16 Οκτ 2008

Ελβετικοί αυτοκινητόδρομοι..

Καλημέρα φίλοι μου καλοί!Τί κάνετε, καλά?Εμείς εδώ, σταθεροί θαμώνες του βουκολικού Λίχτενστάην, χαιρόμαστε που κι αυτή η βδομάδα πλησιάζει στο τέλος της. Σήμερα ξύπνησα νωρίς νωρίς (κατά τις 6 δηλαδή) και την κοπάνησα κατά τις 7 παρά από το σπιτάκι μου για τη δουλειά. Καλά, όσο σκέφτομαι ότι μια φορά κι έναν καιρό που δούλευα στη Βου Φου ξυπνούσα κατά τις 7, και κατά τις 8 (που σήμερα έφτασα στη δουλειά!!) ξεκινούσα συνήθως από το σπίτι μου..Αχ, αναπολώ!Χεχεχε! Θέλω κι άλλο ύπνο καλέ σας λέω, φέρτε μου τον ύπνο μου πίσωωω..

Χτες βράδυ το ξενυχτήσαμε πάλι. Ε, καταλαβαίνετε, "πανηγυρίζαμε" τη νίκη των Ελβετών. Και το έλεγα, ας χάσουμε κι από τον πιο άσχετο, δε με ένοιαζε..Δε μπορούσαμε τουλάχιστον να κερδίσουμε τούτους εδώ και να μην έχω τα λαμπερά χαμόγελα ολονών σήμερα να με κοιτάνε πονηρά?! Πάλι καλά, εδώ στο βουκολικό Λίχτενστάην οι περισσότεροι στην τράπεζα είναι ντόπιοι, κι έτσι κι εγώ γλύτωσα λίγο από τα πικρόχολα σχόλια!!!

Τέλος πάντων..Δεν ήταν αυτό το θέμα μας σήμερα!Το θέμα μας είναι η κατάσταση που επικρατεί στους ελβετικούς αυτοκινητόδρομους, ή, όπως πολύ σοφά την ονόμασε η κολλητάρα, η "πανελβετική" που με φιλοξενεί για 220 χλμ κάθε μέρα, στη διαδρομή από τη Ζυρίχη προς το Λίχτενστάην.
Αν νομίζετε λοιπόν ότι στην Ελλάδα έχουμε χάλια δρόμους, οδηγούμε σαν τρελλοί, και τα μποτιλιαρίσματα πάνε σύννεφο, τότε μάλλον θα σας χαροποιήσω λέγοντάς σας ότι όχι, δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα όλα τα προαναφερθέντα!!Εντάξει, στην Ελλάδα όλα αυτά ισχύουν φυσικά σε υπερθετικό βαθμό, αλλά κι εδώ, για τα δεδομένα της περιοχής (πληθυσμό κλπ), η κατάσταση δεν είναι και πολύ καλύτερη.

Έχουμε και λέμε :

Δρόμοι (Η πανελβετική "Α3" που διασχίζω καθημερινά)
--------
Όταν βρέχει,σε αρκετά σημεία της γίνεται λίμνη. Κι εντάξει, οι ντόπιοι εδώ είναι συνηθισμένοι στις λίμνες όσο να πεις, εγώ όμως όχι!Όταν λέμε λίμνη, εννοούμε ότι πολύ απλά το οδόστρωμα δεν "απορροφά" το νερό, με αποτέλεσμα όλο να μένει πάνω στο δρόμο και με τη διέλευση των αυτοκινήτων/κρις κραφτ όλο το νεράκι σηκώνεται και καταλήγει, πού αλλού, στο παρ μπρίζ του GTCακίου! Πέραν τούτου, καθότι οι Ελβετοί είναι "οικολογικά συνειδητοποιημένοι" άνθρωποι, η συγκεκριμένη πανελβετική δεν έχει φώτα. Και καλά, με αυτό με βρίσκετε σύμφωνη, δεν υπάρχει λόγος να καταναλώνουν τσάμπα ενέργεια. Χάθηκαν όμως αυτά τα θαυματουργά ματάκια της γάτας,ή όπως αλλιώς λέγονται αυτά τα μικροσκοπικά που βάζουν στην άκρη του δρόμου για να αντανακλούν το φως, για να βλέπω κι εγώ πού πάω?! Φαντάζεσαι να οδηγείς στην προαναφερθείσα λίμνη, 7 η ώρα το πρωί (που όχι, δεν έχει ξημερώσει ακόμα), να ρίχνει καρέκλες (ο καλός καιρός είπε να μας χαιρετήσει για λίγο), και να μη βλέπεις και πού πάει ο δρόμος?! Μπόνους, σε όλα αυτά, είναι οι Ελβετοί οδηγοί. Όπως θα δείς και παρακάτω, είναι απλά απίστευτοι..

Ελβετοί οδηγοί (φόρμουλας ένα)
---------------
Θα έχεις ζήσει φαντάζομαι πολλάκις το σκηνικό όπου κινείσαι στην Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας, ή σε οποιαδήποτε άλλη εθνική οδό της χώρας τέλος πάντων, με 140 στην αριστερή λωρίδα, και ξαφνικά έρχεται από πίσω σου σαν σίφουνας ένας τύπος με (συνήθως) μία τζιπάρα, σου κολλάει επίμονα και σου παίζει τα φώτα για να εξαφανιστείς από μπροστά του πάραυτα.
Ε, κάτι αντίστοιχο φαντάσου κι εδώ, χωρίς τα φώτα και τη τζιπάρα. Όριο στις εθνικές οδούς, 120. Που σημαίνει, μέχρι 130 πας χαλαρά, και δε σε ενοχλεί κανείς. Όταν βιάζεσαι, πατάς και τα 140 άμα λάχει. Κι εκεί που κινείσαι με τα 130 σου στην αριστερή λωρίδα, νά'σου εμφανίζεται από το πουθενά ο Ελβετός γκαζοφονιάς (μωρε, λές να είναι κάνας Έλληνας, Τούρκος ή Ίταλός?!?) και σου κολλάει από πίσω μέχρι να κάνεις στην άκρη. Κι αναρωτιέσαι, με πόσα μπορεί να τρέχουν οι άτιμοι? Με πολλά, είναι η απάντηση. Ναι ναι, η ταχύτητα δεν είναι ελληνικό προνόμιο εντέλει..

Έργα
-----
Έργα στην πανελβετική. Τί φτιάχνουν? Ξέρω κι εγώ?Έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι δεν έχουν τί να κάνουν, και χαλάνε τα φτιαγμένα για να τα ξαναφτιάξουν από την αρχή. Κλείνουν τη μία από τις 2 λωρίδες της πανελβετικής, και γίνεται ο χαμός. 45 λεπτά έκανα χτες, για 7 χλμ. Με έπιασε το σύνδρομο της Κηφισίας. Αφήστε τα. Ο κακομοίρης ο Πίκος μου την πλήρωσε τελικά, που κάθε φορά που με έπαιρνε να δει που είμαι κι αν ξεκόλλησα, άκουγε μία υστερική φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής να προσπαθεί να καταλάβει για ποιό λόγο έχουν κλείσει για 7 ολόκληρα χιλιόμετρα την αριστερή λωρίδα, τη στιγμή που έργα κάνουν σε μόνο 500 μέτρα από αυτά..
Συμπέρασμα, σήμερα θα φύγω μια ώρα νωρίτερα από τη δουλειά!Κι ελπίσω να είμαι πιο τυχερή!!!
Να σημειωθεί, βέβαια, στο σημείο αυτό ότι η λωρίδα εκτάκτου ανάγκης, ναι ναι, εκείνη εκεί στα δεξιά που στην Ελλάδα έχει τη σημασία της "λωρίδας ταχείας κυκλοφορίας" ενίοτε, ήταν άδεια. Κανείς δεν έκανε τον έξυπνο, όλοι περίμεναν στη σειρά. Ο ένας πίσω από τον άλλον. Πειθαρχία..

Τέλος, ο λόγος για τις κάμερες του Μπιγκ Μπράδερ!Ναι, αυτός που θα με έχει φωτογραφήσει κάμποσες φορές να ξεπερνώ το όριο ταχύτητας. Προσπαθώ να χαμογελάω κιόλας, πάνω απ'όλα κέφι!! Εμ, γιατί μου έχεις γεμίσει την πόλη με κρυμμένες καμερίτσες?Για να βλέπεις αν οι κάτοικοι είναι ευτυχισμένοι, αν περνούν καλά κλπ κλπ, σωστά?Σωστάαα!!
Smiiiile! Flash!

Λοιπόν, αν φτάσατε ως εδώ, να σας δώσω τα εύσημά μου. Χαρά στο κουράγιο σας να διαβάσετε όλη την πρωινή μου λογοδιάρροια. Πάω για μήτινγκ τώρα, οπότε τη γλιτώνετε τη συνέχεια!
Πολλά φιλάκια από το συννεφιασμένο αλλά όοομορφο Λίχτενστάην! Να έχετε μια καταπληκτική Πέμπτη, και σύντομα ένα σούπερ weekend:)

Grüsse,
Georgia :)

Δεν υπάρχουν σχόλια: