Πήραμε φόρα...

Καιρό είχα να σας ζαλίσω με τις φλυαρίες μου, τώρα θα πάρετε μία μαζεμένη δόση πολυλογίας!! :) Φτιάχνει ο καιρός, πετάει ο νους σε διακοπές και σε βόλτες, η μουσικούλα μας κάνει να χορεύουμε στην καρεκλίτσα μας μπροστά στην οθόνη, οπότε κι εγώ λέω να σας μεταφέρω λίγο το κλίμα!! :)

Δε σας τα είπα λοιπόν για το περασμένο μου ΣΚ στην Αθήνα!! Τα χάι λάιτς??
> Η Σαββατιάτικη βόλτα στο σπιτάκι της αδερφούλας μου!!!!
Θα μου πεις, ε σιγά κοπέλα μου πώς κάνεις έτσι! Πού είναι αυτό το σπίτι της αδερφής σου και κάνεις έτσι, στη Μύκονο?Οοοοχι, δεν είναι στη Μύκονο, αλλά το γεγονός ότι είναι το σπίτι της ΑΔΕΡΦΗΣ μου, το κάνει ιδιαίτερο! Τόσα χρόνια μέναμε στο πατρικό μας, πηγαίναμε για καφέ σε καφετέριες ή για βόλτες στα καταστήματα..αλλά αυτή τη φορά, την πήρα τηλέφωνο σπίτι της, και της είπα έτσι αυθόρμητα "Να περάσω για καφεδάκι?"..κι εκείνη πέταξε από τη χαρά της, και μόλις έφτασα με ξενάγησε σε κάθε γωνιά του, μου έδειξε και την πιο μικρή λεπτομέρεια!!...Αχ πόσο μου λείπεις βρε Μπουρμπουλάκι μου...

> Φίλοι, φίλοι, φίλοι...
Ξεκινήσαμε μόνοι, βρεθήκαμε πολλοί από μας στο Κ2 της Βόνταφον, και συνεχίσαμε μαζί, παράλληλα τις πορείες μας. Γίναμε φίλοι, κάναμε ταξίδια, μοιραστήκαμε χαρές και στενοχώριες, αλλαγές και αξέχαστες βραδιές ατελείωτου "χαζοφιλοσοφείν" :) Και σιγά σιγά, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τα σκαλιά της εκκλησίας! Την περασμένη Παρασκευή, σειρά είχε ο Φωτάκης με τη Διώνη! ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ παιδιά, πάντα λαμπεροί, πάντα αγαπημένοι!! Εκεί που καθόμασταν στο τραπεζάκι με τον αριθμό 6 αν δεν κάνω λάθος, μας κοίταζα όλους γύρω, την Β. με τον Β., τον Η. με τη Γ., τον Σ. με την Κ. και σκεφτόμουν πώς θα είμαστε σε 5-10 χρόνια, και πάλι όλοι μαζί, ίσως με κουτσούβελα ίσως όχι, αλλά πάντα αγαπημένοι :)

Η Γιουροβίζιον με παρέα, πιτσούλες και γκρίνια στο σπιτάκι του Λιάκου. Καινούριο κι εκείνου το σπιτάκι, και πανέμορφο! Τόσο ζεστό και χαλαρό, σαν τον οικοδεσπότη του! Αράξαμε παρέα όλοι, είδαμε τις γιουροβιζιόν μας, παίξαμε Playstation, αναλύσαμε τα περιεχόμενα της πίτσας και της μακαρονάδας που θα παραγγέλναμε, κι έπειτα κάναμε μία μίνι..πασαρέλα, για να δούμε τι θα φορέσουμε, για να πάμε το βράδυ στο παρτάκι της αγαπημένης κουμπαρούλας μου!..
Μετά από λίγο, αραχτοί όλοι σε ένα πανέμορφο όπεν έρ (open air ντε) κλαμπάκι της παραλιακής..να χορεύουμε, άλλοι με πατερίτσα, άλλοι μεθυσμένοι κι άλλοι κουτσομπολεύοντας το νέο ειδύλλιο που ψήνεται, στους δροσερούς ρυθμούς του καλοκαιριού! ΟΠΑ!..

Φίλοι, που μέσα στην καρδιά σου είναι κάτι παραπάνω από φίλοι..είναι οικογένεια!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους..!