Στο τέλος του καλοκαιριού...

Καλησπέρα φίλοι μου!
Πάει καιρός που έχω να σας γράψω, πολλές αλλαγές στη ζωή μου τον τελευταίο καιρό, καινούργιο σπιτικό, αγαπημένες αφίξεις, μικρά και μεγάλα πραγματάκια που γέμιζαν και γεμίζουν το κάθε λεπτό της ζωής μου :)
Σε ένα διάλειμμα από όλα αυτά, έχω αράξει σήμερα σπιτάκι μου, μπροστά στο κομπιουτεράκι στο (όχι για πολύ ακόμα) πικογραφείο, και ακούω το τραγουδάκι από το τελευταίο μου ποστάκι!

Ναι ναι, το baciami ancora..
Το τραγούδι μου για φέτος, που με την πανέμορφη μελωδία του μου χαϊδεύει τις σκέψεις και με ταξιδεύει :)

Καλοκαιράκι τέλος λοιπόν..και τι καλοκαιράκι ήταν κι αυτό,ε? Διαφορετικό από τα προηγούμενα, με περισσότερα "to dos" και λιγότερη ξεκούραση, αλλά γεμάτο με αγαπημένους τόπους, φίλους, οικογένεια, ταξιδάκια και εξορμήσεις :)

Ξεκινήσαμε από την απολαυστική μας εκδρομούλα με την φοβερή μας παρέα στο Dole της Γαλλίας, εκεί κοντά στη Dijon και την Besancon! Κάτι σου είπα τώρα, ε? Για να σε βάλω στο κλίμα, φαντάσου απέραντα χωράφια, κρασοπεριοχούλες, μεσαιωνικές πόλεις σκαρφαλωμένες σε λόφους και βουναλάκια, καλό φαΐ και ακόμη καλύτερη παρέα! Ένα 3ήμερο όλο κέφι, βόλτες, πολλές φωτογραφίες και αναμνήσεις :)

Επόμενο στη λίστα,το ταξιδάκι μας στην Ελλάδα..σταθερά, στα τέλη Ιουνίου! Με προορισμό αυτή τη φορά την μαγευτική Κέρκυρα, με τα καταγάλανα νερά της, τις κατάφυτες διαδρομές της, και τις περατζάδες στο Λιστόν και την πόλη της Κέρκυρας..Απλά μαγευτικά, απλά αξέχαστα :)

Γυρίσαμε από την καλοκαιρινή Ελλάδα αρχές Ιουλίου που λες, και πέσαμε στη μαύρη μαυρίλα του Ελβετικού καιρού τον Ιούλιο..κρύο, βροχές, γκρι, μουντάδα..μέχρι και ο Πικ στο τσακ τη γλίτωσε την κατάθλιψη, φαντάσου :Ρ ευτυχώς που είχαμε να περιμένουμε την επόμενη εξόρμησή μας τον Αύγουστο, και κάπως ισορρόπησε η κατάσταση :)

Κατεβήκαμε λοιπόν και τον Αύγουστο στην Ελλάδα, και θυμηθήκαμε για μία ακόμη φορά πόσο υπέροχη είναι η Αθήνα τον Αύγουστο!Απλά ιδανική!Συναντήσαμε και τους αγαπημένους μας φίλους, κάναμε τις εκδρομές μας στο Ξυλόκαστρο με τα κουμπαράκια μας και την μικρή μας Χρ. καθώς και στη Μεσσηνία, εκεί στις ατελείωτες αμμουδιές της Κυπαρισσίας με την Πόπη και τον Ηλία, και αφότου συνειδητοποιήσαμε για μία ακόμη φορά ότι κάθε φορά που φεύγεις από την Ελλάδα, ο αποχαιρετισμός είναι και πιο δύσκολος, γυρίσαμε στα ελβετικά εδάφη όπου ευτυχώς αυτή τη φορά μας περίμενε ένας λαπερός ήλιος, και μία φοβερή ζέστη! :)

Και κάπως έτσι, φτάνουμε τώρα τέλη Αυγούστου, να αποχαιρετάμε ένα καλοκαιράκι με πολλή δουλειά, λίγες διακοπούλες αλλά μεγάλα όνειρα για το μέλλον..και καθώς η ώρα περνάει, λέω να σας αφήσω, να πάω να κάνω καμιά δουλειά, διότι μεθαύριο έρχεται το μπουρμπουλάκι μου,και ανυπομονώ να το υποδεχτώώωωω!!! :)

Πολλά φιλάκια σε όλους, καλό φθινόπωρο να έχουμε,με υγεία πάνω απ'όλα, και όοοσα επιθυμεί η καρδιά του καθενός μας :)
Σμουτς,
Πικαλίτσα (με μπόνους ;))

Thursday blues..

Καλημέρα :)
Ο ήλιος σήμερα λάμπει στον Ζυριχέζικο ουρανό, και η θερμοκρασία αναμένεται να ανέβει κατακόρυφα. Το Σαββατοκύριακο λένε για 23-24 βαθμούς, καλέ ακούς? Καλοκαίρι Απρίλη μήνα!!! :)
Αχ και με όλα αυτά τα ωραία, με έχει πιάσει κι εμένα βρε παιδί μου η μελαγχολία και η νοσταλγία! Μη γκρινιάζεις, δικαιούμαι κι εγώ να έχω τις φάσεις μου! Θέλω θάλασσα, θέλω Ελλαδίτσα, θέλω βόλτες στην παραλία και ελληνικές γεύσεις!!!!

Θέλω να λιγουρεύομαι μία τυρόπιτα βρε αδερφέ, και να πετάγομαι στο φούρνο να την πάρω (ή να μου φτιάχνει η μανούλα ;)), κι όχι να πρέπει να ανοίγω φύλλο και να ψήνω 2 ώρες!!

Θέλω να περπατήσω δίπλα στη θάλασσα, και να ακούω το κύμα να σκάει ήρεμο δίπλα στα πόδια μου..να μαζεύω κοχυλάκια από την παραλία, και να φοράω όλη την ώρα γυαλιά ηλίου!

Θέλω να δω τους δικούς μου, τους φίλους μου, να πάμε για ρακομελάκια στο Θησείο, τώρα που τα δέντρα κι οι αμυγδαλιές ανθίζουν , κι ακόμη και η γκρι Αθηνούλα με το χάος της, μοιάζει σαγηνευτική!

Ε καλά, δε σου λέω τι άλλα θέλω αυτή τη στιγμή, διότι θα αρχίσεις να με κράζεις! Θα σου πω μόνο ότι σε 20 μερούλες θά'μαι κει, και θα έρθω να τα απολαύσω όλα από κοντά, για περίπου 1 βδομάδα! Θα δω και το Χριστινάκι μου το γλυκό, και θα ακούσω να μου λέει "Νονάααα" και λάιβ, κι όχι μόνο μέσω τηλεφώνου! :)

Αντ'αυτού, είμαι στο γραφείο μου, βαριέμαι να δουλέψω, και θέλω να κάνω ένα φαστ φόργουορντ την ώρα να πάει 5.30, για να εξαφανιστώ με ελαφρά πηδηματάκια! Στο πλάνο για σήμερα? Αγορές για το νέο μας σπιτάκι! Να πάρουμε όλα όσα χρειαζόμαστε, να μαζευτούμε σιγά σιγά κι εμείς τώρα που ήρθαν και τα έπιπλα!! Μια χαρά:)

Πολύ καλημέρα σας :)

Σπιτάκι..

Κουνιστή καρέκλα δίπλα στο παράθυρο, μία κούπα ζεστός καφές με άρωμα βανίλια-φουντούκι, ο ήλιος έξω λάμπει, λαπτοπάκι στην αγκαλιά και ιταλική μουσικούλα (με επιρροές τράνς από το δωμάτιο του Πίκου!!) στο μπακγκράουντ :)
Έχεις καλύτερο?

ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ και πάλι, αυτή τη φορά από το νέο μας, ΜΑΣ λέω, σπιτάκι :) Κάντο διαμερισματάκι καλύτερα, στον 3ο όροφο, σε ένα όμορφο χωριό έξω από την πόλη, με θέα γύρω γύρω..Μία γειτονιά πανέμορφη, με παιδάκια να παίζουν στο σχολείο λίγο πιο κάτω, με όμορφα δρομάκια για την πλατεία του χωριού, και ένα εστιατόριο οικογενειακό που φτιάχνει τα πιο τέλεια Cordon Blue που έχεις φάει ποτέ σου!

Μου το είχε πει κι ο γείτονας συνάδελφος, όταν είχαμε έρθει να το πρωτοδούμε το σπιτάκι πριν από σχεδόν 4 μήνες.. "Θα το ερωτευτείς!"
Ε και το ερωτεύτηκα :) Και δε χορταίνω να πηγαινοέρχομαι, να χαζεύω από τα παράθυρα, να κάνω βόλτες στη νέα μου γειτονιά, και να βλέπω την ευτυχία στα μάτια του Πίκου .. "Καλέ, δηλαδή εσύ το πιστεύεις τώρα ότι αυτό είναι το σπιτάκι ΜΑΣ?" με ρωτάει, και ένα μεγάλο χαμόγελο απλώνεται στη φατσούλα του :)

Τις πρώτες μας μέρες εδώ τις χαρήκαμε με την οικογένεια, τι πιο όμορφο!!! Με τα φουλάκια και το μπουρμπουλίνι μου, που βγάλανε με το βιντεάκι τους κάθε γωνιά από το σπιτάκι κ τη νέα μας γειτονιά, και τα έχουν μαζί τους τώρα που βρίσκονται λίγο μακριά!

[...]

Με τα πολλά, το ποστάκι αυτό έμεινε στη μέση, και συνεχίζεται απογευματάκι, αυτή τη φορά από το δωμάτιο νούμερο 2, γνωστό και ως γραφείο :) Άραξα στο καναπεδάκι (το μοναδικό που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο σπίτι), και πάλι με μια κούπα καφέ, και χαζεύω πού να πάμε την επόμενη Πικοεξόρμηση! :)

Σας φιλώωω, και σας εύχομαι να έχετε μια υπέροχη βδομάδα!!! :)

Η ζωή στα 29..

Χτες, είχα άδεια! Οφφ παιδί μου, Out of Office Auto-Reply και όλα τα σχετικά! Ήμουν σπιτάκι (στο παλιό, μην μπερδεύεσαι), και τακτοποιούσα κούτες, πράγματα, μάζευα, και πού και πού χάζευα λίγο στο φέησμπουκ!
Ξαφνικά, έπεσα πάνω σε ένα ωραίο τραγουδάκι, αυτό!



Το ερωτεύτηκα! Ξετρελλάθηκα, το άκουγα ξανά και ξανά και ξανά.. Χάζευα τις σκηνές από τις όμορφες γειτονιές της Αθηνούλας, λίγο σαν παλιά ελληνική ταινία μου έκανε το κλιπάκι :) :)
Και βλέποντας εκεί,στο τέλος του βιντεοκλιπ την όμορφη σκηνή με τον Μουζουράκη και τη Σολωμού να χορεύουν ερωτευμένοι και χαρούμενοι, σαν να μπήκα στη θέση τους, εγώ και ο Πίκος μου μαζί, και χαμογέλασα πλατιά!:)

Πολλές οι κούτες, πολλά τα τάσκ, πολλά και τα ριπήτ του τραγουδιού! Ναι ναι, έμαθα απέξω όλους τους στίχους!
Και μετά? Ανακάλυψα ότι όχι, το τραγούδι δεν είναι ορίτζιναλ! Είναι διασκευή του Ιταλικού "Baciami ancora" του Jovanotti!Να πάρε αν δε με πιστεύεις :



Ε, και επειδή ξέρεις ότι μια αγάπη για Ιταλούς τραγουδιστές σε "-οtti" την έχω, λατρεύω και τη γλώσσα, ε δεν άργησε να πατηθεί το κουμπάκι του ριπήτ και πάλι.

Και κάπως έτσι, αυτό το τραγούδι, με τις 2 διασκευές του, έγινε το τραγούδι της ημέρας! Και του Σαββατοκύριακου της μετακόμισης..Και της χρονιάς που θα ακολουθήσει! :)

Διότι αν φαντάζομαι κάπως το τελευταίο έτος της 3ης δεκαετίας της ζωής μου, τότε το φαντάζομαι όπως τα βιντεάκια που είδες παραπάνω(τί? ακόμα να πατήσεις το πλέη? Άντε καλέ άκου τα που σου λεω!!)..Μελωδικό, χαρούμενο, ξένοιαστο, αισιόδοξο, ταξιδιάρικο, και πάνω απ'όλα ΓΕΜΑΤΟ αγάπη!!!

Οι συνάδελφοι εδώ με ρωτήσανε ποιά είναι η ευχή μου για σήμερα. "Δικαιούσαι μια ευχή, είναι τα γενέθλιά σου!" μου είπανε..
Αυτή είναι η ευχούλα μου λοιπόν..

Μακάρι η χρονιά αυτή να είναι ξένοιαστη σαν μια βόλτα στη θάλασσα..
Ονειρεμένη, σαν το πιο ξεχωριστό ηλιοβασίλεμα..
Ζεστή, σαν τον ανοιξιάτικο ήλιο που σε χαϊδεύει με τις ακτίνες του μέσα από το παράθυρο..
Γλυκιά, σαν ένα (ή και δύο, ή μήπως τρία?) κομματάκια Lacta..
Μεθυστική, σαν ένα ποτήρι κατακόκκινο κρασί..
Χαρούμενη, σαν ταινία με χάπι έντ :)

Με ΟΛΟΥΣ εσάς που ΑΓΑΠΩ, δίπλα μου!!!!!!!

Και τέλος μελωδική, σαν τα 2 τραγούδια μου...

Baciami ancora…/ Φίλα με ακόμα..
Βaciami ancora…/ Φίλα με ακόμα..

Voglio stare con te/ Θέλω νά'μαι μαζί σου
inseguire con te/ να κυνηγάω μαζί σου
tutte le onde del nostro destino./ τα κύματα όλα της μοίρας

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ!!!!!!!!!!!!!!! :) :) :) :) :) :)

2 days to go :)

Μετράω ανάποδα, μετράς ανάποδα, μετράμε ανάποδα και να δω τι θα καταλάβουμε :) Καλέ, σε 2 μερούλες έχουμε αφίξεις, γενέθλια, τελευταία μέρα στο πικοσπιτάκι..
Σε 3 μερούλες δε? Μετακόμιση, νέο σπιτάκι, παρτάκι! Πώς να μην ανυπομονώ, μου λες? Ακούω και τραγουδάκια ευχάριστα και χαμογελαστά σαν αυτό που παίζει παρακάτω, και χαμογελάω ακόμη πιο πλατιά!



Μπορεί το περασμένο ΣΚ να μας αποτελείωσε, το σπίτι να μοιάζει βομβαρδισμένο, και οι αντοχές μας να φτάνουν στα όριά τους, αλλά εμείς χαμογελάμε, μαζεύουμε και τα τελευταία μας πραγματάκια, και ετοιμαζόμαστε να την κάνουμε για νέες γειτονιές! Και ο ήλιος που λάμπει δυνατά από το παράθυρό μου σήμερα, αυτό λέει :) Κουράγιο, φτάνει η μέρα! Και μετά, ποιός μας πιάνει!!

Από την άλλη, ξέρεις, θα μου λείψει το παλιό σπιτάκι! Τόσα ζήσαμε εδώ.. ήταν το πρώτο μας σπιτάκι στο εξωτερικό, η φωλίτσα όπου γυρνάγαμε εδώ και 3 σχεδόν χρόνια μετά από μία κουραστική μέρα στη δουλειά, αυτό που φιλοξένησε τοοοοόσους και τόσους φίλους και αγαπημένους, εκείνο που είχε το "Wall of Fame" του, ζωγραφισμένο με τα πιο γλυκά χρώματα..
Θα τα πάρουμε όμως όλα μαζί μας, τις αναμνήσεις, τις στιγμές, τις εικόνες, και..τα Πόστ-ιτ στον τοίχο του δωματίου "Πανδοχείο τα Πικάκια"..
Διότι μπορεί να αφήνουμε αυτό το γλυκό σπιτάκι, αλλά όσα ζήσαμε σε αυτό δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ, θα είναι πάντα μέσα μας..
Και μην ανησυχείς ε, στο νέο σπίτι θα υπάρχει ένα νέο δωμάτιο, αφιερωμένο σε σένα, τον αγαπημένο μας επισκέπτη :) Και θα φτιάξουμε ένα όμορφο Wall of Fame κι εκεί, κι ελπίζουμε να μας ξανατιμήσετε, και να μας χαρίσετε και πάλι ξεχωριστές αναμνήσεις :)

"It was amazing,ξust the way it was" αυτό το σπιτάκι :) Μακάρι και το νέο να είναι καλότυχο, και να μας χαρίσει όμορφες στιγμές, μέχρι να βρούμε κι εμείς το δρόμο μας για πίσω:)

Μετρώ ανάποδα λοιπόν, και δε βλέπω την ώρα να σπρώξω το χρόνο, και να βρεθώ στο απόγευμα της Παρασκευής..εκεί, γύρω στις 19:10, στον ελβετικό Ελ Βενιζέλ.. ;)

Έλα τραγούδα μαζί μου, να κλείσουμεεεεεε...

"and when you smiiiiile..the whole world stops and stares for a while..
cuz you're amaziiiiiing, just the way you aaaare"

CU SOON!!!!!!!!

1 βδομάδα και μια μέρα..

Λοιπόν, είπα φέτος ότι θα ξεκινήσει η χρονιά με τακτικές επισκέψεις μου εδώ, να γράφω και κανένα ποστάκι, τώρα που έχουμε και την αντίστροφη μέτρηση για τόσα ωραία γεγονότα..Αλλά, κάθε φορά έγραφα κάτι, δεν το τελείωνα ποτέ, και έμενε ντράφτ στο μπλογκάκι μου!
Ιδού λοιπόν, μαζεμένα, τα ντράφτ της Χρονιάς..


14.01.2011 - Βρε βρε καλώστοοο :)
-----------
Αγαπημένο μας 2011, καλώς ήρθες!
Εντάξει, έχεις έρθει εδώ και 14 μέρες, λεπτομέρειες, εγώ τώρα αποφάσισα να σε καλωσορίσω μέσω του επίσημου μπλογκ μου!Τώρα βρήκα χρόνο, για την ακρίβεια..

Αποχαιρετήσαμε το 2010 λοιπόν, και δώσαμε τη θέση του σε μία νέα, πολλά υποσχόμενη χρονιά! Πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά, και δεν προλάβαμε να κάνουμε μία αναδρομή βρε αδερφέ, ένα φλας μπακ που λεν και στο χωριό μου, και να σταματήσουμε για λίγο να ξαναθυμηθούμε εκείνες τις στιγμές που έκαναν τη χρονιά ξεχωριστή..

Νέοι φίλοι, νέα δουλειά στα χάι λάιτς!

24.01.2011 - It's a beauuuutiful Monday :)
-----------
Καλημέρα κόσμε :)
Τι μου κάνεις, καλά? Ξύπνησες καλά σήμερα Δευτέρα, ή σε έχει πάρει από κάτω η αρχή της βδομάδας? Εδώ, στους μείον πολλούς βαθμούς κελσίου, το κρύο δεν μας επιρρεάζει!Ακούμε χαρούμενα τραγουδάκια,κουνάμε το κεφάλι αριστερά/δεξιά, πίνουμε παγωμένο φραπεδάκι και χαζοχαιρόμαστε! Εγώ δηλαδή, δεν ξέρω για τους υπόλοιπους στο γραφείο. Λίγο νυσταγμένους τους βλέπω, λίγο μουντρούχους, καλέ χαμογελάστε!! :)

04.02.2011 - 3 βδομάδες του γκόου...
-----------
Παρασκευή σήμερα, 4 Φλεβάρη.. Κι εγώ ανυπομονώ όσο τίποτα άλλο να έρθει επιτέλους το Σάββατο, να ξυπνήσω, να φτιάξω μια τεράστια κούπα (κάντο σέηκερ καλύτερα!) καφέ, να μπω στο αμαξάκι και να πάω στο σπιτάκι μου :)
Στο αγαπημένο μου πίκοβιλ, στο μικρό χωριουδάκι λίγο έξω από τη Ζυριχούλα, εκείνο που σε 3 βδομάδες θα γίνει το νέο μας σπίτι, η νέα μας φωλίτσα!

Χαζοχαίρομαι κι εγώ, σαν μικρό παιδί. Με έχουν πάρει στο ψιλό και οι συνάδελφοι στη δουλειά - "Αν η Τ. έχει κακή διάθεση, αρκεί να της πεις τη λέξη Wohnung και σκάει ένα τεράστιο χαμόγελο" λένε! Τι να πεις, μάλλον καλά τα λένε! Και με τους ρυθμούς της δουλειάς, πάλι καλά να λες που υπάρχει και μία μαγική λέξη που μπορούνε να λένε τούτοι εδώ, για να σκάμε κανένα χαμόγελο!

Τραγουδάκι της ημέρας? το μελωδικότατο Forever του Γιανομιχάλη Μοντγκόμερυ :) άκου το, είναι ερωτεύσιμο..


Αυτά ήταν λοιπόν τα μισοτελειωμένα ποστάκια μου!Δε φταίω, ειλικρινά στο λέω!Ξεκινάω με διάθεση να αποτυπώσω τις αμπελοφιλοσοφίες μου, και στην πορεία με διακόπτουν, με εκνευρίζουν, με απασχολούν, και εντέλει με αποσυντονίζουν! This is called "Working", ξέρεις ε? Νάναι καλά αυτός ο κύριος Μπλόγκερ, που αποθηκεύει τις μισοδουλειές μου, κι έτσι μπορώ κι εγώ να τις δημοσιεύσω ;)

Με τα πολλά, σε κάθε ποστάκι, μαζί με τις σκέψεις με συντροφεύει και ένα τραγούδι! Στο ριπίτ! Σταθερά! Λες και δεν μπορώ να γράψω δίχως μουσική υπόκρουση ένα πράγμα.
Σημερινό "χαλί" στο ποστάκι μου? ΑΥΤΟ!



Όχι τυχαία!Ένα νέο ΗΟΜΕ μας περιμένει, ένα νέο ΗΟΜΕ δημιουργείται, ένας νέος κόσμος μας ανοίγει την πόρτα του, κι εμείς πιασμένοι χέρι χέρι, ετοιμαζόμαστε να την περάσουμε!
Σε μια βδομάδα, και μια μέρα!

Μαζί μας, εκείνη τη μεγάλη μέρα? Η φαμίλια μου :) Τι άλλο να ζητήσει κανείς? Μια βδομάδα με μπουρμπουλάκι και πάρεντς, με πάρτυ στο παλιό σπίτι, με κούτες στο καινούριο, με βόλτες, δουλειές, μετακομίσεις, καθαριότητες, ψώνια, συμβόλαια, απ'όλα!

I'm coming home λέμε.. :))

Καλό μήναααα!!!!

Φλεβάρης!
Ο αγαπημένος :) Ο μήνας των ονείρων, των προσδοκιών, της τσικνοπέμπτης, του βαλεντίνου, των αποκριάτικων πάρτυ, των αλλαγών and last but not least, των γενεθλίων!! :)
Σε 24 μερούλες θα μπω στην τελευταία χρονιά της 3ης δεκαετίας της ζωής μου, ω Χριστέ μου!!!

Μέχρι τότε όμως, έχουμε μερούλες ακόμα.
Ξεκινάμε από σήμερα, 1η Φλεβάρη, και μετράμε ανάποδα..
Ανάποδα για να έρθουν οι δικοί μου, μαζί με το μπουρμπουλίνι μου!
Ανάποδα για να ξεκινήσουμε να πακετάρουμε..
Ανάποδα για να αφήσουμε το σπιτάκι που μας φιλοξένησε σχεδόν 3 χρόνια..
και κυρίως..
Ανάποδα για να πάμε στο νέο μας σπιτάκι!

Αααααααχ :)
Μέρα πρώτη : ΚΛΕΙΔΙΑ!
Σαν να μας φωνάζει αυτή η όμορφη χώρα..STAY!



I hear ya! Εντάξει, θα μείνουμε λίιιγο ακόμα.. :)

A day to remember...

Καλημέρα κόσμεεεε!! Σου ευχήθηκα καλή χρονιά? Δε σου ευχήθηκα! Καλή χρονιά λοιπόν, να είσαι ευτυχισμένος, υγιής, και να ονειρεύεσαι με όλη σου τη δύναμη :) Να κάνεις τα όνειρά σου αστέρια και να τα ακολουθείς, μέχρι να βγουν αληθινά!

Εύχομαι η χρονιά αυτή να σου φέρει όσα σου στέρησε η προηγούμενη, να γεμίσει την καρδιά σου αγάπη, και μόλις αυτές οι 365 παρά κάτι μερούλες φτάσουν στο τέλος τους, να γυρίσεις πίσω και να πεις όλο ικανοποίηση "Να, αυτή ήτανε χρονιά!"

Εγώ προσωπικά αυτό δεν το είπα για τη χρονιά που πέρασε, οπότε επιφυλάσσομαι για το 11' το καλό ;) Βέβαια το 10' είχε και τις καλές του στιγμές, με καινούργιους καλούς φίλους, ωραία ταξίδια, καινούργιες δουλειές, κι ένα δυνατότερο αίσθημα του "ανήκειν"..Νιώσαμε λίγο πιο πολύ "στο σπίτι μας" εδώ στα ξένα, εξοικειωθήκαμε με τη γλώσσα, ανοίξαμε τα φτερά μας και πετάξαμε, και κάναμε βήματα μπροστά :)

Στον Γουιν αμπ μου παίζει εδώ και μια βδομαδούλα περίπου το τραγουδάκι του Bruno Mars, Grenade. Το ξέρεις? Αν δεν το ξέρεις, γιουτιούμπισέ το, αξίζει τον κόπο :) Επίσης, μια και θα είσαι σε φάση γιουτιουμπισμού, βάλε κι αυτό το αγαπημένοοοοοο :



Βάλτο στο τέρμα, τραγούδα δυνατά, χόρεψε, και πάνω απ'όλα ΣΤΟΧΕΥΕ ΠΑΝΤΑ ΨΗΛΑ, για να φτάσεις το δικό σου αστέριιι!!! :) :) :)

18 Γενάρη 2011..Α day to remember ;)

3..2..1..

Καλημέρα κόσμε, καλημέρα τι κάνετε, καλά?
3, 2, 1... στο ΜΗΔΕΝ κυρίες και κύριοι σήμερα :)
Πάει κι αυτή η χρονιά, φτάνει στο τέλος της, με συννεφιά και παγωνιά εδώ στις Ζυρίχες μας, με ήλιο φαντάζομαι στην Αθήνα μας, αλλά με καλή διάθεση όπου κι αν βρισκόμαστε!!
Για τελευταία φορά λοιπόν γι'αυτή τη χρονιά κάθομαι στο γραφειάκι μου, με τους ελάχιστους συναδέλφους που έχουν μείνει στο γραφείο, και μιλάμε για ό,τι κατεβαίνει στα κεφάλια μας :)
Σε λίγο θα αρχίσουμε να πίνουμε και τα σφηνάκια μας, και κατά τις 12 εξαφανιζόλ, γειά σας λέμε!!! :)

Καλή χρονιά εύχομαι σε όλους σας, με υγεία και αγάπη πάνω απ'όλα!! Και ψιτ, να χαμογελάτε την ώρα που ο νέος χρόνος θα μπαίνει με το καλό, έτσι για να σας πάει όλη η χρονιά χαρούμενη και κεφάτη :)

Τα λέμε του χρόνου ;)
Φιλια,
Τ.

2....

Έχω που λες έναν συνάδελφο, Τουρκάκο, τον Φέρατ. Και εδώ και 8 μέρες έχει αρχίσει ένα countdown που λεν κ στο χωριό μου, για το τέλος του χρόνου. Έτσι τού'ρθε, θα αναρωτιέσαι? Όχι σου λέω εγώ, έχει απώτερο σκοπό!
Κάθησε αναπαυτικά στην καρεκλίτσα σου, και άκου μια όμορφη ιστορία :)

Ο Φέρατ που λες είναι εδώ και 12-13 μήνες με μία κοπέλα, τουρκάλα κι εκείνη, μεγαλωμένοι και οι δύο στας Ελβετίας. Δεύτερης γενιάς, ξέρεις. Αυτή δε, είναι και ξανθιά! Έχεις ξαναδεί ξανθιά τουρκάλα, όχι πες? Τέλος πάντων, ή που θα είναι βαμμένη, ή που θα έχει επιρρεαστεί από το ελβετικό κλίμα. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι αυτό το θέμα μαααας!

Ο Τουρκάκος που λες, ευτυχισμένος, ερωτευμένος, μέσα στα μέλια τον τελευταίο χρόνο. Ε τι να κάνει ο άνθρωπος, έχει πατήσει και τα 31, αισθάνεται πλήρης εμπειριών και κουζουλαμάρων, αγόρασε με τα πολλά δαχτυλίδι!!! Πριν από κάνα μήνα, με ρώταγε τάχα αδιάφορα.. "Τ. μου, εσύ φοράς 2 δαχτυλίδια, σωστά?".. "Σωστά του λέω εγώ ψιλιασμένη".. "Και τι συμβολίζει το καθένα?" με ξαναρωτάει.. "Το ένα μου το έδωσε ο καλός μου με την πρόταση γάμου, και το άλλο είναι η βέρα μου!" του απαντώ. "Αααα.." μου λέει.. "Αυτό για την πρόταση γάμου πρέπει να αγοράσεις ;) " του λέω, και του δείχνω το δαχτυλιδάκι στο χέρι μου.. Μου έκλεισε το μάτι, και έκανε το βλάκα..

Αγόρασε λοιπόν δαχτυλίδι, και αποφάσισε να κάνει μία ξεχωριστή πρόταση γάμου στη δικιά του. Της έχει πει να ετοιμαστεί για την Παρασκευή, να είναι στις 11.30 το πρωί εδώ κάτω από τη δουλειά μας με μία βαλιτσούλα, διότι θα πάνε κάπου.
Δεν της έχει πει ούτε το πού, ούτε τίποτα.
Αυτή, τσίτα στα νεύρα...την πειράζει και πότε-πότε ότι δεν έχει κανονίσει ακόμη κάτι, οπότε όπως καταλαβαίνεις τούρμπο θα έχει γίνει το κορίτσι.
Πού να ξέρει τι την περιμένει...

Σε 2.. μερούλες λοιπόν, θα μπούν στο αεροπλάνο, και θα πετάξουν για Παρίσι..
Κι εκεί, κάτω από τον Πύργο του Άιφελ, την ώρα που θα αλλάζει η χρονιά, θα της κάνει πρόταση γάμου!

Αααααααχ!!!!!!!!!!!

Όχι πες μου, δεν είναι πολύ ρομαντικό? Μπράβο στον Τουρκάκο, όλα καλά να του πάνε και να ζήσουνε τα παιδιάααα!!!!

2 μέρες λοιπόν έμειναν για να φύγει η χρονιά, κι εγώ θα τις περάσω κάνοντας βόλτες στη χιονισμένη πόλη με την αγάπη μου, γράφοντας ποστάκια, τρώγοντας ελαφριά (διότι γίναμε και μπόμπες μετά τα γιορτινά γεύματα!!), και κάνοντας σιγά σιγά ένα φλαςμπάκ στη χρονιά που πέρασε..

Until then λοιπόν ;)
Τ.

Τέλος του χρόνου..

Πριν από λίγες ωρίτσες επέστρεψα και πάλι εις τας Ελβετίας, αφήνοντας πίσω μου τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές, 10 καταπληκτικές ημέρες γεμάτες αγαπημένα πρόσωπα, εικόνες, γεύσεις, και ένα μοναδικό αίσθημα πατρίδας..
Σήμερα ξύπνησα στις 4 το πρωί, πήρα το αεροπλανάκι από τον ζεστό Βενιζέλο κατά τις 6.30, και έφυγα από τους 17!! βαθμούς κελσίου, για να προσγειωθώ λίγο αργότερα στους -7!! Γιουχου!! Όλα άσπρα στη Ζυρίχη, και ένας ήλιος δυνατός που προσπαθεί μάταια να μας ξεγελάσει ότι βρισκόμαστε ακόμη πίσω..

Ααααχ! Τι όμορφα που ένιωσα που κάθησα τόσες μέρες στην Αθηνούλα μου, που βρήκα χρόνο να δω σχεδόν όλους τους φίλους μου, να μάθω - έστω και στα πεταχτά - τα νέα τους, να απολαύσω το καφεδάκι μου δίπλα στο κύμα, και να νιώσω την μοναδική ζεστασιά των Χριστουγέννων με την οικογένεια! Με το καλύτερο σπιτικό φαΐ στον κόσμο (made by manoula!), και την αγάπη στα βλέματα όλων! αχ :) Σήκωσα και τα μαγαζιά, πήγα και τις βόλτες μου, και ένιωσα λίγο τουρίστας στην πόλη μου ένα πράγμα. Μεγάλa highlights ο γάμος της Β., και τα γενέθλια της Χριστινούλας μου :) Το πιο γλυκό κοριτσάκι σε όλον τον κόσμο!!

Για το γάμο της Β. τι να πω? Συγκινήθηκα απίστευτα βλέποντάς την να χορεύει στην αγκαλιά του αντρούλη της τον πρώτο τους χορό, που τους είδα τόσο λαμπερούς και χαρούμενος. Αχ αγαπημένα μου φιλαράκια, μακάρι να κρατήσετε για πάντα αυτή τη λάμψη στην καρδιά σας, και να σας φωτίζει μέσα από όλες τις στιγμές της ζωής σας!! :)

Αααχ, αυτή την απίστευτη κίνηση, τα άπειρα αμάξια και τους βλαμμένους οδηγούς αν μπορούσα να βγάλω από το τοπίο, θα ήτανε αυτές οι διακοπούλες ιδανικές!
Που εξαιτίας τους παρολίγον να μην προλάβω να φτάσω στο σπίτι της Β. για τις ετοιμασίες πριν το γάμο, που ακυρώσαμε τα ρακομελάκια στην Αθήνα, που μεταφέραμε 2-3 καφέδες από δω κι από κει, που φάγαμε 1.5 ώρα για να πάμε από πλ.Βικτωρίας μέχρι Σύνταγμα, που ΧΑΣΑΜΕ ΧΡΟΝΟ από τη ζωή μας βρε παιδί μου, απλώς περιμένοντας, με νεύρα τις περισσότερες φορές, να προχωρήσουμε άλλα 10 μέτρα..!

Στα θετικά όμως..ο ήλιος έλαμπε σχεδόν κάθε μέρα, ο κόσμος αν και η κρίση θερίζει εξακολουθεί να ελπίζει και δεν το βάζει κάτω, και το ραδιόφωνο παίζει όλη μέρα ωραία τραγουδάκια, που τα βάζεις στη διαπασών και τραγουδάς εκστασιασμένος! :)

Highlights που μου έμειναν στο μυαλό μετά από 10 μέρες τουρισμού στην Αθήνα..
> Το Balux Cafe House Project στη Γλυφάδα, ένα υπέροχο μαγαζί δίπλα στο κύμα, με απέραντες επιλογές και φοβερό ντεκόρ! Να πας!
> Το γεγονός ότι κάθε δεύτερη κοπέλα (άντε κάθε τρίτη, να μην με λες κ υπερβολική) που είδα στην Κηφισιά, το Χαλάνδρι, το Mall και ενίοτε στην Αθήνα φορούσε με τους 17 βαθμούς που προαναφέρθηκαν (!!) μποτίτσες UGG και κρατούσε μία Louis Vuitton στα χεράκια της. Αν ένα από τα δύο δεν είναι μαϊμού, τότε απλώς ΑΠΟΡΩ ΠΟΥ τα βρίσκουν τα λεφτά κ δεν το σχολιάζω περαιτέρω..
> Η φοβερή αγορά που έχουμε, κυρίως μακριά από τα μεγάλα εμπορικά! Να τα βλέπουν οι Ζουριχέζοι και να θέλουν να τα αγοράσουν ΟΛΑ
> Το κατάστημα με τσάντες και αξεσουάρ Axel στο Χαλάνδρι. Να πας κι εκεί, φοβερές οι τσαντούλες του πραγματικά!
> Η πλατεία της Ν.Σμύρνης! Μην το γελάς, παιδί των ΠΒΠ γαρ, δεν είχε τύχει ποτέ να φτάσει η χάρη μου ως εκεί για να πιεί καφέ! Πολύ ωραία γειτονιά, ζωντανή, με κόσμο μπόλικο! Μπράβο, μπράβο!
> Η επιστροφή από τη Ν.Σμύρνη μέχρι τον Αγ.Στέφανο με συγκοινωνία! ναι ναι, καλά το άκουσες! Ξεκινήσαμε κατά τις 10 παρά από την 1η, για να φτάσουμε κατά τις 11 και κάτι στον 2ο! Με τραμ, μετρό, στάση για σαντουιτσάκι από τα Έβερεστ της Πανόρμου, λεωφορείο Β7 μέχρι Ερυθραία, και στο τέλος ταξάκι! Να σημειωθεί ότι για το 1ο σκέλος (μέχρι την Ερυθραία ντε!) πληρώσαμε ΜΟΝΟ 1 ευρώ έκαστος εισιτήριο? Απίστευτο..!!!!
> Το αγαπημένο μας καφέ Άνεμα στην Άνοιξη! Πήγαμε, και ξαναπήγαμε, και ξαναπήγαμε! Και πολύ μας αρέσει και ο Ελληνικός Φρέντο που σερβίρουν, καλή μαγκιά :)
> Χμμ..τι άλλο ξέχασα? Α ναι, τη βόλτα κάτω από την Ακρόπολη.. ΟΛΑ τα λεφτά, χρόνια τώρα! Παρέα με τον φούλη μου, να τριγυρνάμε στα στενά και στους πεζόδρομους, και να συζητάμε για ό,τι μας κατεβαίνει στο κεφάλι! Πού και πού σταματάγαμε να βγάλουμε και καμιά φωτογραφία, να κάνουμε και το sightseeing μας! τι ωραία! Φούλη, την επόμενη φορά θα πάμε μαζί με την Φουλίτσα στο μουσείο, ακούτε?? Άντε, ανυπομονώ!!!

Και τώρα που σου έδειξα την Αθήνα μέσα από τα ξενιτεμένα μάτια μου, λέω να πάω να κάνω καμιά δουλειά, μπας και τελειώσει κι αυτή η μέρα, και πάω σπίτι να αρχίσω τη δίαιτα! Σαλάτα, σούπα και άλλα πολλά στο μενού της εβδομάδας, έτσι για να κάνουμε την αποτοξίνωσή μας! Μη μας βρει το 2011 χοντρούς, και μας πάει έτσι η χρονιά, απαπά δε θέλουμε :)

Πολλά φιλιά, και ακόμη περισσότερα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους εκείνους που αγαπώ, και κάνανε τα φετινά Χριστούγεννα για μια ακόμη φορά ξεχωριστά :)
Καλό σας απογευματάκι, και φροντίστε να χαρείτε την τελευταία βδομάδα του έτους!! :)

Σμουτς,
Τ.

2010 Στιγμές...

Μια ακόμη χρονιά πλησιάζει απειλητικά στο τέλος της, και μαζί της αυτή η ανάγκη να κοιτάξεις πίσω, και να ρίξεις μια αθροιστική ματιά σε όσα πέρασαν..
Έχω ξεκινήσει ήδη 3 "flashbacking" ποστάκια, και τα τρία όμως έμειναν στη μέση. Δεν ξέρω τι να γράψω..πώς να χαρακτηρίσω τη χρονιά που πέρασε.

Καλή? Κακή ? Κουραστική ? Αδιάφορη ? Ανατρεπτική ? Απρόβλεπτη ?

3 Κ, και 3 Α :) Τυχαίο? Δε νομίζω!

Μια χρονιά γεμάτη, αν μη τι άλλο!
Γεμάτη από συναισθήματα, εικόνες, και πάνω απ'όλα, ΣΤΙΓΜΕΣ!



Έτσι, εκεί που τα λόγια δεν βρίσκουν τον δρόμο τους από το μυαλό στο πληκτρολόγιο, αφήνουμε τη μουσική να μιλήσει και να μας ταξιδέψει με τη μελωδία της, και την καταπληκτική φωνή του Αντωνάκη :)

Δεν σου εύχομαι ακόμη καλή χρονιά, έχουμε ακόμη 2 φουλ βδομάδες μέχρι το τέλος τουτηνής!
Bis dann.. ;)

Όταν πάντα κάτι σου λείπει...

Σε λίγες μέρες κατεβαίνω Ελλάδα για τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές. Ανυπομονώ να δω τους δικούς μου, τους φίλους μου, την πόλη μου. Μια βόλτα στην Ερμού, ένα καφεδάκι στην παραλιακή, ακόμη κ τώρα που ο καιρός δεν είναι ιδανικός, ένα μεζεδοπωλείο με φίλους καλούς. Να φτιάξουμε δίπλες με την φουλίτσα μου, να χαζέψουμε τηλεόραση με τον φούλη μου, να κάνουμε βόλτες με το μπουρμπουλάκι, να δω τη φιλενάδα μου τη Βασούλα ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΕΤΑΙ..Να πάρω αγκαλιά την γλυκιά μου βαφτιστήρα, να χαζολογήσω με τις φιλενάδες μου, να κάνω ΟΛΑ ΑΥΤΑ που δεν μπορώ να κάνω όταν είμαι μακριά τους..
Ως εδώ, όλα καλά!

Τι γίνεται όμως, όταν τα συναισθήματα μπλέκονται? Όταν η ανυπομονησία να γυρίσω πίσω μπουρδουκλώνεται με μία γλυκιά μελαγχολία? Θα μου λείψουν όσοι είναι εδώ, φίλοι που έχουν γίνει "my family abroad", άνθρωποι με τους οποίους θα ήθελα να μοιραστώ τις γιορτές, να φάμε, να πιούμε και να γελάσουμε παρέα..Θα ήθελα να μπορούσα να τα έχω όλα - πλεονέκτρα, θα με πεις τώρα, και δε θα έχεις κι άδικο! Αλλά δε φταίω, είναι αυτό το σφήξιμο στην καρδιά, αυτό που ξέρεις ότι δεν είσαι ποτέ πλήρης..

Το περασμένο ΣΚ στην Αλσατία συζητήσαμε πάρα πολύ με τα φιλαράκια μας για το θέμα "εξωτερικό"..Αν νομίζεις ότι βρισκόμαστε στο εξωτερικό, και το μόνο που κάνουμε είναι να περνάμε καλά, να κάνουμε εκδρομές και να βγάζουμε λεφτά με το τσουβάλι, σε γελάσανε! Διότι κάθε λίγο συζητάμε για σένα, για σένα που έχουμε αφήσει πίσω, για εσένα που μας λείπεις, και για το όνειρο που έχουμε μια μέρα να αλλάξει η κατάσταση, για να είμαστε και πάλι κοντά σου. Δεν το παίζω μελό, δεν περιμένω να με καταλάβεις, ούτε να μου δώσεις δίκιο. Απλώς σου λέω ότι εδώ δεν είναι "ο παράδεισος" που φαντάζεσαι.. Κι ότι για να πετύχουμε κάτι καλύτερο, αυτό που η φύση μας επιτάσσει, θυσιάζουμε πράγματα που για σένα είναι δεδομένα.. Είτε αυτό λέγεται οικογένεια, φίλοι, ήλιος, θάλασσα ή απλώς πατρίδα.

Κλείνω τα ματάκια μου, και κάνω μια ευχή :)



Aς μην μείνει "just a dream"...

Το πρώτο χιόνι του χειμώνα...

Είναι αυτό που σε κάνει να αισθάνεσαι και πάλι παιδί! Να γίνεσαι ξανά 8 χρονών, και να θέλεις να πεταχτείς έξω από το ζεστό σπίτι (γραφείο στην προκειμένη περίπτωση), να ανοίξεις το στόμα σου για να πέσουν μερικές χιονονυφάδες μέσα, να γεμίσει το σκουφάκι σου με χιόνι, και να στριφογυρίσεις από τη χαρα σου, καθώς το χιόνι πέφτει τριγύρω πυκνό!

Το πρώτο χιόνι του χειμώνα, προτού προσγειωθεί στις σκεπές και στα δέντρα, χαϊδεύει απαλά την καρδιά σου, την γαργαλάει, και σου προκαλεί μία ευφορία και ανυπομονησία! Τρέχεις στο παράθυρο, και φωνάζεις όλο ενθουσιασμό "ΧΙΟΝΙΖΕΙΙΙΙ", και ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπό σου :) μετά από σένα τρέχουν και οι υπόλοιποι δίπλα σου, κολλάνε τις φατσούλες τους στο τζάμι και μαγεύονται :) Κάτι τόσο απλό, παγωμένο νεράκι, κι όμως τόσο ιδιαίτερο :)

Πρώτο χιόνι, σήμερα, 24 Νοέμβρη :)
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ νάχουμε!!!

Παρασκευή πρωί, τρα λα λα λα λα λααααα....

Καλημέρα κόσμε :)
Τι μου κάνεις,καλά? Παρασκευούλα έφτασε και πάλι, και ο ήλιος ΛΑΜΠΕΙ! 19 Νοέμβρη, και ο ήλιος ΑΚΟΜΗ λάμπει στη Ζυριχούλα..Κάτι δεν πάει καλά μου φαίνεται φέτος!Μας καλοπιάνει ο καιρός, και προβλέπω να μας τσακίζει αργότερα ο χειμώνας, εκεί που δεν τον περιμένουμε!
Στο άι-φον μου παίζει ένα πολύ μελωδικό κομματάκι της Rihanna, το "Russian Roulette"..το έχεις ακούσει?
Για πάτα ένα πλέη εδώ παρακάτω, να απολαύσεις :)



Τι λέγαμε λοιπόν? Α ναι, για τον καιρό, την Παρασκευή, και το γεγονός ότι αύριο έρχεται το αγαπημένο μου αδερφάκι!!! Θα μείνει εδώ μια βδομαδούλα, και θα την ΧΑΡΩ πολύ πολύ!Μακάρι να μπορούσα να την φέρω μόνιμα εδώ κοντά μου, πόσο πιο ωραία θα ήτανε τα πράγματα..
Με τα πολλά έχει αρχίσει και η αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα, και μπαίνουμε στο ανάλογο μουντ! Τα καταστήματα έχουν αρχίσει να κοκκινοχρυσαφίζουν, και κάτι μου λέει ότι πολύ σύντομα τα πανέμορφα Χριστουγεννιάτικα φωτάκια της Bahnhofstrasse θα λάμψουν, και θα γεμίσουν τα όνειρά μας με αστεράκια :)

Ααααχ, ΑΓΑΠΩ τα Χριστούγεννα, με κάνουν να αισθάνομαι πάλι παιδάκι! :)
Μαζι με τα Χριστούγεννα, αγαπώ και την Σαντορινούλα μου βέβαια..πού τη θυμήθηκα πάλι,ε? Εμ, πήρα κι εγώ το ακόλουθο λινκ, και ξετρελλάθηκα :
http://www.fullscreen360.com/greece-oia.html
Για ρίξε μια ματιά, να δεις γιατί είναι μοναδική η άτιμη :)

Περνάει η ώρα, κι εγώ πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά..οπότε σας φιλώ, σας εύχομαι να έχετε ένα απίθανο ΣΚ, και να το διασκεδάσετε όσο περισσότερο μπορείτε!!! :)
Cheeeeerio
G. :)

Day off :)

Ο ήλιος έξω λάμπει! Όπως θα έπρεπε, μια τέτοια μέρα.. ΑΔΕΙΑ αγαπητοί μου, ΑΔΕΙΑ! Μακριά από τη δουλειά, το γραφείο, τα queries και τα deadlines! Ελεύθερη, αραχτή στο κρεβατάκι μου ΑΚΟΜΑ, να βλέπω τηλεορασούλα, να ακούω μουσική και να χαλαρώνωωω!!

Τι λέει το πρόγραμμα για σήμερα? Βόλτα στα μαγαζιά, στη λίμνη, λίγο γουέλνες, κομμωτηριάκι κλπ, και για το κλείσιμο της μέρας, Βραζιλιάνικη κουζίνα με φίλους αγαπημένους!!
Έχετε καλύτερο? Εγώ όχι! :)

Σας αφήνω να πάω να ετοιμαστώ, να βάλω τα καλά μου, και να την κάνω για βολτίτσες!!!
φιλιά πολλά πολλά!! :)

A good day at work :)

Λοιπόν, να το ξεκαθαρίσουμε - ΤΡΕΧΩ Κ ΔΕ ΦΤΑΝΩ! Πολύ όμως! Συναντώ τακτικά και τον Βέγγο στο δρόμο μου, τρέχουμε παρέα! Να προλάβω Requests, να στείλω Reports, να βγάλω Plans, να λύσω προβλήματα..
ΑΛΛΑ, αν δεν κάνω πού και πού κανένα διαλειμματάκι να χαλαρώσω, δε με βλέπω καλά! Γι'αυτό και σας τιμώ και πάλι με την παρουσία μου :)

Όμορφη μέρα σήμερα, ΛΑΜΠΕΙ ο ήλιος δυνατά, κι ας έχει ψωφοκρυάκι!! :) Ωραίο πράγμα να ξυπνάς με καλή διάθεση, μεγάλη υπόθεση! Τα βλέπεις όλα με το καλό το μάτι, με την καλή τη διάθεση, και τα αντιμετωπίζεις πιο ΖΕΝ βρε παιδί μου! Το λέει και η κουμπ μου, "ΖΕΝ κουμπαρούλα μου, ΖΕΝ!"..
Εκείνη τα λέει, εγώ να τα ακούω και να τα εφαρμόζω πρέπει!

Τελειώνει βρε παιδιά και ο Οκτώβρης! Χρόνια πολλά και στους απανταχού Δημήτρηδες και Δημητρούλες σήμερα! Πω πω, στο επόμενο διάλειμμα που θα κάνω σήμερα, θα πρέπει να πάρω τηλεφωνάκια και να στείλω μηνυματάκια!
Πώς πέρασε αυτός ο μήνας, χαμπάρι δεν πήρα! Η αρχή του με βρήκε να γίνομαι ΝΟΝΑ στην πατρίδα, ναι ναι, πρώτη φορά νονά!! Στην πιο γλυκιά και πιο μοναδική ζουζουνίτσα του κόσμου, το Χριστινάκι μου!!! :) Είναι μια καραμέλα αυτό το κοριτσάκι, όλο χαμογελάει..την έχω βάλει και σε μια φώτο εδώ δίπλα στο γραφείο μου, και μου φτιάχνει τη διάθεση όποτε σφίγγουν τα λουριά! Είναι μοναδική η ικανότητα που έχουν τα παιδιά να σε κάνουν να ξεχνάς τα πάντα, και να μαγεύεσαι από την ματιά τους :)

Τι έλεγα λοιπόν? Α ναι, ότι ο μήνας μπήκε, βγήκε, μας ταλαιπώρησε λίγο, αλλά τελικά θα τον στείλουμε κι αυτόν στην μαμά του, και θα υποδεχτούμε τον καλό μας τον Νοέμβρη! :) Με εκδρομές και βόλτες και ωραία ταξιδάκια!
"Everybody's changing and I don't feel the saaaame" παίζει τώρα το ραδιόφωνο, και τραγουδώ κι εγώ μαζί! :)

Δεν έχω και τίποτα σημαντικό να σας πω σήμερα..ούτε την διακαναλική αξιώθηκα να δω χτες για να τη σχολιάσω..γι'αυτό σας αποχαιρετώ, να συνεχίσω με τις δουλειές μου, μπας και καταφέρω και φύγω σήμερα νωρίς από δω! Τόσο όμορφη μέρα, κρίμα να την φάω στο γραφείο!

Σας φιλώ πολύ, καλή Τρίτη νάχουμεεε!! :)
Τ.

Sunday afternoon, home...

Τα χειμωνιάτικα βρήκαν το δρόμο τους από την αποθήκη στα ντουλάπια, τα καλοκαιρινά πήραν τη θέση τους, και το κεφάλαιο Χειμώνας ανοίγει πλέον και επίσημα.
Έξω κρύο, συννεφιά, και μία σπαστική Κυριακάτικη μουντάδα.
Μέσα, μυρωδιές από νόστιμα φαγητά, καθαρό σπιτάκι, και μία μεγάλη αγκαλιά για να με φιλοξενήσει. Τι άλλο να ζητήσει κανείς? :)

Αραχτή στον καναπέ μου, με ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί Shiraz από την μακρινή Αυστραλία, σκαλίζω και πάλι τα σημάδια μου στο μπλογκάκι μου. Μόνη μου τα λέω, μόνη μου τα ακούω, αλλά δε βαριέσαι, πλάκα έχει κι αυτό! Μόνο τα φουλάκια ξέρω ότι είναι τακτικοί επισκέπτες του.. "χαιρόμαστε να σε διαβάζουμε παιδάκι μας!" μου λένε κάθε φορά, και χαμογελάω :) Αν αφήνατε και κανένα σχόλιο, θα ήτανε ακόμη καλύτερα λέω εγώ :Ρ χιχι!!

Τι σχέδια έχετε για την επόμενη βδομάδα? Εμένα προβλέπεται κουραστική, busy, και τις πρώτες 2-3 μέρες σίγουρα βαρετή.. Σκέφτομαι να πάρω μια μερούλα οφφ, και να το ρίξω στη χαλάρωση, τις βόλτες, τα ψώνια! Άντε να δούμε αν θα τα καταφέρω!

Ακούω για άλλη μια φορά το τραγουδάκι που φιλοξένησα σε ένα από τα προηγούμενα ποστάκια μου, το λεγόμενο The end of the road. Από το ελληνικό, ω ναι!, συγκρότημα που λέγεται GAD! Και ψιλομελαγχολώ, και ψιλοθέλω να μπω σε ένα αμαξάκι να πάω μια βόλτα..να γυρίσω αυτή την όμορφο χώρα, να κάνω εκδρομούλες, σαν αυτή της περασμένης βδομάδας, με αγαπημένη παρεούλα :)

Σας αφήνω τώρα..η αγκαλίτσα ήρθε μόλις δίπλα μου, οπότε κι εγώ πάω να χαθώ στη ζέστη της!!! :)
Καλή βδομάδαααααα!!!

Yet another post - on the same day :)

Dear friends,
Ναμαι και πάλι σήμερα! Αυτή τη φορά αραχτή στο καναπεδάκι μου, με το λαπτοπ αγκαλιά, και τους By Heart να παίζουν στο youtube :)
Χαζεύω φωτογραφίες από τα παλιά. Μάλλον με έχει πιάσει τάση φλασμπακ απόψε!Γλυκιά τάση, από αυτές που σε κάνουν να βλέπεις παλιές φωτογραφίες, και να χαμογελάς!
Μεγαλώνω λέμεεε!!! Και ενώ κάποιες φορές αυτό μου αρέσει, κάποιες άλλες το σιχαίνομαι :( Νιώθω ότι όσο μεγαλώνω, τόσο λιγότερο θα μπορώ να ονειρεύομαι, και τόσο περισσότερο θα πρέπει να προσαρμόζομαι!
Εμένα όμως το μυαλό μου και η καρδιά μου δεν ζουν έτσι, θέλουν να ζουν στο συννεφάκι τους, πώς να το κάνουμε? όσο κι αν μεγαλώνω, όσο κι αν σοβαρεύομαι! κατά βάθος, παραμένω χαζοχαρούμενο παιδί :)

Το επόμενο τραγουδάκι το άκουσα σήμερα για πρώτη φορά, αλλά μου κόλλησε!!
Απολαύστε το :) Άλλωστε σας το είπα ξανά, περνάω instrumental phase, οπότε μην απορείτε που σας έχω ταράξει στις μουσικές αναδρομές :)



Feel again Λοιπόν..
Τι είναι αυτό, που θα ήθελες να νιώσεις ξανά?! Παιδί, νέος, ανέμελος? Ευτυχισμένος, πληγωμένος, ερωτευμένος, αγαπημένος? Όσο μεγαλώνουμε αλλάζει η ένταση των συναισθημάτων, ακόμη και των πιο απλών!!

Μιλούσα προχτές στην Ε. μου, και μου έλεγε πως ο καλός της τής είπε ότι την αγαπάει..για πρώτη φορά! Κι εκείνη πέταξε στον ουρανό, κι ακόμη κάπου εκεί πετάει, από τη χαρά της! Νομίζεις ότι ένα τέτοιο συναίσθημα σε βαράει κατακούτελα όταν είσαι 15-20 ετών! Αμ δε, όσο κι αν είσαι, όταν ο έρωτας σε βαρέσει στην κεφάλα, αλοίμονό σου :Ρ Α ρε Ε. μου, εύχομαι πάντα τέτοια κ καλύτερα!! Και τα μυαλά στα σύννεφα, χα χα χα :) :) :)

22:22 η ώρα τώρα μόλις..τυχαίο ? Δε νομίζω!
Σας αφήνω να πάω να κάνω παρέα στον δικό μου αγαπημένο :) Μέχρι το επόμενο ποστάκι, να ονειρεύεστε, να αγαπάτε, να δίνεστε, να ερωτεύεστε, να πονάτε, να χαμογελάτε, να προσπαθείτε...και όλα αυτά, με ΟΛΗ σας την καρδιά!! :) όχι μισοδουλειές!

ΦΙΛΙΑ!!!!
Τ.

A flash of light ;)

Καλησπέρα καλησπέρα :)
Σήμερα μου ήρθε μια φλασιά, και άρχισα να ψάχνω παλιότερα ποστάκια που έχουν γεμίσει τους τοίχους αυτού του μπλογκακίου..κάπως έτσι έπεσα σε κάτι ποστάκια από το 2006..αχ!!!
Πόσα άλλαξαν από τότε, αλλά και πόσα έμειναν ακριβώς τα ίδια?!?

Τέσσερα χρόνια αργότερα, σε μιαν άλλη χώρα, με το όνομα του αγαπημένου μου χαραγμένο στη βέρα που φορώ στο δεξί, βρίσκομαι στη δουλειά, μπροστά σε μία από τις 2 οθόνες του υπολογιστή μου, και ακούω μουσικούλα, και ταξιδεύω, και ονειρεύομαι, και γράφω ποστάκια ενώ θα έπρεπε να δουλεύω για να κλείσω μερικά από τα pendings που με περιμένουν αυτή τη βδομάδα. Τι μέρα είναι καλέ σήμερα? έχω χάσει και το λογαριασμό :Ρ Α ναι, Τρίτη - εντάξει έχω χρόνο ακόμα :)

Ώρες ώρες μου φαίνεται απίστευτο ότι πέρασαν κιόλας 2.5 χρόνια + από τη στιγμή που μετακομίσαμε στη Ζυριχούλα μας! Και περνάμε όμορφα, και έχουμε φτιάξει μια όμορφη ζωούλα εδώ, έχουμε γνωρίσει φίλους που αγαπάμε και μας αγαπούν, και αισθανόμαστε ολοένα και περισσότερο splitted in two..Για καλό πιστεύω εγώ, για να παίρνουμε τα καλά κι από τα δυό μέρη, μέχρι να βρούμε το δρόμο μας..

Άρχισα να γράφω στις 5, και έφτασε η ώρα 6.30, και λέω να σας αφήσω, να πάω σπιτάκι μου να μαγειρέψω το κατιτίς μου, να χαζέψω τις φωτογραφίες που βγάλαμε το περασμένο ΣΚ στο πανέμορφο Neuchatel, και να σχεδιάσω το επόμενο ταξιδάκι..

Καλό δρόμο, με πολλή αγαπημένη μουσική και νέα τοπία..