφ, λέω να το κλείσω το ποστάκι μου σιγά σιγά, διότι αν με αφήσετε, θα μιλάω για 3 ποστάκια ακόμα! Να ευχηθώ λοιπόν να έχουμε μία ΚΑΛΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ, να γίνουν όοολα τα όνειρά σας πραγματικά, να ονειρεύεστε, να απαιτείτε, να ελπίζετε. Να μην ξεχάσουμε αυτά που έγιναν λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου σε όλη την Ελλάδα αλλά και στον κόσμο, να μην αφήσουμε την καθημερινότητα να μας αλλοτριώσει, και να προσπαθήσουμε, όσο και όπως μπορεί καθένας μας, να αλλάξουμε κάτι από αυτά που μας πληγώνουν, και να κάνουμε τον κόσμο μας λίιιιγο καλύτερο! Λίγο εγώ λίγο εσύ, θα τα καταφέρουμε! (κι άσε το Βρετανό να ψάχνεται μετά!!)
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ φίλοι μου καλοί, να περάσετε τέλεια τις επόμενες γιορτινές μερούλες, και.. ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ οι ελεύθεροι!!!!
ΤΜ in love, forever and ever and ever and ever (and ever)^n, n-> 00 22 Δεκ 2008
It's Prova Time!!!
Καλημερούδια!!Από το άδειο μου γραφείο, όπου όοολοι έχουν πάρει άδεια, κι έχουν αφήσει εμένα πίσω να αναρωτιέμαι πώς θα περάσει κι αυτή η μέρα. Ευτυχώς το τηλέφωνο δε χτυπάει δαιμονισμένα (Δόξα τω Θεό!!), κι έτσι κι εγώ χαζεύω στο ιντερνετ, ακούω ωραία μουσικούλα και ψάχνω να βρω τι δωράκια να κάνω σε φίλους και γνωστούς!!
Το περασμένο σαββατοκύριακο το περάσαμε - πού αλλού ?!? - στα καταστήματα! Με τις αδερφούλες μου in town, η επιλογή ήτανε μονόδρομος!!! Πήγαμε και στο Ζοro, και βρήκαμε και ένα πανέμορφο υποψήφιο dress για τον Ιούνιο!Ναι καλέ, για το νυφικό σας λεώ! Είχανε αράξει εκεί έξω οι 3 αδερφούλες μου, κι εγώ σαν μοντέλο μπαινόβγαινα και δοκίμαζα νυφικούλια, for the first time!!!Ήμουν σαν το χαζό παιδί, χαρά γεμάτο. Αν και ρομαντική ψυχούλα, ποτέ μου δεν είχα ιδιαίτερο όνειρο "να ντυθώ νυφούλα"..Όπως εξακολουθώ να αντιτίθεμαι σε όλη αυτή τη μανία και τον καταναλωτισμό που περιβάλλει οτιδήποτε περιλαμβάνει τη λέξη γάμος. Αλλά, όταν δοκίμασα εκείνα τα νυφικούλια, ένιωσα μοναδικά..Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη, και χαζογέλαγα μόνη μου. Οι αδερφούλες μου απέξω να σχολιάζουν "ααααχ, αυτό είναι τέλειο" ή "ααχ, αυτό δε μου αρέσει, καλύτερο το άλλο", κι εγώ να αισθάνομαι σαν μικρό παιδάκι..Σαν να έβαζα τα καλά μου, και να έβγαινα στη σκηνή για να πω το ποιηματάκι μου!Τρακ, όχι αστεία..Πού να φτάσει δηλαδή και η μέρα του γάμου, να δείτε τρακ κ άγχος που θα έχω!!Για την ιστορία, όλα τα νυφικά που διάλεξα έτυχε να είναι La Sposa, πανέμορφα, το ένα πιο ωραίο από το άλλο!
Μετά από την πρώτη πρόβα, ακολούθησαν οι βόλτες στα καταστήματα. Να κουτσομπολεύουμε, να χαζεύουμε, να μπαίνουμε σε κάθε κατάστημα, ανεξάρτητα από το μπάτζετ που είχαμε, και να χαζεύουμε. Μετά από προτροπές της μπουρμπουλίτσας, μπήκαμε και σε ένα κατάστημα της Louis Vuitton. Ξέρετε, από εκείνα που σου ανοίγουν την πόρτα για να περάσεις, που σε κόβουν από πάνω ως κάτω..Είχαμε εμείς τον αέερα μας, και χαζεύαμε. Μόλις πέσαμε στο πρώτο καρτελάκι με τιμή (600 φράγκα για ένα τόσο δα πορτοφολάκι???), την κάναμε με ελαφρά πηδηματάκια. Εδώ που τα λέμε κιόλας βρε παιδιά, εγώ το λέω στο μπουρμπουλίτσα αλλά δε με ακούει : Αυτές οι τσάντες της LV δε μου αρέσουν, μα με τίποτα σας λέω. Τί μανία είναι κι αυτή, δεν μπορώ να καταλάβω...
Ανεβοκατεβήκαμε πολλάκις την Bahnhofstrasse, κάναμε ψώνια, ήπιαμε καφεδάκι, πήγαμε και στο Sihlcity για περαιτέρω βόλτες (και μακαρονάδες στο Vapiano, σταααθερή αξία!!), και γυρίσαμε εξαντλημένοι σπίτι κατά τις 9+..
Κυριακή μια από τα ίδια, χωρίς το κομμάτι με την πρόβα :) Τη θέση του αυτή τη φορά πήρε ένα νοστιμότατο Bruuunch, το οποίο πολύ χαρήκαμε! Η πόλη μας φοράει τα καλά της, και υποδέχεται τον κόσμο που τριγυρνάει στα στενά της, τα εστιατόρια, τα μπαράκια, τα τραμ και τη λίμνη!! Αχ, τέλεια!
Η ώρα αισίως έχει φτάσει λοιπόν τρειιις! Πρωί ξεκίνησα να γράφω το ποστάκι μου, και μ'έχει πιάσει απόγευμα κιόλας! Εμ, μίλησα με τη φουλίτσα, μίλησα με τη Β, με την Ε, έκλεισα κ 2 ακόμη ραντεβουδάκια για νυφικούλια τώρα που θα είμαι κάτω (μου άνοιξε η όρεξη, ή μου φαίνεται?!), κ πέρασε η μέρα μου χαλαρά!!! Γιούπι!!
Σας αφήνω, να πάω να φτιάξω ένα φραπεδάκι!!Πολλά φιλάκια σε όλους, και αν δεν τα ξαναπούμε πριν τα Χριστούγεννα, ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, με αγάπη, με όνειρα, με ελπίδα! Μέρες που είναι, ας προσπαθήσουμε να θυμηθούμε πώς ήταν,όταν είμασταν μικρά παιδιά...
ΚΑΛΑ ΠΙΚΟΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!!
Το περασμένο σαββατοκύριακο το περάσαμε - πού αλλού ?!? - στα καταστήματα! Με τις αδερφούλες μου in town, η επιλογή ήτανε μονόδρομος!!! Πήγαμε και στο Ζοro, και βρήκαμε και ένα πανέμορφο υποψήφιο dress για τον Ιούνιο!Ναι καλέ, για το νυφικό σας λεώ! Είχανε αράξει εκεί έξω οι 3 αδερφούλες μου, κι εγώ σαν μοντέλο μπαινόβγαινα και δοκίμαζα νυφικούλια, for the first time!!!Ήμουν σαν το χαζό παιδί, χαρά γεμάτο. Αν και ρομαντική ψυχούλα, ποτέ μου δεν είχα ιδιαίτερο όνειρο "να ντυθώ νυφούλα"..Όπως εξακολουθώ να αντιτίθεμαι σε όλη αυτή τη μανία και τον καταναλωτισμό που περιβάλλει οτιδήποτε περιλαμβάνει τη λέξη γάμος. Αλλά, όταν δοκίμασα εκείνα τα νυφικούλια, ένιωσα μοναδικά..Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη, και χαζογέλαγα μόνη μου. Οι αδερφούλες μου απέξω να σχολιάζουν "ααααχ, αυτό είναι τέλειο" ή "ααχ, αυτό δε μου αρέσει, καλύτερο το άλλο", κι εγώ να αισθάνομαι σαν μικρό παιδάκι..Σαν να έβαζα τα καλά μου, και να έβγαινα στη σκηνή για να πω το ποιηματάκι μου!Τρακ, όχι αστεία..Πού να φτάσει δηλαδή και η μέρα του γάμου, να δείτε τρακ κ άγχος που θα έχω!!Για την ιστορία, όλα τα νυφικά που διάλεξα έτυχε να είναι La Sposa, πανέμορφα, το ένα πιο ωραίο από το άλλο!
Μετά από την πρώτη πρόβα, ακολούθησαν οι βόλτες στα καταστήματα. Να κουτσομπολεύουμε, να χαζεύουμε, να μπαίνουμε σε κάθε κατάστημα, ανεξάρτητα από το μπάτζετ που είχαμε, και να χαζεύουμε. Μετά από προτροπές της μπουρμπουλίτσας, μπήκαμε και σε ένα κατάστημα της Louis Vuitton. Ξέρετε, από εκείνα που σου ανοίγουν την πόρτα για να περάσεις, που σε κόβουν από πάνω ως κάτω..Είχαμε εμείς τον αέερα μας, και χαζεύαμε. Μόλις πέσαμε στο πρώτο καρτελάκι με τιμή (600 φράγκα για ένα τόσο δα πορτοφολάκι???), την κάναμε με ελαφρά πηδηματάκια. Εδώ που τα λέμε κιόλας βρε παιδιά, εγώ το λέω στο μπουρμπουλίτσα αλλά δε με ακούει : Αυτές οι τσάντες της LV δε μου αρέσουν, μα με τίποτα σας λέω. Τί μανία είναι κι αυτή, δεν μπορώ να καταλάβω...
Ανεβοκατεβήκαμε πολλάκις την Bahnhofstrasse, κάναμε ψώνια, ήπιαμε καφεδάκι, πήγαμε και στο Sihlcity για περαιτέρω βόλτες (και μακαρονάδες στο Vapiano, σταααθερή αξία!!), και γυρίσαμε εξαντλημένοι σπίτι κατά τις 9+..
Κυριακή μια από τα ίδια, χωρίς το κομμάτι με την πρόβα :) Τη θέση του αυτή τη φορά πήρε ένα νοστιμότατο Bruuunch, το οποίο πολύ χαρήκαμε! Η πόλη μας φοράει τα καλά της, και υποδέχεται τον κόσμο που τριγυρνάει στα στενά της, τα εστιατόρια, τα μπαράκια, τα τραμ και τη λίμνη!! Αχ, τέλεια!
Η ώρα αισίως έχει φτάσει λοιπόν τρειιις! Πρωί ξεκίνησα να γράφω το ποστάκι μου, και μ'έχει πιάσει απόγευμα κιόλας! Εμ, μίλησα με τη φουλίτσα, μίλησα με τη Β, με την Ε, έκλεισα κ 2 ακόμη ραντεβουδάκια για νυφικούλια τώρα που θα είμαι κάτω (μου άνοιξε η όρεξη, ή μου φαίνεται?!), κ πέρασε η μέρα μου χαλαρά!!! Γιούπι!!
Σας αφήνω, να πάω να φτιάξω ένα φραπεδάκι!!Πολλά φιλάκια σε όλους, και αν δεν τα ξαναπούμε πριν τα Χριστούγεννα, ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, με αγάπη, με όνειρα, με ελπίδα! Μέρες που είναι, ας προσπαθήσουμε να θυμηθούμε πώς ήταν,όταν είμασταν μικρά παιδιά...
ΚΑΛΑ ΠΙΚΟΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!!18 Δεκ 2008
13...12...11...
Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει σας λέω!!Για τί? Για όλα..Για να έρθουν οι αδερφούλες μου και να περάσουμε ένα τέλειο σ/κ στη Ζυρίχη!! Για να ξαναμπούμε στο αεροπλανάκι και με λιγότερες -ελπίζω αυτή τη φορά!!- αναταράξεις να ξαναπατήσουμε τα ποδάρια μας στα ταλαιπωρημένα πάτρια εδάφη! Για να περάσουμε Χριστούγεννα με τη μεγαλύτερη, πλέον, οικογένειά μας!!! Για να γιορτάσουμε όλοι μαζί στις 27 του μήνα! Για να δούμε τους φίλους μας και να πάμε επιτέλους για αυτά τα πολυπόθητα ρακομελάκια στο κέντρο!! Για να πάμε στην Ερυθραία ;) Για να δοκιμάσουμε τον υποψήφιο catera μας, τον Γιώργο! Για να πάμε στον αρραβώνα του Φ και της Δ!!!!! Η ώρα η καλή παιδιάα (λέτε να μας προλάβετε?? :P)..
Αχ, το ξέρετε ότι μου αρέσουν οι γιορτές!!Και μου αρέσουν διότι όλοι μαζευόμαστε, έστω για λίγες μέρες, στον τόπο μας..και ανταλλάσουμε ιστορίες, και διηγούμαστε παραμύθια, και παίζουμε παιχνίδια και κάνουμε όνειρα για τη νέα χρονιά!!
Λέτε να αγοράσουμε και κανένα πρωτοχρονιάτικο λαχείο, έτσι για το καλό? Ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να αλλάξει η τύχη σου! :)
Σήμερα έχουμε το Χριστουγεννιάτικο πάρτυ με την εταιρεία μου!Αααχ, και θα μου λείψουν για μία ακόμη φορά οι βονταφονοφίλοι μου!!Τα εταιρικά πάρτυ είναι τόοσο βαρετά όταν δεν έχεις τους φίλους σου τριγύρω, άλλοτε να την πέφτουν στο μπουφέ κι άλλοτε να σχολιάζουν ότι πέσει στην προσοχή τους! Θα πάμε με τους εδώ συναδέλφους για βόλτα, λέει, στην Ζυρίχη! Θα κάνουμε ένα δίωρο περίπατο, στο ιστορικό της κέντρο. ΜΕ ΤΟ ΚΡΥΟ βρε παιδιά μου καλά ? Με τους -2? Με το χιόνι να πέφτει ασταμάτητα? Δεν κάνουμε σκιπ τη βολτίτσα να πάμε κατευθείαν στο ψητό λέω εγώ? εε εε, τι λέτε?
Με αυτά και μ'αυτά, πρέπει να πάω και για τα Χριστουγεννιάτικα δώρα μου! Να πάρω ωραία πραγματάκια, σε φίλους κ συγγενείς. Να βρω και ένα καλό δωράκι για την αγάπη μου που γιορτάζει! Καμιά καλή ιδέα, anyone?
Σας αφήνω τώρα να πάω να μασαμπουκώσω το "Weihnachtsmenü" που έχει σήμερα στο εστιατόριο της εταιρείας!! Πολλά φιλάκια σε όλους σας, και θα τα ξαναπούμε σύυυντομα!!!
xxxxx
Αχ, το ξέρετε ότι μου αρέσουν οι γιορτές!!Και μου αρέσουν διότι όλοι μαζευόμαστε, έστω για λίγες μέρες, στον τόπο μας..και ανταλλάσουμε ιστορίες, και διηγούμαστε παραμύθια, και παίζουμε παιχνίδια και κάνουμε όνειρα για τη νέα χρονιά!!
Λέτε να αγοράσουμε και κανένα πρωτοχρονιάτικο λαχείο, έτσι για το καλό? Ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να αλλάξει η τύχη σου! :)
Σήμερα έχουμε το Χριστουγεννιάτικο πάρτυ με την εταιρεία μου!Αααχ, και θα μου λείψουν για μία ακόμη φορά οι βονταφονοφίλοι μου!!Τα εταιρικά πάρτυ είναι τόοσο βαρετά όταν δεν έχεις τους φίλους σου τριγύρω, άλλοτε να την πέφτουν στο μπουφέ κι άλλοτε να σχολιάζουν ότι πέσει στην προσοχή τους! Θα πάμε με τους εδώ συναδέλφους για βόλτα, λέει, στην Ζυρίχη! Θα κάνουμε ένα δίωρο περίπατο, στο ιστορικό της κέντρο. ΜΕ ΤΟ ΚΡΥΟ βρε παιδιά μου καλά ? Με τους -2? Με το χιόνι να πέφτει ασταμάτητα? Δεν κάνουμε σκιπ τη βολτίτσα να πάμε κατευθείαν στο ψητό λέω εγώ? εε εε, τι λέτε?
Με αυτά και μ'αυτά, πρέπει να πάω και για τα Χριστουγεννιάτικα δώρα μου! Να πάρω ωραία πραγματάκια, σε φίλους κ συγγενείς. Να βρω και ένα καλό δωράκι για την αγάπη μου που γιορτάζει! Καμιά καλή ιδέα, anyone?
Σας αφήνω τώρα να πάω να μασαμπουκώσω το "Weihnachtsmenü" που έχει σήμερα στο εστιατόριο της εταιρείας!! Πολλά φιλάκια σε όλους σας, και θα τα ξαναπούμε σύυυντομα!!!
xxxxx
17 Δεκ 2008
Είπα να αλλάξω λίγο κλίμα, αλλά...
Πριν λίγο έλαβα ένα email, για έναν (απ'ότι φαίνεται όχι και τόσο) πρωτοφανή ξυλοδαρμό νέου από τα ΜΑΤ.
Παραθέτω το λινκ του blog όπου η μαρτυρία της Μυρτώς θα σας κάνει να σιχαθείτε για μία ακόμη φορά που αυτά τα ζώα θεωρούνται άνθρωποι, και δρουν ανενόχλητοι..
http://alepouda.blogspot.com/2008/12/blog-post_16.html
Ντροπή, αηδία και οργή...
Μας έχουν κράξει μέχρι και από τη Διεθνή Αμνηστία για την απερίγραπτη βία που χρησιμοποιεί η αστυνομία στην Ελλάδα, αλλά πολλοί εγκληματίες αστυνομικοί εξακολουθούν να περπατούν ακάθεκτοι ανάμεσά μας, δέρνοντας όποιον βρεθεί στο διάβα τους!
ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΟΥΣ ΕΞΩ, πριν θρηνήσουμε κι άλλες ανθρώπινες ζωές!!
Παραθέτω το λινκ του blog όπου η μαρτυρία της Μυρτώς θα σας κάνει να σιχαθείτε για μία ακόμη φορά που αυτά τα ζώα θεωρούνται άνθρωποι, και δρουν ανενόχλητοι..
http://alepouda.blogspot.com/2008/12/blog-post_16.html
Ντροπή, αηδία και οργή...
Μας έχουν κράξει μέχρι και από τη Διεθνή Αμνηστία για την απερίγραπτη βία που χρησιμοποιεί η αστυνομία στην Ελλάδα, αλλά πολλοί εγκληματίες αστυνομικοί εξακολουθούν να περπατούν ακάθεκτοι ανάμεσά μας, δέρνοντας όποιον βρεθεί στο διάβα τους!
ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΟΥΣ ΕΞΩ, πριν θρηνήσουμε κι άλλες ανθρώπινες ζωές!!
Snow is falling, all around meee!!
Λατρεύω το χιόνι! Λατρεύω τον ήχο του όταν πέφτει κι ακουμπάει στη γη, τη μυρωδιά της ατμόσφαιρας,τα χρώματα που αποκτάει η πόλη όταν τη σκεπάζει το άσπρο πέπλο. Από τότε που ήμουν πιτσιρικάκι, κάθε φορά που βλέπαμε στις ειδήσεις για "πιθανές χιονοπτώσεις στην Πάρνηθα, ακόμη και στα βόρεια προάστια", ξυπνούσα το πρωί με μία ελπίδα. Άνοιγα τα μάτια μου και αφουγκραζόμουν..Αν δεν περνούσε αυτοκίνητο από το δρόμο που περνάει μπροστά από το σπίτι μου, τότε είχαν πιάσει οι προσευχές μας και μπορούσαμε να περάσουμε τη μέρα παίζοντας χιονοπόλεμο, ανάβοντας το τζάκι, πίνοντας σοκολάτες στην "πλατεία του χωριού μας" και όλα αυτά τα ωραία..Κοινώς, σχολείο κλειστό, δουλειά γιοκ, όλα τέλεια..
Σήμερα το πρωί άνοιξα τα ματάκια μου όπως πάντα κατά τις 7 παρά, και σηκώθηκα με βαριά καρδιά για να έρθω στη δουλειά. Πάει ο Πίκος μου στην κουζίνα και μου λέει "ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΤΑΣΠΡΑ ΕΞΩ!"..Ε καλά, σκέφτηκα κι εγώ..Ζυρίχη είναι, λογικό είναι να έχει χιονίσει. Και ετοιμαστήκαμε για τη δουλειά. Ανοίγοντας την πόρτα του σπιτιού μας, συνειδητοποιήσαμε ότι η διαδρομή για τη δουλειά δε θα ήταν και τόσο εύκολη υπόθεση τελικά. ΠΟΛΥ χιόνι, παντού. Δρόμοι κλειστοί, πεζοδρόμια κάτασπρα, και παντού μικρά εκχιονιστικά μηχανήματα που πάλευαν να φέρουν την κυκλοφορία σε μια ευθεία. Βάλαμε καλά τα σκουφάκια κ τα γαντάκια μας,και κινήσαμε (οι αφελείς!!) για τη στάση του λεωφορείου. Γεμάτη η στάση, γιοκ λεωφορείο. Μόνο προς την αντίθετη κατεύθυνση περνούσαν, προς τη δουλειά όμως τίποτα. Σκεφτόμαστε σκεφτόμαστε..Ας πάρουμε το τραμ! Και ποιός σας είπε ότι το τραμ περνούσε?
Να μην πολυλογώ, από τις 7.30 που φύγαμε από το σπιτάκι μας, εγώ έφτασα αισίως αντί για τις 7.45 στις 8.45 στη δουλείτσα μου! Θα μου πεις, και δε πήγαινες με τα πόδια? Πιο γρήγορα θα έφτανες! :) :)
Φτάνοντας στη δουλειά, έψαξα να βρω φωτογραφιούλα της πόλης μας σήμερα το πρωί,να τη δείτε να ζηλέψετε..
Είναι από το site της Ζυρίχης, όπου έχει ζωντανή Web Cam!! Απολαύστε μας!!!
Σήμερα το πρωί άνοιξα τα ματάκια μου όπως πάντα κατά τις 7 παρά, και σηκώθηκα με βαριά καρδιά για να έρθω στη δουλειά. Πάει ο Πίκος μου στην κουζίνα και μου λέει "ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΤΑΣΠΡΑ ΕΞΩ!"..Ε καλά, σκέφτηκα κι εγώ..Ζυρίχη είναι, λογικό είναι να έχει χιονίσει. Και ετοιμαστήκαμε για τη δουλειά. Ανοίγοντας την πόρτα του σπιτιού μας, συνειδητοποιήσαμε ότι η διαδρομή για τη δουλειά δε θα ήταν και τόσο εύκολη υπόθεση τελικά. ΠΟΛΥ χιόνι, παντού. Δρόμοι κλειστοί, πεζοδρόμια κάτασπρα, και παντού μικρά εκχιονιστικά μηχανήματα που πάλευαν να φέρουν την κυκλοφορία σε μια ευθεία. Βάλαμε καλά τα σκουφάκια κ τα γαντάκια μας,και κινήσαμε (οι αφελείς!!) για τη στάση του λεωφορείου. Γεμάτη η στάση, γιοκ λεωφορείο. Μόνο προς την αντίθετη κατεύθυνση περνούσαν, προς τη δουλειά όμως τίποτα. Σκεφτόμαστε σκεφτόμαστε..Ας πάρουμε το τραμ! Και ποιός σας είπε ότι το τραμ περνούσε?
Να μην πολυλογώ, από τις 7.30 που φύγαμε από το σπιτάκι μας, εγώ έφτασα αισίως αντί για τις 7.45 στις 8.45 στη δουλείτσα μου! Θα μου πεις, και δε πήγαινες με τα πόδια? Πιο γρήγορα θα έφτανες! :) :)
Φτάνοντας στη δουλειά, έψαξα να βρω φωτογραφιούλα της πόλης μας σήμερα το πρωί,να τη δείτε να ζηλέψετε..
Είναι από το site της Ζυρίχης, όπου έχει ζωντανή Web Cam!! Απολαύστε μας!!!
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑΑΑΑΑ!!!
10 Δεκ 2008
Όταν η ρουτίνα μας επιστρέφει..
Έτσι έγινε και με τις πυρκαγιές, άνθρωποι φώναζαν, άρπαζαν ευκαιρίες, κατηγορούσαν, έκαναν πολιτική, υπόσχονταν, έκλαιγαν, διαμαρτύρονταν..Τόσοι άνθρωποι χάθηκαν, τόσες ανθρώπινες ζωές, τόσα σπίτια έκλεισαν, κι όμως το ξεχάσαμε, κι όμως πήγαμε παρακάτω. Έκλεψαν το οξυγόνο μας, μας στέρησαν ένα κομμάτι από το μέλλον μας, κι όμως..Ξεχάσαμε τα καμμένα σπίτια, τις χαμένες και διαλυμένες ζωές, κάποιοι βρέθηκαν να πουν "ε, αφού τους ξαναψήφισαν, ας τα λουστούν τώρα" και να δώσουν έτσι ένα άλλωθι στον εαυτό τους και να πάνε παρακάτω, να επιστρέψουν στην καθημερινότητά τους.
Τί σκ..τά έχουμε στο μυαλό μας και ξεχνάμε ΤΟΣΟ εύκολα? Έχει κάτι ο αέρας που καθημερινά αναπνέουμε, και νεκρώνει τα κύτταρα του εγκεφάλου μας? Τόσο πολύ μας ρουφάει πια αυτή η καθημερινότητα, τόσα προβλήματα έχουμε, που επιλέγουμε να ξεχάσουμε τα εγκλήματα που έγιναν και γίνονται, και να ασχοληθούμε με τον εαυτούλη μας? Ή μήπως έχουμε χάσει ΚΑΘΕ ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, και αντί να νιώθουμε αδύναμοι απέναντι στο κακό το σύστημα και το ακόμη χειρότερο κράτος, πάμε παρακάτω και επιλέγουμε να ξεχάσουμε αυτά που μας πονάνε?
Διότι ξέρεις και ξέρω, πως αν όχι σε 1,2,5,10 μέρες, το πολύ σε ένα μήνα κι όταν η Αθήνα και οι υπόλοιπες πόλεις θα έχουν κουκουλώσει καλά καλά τις πληγές τους, θα έχεις και θα έχω πάει παρακάτω. Θα έχουμε μαζευτεί στα στολισμένα σπιτάκια μας, θα τρώμε τις Χριστουγεννιάτικες λιχουδιές και τα μελομακάρονά μας, και θα ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ. "Και τί να κάνουμε ρε κοπελιά, να τα βάψουμε μαύρα και να το ρίξουμε στο ποτό?" θα ρωτήσεις. Όχι ρε φίλε, να μην τα βάψεις μαύρα..Αλλά να μην ξεχάσεις!Να πιάσεις το παιδί σου,και να του μιλήσεις. Να του εξηγήσεις τη σαπίλα της κοινωνίας στην οποία ζει, να το βοηθήσεις να επιβιώσει μέσα σε έναν κόσμο άδικο. Να μην του πεις "Είδες οι αλήτες, κάψανε το Χριστουγεννιάτικο έλατο και σπάσανε την Αθήνα!", παρά να του εξηγήσεις, με απλά και ειλικρινή λόγια το γιατί. Να δεις πως σκέφτεται, διότι αύριο θα είσαι ο πρώτος που αυτό το παιδί θα κατηγορήσει για τον κόσμο που του παρέδωσες.
Στην παραζάλη των ημερών και των γεγονότων που διαδραματίζονται είτε μπροστά στα μάτια μας, είτε στο ραδιόφωνο, τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες, έχουμε ΧΑΣΕΙ τις αξίες μας, τα πιστεύω μας. Δεν ξέρουμε ποιόν να πιστέψουμε, ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο, ποιός θέλει το καλό μας και ποιός είναι επαναστάτης της βλακείας. Όχι, αυτά δεν πρέπει να ξεχαστούν και να τα καταπιούμε μαζί με δυο κουτιά κουραμπιέδες και μελομακάρονα.
"Ωραία τα λες ρε κοπελιά, στο ξαναλέω. Δε νομίζεις όμως ότι όλα αυτά που λες είναι λίγο ουτοπικά?" ..Ρε φίλε, κάθε φορά που θα βρίσκεσαι με την παρεούλα σου για καφεδάκι στο Θησείο, στην Τσιμισκή, στο Βόλο, την Πάτρα, το Ηράκλειο, τα Χανιά, την Αλεξανδρούπολη, αφιέρωσε και μερικά λεπτά για να ΣΥΖΗΤΗΣΕΤΕ. Συζήτηση στη συζήτηση, κάποια καλή ιδέα θα κατέβει. Σταμάτα να ασχολείσαι με τις μπούρδες που σε ταϊζουν,με τα κουτσομπολιά, τα εξ-φάκτορ, τις υποσχέσεις, τα ψέματα και ξύπνα τους φίλους σου. Αν η κατάσταση στην χώρα σου δεν αφορά εσένα, τον 15άχρονο, τον 20άχρονο, ή τον 30άχρονο, εσένα που αύριο θα φέρεις παιδιά σε αυτόν τον κόσμο, τότε ποιός περιμένεις να σε σώσει? Προσπάθησε να αποστασιοποιηθείς από δεξιούς και αριστερούς, από καλούς κ κακούς, διάβασε, συζήτα, και βρες την αλήθεια. Κι ίσως έτσι, βρεθεί και μια λύση..
Όταν η ρουτίνα μας επιστρέψει, θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε επιτέλους με άλλο μάτι.
Το ξυπνητήρι χτύπησε. ΞΥΠΝΑ λέμε..
Τί σκ..τά έχουμε στο μυαλό μας και ξεχνάμε ΤΟΣΟ εύκολα? Έχει κάτι ο αέρας που καθημερινά αναπνέουμε, και νεκρώνει τα κύτταρα του εγκεφάλου μας? Τόσο πολύ μας ρουφάει πια αυτή η καθημερινότητα, τόσα προβλήματα έχουμε, που επιλέγουμε να ξεχάσουμε τα εγκλήματα που έγιναν και γίνονται, και να ασχοληθούμε με τον εαυτούλη μας? Ή μήπως έχουμε χάσει ΚΑΘΕ ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, και αντί να νιώθουμε αδύναμοι απέναντι στο κακό το σύστημα και το ακόμη χειρότερο κράτος, πάμε παρακάτω και επιλέγουμε να ξεχάσουμε αυτά που μας πονάνε?
Διότι ξέρεις και ξέρω, πως αν όχι σε 1,2,5,10 μέρες, το πολύ σε ένα μήνα κι όταν η Αθήνα και οι υπόλοιπες πόλεις θα έχουν κουκουλώσει καλά καλά τις πληγές τους, θα έχεις και θα έχω πάει παρακάτω. Θα έχουμε μαζευτεί στα στολισμένα σπιτάκια μας, θα τρώμε τις Χριστουγεννιάτικες λιχουδιές και τα μελομακάρονά μας, και θα ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ. "Και τί να κάνουμε ρε κοπελιά, να τα βάψουμε μαύρα και να το ρίξουμε στο ποτό?" θα ρωτήσεις. Όχι ρε φίλε, να μην τα βάψεις μαύρα..Αλλά να μην ξεχάσεις!Να πιάσεις το παιδί σου,και να του μιλήσεις. Να του εξηγήσεις τη σαπίλα της κοινωνίας στην οποία ζει, να το βοηθήσεις να επιβιώσει μέσα σε έναν κόσμο άδικο. Να μην του πεις "Είδες οι αλήτες, κάψανε το Χριστουγεννιάτικο έλατο και σπάσανε την Αθήνα!", παρά να του εξηγήσεις, με απλά και ειλικρινή λόγια το γιατί. Να δεις πως σκέφτεται, διότι αύριο θα είσαι ο πρώτος που αυτό το παιδί θα κατηγορήσει για τον κόσμο που του παρέδωσες.
Στην παραζάλη των ημερών και των γεγονότων που διαδραματίζονται είτε μπροστά στα μάτια μας, είτε στο ραδιόφωνο, τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες, έχουμε ΧΑΣΕΙ τις αξίες μας, τα πιστεύω μας. Δεν ξέρουμε ποιόν να πιστέψουμε, ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο, ποιός θέλει το καλό μας και ποιός είναι επαναστάτης της βλακείας. Όχι, αυτά δεν πρέπει να ξεχαστούν και να τα καταπιούμε μαζί με δυο κουτιά κουραμπιέδες και μελομακάρονα.
"Ωραία τα λες ρε κοπελιά, στο ξαναλέω. Δε νομίζεις όμως ότι όλα αυτά που λες είναι λίγο ουτοπικά?" ..Ρε φίλε, κάθε φορά που θα βρίσκεσαι με την παρεούλα σου για καφεδάκι στο Θησείο, στην Τσιμισκή, στο Βόλο, την Πάτρα, το Ηράκλειο, τα Χανιά, την Αλεξανδρούπολη, αφιέρωσε και μερικά λεπτά για να ΣΥΖΗΤΗΣΕΤΕ. Συζήτηση στη συζήτηση, κάποια καλή ιδέα θα κατέβει. Σταμάτα να ασχολείσαι με τις μπούρδες που σε ταϊζουν,με τα κουτσομπολιά, τα εξ-φάκτορ, τις υποσχέσεις, τα ψέματα και ξύπνα τους φίλους σου. Αν η κατάσταση στην χώρα σου δεν αφορά εσένα, τον 15άχρονο, τον 20άχρονο, ή τον 30άχρονο, εσένα που αύριο θα φέρεις παιδιά σε αυτόν τον κόσμο, τότε ποιός περιμένεις να σε σώσει? Προσπάθησε να αποστασιοποιηθείς από δεξιούς και αριστερούς, από καλούς κ κακούς, διάβασε, συζήτα, και βρες την αλήθεια. Κι ίσως έτσι, βρεθεί και μια λύση..
Όταν η ρουτίνα μας επιστρέψει, θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε επιτέλους με άλλο μάτι.
Το ξυπνητήρι χτύπησε. ΞΥΠΝΑ λέμε..
9 Δεκ 2008
Χωρίς λόγια..
Είστε εκεί, και ζείτε την κατάσταση από κοντά. Και κάθε φορά που πετυχαίνω κάποιον στο gmail, το msn ή το facebook μου λέει "Τυχερή που είσαι που είσαι μακριά!".Κι εγώ γιατί αισθάνομαι ακριβώς το αντίθετο? Θά'θελα να είμαι εκεί, να κατέβω κι εγώ στο δρόμο με τους υπόλοιπους, να φωνάξω για τα όνειρά μας, τα θέλω μας, το μέλλον μας γαμώτο.
Δεν έχω λόγια για να εκφράσω πώς αισθάνομαι τις τελευταίες μέρες. Με ένα ακουστικό στο αυτί, ακούω διαρκώς ραδιόφωνο.Μαρτυρίες κόσμου που συγκλονίζουν. Εικόνες που τρομάζουν, φωνές που προσπαθούν να ξεσηκώσουν όλη τη χώρα ενάντια στην αδικία.
Ώρες ώρες αισθάνομαι ότι η Ελλάδα στην οποία γεννηθήκαμε είναι η πιο άδικη, η πιο διεφθαρμένη και η πιο ανέλπιδη Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών.
Τι να πω..Τα έχουν πει με χίλιους δυο τρόπους τόσοι άνθρωποι στα μπλογκς τους, στο ραδιόφωνο, στις παρέες, ακόμη και στο facebook. Λόγια δεν έχουν μείνει πλέον άλλα, μόνο πράξεις..Και ο Θεός να βάλει το χέρι του να μη χαθούν κι άλλες ανθρώπινες ζωές, να μην κλείσουν κι άλλα σπίτια, και να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο..
"Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα..."
Δεν έχω λόγια για να εκφράσω πώς αισθάνομαι τις τελευταίες μέρες. Με ένα ακουστικό στο αυτί, ακούω διαρκώς ραδιόφωνο.Μαρτυρίες κόσμου που συγκλονίζουν. Εικόνες που τρομάζουν, φωνές που προσπαθούν να ξεσηκώσουν όλη τη χώρα ενάντια στην αδικία.
Ώρες ώρες αισθάνομαι ότι η Ελλάδα στην οποία γεννηθήκαμε είναι η πιο άδικη, η πιο διεφθαρμένη και η πιο ανέλπιδη Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών.
Τι να πω..Τα έχουν πει με χίλιους δυο τρόπους τόσοι άνθρωποι στα μπλογκς τους, στο ραδιόφωνο, στις παρέες, ακόμη και στο facebook. Λόγια δεν έχουν μείνει πλέον άλλα, μόνο πράξεις..Και ο Θεός να βάλει το χέρι του να μη χαθούν κι άλλες ανθρώπινες ζωές, να μην κλείσουν κι άλλα σπίτια, και να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο..
"Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα..."
8 Δεκ 2008
Κατι λέγαμε για ελπίδα..
Διαβάζω πως τα σχολεία ολόκληρης της χώρας θα είναι αύριο κλειστά. Πως τα πιτσιρίκια έχουν βγει στους δρόμους και κάνουν αυτό που μεγαλώνοντας όλοι ξεχνάμε : Φωνάζουν, διαμαρτύρονται, απαιτούν την απόδοση της δικαιοσύνης, την επιστροφή της δημοκρατίας σε αυτό το διαλυμένο κράτος.
ΜΠΡΑΒΟ στα παιδιά! Μπράβο, μπράβο,μπράβο..
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=965558&lngDtrID=244
ΜΠΡΑΒΟ στα παιδιά! Μπράβο, μπράβο,μπράβο..
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=965558&lngDtrID=244
Η χώρα μου στα πρωτοσέλιδα..
Σήμερα πηγαίνοντας για τη δουλειά, πήρα την 20minuten, την "City Press" ας πούμε της Ελβετίας. Κάθε μέρα περνάω από το ειδικό κουτάκι της και αρπάζω μία, για να διαβάζω στο λεωφορείο στο δρόμο για τη δουλειά. Πλησιάζοντας σήμερα για την καθιερωμένη μου εφημερίδα, αναρωτιόμουν.. "Λές να μας έχουν κράξει?Δε θα έχουν και άδικο..", σκεπτόμενη όλα τα απαράδεκτα και αδικαιολόγητα που συνέβησαν στην πατρίδα μου το περασμένο σ/κ. Παίρνω την εφημερίδα στα χέρια, και βλέπω στην πρώτη σελίδα έναν μεγαλεπίβολο τίτλο : "Ελλάδα : Σοβαρές αναταράξεις!". Από κάτω, μία από τις αμέτρητες φωτογραφίες της "εμπόλεμης" Αθήνας, που είδαμε όλοι τις περασμένες μέρες.
Και αισθάνομαι ντροπή, αγανάκτηση, απορία.
ΓΙΑΤΙ?
Γιατί ένα παιδί 15 χρονών?.. ΠΑΙΔΙ, ξέρετε τί σημαίνει παιδί? Σημαίνει ότι παρασύρεται, ότι κάνει τις χαζομάρες του, ότι επαναστατεί. Παιδί είναι ρε γμτ, μία νέα ψυχή που δικαιούται να κάνει λάθη. Θα σημάδευε ποτέ αυτός ο εγκληματίας ο "ειδικός φρουρός" το γιο του? Θα τον σκότωνε εν ψυχρώ?...
Κι από την άλλη, γιατί τόσες περιουσίες καμμένες? Παραμονές Χριστουγέννων, που οι περισσότερες πολιτισμένες πρωτεύουσες μπαίνουν στο ρυθμό των εορτών, ο κόσμος τριγυρνάει στους στολισμένους δρόμους και απολαμβάνει Χριστουγεννιάτικες μυρωδιές..Η Αθήνα, η Θεσαλλονίκη, τα Χανιά και τόσες άλλες πόλεις μυρίζουν καμμένο! "Η Αθήνα καίγεται" ήταν ο τίτλος του αναλυτικού άρθρου στην εφημερίδα που σας είπα. Καταστήματα, τράπεζες, αυτοκίνητα...άνθρωποι τραυματισμένοι, άνθρωποι που δεν μπορούσαν να πάρουν ανάσα από τα δακρυγόνα. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ? "Αυτή είναι η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία?" αναρωτήθηκε χτες ένας φίλος μου, και όλοι κουνήσαμε το κεφάλι..
Αισθάνομαι ντροπή. Ντροοοπή..
Για όλους και για όλα. Διότι η χώρα μας κάθε άλλο παρά δημοκρατική και πολιτισμένη δεν είναι, και τα γεγονότα του περασμένου Σαββατοκύριακου για μία ακόμη φορά μας το θύμισαν. Ο Μ. λέει ότι δεν έχουμε ελπίδα. Εγώ θέλω να ελπίζω ότι κάτι θα γίνει, και θα γίνουμε κι εμείς άνθρωποι. Ότι το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί στη ρίζα του, η αστυνομία θα καθαρίσει, οι φασίστες θα πάνε σπίτια τους, οι αναρχικοί θα βάλουν μυαλό και οι νέοι θα βγαίνουν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν, κι όχι να σκοτωθούν.
Όνειρο? Μπορεί.. Αφήστε με όμως να ονειρεύομαι, διαφορετικά δεν ξέρω τί άλλο μπορεί να μας ξημερώσει..
Και αισθάνομαι ντροπή, αγανάκτηση, απορία.
ΓΙΑΤΙ?
Γιατί ένα παιδί 15 χρονών?.. ΠΑΙΔΙ, ξέρετε τί σημαίνει παιδί? Σημαίνει ότι παρασύρεται, ότι κάνει τις χαζομάρες του, ότι επαναστατεί. Παιδί είναι ρε γμτ, μία νέα ψυχή που δικαιούται να κάνει λάθη. Θα σημάδευε ποτέ αυτός ο εγκληματίας ο "ειδικός φρουρός" το γιο του? Θα τον σκότωνε εν ψυχρώ?...
Κι από την άλλη, γιατί τόσες περιουσίες καμμένες? Παραμονές Χριστουγέννων, που οι περισσότερες πολιτισμένες πρωτεύουσες μπαίνουν στο ρυθμό των εορτών, ο κόσμος τριγυρνάει στους στολισμένους δρόμους και απολαμβάνει Χριστουγεννιάτικες μυρωδιές..Η Αθήνα, η Θεσαλλονίκη, τα Χανιά και τόσες άλλες πόλεις μυρίζουν καμμένο! "Η Αθήνα καίγεται" ήταν ο τίτλος του αναλυτικού άρθρου στην εφημερίδα που σας είπα. Καταστήματα, τράπεζες, αυτοκίνητα...άνθρωποι τραυματισμένοι, άνθρωποι που δεν μπορούσαν να πάρουν ανάσα από τα δακρυγόνα. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ? "Αυτή είναι η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία?" αναρωτήθηκε χτες ένας φίλος μου, και όλοι κουνήσαμε το κεφάλι..
Αισθάνομαι ντροπή. Ντροοοπή..
Για όλους και για όλα. Διότι η χώρα μας κάθε άλλο παρά δημοκρατική και πολιτισμένη δεν είναι, και τα γεγονότα του περασμένου Σαββατοκύριακου για μία ακόμη φορά μας το θύμισαν. Ο Μ. λέει ότι δεν έχουμε ελπίδα. Εγώ θέλω να ελπίζω ότι κάτι θα γίνει, και θα γίνουμε κι εμείς άνθρωποι. Ότι το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί στη ρίζα του, η αστυνομία θα καθαρίσει, οι φασίστες θα πάνε σπίτια τους, οι αναρχικοί θα βάλουν μυαλό και οι νέοι θα βγαίνουν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν, κι όχι να σκοτωθούν.
Όνειρο? Μπορεί.. Αφήστε με όμως να ονειρεύομαι, διαφορετικά δεν ξέρω τί άλλο μπορεί να μας ξημερώσει..
5 Δεκ 2008
Θα σε πάρω να φύγουμε..
..για το γύρο του κόσμου!
Καλημερούδια σας!Σήμερα η μέρα μου ξεκίνησε στραβά..Κατ'αρχάς, δεν άνοιγαν με τίποτα τα μάτια μου. Κουμπότρυπες σας λέω, με το ζόρι έβλεπα! Μετά ανοίγω το παράθυρο για να δροσιστεί το δωμάτιο, και ακούω τη βροχή να πέφτει με ορμή! "ωωωραία, πάλι μούσκεμα θα γίνουμε", σκέφτηκα! Ντύθηκα, κι εκεί που ετοιμαζόμουν να ξεκινήσω με τον Πίκο και το Γιωργάκη, τον καλεσμένο μας ντε, χτυπάει το κινητό του Πίκου μου και τον χώνουν να κάνει δουλειά από το σπίτι."Καλή δύναμη!", του λέω και ξεκινάω μόνη μου για τη στάση του λεωφορείου. Ευτυχώς, η βροχή είχε σταματήσει κι έτσι γλύτωσα το πρωινό ντουσάκι..
Φτάνοντας στη δουλειά, ανοίγω το εμαιλ μου, και βλέπω ότι ο διευθυντής της τράπεζας στην οποία εργάζομαι αυτή τη στιγμή ως εξωτερική συνεργάτης, πέθανε στα καλά του καθουμένου, σε ηλικία 52 μόνο ετών!!Ναι σας λέω, στα καλά καθούμενα!..Κρίμα, κρίμα, κρίμα..
Με αυτά και μ'αυτά, διάθεση για δουλειά δεν είχα. Κι έτσι, τί έκανα? Άρχισα να ταξιδεύω. Αυτή τη φορά, για την επίσημη αγαπημένη του Πίκου μου..την Κρήτη! "Πέταξα" μέσα από το Ιντερνετ μέχρι τις παραλίες, τα βουνά της, την κουζίνα της..Πέρασα πάνω από το ξενοδοχειάκι, ή καλύτερα τα ενοικιαζόμενα, που έχει η Πικο-οικογένεια στο Κολυμπάρι, διάβασα για το ξακουστό πανηγύρι του 15-Αύγουστου στο μοναστήρι της Γωνιάς, και φυσικά έστειλα αμέσως ένα εμαιλ στον Πίκο μου, με τίτλο "ΘΑ ΜΕ ΠΑΑΑΑΑΣ?"..
Απάντηση δεν πήρα ακόμη, διότι έχει πήξει ο κακομοίρης σήμερα..Κάτι μου λέει όμως, ότι θα με πάει :) :) :)
Μόλις είχα μόλις τελειώσει με το νοητικό μου ταξιδάκι, έρχεται μία συνάδελφος και μου δίνει μία κάρτα από το Μάτσου Πίτσου.. "Αυτή την κάρτα την έστειλε η συνάδελφός μας η Ανίτα! Εδώ και μερικους μήνες ξεκίνησε ένα ταξίδι στον κόσμο, και μας στέλνει κάρτες από διάφορα μέρη που επισκέπτεται..Δώσε την στον επόμενο, να τη διαβάσουν όλοι :)"..Ενθουσιάστηκα. Στην καρτούλα είχε μία διεύθυνση στο ιντερνετ. Την έβαλα στο Address Bar, και βρέθηκα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα στη..βαλίτσα τους!Φωτογραφίες από τα μέρη που έχουν επισκεφθεί από τις 08.08.2008 που ξεκίνησαν το ταξίδι τους, και το πλάνο μέχρι τα τέλη Μάρτη του 2009 που θα ξαναγυρίσουν στη Ζυρίχη..Αν θέλετε, ρίξτε μια ματιά εδώ στα δεξιά, και θα βρείτε κι εσείς το Λινκ!!
Με αυτά και μ'αυτά, πέρασε σήμερα η μέρα..Και πήγε η ώρα 10, και ακόμη δουλειά δεν έχω κάνει! Και μόλις είδα και μία είδηση στην εφημερίδα της Ζυρίχης ότι υπάρχουν υποψίες ότι ο διευθυντής που προαναφέραμε μπορεί και να αυτοκτόνησε! Μακριά από μας, και τα λεφτά, και οι ευθύνες, και τα άγχη..Καλά να είμαστε, την υγειά μας να έχουμε, και να ζούμε καλά!
Άντε καλή σας μέρα..
Καλημερούδια σας!Σήμερα η μέρα μου ξεκίνησε στραβά..Κατ'αρχάς, δεν άνοιγαν με τίποτα τα μάτια μου. Κουμπότρυπες σας λέω, με το ζόρι έβλεπα! Μετά ανοίγω το παράθυρο για να δροσιστεί το δωμάτιο, και ακούω τη βροχή να πέφτει με ορμή! "ωωωραία, πάλι μούσκεμα θα γίνουμε", σκέφτηκα! Ντύθηκα, κι εκεί που ετοιμαζόμουν να ξεκινήσω με τον Πίκο και το Γιωργάκη, τον καλεσμένο μας ντε, χτυπάει το κινητό του Πίκου μου και τον χώνουν να κάνει δουλειά από το σπίτι."Καλή δύναμη!", του λέω και ξεκινάω μόνη μου για τη στάση του λεωφορείου. Ευτυχώς, η βροχή είχε σταματήσει κι έτσι γλύτωσα το πρωινό ντουσάκι..
Φτάνοντας στη δουλειά, ανοίγω το εμαιλ μου, και βλέπω ότι ο διευθυντής της τράπεζας στην οποία εργάζομαι αυτή τη στιγμή ως εξωτερική συνεργάτης, πέθανε στα καλά του καθουμένου, σε ηλικία 52 μόνο ετών!!Ναι σας λέω, στα καλά καθούμενα!..Κρίμα, κρίμα, κρίμα..
Με αυτά και μ'αυτά, διάθεση για δουλειά δεν είχα. Κι έτσι, τί έκανα? Άρχισα να ταξιδεύω. Αυτή τη φορά, για την επίσημη αγαπημένη του Πίκου μου..την Κρήτη! "Πέταξα" μέσα από το Ιντερνετ μέχρι τις παραλίες, τα βουνά της, την κουζίνα της..Πέρασα πάνω από το ξενοδοχειάκι, ή καλύτερα τα ενοικιαζόμενα, που έχει η Πικο-οικογένεια στο Κολυμπάρι, διάβασα για το ξακουστό πανηγύρι του 15-Αύγουστου στο μοναστήρι της Γωνιάς, και φυσικά έστειλα αμέσως ένα εμαιλ στον Πίκο μου, με τίτλο "ΘΑ ΜΕ ΠΑΑΑΑΑΣ?"..
Απάντηση δεν πήρα ακόμη, διότι έχει πήξει ο κακομοίρης σήμερα..Κάτι μου λέει όμως, ότι θα με πάει :) :) :)
Μόλις είχα μόλις τελειώσει με το νοητικό μου ταξιδάκι, έρχεται μία συνάδελφος και μου δίνει μία κάρτα από το Μάτσου Πίτσου.. "Αυτή την κάρτα την έστειλε η συνάδελφός μας η Ανίτα! Εδώ και μερικους μήνες ξεκίνησε ένα ταξίδι στον κόσμο, και μας στέλνει κάρτες από διάφορα μέρη που επισκέπτεται..Δώσε την στον επόμενο, να τη διαβάσουν όλοι :)"..Ενθουσιάστηκα. Στην καρτούλα είχε μία διεύθυνση στο ιντερνετ. Την έβαλα στο Address Bar, και βρέθηκα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα στη..βαλίτσα τους!Φωτογραφίες από τα μέρη που έχουν επισκεφθεί από τις 08.08.2008 που ξεκίνησαν το ταξίδι τους, και το πλάνο μέχρι τα τέλη Μάρτη του 2009 που θα ξαναγυρίσουν στη Ζυρίχη..Αν θέλετε, ρίξτε μια ματιά εδώ στα δεξιά, και θα βρείτε κι εσείς το Λινκ!!
Με αυτά και μ'αυτά, πέρασε σήμερα η μέρα..Και πήγε η ώρα 10, και ακόμη δουλειά δεν έχω κάνει! Και μόλις είδα και μία είδηση στην εφημερίδα της Ζυρίχης ότι υπάρχουν υποψίες ότι ο διευθυντής που προαναφέραμε μπορεί και να αυτοκτόνησε! Μακριά από μας, και τα λεφτά, και οι ευθύνες, και τα άγχη..Καλά να είμαστε, την υγειά μας να έχουμε, και να ζούμε καλά!
Άντε καλή σας μέρα..
4 Δεκ 2008
Σοκολατάκια, Μελομακάρονα ή Κουραμπιέδες?!
Σας άνοιξα την όρεξη? Τη δικιά μου να δείτε, που θέλω μελομακαρονάκια και σιγά μη βρω πουθενά εδώ τριγύρω!!Λέω να στρωθώ στο ψήσιμο αυτό το σου κου, να φτιάξω ένα πρώτο ταψάκι, να δω πώς θα μου βγουν!Αφήστε τα, κι έχω χάσει τη θρυλική συνταγή μου και πρέπει τώρα να βρω καινούρια! Μεγάλο πρόβλημα να βρεις καλή μελομακαρονοσυνταγή! Για κουραμπιέδες δε, ούυυτε συζήτηση!Άπαπα, όλο ζάχαρη είναι!Αφήστε που λερώνουν και απίστευτα οι άτιμοι!!
Εδώ έχουν ξεπροβάλλει από παντού Χριστουγεννιάτικα Σοκολατάκια!Με κόλιανδρο, με κανέλα, με γεύση από μπισκότο, με κρέμα, με καφέ, με τον ίδιο τον Άγιο βασίλη μέσα..Τί να σας λέω!Όρεξη, λεφτά, και περιθώριο για έξτρα κιλά να έχει κανείς, και θα αισθανθεί ο βασιλιάς της Χριστουγεννιάτικης Σοκολάτας!!! Μέσα σε όλα τ'άλλα, έχουν ξεπροβάλλει τώρα και οι Χριστουγεννιάτικες αγορές, σε κάθε γωνιά της πόλης! Άλλος πουλάει λουκάνικα και αλλαντικά, άλλος Raclette (ένα ιδιαίτερα..ευωδιαστό τυράκι λιωμένο!!), άλλος μπισκοτάκια, κουλουράκια, κάστανα, στολίδια για το σπίτι, κεράκια..Απ'όλα έχει ο μπαξές! Την καλύτερη Χριστουγεννιάτικη αγορά την είχα πετύχει πάντως στο παλιό μου το "χωριό", το Ingolstadt..Ίσως να ήταν και η πρώτη εντύπωση, δεν ξέρω..Μέχρι τότε όμως, δεν είχα ξαναδεί Χριστουγεννιάτικες αγορές πουθενά, και όταν είχα σκάσει μύτη εκεί στην αγορά του Ινγκολστατ, ήταν τέλεια.. Μυρωδιές γνήσιες από διάφορες κουζίνες του κόσμου, άπειρα γλυκά, σοκολατένια φρούτα, καραμέλες, ξύλινα αντικείμενα, Χριστουγεννιάτικα στολίδια.. Είχα μείνει και κοίταζα σα χαμένη - Αφού και τα παιδάκια, λιγότερα είχαν ενθουσιαστεί από μένα! Έκτοτε, όπου κι αν πήγαινα τα Χριστούγεννα, πάντα πετύχαινα και μια αγορούλα..Στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στο Μόναχο, τη Νυρεμβέργη..Στο καταπληκτικό Rothenburg ob der Tauber (γκουκλίστε το, αξίζει!!Είναι το πιο Χριστουγεννιάτικο χωριό που είδα ποτέ στη ζωή μου!!), στην Αθήνα (όταν οι καιροσκόποι δεν σκοτώνονταν με τον Αθηναϊκό δήμαρχο δηλαδή!!), και τώρα και στη Ζυρίχη!!! Μόνο στο Λίχτενστάην δεν είδα ακόμα αγορά, κάτι μου λέει όμως ότι και το βουκολικό χωριό δε θα μείνει έξω από το χορό :P
Εν κατακλείδι όμως, εμένα μου ΑΡΕΣΟΥΝ οι αγορούλες αυτές..Διότι χαζεύεις τον κόσμο που τριγυρνάει, μυρίζεις όλων των ειδών τις Χριστουγεννιάτικες μυρωδιές, από το Glühwein μέχρι τα καραμελωμένα αμύγδαλα και τα Lebkuchen, και σε βάζουν όσο να πεις στο κλίμα των Χριστουγέννων. Χρωματίζουν την καθημερινότητά σου, και σε κάνουν να αισθάνεσαι λίγο παιδί, όταν χάνεσαι μέσα στα πολύχρωμα φωτάκια τους, κρύβεσαι πίσω από τα έλατα, και τρως Χιονόμπαλες ( ναι ναι, κι απ'αυτό έχει ο μπαξές!!)..
Άντε, με αυτά κ μ'αυτά μου άνοιξε η όρεξη πάλι! Θα πάω σούπερ μάρκετ σήμερα, να αγοράσω όλα τα προαπαιτούμενα για να συνεχίσω την παράδοση των μελομακάρονων..μια παράδοση που ξεκίνησε από εκείνο το μικρό μου δωματιάκι στο Ingolstadt το 2003, συνεχίστηκε στο σπιτάκι μου στον St. Stefan, και τώρα φιλοξενείται στη Ζυρίχη!!
Και ναι, μην ανησυχείτε..ΘΑ ΦΕΡΩ ΕΝΑ ΤΑΨΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ την επόμενη βδομάδα - Αν δε μου τα φάνε οι πεινασμένοι Ελβετοί στο αεροδρόμιο that is :)
Καλή σας μελομακαρομέεεεεερα :) :) :)
Εδώ έχουν ξεπροβάλλει από παντού Χριστουγεννιάτικα Σοκολατάκια!Με κόλιανδρο, με κανέλα, με γεύση από μπισκότο, με κρέμα, με καφέ, με τον ίδιο τον Άγιο βασίλη μέσα..Τί να σας λέω!Όρεξη, λεφτά, και περιθώριο για έξτρα κιλά να έχει κανείς, και θα αισθανθεί ο βασιλιάς της Χριστουγεννιάτικης Σοκολάτας!!! Μέσα σε όλα τ'άλλα, έχουν ξεπροβάλλει τώρα και οι Χριστουγεννιάτικες αγορές, σε κάθε γωνιά της πόλης! Άλλος πουλάει λουκάνικα και αλλαντικά, άλλος Raclette (ένα ιδιαίτερα..ευωδιαστό τυράκι λιωμένο!!), άλλος μπισκοτάκια, κουλουράκια, κάστανα, στολίδια για το σπίτι, κεράκια..Απ'όλα έχει ο μπαξές! Την καλύτερη Χριστουγεννιάτικη αγορά την είχα πετύχει πάντως στο παλιό μου το "χωριό", το Ingolstadt..Ίσως να ήταν και η πρώτη εντύπωση, δεν ξέρω..Μέχρι τότε όμως, δεν είχα ξαναδεί Χριστουγεννιάτικες αγορές πουθενά, και όταν είχα σκάσει μύτη εκεί στην αγορά του Ινγκολστατ, ήταν τέλεια.. Μυρωδιές γνήσιες από διάφορες κουζίνες του κόσμου, άπειρα γλυκά, σοκολατένια φρούτα, καραμέλες, ξύλινα αντικείμενα, Χριστουγεννιάτικα στολίδια.. Είχα μείνει και κοίταζα σα χαμένη - Αφού και τα παιδάκια, λιγότερα είχαν ενθουσιαστεί από μένα! Έκτοτε, όπου κι αν πήγαινα τα Χριστούγεννα, πάντα πετύχαινα και μια αγορούλα..Στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στο Μόναχο, τη Νυρεμβέργη..Στο καταπληκτικό Rothenburg ob der Tauber (γκουκλίστε το, αξίζει!!Είναι το πιο Χριστουγεννιάτικο χωριό που είδα ποτέ στη ζωή μου!!), στην Αθήνα (όταν οι καιροσκόποι δεν σκοτώνονταν με τον Αθηναϊκό δήμαρχο δηλαδή!!), και τώρα και στη Ζυρίχη!!! Μόνο στο Λίχτενστάην δεν είδα ακόμα αγορά, κάτι μου λέει όμως ότι και το βουκολικό χωριό δε θα μείνει έξω από το χορό :P
Εν κατακλείδι όμως, εμένα μου ΑΡΕΣΟΥΝ οι αγορούλες αυτές..Διότι χαζεύεις τον κόσμο που τριγυρνάει, μυρίζεις όλων των ειδών τις Χριστουγεννιάτικες μυρωδιές, από το Glühwein μέχρι τα καραμελωμένα αμύγδαλα και τα Lebkuchen, και σε βάζουν όσο να πεις στο κλίμα των Χριστουγέννων. Χρωματίζουν την καθημερινότητά σου, και σε κάνουν να αισθάνεσαι λίγο παιδί, όταν χάνεσαι μέσα στα πολύχρωμα φωτάκια τους, κρύβεσαι πίσω από τα έλατα, και τρως Χιονόμπαλες ( ναι ναι, κι απ'αυτό έχει ο μπαξές!!)..
Άντε, με αυτά κ μ'αυτά μου άνοιξε η όρεξη πάλι! Θα πάω σούπερ μάρκετ σήμερα, να αγοράσω όλα τα προαπαιτούμενα για να συνεχίσω την παράδοση των μελομακάρονων..μια παράδοση που ξεκίνησε από εκείνο το μικρό μου δωματιάκι στο Ingolstadt το 2003, συνεχίστηκε στο σπιτάκι μου στον St. Stefan, και τώρα φιλοξενείται στη Ζυρίχη!!
Και ναι, μην ανησυχείτε..ΘΑ ΦΕΡΩ ΕΝΑ ΤΑΨΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ την επόμενη βδομάδα - Αν δε μου τα φάνε οι πεινασμένοι Ελβετοί στο αεροδρόμιο that is :)
Καλή σας μελομακαρομέεεεεερα :) :) :)
3 Δεκ 2008
Περααασαμε ωραια, με τούτη την παρέα!!
Καλησπερούυυδια σας!Μετά από μία ιδιαίιιτερα γεμάτη και ζουμερή μέρα στη δουλειά, με εφαρμογές να σκάνε, βάσεις να μπουκώνουν, μωρά να κλαίνε και τηλέφωνα να βαράνε, μπορώ να πω πως χαίιιρομαι που η ώρα είναι ήδη 4 παρά, και σε μια ωρίτσα μπορώ να εεεξαφανιστώ και να πάω επιτέλους κι εγώ στο σπιτάκι μου!!
Στο οποίο θα πάω να συμμαζέψω, να βάλω πλυντηριάκι, και να ξαναστρώσω το κρεβάτι των φιλοξενούμενων, αυτή τη φορά για τον φίλο μας τον George από το Λονδίνο.
Περάσαμε τέλεια που λέτε την περασμένη βδομάδα με τα Φουλοσπανάκια!!Βόλτες κάναμε, στο φαί σκάσαμε, βρωμίσαμε και σκααατίλα (με το συμπάθειο, αλλά έτσι μύριζε το φοντύ στο Le Dezaley- και τα ρούχα μας φυσικά, που ποτίσανε από τη φοβερή αυτή μυρωδιά!!), επισκεφτήκαμε και το Λιχτενστάην (μη μου πείτε, καιρό είχατε να το ακούσατε το βουκολικό χωριό,εεε?), φάγαμε και τις σοκολάτες μας, ξυλιάσαμε από το κρύο, κάναμε βόλτες στα χιόνια, και βγάλαμε και τις φωτογραφιούλες μας κάτω από όλα τα φωτισμένα και Χριστουγεννιάτικα σημεία της πόλης..Μαγεία που σας λέω!!!
Όλα καλά!Και τώρα μετράμε ανάποδα, για τις επόμενες αφίξεις και τις αναχωρήσεις. Η Πανσιόν "Η ωραία Ελβετία" όπως μας βάφτισε και η φιλενάδα μου η Κ., καλά κρατεί!!! Να μας ξανάρθετε οι παλιοί, και να μας πρωτο-έρθετε οι φρέσκοι!!!
'Ετσι που λέτε κυλάει ο καιρός και στην παγωμένη Ζυρίχη, και το ρολόι έχει αρχίσει να γυρνάει πλέον ανάποδα..Αντί να μετράμε ώρες παραπάνω, μετράμε ώρες παρακάτω..από το νέο χρόνο ντε, που σύντομα - ναι ναι, πολύ σύντομα!!- θα ξεπροβάλλει από τη γωνία!
Πότε πέρασε κι αυτή η χρονιά! Πού μας βρήκε όταν ξεκίνησε, και πού μας βρίσκει τώρα στα τέλη της! Όσο "ήρεμη" και "προβλέψιμη" ήταν η περσινή χρονιά, το 2007 ντε, τόσο γεμάτη και ζουμερή ήταν η φετινή. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά για ένα επόμενο ποστάκι, που θα μας βρει να πλησιάζουμε ακόμη πιο κοντά στο 2009!!
Εγώ μέχρι τότε, έχω να καλωσορίσω τη μπουρμπουλίτσα μου και πάλι στα μέρη μας, μαζί με την κουμπαρούλα και την Ζανετούλα, να κάνουμε τις βόλτες μας, να πάω για τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια μου με τον Πίκο μου, να πεταχτούμε 2 φορές μέχρι την πατρίδα, και να κάνουμε έεεενα σωρό άλλα πραγματάκια ακόμα!Φτου φτου, καλά να είμαστε, την υγειά μας να έχουμε, και όλα τ'άλλα θα έρθουν στην ώρα τους!
Καλό ταξίδι να ευχηθώ λοιπόν στα Φουλάκια μου και τα Σπανάκια μου, να τα ευχαριστήσω παααρα πολύ για την υπέροχη συγκατοίκηση, και να τους πω όλο χαρα..
ΝΑ ΜΑΣ ΞΑΝΑΡΘΕΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!
Πολλά φιλάκια!!
Στο οποίο θα πάω να συμμαζέψω, να βάλω πλυντηριάκι, και να ξαναστρώσω το κρεβάτι των φιλοξενούμενων, αυτή τη φορά για τον φίλο μας τον George από το Λονδίνο.
Περάσαμε τέλεια που λέτε την περασμένη βδομάδα με τα Φουλοσπανάκια!!Βόλτες κάναμε, στο φαί σκάσαμε, βρωμίσαμε και σκααατίλα (με το συμπάθειο, αλλά έτσι μύριζε το φοντύ στο Le Dezaley- και τα ρούχα μας φυσικά, που ποτίσανε από τη φοβερή αυτή μυρωδιά!!), επισκεφτήκαμε και το Λιχτενστάην (μη μου πείτε, καιρό είχατε να το ακούσατε το βουκολικό χωριό,εεε?), φάγαμε και τις σοκολάτες μας, ξυλιάσαμε από το κρύο, κάναμε βόλτες στα χιόνια, και βγάλαμε και τις φωτογραφιούλες μας κάτω από όλα τα φωτισμένα και Χριστουγεννιάτικα σημεία της πόλης..Μαγεία που σας λέω!!!
Όλα καλά!Και τώρα μετράμε ανάποδα, για τις επόμενες αφίξεις και τις αναχωρήσεις. Η Πανσιόν "Η ωραία Ελβετία" όπως μας βάφτισε και η φιλενάδα μου η Κ., καλά κρατεί!!! Να μας ξανάρθετε οι παλιοί, και να μας πρωτο-έρθετε οι φρέσκοι!!!
'Ετσι που λέτε κυλάει ο καιρός και στην παγωμένη Ζυρίχη, και το ρολόι έχει αρχίσει να γυρνάει πλέον ανάποδα..Αντί να μετράμε ώρες παραπάνω, μετράμε ώρες παρακάτω..από το νέο χρόνο ντε, που σύντομα - ναι ναι, πολύ σύντομα!!- θα ξεπροβάλλει από τη γωνία!
Πότε πέρασε κι αυτή η χρονιά! Πού μας βρήκε όταν ξεκίνησε, και πού μας βρίσκει τώρα στα τέλη της! Όσο "ήρεμη" και "προβλέψιμη" ήταν η περσινή χρονιά, το 2007 ντε, τόσο γεμάτη και ζουμερή ήταν η φετινή. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά για ένα επόμενο ποστάκι, που θα μας βρει να πλησιάζουμε ακόμη πιο κοντά στο 2009!!
Εγώ μέχρι τότε, έχω να καλωσορίσω τη μπουρμπουλίτσα μου και πάλι στα μέρη μας, μαζί με την κουμπαρούλα και την Ζανετούλα, να κάνουμε τις βόλτες μας, να πάω για τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια μου με τον Πίκο μου, να πεταχτούμε 2 φορές μέχρι την πατρίδα, και να κάνουμε έεεενα σωρό άλλα πραγματάκια ακόμα!Φτου φτου, καλά να είμαστε, την υγειά μας να έχουμε, και όλα τ'άλλα θα έρθουν στην ώρα τους!
Καλό ταξίδι να ευχηθώ λοιπόν στα Φουλάκια μου και τα Σπανάκια μου, να τα ευχαριστήσω παααρα πολύ για την υπέροχη συγκατοίκηση, και να τους πω όλο χαρα..
ΝΑ ΜΑΣ ΞΑΝΑΡΘΕΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!
Πολλά φιλάκια!!
26 Νοε 2008
Χριστούγεννα έρχονται στην πόλη..
Καλημέεερα σας! Τί κάνετε, καλά? Εμείς κρυώωωνουμε!!Κρύο κρύο,καιρός για δύο που λένε! Μακάρι να μπορούσα κι εγώ κι ο Πίκος μου να την σκαπουλάρουμε μια μέρα από τη δουλειά, και να κάνουμε βολτίτσες!Αλλά βλέπετε, κάνουμε οικονομία στην άδεια, διότι με τη νεά χρονιά θα τρέχουμε συχνά πυκνά στα ελληνικά εδάφη για τις..ετοιμασίες!!
Που λέτε λοιπόν, η πόλη μας φόρεσε την προηγούμενη βδομάδα τα καλά της!!Φωτάκια, στολίδια, Χριστουγεννιάτικες αγορές και Αγιοβασίληδες ξεπροβάλλουν από κάθε πλευρά της πόλης, και πολύ μας αρέσει!!Είναι μαγευτικά, και πού να τα δείτε και χιονισμένα! Χτες είχα πάει για μια βόλτα στο κέντρο με τη φιλενάδα μου την Π.!!Περάσαμε από το Ζορο για να χαζέψουμε νυφικά, και ενθουσιαστήκαμε! Ήταν μία κοπελίτσα εκεί και έκανε πρόβα νυφικού, και έπρεπε να την δείτε..Είχε έεενα τρακ, ένα άγχος! Το πιο αστείο ήταν οι φάτσες οι δικές μας, όταν μπήκαμε στο κατάστημα. Μου λέει η Π "Ρε συ, τώρα εμείς δηλαδή πώς κοιτάμε τα νυφικά που κρέμονται? Σαν να κοιτάμε μπλούζες?!"..σκάσαμε και οι δυο στα γέλια. "Βρε Π. μου , της λεώ, τιμές έχουν?" ..αρχίζει η Π. να ψάχνει το μαγικό καρτελάκι. "Να να, το βρήκα" μου λέει. "Αυτό είναι Pronovias και κοστίζει 2300 φράγκουλα"..Κάντε την μετατροπή, γύρω στα 1700 ευρώ. Για να στο ράψουν και να το αγοράσεις. Δεν είναι και τόσο κακό,ε?!
Να μη σας τα πολυλέω, χαζέψαμε, κάναμε την πλάκα μας, ψηφίσαμε τον συμπατριώτη τον Demetrios για το καταπληκτικό του design στα νυφικά, και την κάναμε για το cake friends για ζεστή σοκολάτα!!
Ααααυτό μου αρέσει σε αυτή την πόλη! Όλα είναι κοντά, μπορείς να πας από τη μια άκρη της στην άλλη με 1-2 τραμ, και παντού βρίσκεις μία γλυκιά καφετέρια, ένα όμορφο μπαράκι, μία μπυραρία ή ένα ιταλικό εστιατόριο για να φας και να πιεις το κατιτίς σου!
Which reminds me, θα πρέπει κάποια στιγμή να σας βγάλω ένα "που να πας" οδηγό της Ζυρίχης, για την καλύτερη μπύρα, το καλύτερο παγωτό, τον καπουτσίνο, τα μακαρόνια κι ότι άλλο θελήσει η καρδιά σου.
Και για να ξανα-απαντήσω στην ερώτηση που μου έκανε χτες η Π. όσο πίναμε τη σοκολάτα μας στο Cake Friends, όχι δεν έχω προλάβει να βαρεθώ ούτε μια στιγμή σε αυτή την πόλη. Σε σημείο που παρακαλάω ώρες ώρες να βαρεθώ για λίγο, μπας και καταφέρω να τελειώσω ποτέ αυτόν τον πίνακα που έχω αρχίσει να φτιάχνω εδώ και κάμποσο καιρό, και τον κρεμάσω επιτέλους στο σαλονάκι μας!!
Αύριο περιμένουμε και νέους καλεσμένους in town!Τα Φουλάκια και τα Σπανάκια!!! Χα χα χα, βρήκα πάλι παρατσούκλια, χαχαχα! Ναι λοιπόν, περιμένουμε τους γονείς μας να έρθουν όλοι μαζί, και να περάσουμε μια βδομαδούλα μούρλια!!Με εκδρούλες, με Φοντύ, με βόλτες στην πόλη, και πολλά πολλά ακόμα!!!
'Αντε, σας αφήνω να επιστρέψω στα εργατικά μου καθήκοντα, διότι σήμερα τα τηλέφωνα βαράνε κάθε λίγο, και δε με αφήνουν να ....
...πατήσω ούτε ένα "Publish Post"! Και ναιιι λοιπόν, η ώρα αισίως πήγε 6 παρά, για να πατήσω το publish post!Διότι το τηλέφωνο ξαναχτύπησε, τα μήτινγκ ακολούθησαν, κι εγώ τώρα σας χαιιιιρετώ, να παώ κι εγώ καμιά φορά στο σπιτάκι μου, να στρώσω το κόκκινο χαλί!!!
Φιλάκιαααααααααα!!!!!
Που λέτε λοιπόν, η πόλη μας φόρεσε την προηγούμενη βδομάδα τα καλά της!!Φωτάκια, στολίδια, Χριστουγεννιάτικες αγορές και Αγιοβασίληδες ξεπροβάλλουν από κάθε πλευρά της πόλης, και πολύ μας αρέσει!!Είναι μαγευτικά, και πού να τα δείτε και χιονισμένα! Χτες είχα πάει για μια βόλτα στο κέντρο με τη φιλενάδα μου την Π.!!Περάσαμε από το Ζορο για να χαζέψουμε νυφικά, και ενθουσιαστήκαμε! Ήταν μία κοπελίτσα εκεί και έκανε πρόβα νυφικού, και έπρεπε να την δείτε..Είχε έεενα τρακ, ένα άγχος! Το πιο αστείο ήταν οι φάτσες οι δικές μας, όταν μπήκαμε στο κατάστημα. Μου λέει η Π "Ρε συ, τώρα εμείς δηλαδή πώς κοιτάμε τα νυφικά που κρέμονται? Σαν να κοιτάμε μπλούζες?!"..σκάσαμε και οι δυο στα γέλια. "Βρε Π. μου , της λεώ, τιμές έχουν?" ..αρχίζει η Π. να ψάχνει το μαγικό καρτελάκι. "Να να, το βρήκα" μου λέει. "Αυτό είναι Pronovias και κοστίζει 2300 φράγκουλα"..Κάντε την μετατροπή, γύρω στα 1700 ευρώ. Για να στο ράψουν και να το αγοράσεις. Δεν είναι και τόσο κακό,ε?!
Να μη σας τα πολυλέω, χαζέψαμε, κάναμε την πλάκα μας, ψηφίσαμε τον συμπατριώτη τον Demetrios για το καταπληκτικό του design στα νυφικά, και την κάναμε για το cake friends για ζεστή σοκολάτα!!
Ααααυτό μου αρέσει σε αυτή την πόλη! Όλα είναι κοντά, μπορείς να πας από τη μια άκρη της στην άλλη με 1-2 τραμ, και παντού βρίσκεις μία γλυκιά καφετέρια, ένα όμορφο μπαράκι, μία μπυραρία ή ένα ιταλικό εστιατόριο για να φας και να πιεις το κατιτίς σου!
Which reminds me, θα πρέπει κάποια στιγμή να σας βγάλω ένα "που να πας" οδηγό της Ζυρίχης, για την καλύτερη μπύρα, το καλύτερο παγωτό, τον καπουτσίνο, τα μακαρόνια κι ότι άλλο θελήσει η καρδιά σου.
Και για να ξανα-απαντήσω στην ερώτηση που μου έκανε χτες η Π. όσο πίναμε τη σοκολάτα μας στο Cake Friends, όχι δεν έχω προλάβει να βαρεθώ ούτε μια στιγμή σε αυτή την πόλη. Σε σημείο που παρακαλάω ώρες ώρες να βαρεθώ για λίγο, μπας και καταφέρω να τελειώσω ποτέ αυτόν τον πίνακα που έχω αρχίσει να φτιάχνω εδώ και κάμποσο καιρό, και τον κρεμάσω επιτέλους στο σαλονάκι μας!!
Αύριο περιμένουμε και νέους καλεσμένους in town!Τα Φουλάκια και τα Σπανάκια!!! Χα χα χα, βρήκα πάλι παρατσούκλια, χαχαχα! Ναι λοιπόν, περιμένουμε τους γονείς μας να έρθουν όλοι μαζί, και να περάσουμε μια βδομαδούλα μούρλια!!Με εκδρούλες, με Φοντύ, με βόλτες στην πόλη, και πολλά πολλά ακόμα!!!
'Αντε, σας αφήνω να επιστρέψω στα εργατικά μου καθήκοντα, διότι σήμερα τα τηλέφωνα βαράνε κάθε λίγο, και δε με αφήνουν να ....
...πατήσω ούτε ένα "Publish Post"! Και ναιιι λοιπόν, η ώρα αισίως πήγε 6 παρά, για να πατήσω το publish post!Διότι το τηλέφωνο ξαναχτύπησε, τα μήτινγκ ακολούθησαν, κι εγώ τώρα σας χαιιιιρετώ, να παώ κι εγώ καμιά φορά στο σπιτάκι μου, να στρώσω το κόκκινο χαλί!!!
Φιλάκιαααααααααα!!!!!
12 Νοε 2008
I'm waiting for youuuu...
Καλημερούυυδια!! Τετάρτη, 12 Νοέμβρη σήμερα, και στο ραδιόφωνο ακούω τις μελωδικές νότες του I'm waiting for you της Maggie Reilly. Tο ρεφραινάκι λέει λοιπόν "Ι'm waiting for you.." κι εγώ τραγουδάω μαζί περιμένοντας, ποιόν άλλον, τη μπουρμπουλίτσα μου!!!! Αυτή τη στιγμή θα έχει μπει στο τρένο και θα ξεκινάει από το Μιλάνο για να έρθει στη Ζυριχούλααα!!Μαζί με το Σταυρούκο της!Και ναι, θα περάσουμε για μία ακόμη φορά τέεελεια, καλά να είμαστε!!
Το περασμένο σου-κου είχαμε εδώ το ζεύγος Φωνη όπως σας είπα, και περάσαμε σουπερ!!Τριγυρίσαμε στην ηλιόλουστη Ζυριχούλα (σας το έχω πει, κάθε φορά που έρχεστε από την πατρίδα φέρνετε τον ήλιο μαζί.Ναι σας λέω, έχω κάνει σχετική έρευνα!!), πήγαμε βόλτες στη λίμνη και τα καταστήματα, φάγαμε τα λουκανικάκια και τα παγωτά μας, τις σοκολάτες μας και τα φοντύ! Να μας ξανάρθετε, και όπως είπαμε, την επόμενη φορά θα πάμε και βόλτα με τα ποδήλατα, και βόλτα στο βουνό, και στο Cake Friends θα πάμε για γευστικότατο κέηκ με καφέ και στο καπάκι για Σούσι στα Sushi Sins :D :D Ναι ναι Δ. μου, για σένα ειδικά !!!
Που λέτε λοιπόν, η μέρα σήμερα κύλησε νεράκι. Άρχισα να σας γράφω αυτό το ποστάκι στις 11, μετά κατα τις 12 έπιασα την πάρλα με τη φιλενάδα μου από τη ΒουΦου, κι αφότου είπαμε όλα τα νέα και τα παλιά μας, συνεχίσαμε τη δουλειά μας. Να μου λείπουν σας παρακαλώ τα σχόλια τύπου "Α καλάαα, εσύ σκοτώνεσαι στη δουλειά!", διότι η αλήθεια είναι ότι έχω βγει σαν το ζητιάνο και ζητάω να μου δώσουν κάτι να κάνω για να περάσει η ώρα μου. Μα, 100 φορές σας λέω να μην προλαβαίνω να ανασάνω, παρά αυτό το "τί θα κάνω για να περάσει η ώρα μου"..Γερμανικά διάβασα, τα νέα τα διάβασα, ενημερώθηκα για τα ρούχα που φόραγε ο Ομπαμάκος στην πρώτη του επίσκεψη στον Τζωρτζάκο στο Λευκό Πύργο (χεχεχε), έμαθα λίγο πολύ τα πάντα ένα πράγμα, και βαρέθηκα τόοοσο πολύ τη ζωή μου, που διάβασα ό,τι μπλογκ έπεσε στην προσοχή μου! Σταμάτησα στα μπλογκάκια με τις συνταγές, κι αφότου βρήκα μία πολύ πολύ ωραία συνταγή για γαλακτομπούρεκο (τί μας λές ρε κοπελιά που θα φτιάξεις και γαλακτομπούρεκο)..Έγραψα όλα τα υλικά σε ένα χαρτάκι, πήγα στο σούπερ μάρκετ, και έφαγα το άκυρο της ζωής μου..
Πού είναι το φύλλο κρούστας, Ο Ε Ο?!
Καθότι ήμουν προετοιμασμένη, είχα βρει πώς λέγεται στα γερμανικά. Έλα όμως που εδώ τα σούπερ μάρκετ γιοκ, τίποτα, δε σκαμπάζουν από φύλλο κρούστας! Ε, και επειδή γαλακτομπούρεκο με σφολιάτα όπως καταλαβαίνετε ΔΕΝ παίζει απλά, είπα κι εγώ να φτιάξω κέηκ. Και ζητιανεύω από χτες μία, μία καλέ, απλή συνταγή κέηκ Καρότου! Βρήκα συνταγή για Πληθωρικό Κέηκ Καρότου, για Νοστιμότατο Κέηκ Καρότου, για ένα σωρό κέηκ καρότου,αλλά κανένα απλό κέηκ καρότου..Όλα ήθελαν ένα σωρό υλικά και μπαχαρικά, που άααντε να τα βρω εγώ εδώ..
Τελικά? Έφτιαξα πατάτες ογκρατέν, και σήμερα θα ψήσω κι ένα κέηκ σοκολάτας. Απελπισία σας λεώ..!! :D
Άντε, σε 1 ωρίτσα την κάνω λοιπόν κι εγώ!!! Πάω φεύγω φεύγω φεύγω, πάω να βρω το μπουρμπουλάκι για μία νέα γύρα στην πόλη!Μ'αρέεεσει!!!!!!!
Καλό απογευματάκι όπου κι αν βρίσκεστε, και πολλά παγωμένα ζυριχέζικα φιλάκια!!
Ευτυχώς, σήμερα έχω δουλειά και έτσι έχω κάτι να ασχολούμαι :)Καλημερούυυδια!! Τετάρτη, 12 Νοέμβρη σήμερα, και στο ραδιόφωνο ακούω τις μελωδικές νότες του I'm waiting for you της Maggie Reilly. Tο ρεφραινάκι λέει λοιπόν "Ι'm waiting for you.." κι εγώ τραγουδάω μαζί περιμένοντας, ποιόν άλλον, τη μπουρμπουλίτσα μου!!!! Αυτή τη στιγμή θα έχει μπει στο τρένο και θα ξεκινάει από το Μιλάνο για να έρθει στη Ζυριχούλααα!!Μαζί με το Σταυρούκο της!Και ναι, θα περάσουμε για μία ακόμη φορά τέεελεια, καλά να είμαστε!!
Το περασμένο σου-κου είχαμε εδώ το ζεύγος Φωνη όπως σας είπα, και περάσαμε σουπερ!!Τριγυρίσαμε στην ηλιόλουστη Ζυριχούλα (σας το έχω πει, κάθε φορά που έρχεστε από την πατρίδα φέρνετε τον ήλιο μαζί.Ναι σας λέω, έχω κάνει σχετική έρευνα!!), πήγαμε βόλτες στη λίμνη και τα καταστήματα, φάγαμε τα λουκανικάκια και τα παγωτά μας, τις σοκολάτες μας και τα φοντύ! Να μας ξανάρθετε, και όπως είπαμε, την επόμενη φορά θα πάμε και βόλτα με τα ποδήλατα, και βόλτα στο βουνό, και στο Cake Friends θα πάμε για γευστικότατο κέηκ με καφέ και στο καπάκι για Σούσι στα Sushi Sins :D :D Ναι ναι Δ. μου, για σένα ειδικά !!!
Που λέτε λοιπόν, η μέρα σήμερα κύλησε νεράκι. Άρχισα να σας γράφω αυτό το ποστάκι στις 11, μετά κατα τις 12 έπιασα την πάρλα με τη φιλενάδα μου από τη ΒουΦου, κι αφότου είπαμε όλα τα νέα και τα παλιά μας, συνεχίσαμε τη δουλειά μας. Να μου λείπουν σας παρακαλώ τα σχόλια τύπου "Α καλάαα, εσύ σκοτώνεσαι στη δουλειά!", διότι η αλήθεια είναι ότι έχω βγει σαν το ζητιάνο και ζητάω να μου δώσουν κάτι να κάνω για να περάσει η ώρα μου. Μα, 100 φορές σας λέω να μην προλαβαίνω να ανασάνω, παρά αυτό το "τί θα κάνω για να περάσει η ώρα μου"..Γερμανικά διάβασα, τα νέα τα διάβασα, ενημερώθηκα για τα ρούχα που φόραγε ο Ομπαμάκος στην πρώτη του επίσκεψη στον Τζωρτζάκο στο Λευκό Πύργο (χεχεχε), έμαθα λίγο πολύ τα πάντα ένα πράγμα, και βαρέθηκα τόοοσο πολύ τη ζωή μου, που διάβασα ό,τι μπλογκ έπεσε στην προσοχή μου! Σταμάτησα στα μπλογκάκια με τις συνταγές, κι αφότου βρήκα μία πολύ πολύ ωραία συνταγή για γαλακτομπούρεκο (τί μας λές ρε κοπελιά που θα φτιάξεις και γαλακτομπούρεκο)..Έγραψα όλα τα υλικά σε ένα χαρτάκι, πήγα στο σούπερ μάρκετ, και έφαγα το άκυρο της ζωής μου..
Πού είναι το φύλλο κρούστας, Ο Ε Ο?!
Καθότι ήμουν προετοιμασμένη, είχα βρει πώς λέγεται στα γερμανικά. Έλα όμως που εδώ τα σούπερ μάρκετ γιοκ, τίποτα, δε σκαμπάζουν από φύλλο κρούστας! Ε, και επειδή γαλακτομπούρεκο με σφολιάτα όπως καταλαβαίνετε ΔΕΝ παίζει απλά, είπα κι εγώ να φτιάξω κέηκ. Και ζητιανεύω από χτες μία, μία καλέ, απλή συνταγή κέηκ Καρότου! Βρήκα συνταγή για Πληθωρικό Κέηκ Καρότου, για Νοστιμότατο Κέηκ Καρότου, για ένα σωρό κέηκ καρότου,αλλά κανένα απλό κέηκ καρότου..Όλα ήθελαν ένα σωρό υλικά και μπαχαρικά, που άααντε να τα βρω εγώ εδώ..
Τελικά? Έφτιαξα πατάτες ογκρατέν, και σήμερα θα ψήσω κι ένα κέηκ σοκολάτας. Ουφ σας λεώ..!! :D
Άντε, σε 1 ωρίτσα την κάνω λοιπόν κι εγώ!!! Πάω φεύγω φεύγω φεύγω, πάω να βρω το μπουρμπουλάκι για μία νέα γύρα στην πόλη!Μ'αρέεεσει!!!!!!!
Καλό απογευματάκι όπου κι αν βρίσκεστε, και πολλά παγωμένα ζυριχέζικα φιλάκια!!
Το περασμένο σου-κου είχαμε εδώ το ζεύγος Φωνη όπως σας είπα, και περάσαμε σουπερ!!Τριγυρίσαμε στην ηλιόλουστη Ζυριχούλα (σας το έχω πει, κάθε φορά που έρχεστε από την πατρίδα φέρνετε τον ήλιο μαζί.Ναι σας λέω, έχω κάνει σχετική έρευνα!!), πήγαμε βόλτες στη λίμνη και τα καταστήματα, φάγαμε τα λουκανικάκια και τα παγωτά μας, τις σοκολάτες μας και τα φοντύ! Να μας ξανάρθετε, και όπως είπαμε, την επόμενη φορά θα πάμε και βόλτα με τα ποδήλατα, και βόλτα στο βουνό, και στο Cake Friends θα πάμε για γευστικότατο κέηκ με καφέ και στο καπάκι για Σούσι στα Sushi Sins :D :D Ναι ναι Δ. μου, για σένα ειδικά !!!
Που λέτε λοιπόν, η μέρα σήμερα κύλησε νεράκι. Άρχισα να σας γράφω αυτό το ποστάκι στις 11, μετά κατα τις 12 έπιασα την πάρλα με τη φιλενάδα μου από τη ΒουΦου, κι αφότου είπαμε όλα τα νέα και τα παλιά μας, συνεχίσαμε τη δουλειά μας. Να μου λείπουν σας παρακαλώ τα σχόλια τύπου "Α καλάαα, εσύ σκοτώνεσαι στη δουλειά!", διότι η αλήθεια είναι ότι έχω βγει σαν το ζητιάνο και ζητάω να μου δώσουν κάτι να κάνω για να περάσει η ώρα μου. Μα, 100 φορές σας λέω να μην προλαβαίνω να ανασάνω, παρά αυτό το "τί θα κάνω για να περάσει η ώρα μου"..Γερμανικά διάβασα, τα νέα τα διάβασα, ενημερώθηκα για τα ρούχα που φόραγε ο Ομπαμάκος στην πρώτη του επίσκεψη στον Τζωρτζάκο στο Λευκό Πύργο (χεχεχε), έμαθα λίγο πολύ τα πάντα ένα πράγμα, και βαρέθηκα τόοοσο πολύ τη ζωή μου, που διάβασα ό,τι μπλογκ έπεσε στην προσοχή μου! Σταμάτησα στα μπλογκάκια με τις συνταγές, κι αφότου βρήκα μία πολύ πολύ ωραία συνταγή για γαλακτομπούρεκο (τί μας λές ρε κοπελιά που θα φτιάξεις και γαλακτομπούρεκο)..Έγραψα όλα τα υλικά σε ένα χαρτάκι, πήγα στο σούπερ μάρκετ, και έφαγα το άκυρο της ζωής μου..
Πού είναι το φύλλο κρούστας, Ο Ε Ο?!
Καθότι ήμουν προετοιμασμένη, είχα βρει πώς λέγεται στα γερμανικά. Έλα όμως που εδώ τα σούπερ μάρκετ γιοκ, τίποτα, δε σκαμπάζουν από φύλλο κρούστας! Ε, και επειδή γαλακτομπούρεκο με σφολιάτα όπως καταλαβαίνετε ΔΕΝ παίζει απλά, είπα κι εγώ να φτιάξω κέηκ. Και ζητιανεύω από χτες μία, μία καλέ, απλή συνταγή κέηκ Καρότου! Βρήκα συνταγή για Πληθωρικό Κέηκ Καρότου, για Νοστιμότατο Κέηκ Καρότου, για ένα σωρό κέηκ καρότου,αλλά κανένα απλό κέηκ καρότου..Όλα ήθελαν ένα σωρό υλικά και μπαχαρικά, που άααντε να τα βρω εγώ εδώ..
Τελικά? Έφτιαξα πατάτες ογκρατέν, και σήμερα θα ψήσω κι ένα κέηκ σοκολάτας. Απελπισία σας λεώ..!! :D
Άντε, σε 1 ωρίτσα την κάνω λοιπόν κι εγώ!!! Πάω φεύγω φεύγω φεύγω, πάω να βρω το μπουρμπουλάκι για μία νέα γύρα στην πόλη!Μ'αρέεεσει!!!!!!!
Καλό απογευματάκι όπου κι αν βρίσκεστε, και πολλά παγωμένα ζυριχέζικα φιλάκια!!
Ευτυχώς, σήμερα έχω δουλειά και έτσι έχω κάτι να ασχολούμαι :)Καλημερούυυδια!! Τετάρτη, 12 Νοέμβρη σήμερα, και στο ραδιόφωνο ακούω τις μελωδικές νότες του I'm waiting for you της Maggie Reilly. Tο ρεφραινάκι λέει λοιπόν "Ι'm waiting for you.." κι εγώ τραγουδάω μαζί περιμένοντας, ποιόν άλλον, τη μπουρμπουλίτσα μου!!!! Αυτή τη στιγμή θα έχει μπει στο τρένο και θα ξεκινάει από το Μιλάνο για να έρθει στη Ζυριχούλααα!!Μαζί με το Σταυρούκο της!Και ναι, θα περάσουμε για μία ακόμη φορά τέεελεια, καλά να είμαστε!!
Το περασμένο σου-κου είχαμε εδώ το ζεύγος Φωνη όπως σας είπα, και περάσαμε σουπερ!!Τριγυρίσαμε στην ηλιόλουστη Ζυριχούλα (σας το έχω πει, κάθε φορά που έρχεστε από την πατρίδα φέρνετε τον ήλιο μαζί.Ναι σας λέω, έχω κάνει σχετική έρευνα!!), πήγαμε βόλτες στη λίμνη και τα καταστήματα, φάγαμε τα λουκανικάκια και τα παγωτά μας, τις σοκολάτες μας και τα φοντύ! Να μας ξανάρθετε, και όπως είπαμε, την επόμενη φορά θα πάμε και βόλτα με τα ποδήλατα, και βόλτα στο βουνό, και στο Cake Friends θα πάμε για γευστικότατο κέηκ με καφέ και στο καπάκι για Σούσι στα Sushi Sins :D :D Ναι ναι Δ. μου, για σένα ειδικά !!!
Που λέτε λοιπόν, η μέρα σήμερα κύλησε νεράκι. Άρχισα να σας γράφω αυτό το ποστάκι στις 11, μετά κατα τις 12 έπιασα την πάρλα με τη φιλενάδα μου από τη ΒουΦου, κι αφότου είπαμε όλα τα νέα και τα παλιά μας, συνεχίσαμε τη δουλειά μας. Να μου λείπουν σας παρακαλώ τα σχόλια τύπου "Α καλάαα, εσύ σκοτώνεσαι στη δουλειά!", διότι η αλήθεια είναι ότι έχω βγει σαν το ζητιάνο και ζητάω να μου δώσουν κάτι να κάνω για να περάσει η ώρα μου. Μα, 100 φορές σας λέω να μην προλαβαίνω να ανασάνω, παρά αυτό το "τί θα κάνω για να περάσει η ώρα μου"..Γερμανικά διάβασα, τα νέα τα διάβασα, ενημερώθηκα για τα ρούχα που φόραγε ο Ομπαμάκος στην πρώτη του επίσκεψη στον Τζωρτζάκο στο Λευκό Πύργο (χεχεχε), έμαθα λίγο πολύ τα πάντα ένα πράγμα, και βαρέθηκα τόοοσο πολύ τη ζωή μου, που διάβασα ό,τι μπλογκ έπεσε στην προσοχή μου! Σταμάτησα στα μπλογκάκια με τις συνταγές, κι αφότου βρήκα μία πολύ πολύ ωραία συνταγή για γαλακτομπούρεκο (τί μας λές ρε κοπελιά που θα φτιάξεις και γαλακτομπούρεκο)..Έγραψα όλα τα υλικά σε ένα χαρτάκι, πήγα στο σούπερ μάρκετ, και έφαγα το άκυρο της ζωής μου..
Πού είναι το φύλλο κρούστας, Ο Ε Ο?!
Καθότι ήμουν προετοιμασμένη, είχα βρει πώς λέγεται στα γερμανικά. Έλα όμως που εδώ τα σούπερ μάρκετ γιοκ, τίποτα, δε σκαμπάζουν από φύλλο κρούστας! Ε, και επειδή γαλακτομπούρεκο με σφολιάτα όπως καταλαβαίνετε ΔΕΝ παίζει απλά, είπα κι εγώ να φτιάξω κέηκ. Και ζητιανεύω από χτες μία, μία καλέ, απλή συνταγή κέηκ Καρότου! Βρήκα συνταγή για Πληθωρικό Κέηκ Καρότου, για Νοστιμότατο Κέηκ Καρότου, για ένα σωρό κέηκ καρότου,αλλά κανένα απλό κέηκ καρότου..Όλα ήθελαν ένα σωρό υλικά και μπαχαρικά, που άααντε να τα βρω εγώ εδώ..
Τελικά? Έφτιαξα πατάτες ογκρατέν, και σήμερα θα ψήσω κι ένα κέηκ σοκολάτας. Ουφ σας λεώ..!! :D
Άντε, σε 1 ωρίτσα την κάνω λοιπόν κι εγώ!!! Πάω φεύγω φεύγω φεύγω, πάω να βρω το μπουρμπουλάκι για μία νέα γύρα στην πόλη!Μ'αρέεεσει!!!!!!!
Καλό απογευματάκι όπου κι αν βρίσκεστε, και πολλά παγωμένα ζυριχέζικα φιλάκια!!
7 Νοε 2008
Stop and Staaaare..
I think I'm moving but I go nowhere..
Πολύ πολύ καλό, νέο τραγουδάκι από τους One Republic (αν δεν κάνω λάθος, ειδάλλως διορθώστε με!), πολύ δυνατό, πολύ μελωδικό!!!
Ακούστε το στο You Tube, θα σας αρέσει πολύ!!
Πολύ πολύ καλό, νέο τραγουδάκι από τους One Republic (αν δεν κάνω λάθος, ειδάλλως διορθώστε με!), πολύ δυνατό, πολύ μελωδικό!!!
Ακούστε το στο You Tube, θα σας αρέσει πολύ!!
6 Νοε 2008
Επιτέλους SQL Scriptakia και πάλι :) :)
Καλησπερούδια!!Από τη νέα μου δουλειά (του τέστιν το νεό πρότζεκτ), το νέο μου γραφείο, τον κόσμο και το αντικείμενο. Μετά από 6 μήνες μακριά από τα SQL σκριπτάκια, τον αγαπημένο μου βατραχάκο (τον Toad καλέ), και τα reports, τώρα είμαι πάλι εδώ!!Κι αισθάνομαι τόοσο σαν στο σπίτι μου σας λέω. Καλά ήταν και τα άλλα 2 προτζεκτάκια, έμαθα νέα πραγματάκια, καινούρια αντικείμενα, αλλά κυρίως με βοήθησαν να συνειδητοποιήσω ότι είμαι παιδί των Βάσεων :) Των βάσεων, και κυρίως της εφαρμοσμένης μορφής τους (όχι, δεν είμαι ο DB Administrator που σου έλειπε, κάτι σε DWH/BI όμως άμα χρειάζεσαι, εδώ είμαι!)..
Στο νέο μου προτζεκτάκι, τα πράγματα είναι (φτου φτου, σκόρδα) πολύ καλά. Ο κόσμος, καλέ, λένε ευχαριστώ κάθε φορά που φτιάχνω κάτι που μου ζητάνε. Λένε 2 φορές ευχαριστώ, αν τους το κάνω και γρήγορα, ενώ δεν το είχαν ζητήσει (ε αφού το τελείωσα τί να κάνω, να το έχω να κάθεται?!?), και έχουν ένα χαμόγελο και μία ηρεμία μόνιμα κολλημένα στις φατσούλες τους. Κοινώς, το εντελώς ανάποδο από το προηγούμενο προτζεκτάκι μου, όπου οι άνθρωποι ήταν στριφνοί, μουντρούχοι, και το με το "ευχαριστώ" είχαν προ πολλού τσακωθεί (μην τους πάρει όλους η μπάλα, κάποιοι ήταν καλοί, οι άμεσα συνεργάτες μου όμως ήταν λίγο άστο να πάει..).
Το καλύτερο? Ξυπνάω στις 7, τρώω πρωινό ή πίνω καφέ, κάνω μερικές πρωινές δουλείτσες, ακούω Βερύκιο/Σταυρόπουλο να τα χώνουν για την κατάσταση στην Ελλαδίτσα μας, και 7.30 φεύγουμε μαζί με το Πικάκι μου για τη στάση του λεωφορείου. Πέντε λεπτάκια από το σπίτι η στάση, με τα πόδια :) Και το λεωφορειάκι θέλει άλλα 7 λεπτά μέχρι τη στάση της δουλειάς μου..κι άλλα 3 λεπτά με τα πόδια από εκεί μέχρι την καρέκλα του γραφείου μου! Ναι ναι, 15, 15 λεπτά ΜΟΝΟ, για να φτάσω στη δουλεια!!!!Για να μη σου πω πόσα φαγάδικα, σούπερ μάρκετ, καφετέριες κλπ υπάρχουν τριγύρω, για να τσιμπήσεις το κατιτίς σου!
Οι συνάδελφοί μου? Πολύ ευχάριστοι. Πρώτη μέρα άρχισαν "Ααα, είχα πάει στη Θεσσαλονίκη", ο ένας, "Ααα, είχα πάει στη Θάσο!", ο άλλος (Ρε παιδιά, ΠΩΣ στην ευχή βρέθηκε στη Θάσο ο Ελβετός, μου λέτε?!? )..Και να μου λένε τις λέξεις που έμαθαν. Μου λέει σε κάποια φάση ο ένας
"έχετε μία λέξη στα ελληνικά, που σημαίνει και "come" και "go"....
Αλήθεια? του λέω εγώ
"Ναι, τη λέξη "ΕΛΑ"", μου απαντά..
Ναι βρε..αν πεις έλα στον άλλο, συνήθως θα έρθει. Αν όμως του πεις περιφρονητικά "έεεελα", τότε σημαίνει "άντε δίνε του"..
Είδες τί έμαθε ο Ελβετός? προχωρημένες γνώσεις, όχι σκέτο "Γεια μας" και "Καλημέρα"..
Α, και το "Μλκς", παγκόσμια λέξη..Τη χρησιμοποίησε προχτες ο Πίκος σε έναν αγώνα μπάσκετ που είχε, όταν τα πήρε με ένα σφύριγμα του διαιτητή..λέει "Τί δίνει ρε ο μλκς?"..Και η κερκίδα (οι 2-3 δηλαδή που κάθονταν από δεξιά μου) άρχισε να ψιθυρίζει "Μλκς, ωωω, Μλκς!"..
Πίκο, είπαμε, στο εξής βρες άλλη λεξούλα, λιγότερο παγκόσμια, γκέγκε?
Ε, με αυτά και με αυτά, κοντεύει να περάσει ήδη η πρώτη μου βδομάδα στο νέο προτζεκτάκι. Σήμερα το απόγευμα το σπίτι μας ανοίγει και πάλι τις πόρτες του, αυτή τη φορά για να υποδεχτεί το ζεύγος "Φωνη":) Ναι ναι, και θα περάσουμε πάλι μούρλια!!!
Καλό μεσημεράκι σας εύχομαι, καλό Πεμπτοπαράσκευο, και μετά Σαββατοκύριακο. Άντε, να κρυώσει κι εκεί λίγο ο καιρός, άααντε! Τί είναι αυτά τα 25 που ακούω? 10 έχουμε εδώ, τις καλές μέρες!!:)
Πολλά φιλάκια!!
Στο νέο μου προτζεκτάκι, τα πράγματα είναι (φτου φτου, σκόρδα) πολύ καλά. Ο κόσμος, καλέ, λένε ευχαριστώ κάθε φορά που φτιάχνω κάτι που μου ζητάνε. Λένε 2 φορές ευχαριστώ, αν τους το κάνω και γρήγορα, ενώ δεν το είχαν ζητήσει (ε αφού το τελείωσα τί να κάνω, να το έχω να κάθεται?!?), και έχουν ένα χαμόγελο και μία ηρεμία μόνιμα κολλημένα στις φατσούλες τους. Κοινώς, το εντελώς ανάποδο από το προηγούμενο προτζεκτάκι μου, όπου οι άνθρωποι ήταν στριφνοί, μουντρούχοι, και το με το "ευχαριστώ" είχαν προ πολλού τσακωθεί (μην τους πάρει όλους η μπάλα, κάποιοι ήταν καλοί, οι άμεσα συνεργάτες μου όμως ήταν λίγο άστο να πάει..).
Το καλύτερο? Ξυπνάω στις 7, τρώω πρωινό ή πίνω καφέ, κάνω μερικές πρωινές δουλείτσες, ακούω Βερύκιο/Σταυρόπουλο να τα χώνουν για την κατάσταση στην Ελλαδίτσα μας, και 7.30 φεύγουμε μαζί με το Πικάκι μου για τη στάση του λεωφορείου. Πέντε λεπτάκια από το σπίτι η στάση, με τα πόδια :) Και το λεωφορειάκι θέλει άλλα 7 λεπτά μέχρι τη στάση της δουλειάς μου..κι άλλα 3 λεπτά με τα πόδια από εκεί μέχρι την καρέκλα του γραφείου μου! Ναι ναι, 15, 15 λεπτά ΜΟΝΟ, για να φτάσω στη δουλεια!!!!Για να μη σου πω πόσα φαγάδικα, σούπερ μάρκετ, καφετέριες κλπ υπάρχουν τριγύρω, για να τσιμπήσεις το κατιτίς σου!
Οι συνάδελφοί μου? Πολύ ευχάριστοι. Πρώτη μέρα άρχισαν "Ααα, είχα πάει στη Θεσσαλονίκη", ο ένας, "Ααα, είχα πάει στη Θάσο!", ο άλλος (Ρε παιδιά, ΠΩΣ στην ευχή βρέθηκε στη Θάσο ο Ελβετός, μου λέτε?!? )..Και να μου λένε τις λέξεις που έμαθαν. Μου λέει σε κάποια φάση ο ένας
"έχετε μία λέξη στα ελληνικά, που σημαίνει και "come" και "go"....
Αλήθεια? του λέω εγώ
"Ναι, τη λέξη "ΕΛΑ"", μου απαντά..
Ναι βρε..αν πεις έλα στον άλλο, συνήθως θα έρθει. Αν όμως του πεις περιφρονητικά "έεεελα", τότε σημαίνει "άντε δίνε του"..
Είδες τί έμαθε ο Ελβετός? προχωρημένες γνώσεις, όχι σκέτο "Γεια μας" και "Καλημέρα"..
Α, και το "Μλκς", παγκόσμια λέξη..Τη χρησιμοποίησε προχτες ο Πίκος σε έναν αγώνα μπάσκετ που είχε, όταν τα πήρε με ένα σφύριγμα του διαιτητή..λέει "Τί δίνει ρε ο μλκς?"..Και η κερκίδα (οι 2-3 δηλαδή που κάθονταν από δεξιά μου) άρχισε να ψιθυρίζει "Μλκς, ωωω, Μλκς!"..
Πίκο, είπαμε, στο εξής βρες άλλη λεξούλα, λιγότερο παγκόσμια, γκέγκε?
Ε, με αυτά και με αυτά, κοντεύει να περάσει ήδη η πρώτη μου βδομάδα στο νέο προτζεκτάκι. Σήμερα το απόγευμα το σπίτι μας ανοίγει και πάλι τις πόρτες του, αυτή τη φορά για να υποδεχτεί το ζεύγος "Φωνη":) Ναι ναι, και θα περάσουμε πάλι μούρλια!!!
Καλό μεσημεράκι σας εύχομαι, καλό Πεμπτοπαράσκευο, και μετά Σαββατοκύριακο. Άντε, να κρυώσει κι εκεί λίγο ο καιρός, άααντε! Τί είναι αυτά τα 25 που ακούω? 10 έχουμε εδώ, τις καλές μέρες!!:)
Πολλά φιλάκια!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)